HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα και έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς!
  
• Και πήγαμε τα δυο μας, γνωρίσαμε την γλυκύτατη Mathilde που θα είναι η δασκάλα του, είδε ο Στεφανάκος ξανά τους φίλους του, ανεβήκαμε παιδιά και γονείς παρέα στην τάξη (πρώτη φορά καθώς τις 2 προηγούμενες όλα είχαν αλλάξει λόγω covid), πήραν τις θέσεις τους, μας έκανε μια μικρή εισαγωγή η δασκάλα και αναχωρήσαμε οι γονείς.
• Και στο νέο μιξ συμμαθητών είναι 2-3 από τους πολύ κοντινούς του και μερικοί ακόμη που ήταν σε άλλα τμήματα αλλά έκαναν ήδη παρέα οπότε μια χαρά. Συνολικά πρέπει να είναι γύρω στα 20 παιδάκια.
• Αφού λοιπόν πήρα αυτήν την αναζωογονητική και νοσταλγική γεύση από το σχολείο, επέστρεψα σπίτι για δουλειά ενώ ο συνοδοιπόρος βρισκόταν ήδη στο γραφείο.
• Και η ημέρα κύλησε όμορφα, και ανυπομονούσα να δω τον μικρό και να μου πει για τη δική του μέρα.
• Και ήταν και η δική του πολλή όμορφη!
• Τρίτη, και ήταν η δική μου σειρά να πάω στο γραφείο. Άφησα λοιπόν τον μικρό στο σχολείο και συνέχισα για τη δουλειά.
• Και ήταν ωραία να δω από κοντά μερικούς από τους αγαπημένους μου συναδέλφους μετά από πάνω από 1 μήνα!
• Κατάφερα και ήπια και έναν γρήγορο καφέ με τη φίλη Ηρώ, τσιμπήσαμε παρέα 5-6 συνάδελφοι στην βεράντα συζητώντας για τα έθιμα στην ονοματοδοσία των μωρών ανά χώρα, έκανα και μία δια ζώσης συνάντηση με την αγαπημένη μου διευθύντρια και κατά τις 18.00 επέστρεψα σπίτι στα αγόρια μου που "κηπούρευαν" (όπως λέει και ο Στέφανος).
• Και το βραδάκι ξαπλώσαμε πλάι-πλάι στον καναπέ και τον πήρε ο ύπνος στην αγκαλιά μου. Και κάθε φορά αναρωτιέμαι για πόσο ακόμα θα με αφήνει να ξαπλώνω έτσι δίπλα του ενώ χαϊδεύει τα δαχτυλίδια μου για να αποκοιμηθεί.
• Τετάρτη, και το μεσημέρι είχαμε ακόμα μία πρώτη για αυτήν την εβδομάδα: 1η προπόνηση στη νέα ομάδα ποδοσφαίρου στο Lutry.
• Τον έβλεπα ότι ήταν κάπως μαγκωμένος.... το καταλάβαινες από τις ερωτήσεις του. Όσες περισσότερες έχει και όσο πιο βαθειά στις λεπτομέρειες μπαίνει, τόσο πιο πιεσμένος είναι.
• Ερωτήσεις είχε λοιπόν πολλές, και ήταν λογικό, αλλά πιεσμένος ιδιαίτερα δεν ήταν. Και όταν φτάσαμε, άλλαξε στα ποδοσφαιρικά του ρούχα και μπήκε στο γήπεδο ακολουθώντας την ομάδα του (που παρεμπιπτόντως είναι η Liverpool, η αγαπημένη του συνοδοιπόρου) χωρίς κάποιο πρόβλημα.
• Εγώ κάθισα βεβαίως στις κερκίδες για αυτήν την πρώτη προπόνηση, έπιασα λίγο κουβέντα με μια μαμά ενός συμμαθητή του, δούλεψα λιγάκι, ίδρωσα από τον ήλιο, τον παρακολούθησα καθώς χαλάρωνε λεπτό με το λεπτό και ένιωσα ότι βάλαμε ακόμα ένα τικ στα κουτάκια της σχολικής επιστροφής.
• Μέχρι τα παπούτσια με τάπες έβαλε χωρίς παράπονο που τον παρακαλάμε από πέρσι χωρίς επιτυχία!
• Μπάνια, φαγητά, ιστορίες, δουλειές, ύπνος για τον μικρό και Top Gun: Maverick για εμάς. Εντάξει, μεταξύ μας, το βρήκα λίγο υποτονικό και συνάμα υπερβολικό αλλά οκ.
• Στο μεταξύ, έπεσε πολλή δυνατή βροχή στην Αθήνα, και συγκεκριμένα τα Νότια προάστια, με αποτέλεσμα δρόμοι να καταρρεύσουν (ένας εκ των οποίων αυτός μπροστά στο σπίτι μας), αυτοκίνητα να εγκλωβιστούν επί ώρες, δρόμοι να μετατραπούν σε ποτάμια και σπίτια να πλημμυρίσουν.
• Δυστυχώς, το υπόγειο της αδελφής μου πλημμύρισε και καταστράφηκε ολοσχερώς ότι βρισκόταν σε αυτό! Ήταν και η ημέρα της επιστροφής τους από τις διακοπές οπότε βρήκαν ένα τοπίο απερίγραπτο.... 
• Πέμπτη και αυτή τη φορά πήγαμε παρέα στο γραφείο, ο συνοδοιπόρος και εγώ.
• Έτσι η ημέρα πέρασε με meetings αλλά και με γρήγορο μεσημεριανό παρέα και συναντήσεις με συναδέλφους.
• Παραλάβαμε τον μικρό, φάγαμε burgers που είχαμε παραγγείλει και παρακολουθήσαμε τον αγώνα μπάσκετ Σερβία - Ελλάδα στον οποίο χάσαμε στην παράταση.
• Παρασκευή, και το απόγευμα κατεβήκαμε στο Lutry για να δοκιμάσει ο Στέφανος την νέα πίστα με το πατίνι του (ξεκίνησε δειλά - δειλά και στο τέλος κατέβαινε, ανέβαινε, έστριβε, έκανε μικρά αλματάκια.... ώρες θα μπορούσε να κάτσει εκεί) και να συναντήσουμε τους φίλους για μια μουσική βραδιά δίπλα στη λίμνη.
• Κάθε Πέμπτη και Παρασκευή του Αυγούστου, μπάντες παίζουν τοπικά και ο κόσμος απολαμβάνει τη μουσική, χαλαρά, με ένα ποτό στο χέρι και ένα κομμάτι πίτσας δίπλα στη λίμνη.
• Και η μπάντα ήταν 90s ροκ, και ο μέσος όρος ηλικίας τους ήταν άνω των 60 αλλά έπαιζαν τόσο καλά!
• Πήραμε λοιπόν τα ποτά μας, τα μικρά τα milkshake τους και καθίσαμε ως αργά.
• Έχει την ατμόσφαιρα νησιού και διακοπών το Lutry, (και) για αυτό το αγαπώ!
• Σάββατο, και είχαμε την έναρξη του ελληνικού σχολείου με αγιασμό.
• Επεισοδιακά φτάσαμε καθώς ο μικρός δεν την έχει πάρει με καθόλου καλό μάτι αυτή τη σαββατιάτικη συνήθεια αλλά είναι κάτι αδιαπραγμάτευτο για εμάς.
• Τα καταφέραμε όμως, πήγαμε και παρακολούθησε τον πρώτο του ever αγιασμό με γουρλωμένα μάτια (πολλές άγνωστες και περίεργες κινήσεις... ψαλμοί, βασιλικός, άνθρωποι να φιλούν το χέρι του παπά, εκείνος να μας βρέχει με νερό).
• Εγώ έφυγα σφαίρα να προλάβω όλες μου τις δουλειές ενώ ο συνοδοιπόρος με τον μικρό και τους φίλους πήγαν στην παιδική χαρά του Montbenon.
• Ταχυδρομείο, εγγραφή στο Holmes Place και αγορά 3 δώρων μέσα σε 1 ώρα περίπου!
• Σερί συνεχίσαμε στο Tropicarium όπου εορτάζονται κάθε χρόνο, έτσι, στα τέλη καλοκαιριού, τα γενέθλια του Kaio και της Zena.
• Και αυτήν τη φορά είμασταν πολλοί, ο καιρός ήταν εξαιρετικός, ο Στεφανάκος έπαιζε ασταμάτητα και εμείς είχαμε τόσα να πούμε με τους φίλους! Σαν reunion ήταν μετά τις καλοκαιρινές διακοπές!
• Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε σπίτι πτώμα αλλά γεμάτοι.
• Κυριακή, και σειρά είχε το πάρτυ του μικρού Παναγιώτη στο καντόνι της Βέρνης.
• Ξεκινήσαμε πάλι νωρίς και κατά τις 11.00 είμασταν εκεί! Σε μία νέα περιοχή ονόματι Vinelz, με ένα ωραίο πάρκο και μια μικρή παραλία δίπλα στη λίμνη, με παιδική χαρά, μαρίνα με ιστιοπλοϊκά, μικρά - θερινά σπιτάκια, ένα καφέ με chaises longues και ένα set up για BBQ.
• Και οι φίλοι είχαν μετακομίσει σχεδόν το μισό σπίτι σε εξοπλισμό, φαγητά και ποτά, τα πιτσιρίκια ήταν καμιά 20ρια και οι μεγάλοι άλλοι τόσοι!
• Δεύτερο λοιπόν reunion με τους "Βερνιώτες" φίλους που συνήθως βλέπουμε έτσι, στους εορτασμούς των φίλων μας. Είχαμε λοιπόν πολλά να πούμε, ο καιρός γλύκανε με την ώρα (γιατί στην αρχή ήταν πολύ μουντός), τα μικρά έπεσαν μέχρι και στη λίμνη για μπάνιο και αργά πια επιστρέψαμε σπίτι.
• Πόσο χαίρομαι όταν περνάμε χρόνο με φίλους, όταν γεμίζουμε αγκαλιές και γέλια, και όταν όλα αυτά γίνονται στη φύση, κάτω από τον ήλιο! Ιδανικός συνδυασμός!

Καλή εβδομάδα! Γενέθλια για εμένα :) !

ανδριάνα