Μα είναι τόσο μικρός ακόμα

Μα είναι ακόμα τόσο μικρός! Αυτό σκεφτόμουν καθώς τον έβλεπα να παίζει μπάσκετ με τον συνοδοιπόρο και οι μπασκέτες να φαντάζουν σαν ουρανοξύστες μπροστά στο δικό του 1 μέτρο και κάτι. Είναι όλα τόσο σχετικά. Από τη μία, τον νιώθω σαν έφηβο σχεδόν. Ανθρωπάκι με προσωπικότητα, απόψεις και θέσεις. Ανθρωπάκι με πειθώ και γοητεία. Ανθρωπάκι με τα δικά του ενδιαφέροντα. Ανεξάρτητο. Είναι τόσο μεγάλη η αλλαγή αυτά τα πρώτα χρόνια. Λογικό να μου φαντάζει σαν έφηβος τώρα, στα 6 του, όταν μόλις πριν μερικά χρόνια δεν μπορούσε ούτε καν να ντυθεί μόνος του ενώ τώρα θα μπορούσε να περάσει μια ολόκληρη ημέρα, με ότι αυτή περιλαμβάνει, χωρίς να μας έχει ανάγκη. 

Είναι τόσο μεγάλη η εξέλιξη και συνεχής που μερικές φορές ξεχνώ ότι είναι ακόμα ένα μικρό παιδί. Τόσος δα! Τόσος, που ακόμα μπορώ να τον κουβαλήσω όταν τον παίρνει ο ύπνος. Τόσος, που ακόμα στριφογυρίζει τα δαχτυλίδια μου όταν χαλαρώνει, όπως έκανε και μωρό για να τον πάρει ο ύπνος. Τόσος, που μιλάει στα αρκουδάκια του. Τόσος, που μόλις έχει μάθει να συλλαβίζει. 

Σαν δύο αντίθετες δυνάμεις, το παρελθόν και το μέλλον, με έναν μαγικό τρόπο να συν-δημιουργούν το παρόν. Όλα όσα υπήρξε και όλα όσα θα υπάρξει. Αυτό το μοναδικό μείγμα που αλλάζει κάθε μέρα και προσδιορίζει το ποιος είναι. Ο Στεφανάκος ετών 6, κουβαλώντας όλα αυτά τα πολύτιμα και συναρπαστικά πρώτα χρόνια αλλά χτίζοντας παράλληλα τις βάσεις για όλα όσα θα ακολουθήσουν. Όλα τα καλάθια που θα κατορθώσει να βάλει στις θεόρατες -προς το παρόν- μπασκέτες. 

Είναι ακόμα τόσο μικρός! Και είναι κάθε ηλικία τόσο πολύτιμη και μοναδική. Και το νιώθω ότι κοντοζυγώνει η εποχή που δεν θα θέλει να τον πολύ-αγκαλιάζω οπότε τον αγκαλιάζω ακόμα πιο πολύ! Ρουφώντας κάθε λεπτό από το τώρα του. Από την μοναδική αυτή εκδοχή του Στέφανου ετών 6 η οποία θα περάσει ανεπιστρεπτί. Έτσι, τον απολαμβάνω να μεγαλώνει, μέρα με τη μέρα, να μαθαίνει, να εξελίσσεται, μέχρι να βάλει αυτά τα καλάθια και να θέσει νέους, υψηλότερους στόχους. Προς το παρόν, είναι ακόμα εκεί, ρίχνοντας δεκάδες φορές την μπάλα για να μπει έστω μία.

ανδριάνα