HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα μετά από την εκδρομή, ε, καταλαβαίνετε!
• Μία άλφα κούραση υπήρχε αλλά την βγάλαμε την ημέρα.
• Και ευτυχώς εργάστηκα από το σπίτι οπότε γλίτωσα τις ετοιμασίες και τις μετακινήσεις.
• Το απόγευμα κατέφτασε και το πολυαναμενόμενο πακέτο της γιαγιάς Λένας με τις ποδοσφαιρικές κάρτες! Πάνω από 2 εβδομάδες έκανε να έρθει.
• Περιττό να σας πω τι ενθουσιασμό είχε ο Στέφανος με κάθε φακελάκι που άνοιγε.
• Τις αράδιασε στον καναπέ, τις αξιολόγησε, τις κατηγοριοποίησε (τις διπλές, τους καλούς, τους μάπα... χαχα).... ώρες μπορεί να κάθεται να τις μελετά.
• Τρίτη, και πήγαμε γραφείο και οι δυο μας.
• Και μέσα σε όλα, συνάντησα στα γρήγορα και τη φίλη Lauren, η οποία μου έφερε μαρμελάδα μήλο - κανέλα (αν σε ξέρει ο άλλος) και έφαγα μεσημεριανό με τη φίλη Anna.
• Κατά τ' άλλα, οι 3 πιο φασαριόζοι συνάδελφοι ήταν απαρτία στο γραφείο οπότε ήταν άθλος να μιλάμε και να συνεννοούμαστε τόσοι άνθρωποι σε τόσα παράλληλα calls.  
• Επιστροφή σπίτι, παραλαβή του μικρού από το μπάσκετ, μαγειρικές, ποδοσφαιρικές κάρτες και ξεκούραση.
• Τετάρτη και είχαμε άλλη μία πολυαναμενόμενη παραλαβή: του νέου μας αυτοκινήτου.
• Από την προηγούμενη άνοιξη το είχαμε παραγγείλει καθώς το leasing μας έληγε τον Οκτώβριο. Και ενώ οι αρχικές εκτιμήσεις ήταν ότι θα το παραλάβουμε το καλοκαίρι, τελικά ο Ιούλιος έγινε Οκτώβριος, ο Οκτώβριος Νοέμβριος και μετά .... χάθηκε το αυτοκίνητο.
• Πώς και τι και γιατί παραμένουν άγνωστα. Γεγονός είναι ότι αυτοκίνητο παραλάβαμε αλλά άλλο εν τέλει. Παρεμφερές με αυτό που είχαμε παραγγείλει, σε άλλο χρώμα και με κάποιες αλλαγές στην έκδοση αλλά όλα οκ!
• Είναι και υβριδικό οπότε φορτίζει κιόλας!
• Ο συνοδοιπόρος λοιπόν πήρε μισή μέρα άδεια, πήρε τον φίλο Γιάννη και παρέα πήγαν για την παραλαβή.
• Το οδήγησα και εγώ αμέσως καθώς είχε ποδόσφαιρο ο μικρός το απόγευμα.
• Και είναι ένα πολύ σύγχρονο αυτοκίνητο, με πολλά κομφόρ και ανέσεις.
• Κατάφερα και το φόρτισα κιόλας.
• Στο θέμα των παραλαβών, ο αδελφός μου και η οικογένειά του παρέλαβαν το νέο τους σκυλάκι! Έχουν ήδη ένα καφέ labrador, τον γλυκό μας Cullen, και τώρα απέκτησαν ένα μωρό labrador χρυσό! Τον Charlie! 
• Μα είναι τόσο όμορφος! Δεν χόρταινα τις φωτογραφίες και τα βιντεάκια. Και τα δύο σκυλάκια τα πήγαν περίφημα από την πρώτη στιγμή.
• Τετάρτη πετούσαν και οι γονείς μου προς Αμερική και το σπίτι του αδελφού μου οπότε τους είχε κρατήσει έκπληξη τον Charlie.
• Και είχαν να πάνε προ - κόβιντ!
• Το απόγευμα, ενώ ο συνοδοιπόρος είχε ένα call που κράτησε αργά, ο Στεφανάκος και εγώ παίζαμε με τις ποδοσφαιρικές κάρτες (με τι άλλο!). Και συνειδητοποίησε ότι εγώ κατά τύχη είχα πάρει αρκετούς καλούς (παίζει και να μην ήταν αλήθεια αλλά οκ) και τον έπιασε ένα κλάμα, ένα παράπονο. 
• Αφού με τα πολλά συνήλθε και προσπάθησα να του εξηγήσω ότι όλοι χάνουμε ή είμαστε άτυχοι κάποιες φορές, και ότι είναι οκ, είναι μέρος της ζωής, ανοίξαμε τη συζήτηση του τι του συνέβη.
• "Μαμά, μερικές φορές δεν μπορώ να με ελέγξω". Πόσο to the point συνειδητοποίηση. Και του είπα βεβαίως ότι όλοι το παθαίνουμε αλλά καλό είναι για εκείνον να βρει έναν τρόπο να το διαχειρίζεται όταν του συμβαίνει ώστε να μη του χαλάει τόσο η διάθεση.
• Πέμπτη, και πήγαμε στο γραφείο παρέα με τον συνοδοιπόρο και το απόγευμα είχαμε τις ετοιμασίες για τους επισκέπτες μας.
• Στρώσαμε λοιπόν κρεβάτια, βγάλαμε πετσέτες, γεμίσαμε τα ψυγεία, αγοράσαμε κάτι μικρά δωράκια για τα κορίτσια....
• Παρασκευή και μέσα σε όλα, χώρεσα και ένα κομμωτήριο.
• Παρέλαβα τον μικρό από το μπάσκετ και μέχρι να επιστρέψουμε σπίτι, είχαν φτάσει οι καλεσμένοι μας: Τάσος, Αγγελική, Κωνσταντίνα και Μαρίλη.
• Γέμισε το σπίτι! Τι καλά!
• Και ο Τάσος με την Αγγελική μάς είχαν επισκεφθεί ξανά, στο Neuchatel, το 2019. Για τα κορίτσια τους όμως ήταν η πρώτη τους φορά στην Ελβετία.
• Και είχαμε ετοιμάσει burger menu ώστε να φτιάξει ο καθένας το δικό του.
• Ο Στέφανος ήταν αρκετά μαζεμένος (πρώτη φορά γνώριζε τα κορίτσια) και κουρασμένος οπότε κοιμήθηκε νωρίς.
• Έτσι, εμείς ήπιαμε τα κρασιά μας, γνωριστήκαμε με τις μικρές και αρχίσαμε τις ιστορίες.
• Σάββατο και στρώσαμε τραπέζι πρωινού για τους καλεσμένους μας οι οποίοι κοιμόντουσαν όταν εμείς αναχωρήσαμε για το ελληνικό σχολείο.
• Εγώ πήγα το γυμναστήριό μου για 1 ωρίτσα, συνάντησα μετά τον συνοδοιπόρο για έναν γρήγορο καφέ στο Lausanne Palace και κατά τις 11.00 κατέφτασαν και οι φίλοι.
• Βόλτες στο κέντρο της Λωζάνης, επισκέψεις σε μαγαζιά, pretzels για όλους, παραλαβή του Στεφανάκου το μεσημέρι και street food στην Χριστουγεννιάτικη αγορά Bô Noël που άνοιξε αυτήν την εβδομάδα.
• Επιστροφή σπίτι για μαγιώ και αναχώρηση για τα αγαπημένα -πλέον- Lavey Les Bains. 
• Πρώτη φορά τα επισκεπτόμασταν απόγευμα! Ο κόσμος αρκετός αλλά και ο ενθουσιασμός μεγάλος! Μέσα - έξω λοιπόν ώστε να καλύψουμε όλες τις πισίνες και όλα τα attractions! Μέχρι που νύχτωσε και είδαμε και τη βραδινή τους εκδοχή με τους εντυπωσιακούς φωτισμούς.
• Βούτυρο βγαίνεις από αυτά τα λουτρά! Πλυθήκαμε, ντυθήκαμε και μπήκαμε στα αυτοκίνητα ώστε να επιστρέψουμε σπίτι.
• Εννοείται ο μικρός κοιμήθηκε στη διαδρομή αλλά όταν φτάσαμε σπίτι ήταν ζεστός. Βάλαμε θερμόμετρο και 38.2. Πήρε το σιρόπι του και κοιμήθηκε σερί τη νύχτα και ευτυχώς ξύπνησε απύρετος!
• Κυριακή και φτιάξαμε pancakes για πρωινό και με ωραίο ήλιο ξεκινήσαμε για Gstaad!
• Μα πόσο εντυπωσιακή είναι αυτή η διαδρομή μέσα από τα δάση και τα χωριά! Αλλού ήταν φουλ φθινόπωρο, με τα χίλια χρώματα των φύλλων, και αλλού φουλ χειμώνας με χιόνι!
• Το Gstaad ηλιόλουστο, κρύο, όμορφο και ήρεμο (καθώς είναι εκτός - σεζόν).
• Καθίσαμε στο κλασικό Ιταλικό για πίτσα και ενώ τρώγαμε είπαμε να ελέγξουμε το ωράριο του Μουσείο Σοκολάτας που θα επισκεπτόμασταν αμέσως μετά.
• Και το ωράριο είχαμε μειωθεί από αρχές Νοέμβρη που σήμαινε ότι θέλαμε 50' για να φτάσουμε και η τελευταία ξενάγηση ξεκινούσε σε .... 45'!
• Έπρεπε να μας δείτε! Ο ένας να πηγαίνει τα μικρά τουαλέτα, ο άλλος να τρέχει για τον λογαριασμό, ο άλλος να τρώει το τελευταίο κομμάτι πίτσας στο πόδι και όλοι να τρέχουμε προς τα αυτοκίνητα.
• Φτάσαμε όντως στα 50' αλλά ευτυχώς, επειδή είχε πολύ κόσμο για την τελευταία ξενάγηση, πήρε κανά τέταρτο μέχρι να μπουν όλοι. Το προλάβαμε λοιπόν!
• La Maison Cailler για ακόμη μία φορά λοιπόν, με το τουρ, τις σοκολάτες, τις αγορές, τις φωτογραφίες.
• Νύχτα πια επιστρέψαμε σπίτι, μας έφτιαξε ο συνοδοιπόρος την διάσημή του σούπα λαχανικών με κριθαράκι, τα μικρά έπαιξαν εξαιρετικά (από monopoly μέχρι μπάσκετ) και κοιμήθηκαν και τα 3 παρέα στο δωμάτιο του Στέφανου.
• Εμείς, και τι δεν συζητήσαμε... από τις δουλειές μας, μέχρι τα σπίτια και τις διακοσμήσεις, και από τα εκπαιδευτικά συστήματα μέχρι τα ταξίδια. Και γελάσαμε τόσο!
• Είναι τόσο ωραίο να έχουμε φίλους φιλοξενούμενους! Το να ζούμε παρέα, 24 ώρες, στον ίδιο χώρο μας δένει τόσο! Ακόμα και όταν είμαστε αγουροξυπνημένοι ή πλένουμε τις κατσαρόλες ή μαγειρεύουμε. Ουσιαστικός, ποιοτικός χρόνος που απλά είμαστε ο εαυτός μας.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα