HOW WAS YOUR WEEK?

• Δευτέρα και η πρώτη επίσημη εβδομάδα διακοπών του Στεφανάκου ξεκίνησε.
• Και για αυτήν την εβδομάδα παρακολούθησε το αγαπημένο του football camp, για πρώτη φορά όμως το ολοήμερο (αφού μεγάλωσε και είναι τέτοιος ποδοσφαιρικός αστέρας).
• Τον άφησα λοιπόν εγώ το πρωί και συνέχισα, υπό καταρρακτώδη βροχή, προς το γραφείο.
• Ευτυχώς η βροχή κόπασε μες στην ημέρα οπότε ο μικρός πέρασε εξαιρετικά στο ποδόσφαιρό του και εγώ ήσυχα στη δουλειά (καθώς το γραφείο ήταν ψιλο-άδειο).
• Κατάφερα και είδα όμως για λίγο τη φίλη και συνάδελφο Anna και της έδωσα και το μικρό δωράκι για τα γενέθλιά της.
• Τρίτη και ήταν η σειρά του συνοδοιπόρου να επισκεφθεί το γραφείο.
• Το απόγευμα είχα και εγώ το προγραμματισμένο ραντεβού για να μου παρουσιάσουν το πρόγραμμα για την ευθυγράμμιση των δοντιών μου.
• Και μετά από μία ώρα που μιλούσαμε με την οδοντίατρο στα γαλλικά, βλέπω το καρτελάκι της και έγραφε "Eleni". Την ρωτώ λοιπόν και ναι, ήταν Ελληνίδα εκ του Καναδά! Τι καλά!
• Με τα πολλά το έκλεισα το πρόγραμμα ώστε να ξεκινήσω τον Σεπτέμβριο, με εκτιμώμενη διάρκεια τους 8 μήνες. Για να δούμε! Θα είναι η πρώτη φορά που κάνω κάτι στα δόντια μου.
• Παραλαβή του μικρού από το ποδόσφαιρο (καταϊδρωμένο, κατακκόκινο και κατα-ενθουσιασμένο) και επιστροφή σπίτι για ακόμα λίγο ποδόσφαιρο! Μα τι αντοχές είναι αυτές!
• Και αυτές τις 2 ημέρες, το μενού στο camp είχε λιωμένο τυρί (που ο μικρός δεν τρώει) και προσάρμοσαν το δικό του πιάτο αναλόγως και πολύ το ευχαριστήθηκε.
• Τετάρτη και σαν να μύρισε Ελλάδα.... 
• Και μετά το ποδόσφαιρο, είχα φτιάξει ταπεράκια και πήγαμε να φάμε σε ένα γειτονικό, μικρό παρκάκι καθώς του το είχα υποσχεθεί εδώ και μέρες του μικρού.
• Είχε όμως μία ζέστη! Και τόσο λίγη σκιά! Πω πω... 
• Τσιμπήσαμε στα γρήγορα και επιστρέψαμε σπίτι.
• Πέμπτη και βγήκαν οι βαλίτσες, έγιναν οι ελληνικές παραγγελίες στο σούπερ-μάρκετ, κλείστηκαν τα εισιτήρια του τρένου....
• Πρώτη φορά κατεβαίνουμε στην Ελλάδα τόσο νωρίς και για τόσο διάστημα. Θα δουλεύουμε όλο τον Ιούλιο βεβαίως αλλά μια διαφορά την κάνει, και σε εμάς και στον Στεφανάκο που θα είναι με τις γιαγιάδες, τα ξαδέλφια και τους φίλους του.
• Παρασκευή και ο Στεφανάκος δεν είχε ποδόσφαιρο, εμείς εργαστήκαμε το πρώτο μέρος της ημέρας και 13.00 είχαμε κλείσει ταξί να έρθει να μας μεταφέρει μέχρι τον σταθμό της Λωζάνης ώστε από εκεί να πάρουμε το τρένο για το αεροδρόμιο.
• Το ταξί το είχα κλείσει εδώ και εβδομάδες.
• Έλα όμως που περνούσε η ώρα και το ταξί ήταν άφαντο! Η καρδιά μου με έπιασε! Να μην απαντούν ούτε στα τηλέφωνα ούτε στα μηνύματα!
• Να καλεί παράλληλα ο συνοδοιπόρος άλλα ταξί, τίποτα. Να ψάχνω και εγώ uber, τίποτα! Panic!
• Ευτυχώς μου ήρθε αναλαμπή και σκέφτηκα την ελληνίδα φίλη που μένει πολύ κοντά και δεν εργάζεται. Την καλώ, της εξηγώ, ήταν σπίτι αλλά περίμενε έναν τεχνικό! Ευτυχώς εκείνη την ημέρα δούλευε και ο άντρας της από το σπίτι και είχε ένα κενό οπότε ήρθε και μας παρέλαβε με την ψυχή στο στόμα και μας άφησε στον σταθμό.
• Το τρένο βεβαίως το χάσαμε αλλά ευτυχώς έχει συχνά δρομολόγια. Έτσι, ξαναβγάλαμε εισιτήρια και πήραμε το επόμενο! Πω πω!
• Στο αεροδρόμιο της Γενεύης παραδόξως δεν είχε πολύ χαμό για τις βαλίτσες και για τις πύλες είχαμε βγάλει priority οπότε μια χαρά!
• Η πτήση γεμάτη (κυρίως με Έλληνες, ένα γαλλόφωνο - ελληνικό σχολείο και αρκετούς "ασυνόδευτους" εφήβους) και ήρεμη.
• Κατά τις 20.30 προσγειωθήκαμε και μας περίμεναν απαρτία οι γονείς μου, ο αδελφός μου και οι 2 ανιψιές μου! Τι χαρά!
• Άφιξη σπίτι και ... delivery γιατί δεν είχαμε φάει τίποτα.
• Ξέρεις ότι βρίσκεσαι στην Ελλάδα όταν το τοπικό σουβλατζίδικο σε ενημερώνει ότι η παραγγελία θα χρειαστεί τουλάχιστον 1 ώρα! Παναγία μου! Βρήκαμε τελικά ένα άλλο στα 35'.
• A, η παραγγελία του σούπερ-μάρκετ που είχα κάνει online από την Πέμπτη με παράδοση Παρασκευή πρωί, απλά δεν ήρθε ποτέ!
• Η μαμά μου και ο αδελφός μου ήταν στα τηλέφωνα όλη μέρα και άκρη δεν έβγαλαν!
• Κάτι πρέπει να πήγαινε στραβά με τους πλανήτες και τις παραδόσεις την Παρασκευή, δεν εξηγείται αλλιώς.
• Κάναμε βασικές δουλειές και αργά το βράδυ πέσαμε για ύπνο.
• Και ο ύπνος δεν πήγε πολύ καλά.... ο Στεφανάκος ξύπνησε γιατί διψούσε (κλασικά από τα σουβλάκια) και ξανακοιμήθηκε γρήγορα αλλά εγώ στριφογύρναγα με διάφορους θορύβους που άκουγα και με τη δυνατή βροχή.
• Κατά τις 04.00 άρχισαν και κάτι δυνατά μπουμπουνητά και έπεσε το ρεύμα. Που ξέρετε τι σημαίνει αυτό στα Νότια Προάστια τουλάχιστον; Δεκάδες συναγερμοί σπιτιών να χτυπούν δαιμονισμένα!
• Αποτέλεσμα; Ζήτημα αν κοιμήθηκα 2-3 ώρες.
• Ο μικρός όμως ξύπνησε μες στην καλή χαρά και άρχισε να παίζει με τα ελληνικά του lego.
• Σε περίπτωση που αναρωτιόσασταν, η παραγγελία του σούπερ-μάρκετ δεν ήρθε ούτε το Σάββατο (παρόλο που πάλι μας είχαν διαβεβαιώσει ότι θα ερχόταν το πρωί).
• Εμείς ετοιμαστήκατε, κατέβηκε και η βόρεια γιαγιά και ξεκινήσαμε για το πρώτο ελληνικό μπάνιο της χρονιάς στην Βάρκιζα.
• Εκεί ήταν ήδη ο αδελφός μου με την κόρη του, οι γονείς μου και διάφοροι φίλοι.
• Ο καιρός ήταν κάπως συννεφιασμένος αλλά μάλλον προς όφελός μας ήταν γιατί δεν είχε πολλή ζέστη.
• Τα μικρά έπαιξαν και κολύμπησαν, εμείς τα είπαμε, ο μικρός κοιμήθηκε καμιά ωρίτσα στην ξαπλώστρα και αργά το απόγευμα επιστρέψαμε σπίτι για γρήγορες ετοιμασίες.
• Reunion στο σπίτι των γονιών μου, με απαρτία και μακαρονάδες.
• Ο Στεφανάκος παρέμεινε εκεί για διανυκτέρευση παρέα με τις ξαδέλφες του και ο συνοδοιπόρος και εγώ ξεκινήσαμε για το κέντρο και το Ηρώδειο.
• Το βαφτιστήρι μας βλέπετε συμμετείχε με τη χορωδία του Μουσικού Σχολείου του στην παράσταση του Πορτοκάλογλου.
• Έλα όμως που άρχισε βροχή καθώς κατεβαίναμε. Και όλο και δυνάμωνε....
• Συναντηθήκαμε στο πάρκινγκ, συνοδεύσαμε τον καλλιτέχνη μας μέχρι το Ηρώδειο ώστε να μπει στα καμαρίνια και εμείς οι 3 (ο συνοδοιπόρος, ο κουμπάρος και εγώ) κατευθυνθήκαμε προς το Ζόναρς για ένα ποτό καθώς ανακοινώθηκε ότι η συναυλία θα ξεκινούσε με μία ώρα καθυστέρηση.
• Η βροχή κόπασε, το ηθικό μας αναπτερώθηκε και 21.30 είμασταν ήδη εντός του Ηρωδείου.
• Έλα όμως που η βροχή ξανάρχισε.... Και η μπάντα βγήκε, και κατάφερε να πει και 2 τραγούδια αλλά η βροχή ήταν πια πολλή δυνατή και ο κίνδυνος μεγάλος με τόσα μηχανήματα. 
• Πόσο κρίμα... η συναυλία ματαιώθηκε και εμείς μείναμε με την προσμονή.
• Πόσο μαγικός χώρος αυτός του Ηρωδείου και της Ακρόπολης! Κάθε φορά συγκινούμαι.
• Παραλάβαμε ξανά τον καλλιτέχνη, ο οποίος πεινούσε, οπότε βρήκαμε ένα κοντινό εστιατόριο και καθίσαμε για ένα κρασί.
• Κυριακή και το πρόγραμμα είχε επίσκεψη στους βόρειους φίλους και συγγενείς.
• Πρώτη στάση στο σπίτι της γιαγιάς και δεύτερη στάση στο πολύ όμορφο, πολύχρωμο και εξωτικό Balero.
• Εφτά ενήλικες στη ροτόντα και έξι πιτσιρίκια στο διπλανό τραπέζι.
• Και ήταν πολύ όμορφα! Γελάσαμε πολύ, μοιραστήκαμε τα νέα και τις ιστορίες μας, ήπιαμε, φάγαμε και απογευματάκι συνεχίσαμε για παγωτό στο αγαπημένο Zillion's.
• Και ο Στεφανάκος ζήτησε από μόνος του να μείνει στην άλλη γιαγιά μαζί με τα ξαδελφάκια του οπότε έτσι και έγινε.
• Τον αφήσαμε λοιπόν με τον θείο του, πέρασαν το απόγευμα στο σπίτι τους φτιάχνοντας lego και parcour για τα αυτοκινητάκια τους, και νωρίς το βράδυ μεταφέρθηκαν τα 3 ξαδελφάκια στο σπίτι της γιαγιάς.
• Εκεί, παρέα με τους φίλους που μένουν από πάνω έπαιξαν, έφαγαν, ανεβοκατέβηκαν εκατό φορές και πέρασαν εξαιρετικά μέχρι αργά το βράδυ.
• Φανταστείτε πόσο πτώμα ήταν που ζήτησε μόνος του ο Στεφανάκος να πάει για ύπνο.
• Εμείς επιστρέψαμε σπίτι, ξεκουραστήκαμε λιγάκι, βγήκαμε οι δύο μας για ένα περπάτημα στην Γλυφάδα και ετοιμαστήκαμε ψυχολογικά για την δουλειά της Δευτέρας.
• Ήταν μόλις 2 ημέρες αυτό το σκ -όπως και όλα- αλλά κάναμε τόσα και είδαμε τόσους που φάνηκε σαν να διαρκεί τουλάχιστον μία βδομάδα!

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα