HOW WAS YOUR WEEK?

• Όμορφη και ηλιόλουστη ξημέρωσε η Δευτέρα μας.
• Ήταν και η μηνιαία επίσκεψη του Στεφανάκου στο δάσος.
• Κατέθεσα και εγώ πρωί-πρωί τα χαρτιά για την εγγραφή του μικρού για την σχολική χρονιά '22-'23 (ω ναι, κιόλας!) και επέστρεψα σπίτι για να ξεκινήσει η εργασιακή εβδομάδα.
• Τρίτη και ω ναι, οι ρυθμοί κάπως έπεσαν καθώς οι περισσότερες αγορές μου κινούνταν ήδη σε πασχαλινούς ρυθμούς. Τι ευτυχία!
• Και είχε και έναν ήλιο! Τι άλλο να ζητήσεις!
• Χώρεσα και μία ώρα γιογκίτσα οπότε η ημέρα κύλησε ιδανικά.
• Τετάρτη και η σχετική, εργασιακή ηρεμία συνεχίστηκε, το ίδιο και ο ήλιος οπότε ήταν μία όμορφη ημέρα.
• Και το απόγευμα πετάχτηκα μέχρι το κέντρο για 2 γρήγορες αγορές. Άδραξα την ευκαιρία και έφτιαξα και τα νύχια μου (τελευταία φορά πρέπει να ήταν το 2021) και τώρα τα θαυμάζω σε αυτό το υπέροχο, απαλό, παστέλ θαλασσί χρώμα. Οι μικρές χαρές της ζωής.
• Μετά την οικογενειακή μας μάζωξη σπίτι και τα φαγητά, βγήκαμε σύσσωμοι στον κήπο για κηπουρικές.
• Και όλα μας τα φυτά, δέντρα - λουλούδια - θάμνοι, έχουν γεμίσει μπουμπούκια! Τι ροζ, τι κόκκινα, τι κίτρινα, τι άσπρα....
• Και είχαμε και δύο πουλάκια που συνομιλούσαν ασταμάτητα όση ώρα είμασταν έξω! Η ιδανική, μουσική υπόκρουση.
• Δώρα βαφτιστηριών = almost done! Στο κορίτσι μας (και την οικογένειά της) διάλεξα χειροτεχνίες (και ειδικότερα κέντημα) και στο αγόρι (και την οικογένειά του) τα αγαπημένα του t-shirts ("αφού η νονά διαλέγει τα καλύτερα").
• Πέμπτη και ήταν η ημέρα των παραλαβών... το κουδούνι χτύπησε 2-3 φορές για διαφορετικά πακέτα. Το ένα ήταν το δώρο γενεθλίων του Στεφανάκου (ζήτησε το πειρατικό καράβι των ninjago το οποίο και έκρυψα, βεβαίως βεβαίως, μέχρι να αποκαλυφθεί στα γενέθλιά του), το άλλο ήταν κάτι μπλουζάκια του συνοδοιπόρου, το τρίτο μία κανάτα υπέροχη που παρήγγειλα (κεραμική, μισή μπεζ - μισή στο χρώμα της μέντας, γιατί η προηγούμενη έσπασε), το τέταρτο κάτι αυτοκόλλητα pokemon ενόψει του πάρτυ του μικρού (που εννοείται θα έχει θέμα pokemon).
• Και το απόγευμα είχαμε βαλίτσες! Μικρή η εκδρομή μας (και σε διάρκεια και σε απόσταση), αλλά εκδρομή όπως και να 'χει.
• Έτσι, την Παρασκευή το πρωί φορτώσαμε το αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για την Ζυρίχη.
• Μεσημεράκι είμασταν στο ξενοδοχείο μας, το δωμάτιο ήταν έτοιμο νωρίτερα οπότε ξεφορτώσαμε και ξεκινήσαμε το περπάτημά μας (είμασταν στο κέντρο ούτως ή άλλως).
• Με τον ωραίο ήλιο, περπατήσαμε δίπλα στη λίμνη, περάσαμε την Όπερα, διασχίσαμε τις γέφυρες, εντοπίσαμε κάποια από τα συντριβάνια που στολίζουν οι εκκλησίες με τριαντάφυλλα ενόψει του Πάσχα, περιπλανηθήκαμε στο όμορφα παλιό κέντρο....
• Είναι όμορφη η Ζυρίχη! Και όταν έχει και ήλιο γίνεται ομορφότερη! Και είναι και φλατ το κέντρο της οπότε είναι τόσο απολαυστικό το περπάτημα. Ο Στέφανος είχε βεβαίως και το πατίνι του.
• Έτσι, καθίσαμε έξω στην πλατεία Paradeplatz, με θέα την επιβλητική εκκλησία του Αγίου Πέτρου και το τεράστιο στολισμένο συντριβάνι. Φάγαμε ριζότο με λεμόνι (εξαιρετικό), ήπιαμε τα κοκτέιλ μας, μελετήσαμε τον χάρτη μας και συνεχίσαμε τη βόλτα μας.
• Δεύτερη στάση για γλυκό αυτή τη φορά στο κλασικό cafe 1842 με τους εντυπωσιακούς στολισμούς και τα πεντανόστιμα γλυκά.
• Συνέχεια με μίνι κρουαζιέρα στη λίμνη! Πήραμε το καραβάκι μας, καθίσαμε στην πρύμη, και για 1,5 ώρες απολαύσαμε το υγρό στοιχείο, τα καραβάκια, τα όμορφα προάστια, τα εστιατόρια πάνω στο νερό, τις μικρές παραλίες και τις ωραίες διαδρομές.
• Πόσα χωρέσαμε σε μια μέρα! Είχε και ιδανικό καιρό οπότε δεν θέλαμε να σταματήσουμε.
• Έτσι, επιστρέφοντας προς το ξενοδοχείο μας, αράξαμε και σε ένα από τα δεκάδες (μην είναι εκατοντάδες) παγκάκια - πάγκους δίπλα στη λίμνη ρουφώντας ήλιο και ομορφιά.
• Σάββατο και εννοείται είμασταν από τους πρώτους στο πρωινό του ξενοδοχείου.
• Φάγαμε, ετοιμαστήκαμε και βουρ για τον ζωολογικό κήπο λίγο πιο έξω από την πόλη.
• Και δεν εκτίμησα καλά τον καιρό (ήταν και το σημείο ψηλά σε έναν λόφο) και πάγωσα!
• Εκεί περπατήσαμε non-stop για 2 γεμάτες ώρες αλλά να σας πω την αλήθεια, πηγαίνω με έναν κόμπο στους ζωολογικούς κήπους. Το θέαμα τόσο μεγαλόπρεπων, άγριων ζώων πίσω από κάγκελα μου σπαράζει την καρδιά.
• Και αν τα βλέπατε, τα περισσότερα ήταν πολύ υποτονικά, ληθαργικά. Ουφ... ειδικά η συνάντηση με τους εκπληκτικούς γορίλες ήταν πολύ συναισθηματικά φορτισμένη για εμένα.
• Πέραν αυτών, ο ζωολογικός κήπος είχε πολλές, όμορφες παιδικές χαρές διάσπαρτες, πάρα πολλά τραπέζια για να κάνεις πικ-νικ (αν ο καιρός το ευνοεί), και γενικά πολλές επιλογές για να μείνεις όλη την ημέρα.
• Εμείς μεσημεράκι αναχωρήσαμε για το κέντρο της πόλης και φαγητό στο διάσημο και ιστορικό εστιατόριο Zeughauskeller. Εντάξει.... Η ιστορία του εντυπωσιακή καθώς χτίστηκε το 1487 ως αποθήκη όπλων και πυρομαχικών ενώ εδώ και αρκετές δεκαετίες λειτουργεί ως εστιατόριο. Ο χώρος θυμίζει λίγο γερμανική, κλασική μπυραρία, με τα βαριά - ξύλινα τραπέζια, τα τεράστια παράθυρα, τα δοκάρια στο ταβάνι. Από την άλλη, ο κόσμος πολύς, με αρκετή βαβούρα, και το φαγητό μέτριο (τουλάχιστον υπήρχε 1 χορτοφαγική επιλογή, ένα vegi burger).
• Ο ήλιος μάς έκανε τη χάρη και έτσι αποφασίσαμε να κάτσουμε έξω και να πάρουμε γλυκά take - away. Πετάχτηκα λοιπόν στην κοντινή Confiserie Sprüngli, διάλεξα 4 γλυκάκια και τα απολαύσαμε κάτω από τον ωραίο ήλιο.
• Επιστρέφοντας προς το ξενοδοχείο, νοίκιασε ο συνοδοιπόρος και ένα από τα δεκάδες, ηλεκτρικά πατίνια που βλέπαμε διάσπαρτα τόσες μέρες.
• Πίσω στο ξενοδοχείο για μικρή ανάπαυλα και έξοδο ξανά εκεί κατά τη δύση του ηλίου, αυτή τη φορά για την μεγάλη ρόδα με την εντυπωσιακή θέα της λίμνης, από τη μία, και του κέντρου, από την άλλη.
• Περπατήσαμε λίγο ακόμα (πάνω από 15χλμ κάναμε κάθε μέρα με τα πόδια), τσιμπήσαμε κάτι sushi και πίσω για ύπνο.
• Κυριακή και κάναμε το check-out μας, έφυγαν τα αγόρια με το αυτοκίνητο και εγώ με τα πόδια και προορισμό το Μουσείο της FIFA.
• Πολύ σύγχρονο μουσείο, με εντυπωσιακά video walls και συλλογές (εμφανίσεις, κύπελλα, συλλεκτικά αντικείμενα), και πολύ family friendly με έναν ειδικό χώρο στον επάνω όροφο όπου μικροί και μεγάλοι μπορούν να τεστάρουν τις ποδοσφαιρικές τους ικανότητες. Λίγο μικρό το βρήκα αλλά οκ.
• Τα αγόρια ενθουσιάστηκαν!
• Και το πρόγραμμα της Κυριακής (με δεδομένο ότι ήταν και το καθολικό Πάσχα) είχε φτιαχτεί με μεγάλη λεπτομέρεια.
• Δεύτερη στάση της ημέρας λοιπόν, το εστιατόριο Chez Fritz στην απέναντι πλευρά της λίμνης.
• Ο καιρός δεν μας έκανε τη χάρη (είχε πολύ αέρα) οπότε καθίσαμε μέσα αλλά καθόλου δεν πτοηθήκαμε.
• Το μενού προσεγμένο, το προσωπικό πολύ εξυπηρετικό, ο χώρος όμορφος.
• Εγώ έφαγα νιόκι με μανιτάρια, ο συνοδοιπόρος σολωμό με εξαιρετική σαλάτα quinoa + τηγανητό kale, και ο μικρός πήρε νιόκι αλλά έφαγε λίγο από όλα.
• Ήπιαμε τον καφέ μας στην βεράντα για να απολαύσουμε λίγο τη θέα και μετά πεταχτήκαμε απέναντι: στο Lindt Home of Chocolate.
• Οργανωμένο το έγκλημα!
• Ξεκινήσαμε με ένα μικρό κυνήγι θησαυρού ενόψει Πάσχα, θαυμάσαμε το εντυπωσιακό κτίριο με το συντριβάνι σοκολάτας και το σύρμα στην κορυφή (σήμα κατατεθέν της Lindt) και μεσημεράκι ξεκινήσαμε το τουρ στο Μουσείο.
• Το Μουσείο ήταν σχετικά μικρό, αν ακολουθούσες το audio guide τότε ναι, είχες πολλά να ακούσεις αλλιώς είχες αρκετά να δεις αλλά όχι πολλά να κάνεις.
• Εννοείται ότι προς το τέλος είχε 2-3 σημεία όπου δοκίμαζες ελεύθερα σοκολάτες (ένα όπου με κουταλάκια δοκίμαζες από τα συντριβάνια, ένα όπου έσπαγαν οι πλάκες σοκολάτες και βεβαίως το τελευταίο όπου μπορούσες να διαλέξεις από καμιά δεκαριά διαφορετικές γεύσεις των διάσημων Lindt Truffles). 
• Γλυκαιμικό σοκ, εννοείται.
• Απογευματάκι πια αναχωρήσαμε για την Λωζάνη η οποία μας υποδέχτηκε ηλιόλουστη και όμορφη.
• Είναι όμορφο να ανυπομονείς να επιστρέψεις σπίτι.
• Λίγη ξεκούραση, λίγη τακτοποίηση, λίγο παιχνίδι και ύπνος.

Καλή, πασχαλινή εβδομάδα!

ανδριάνα