HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα και η πρώτη μου επίσημη εβδομάδα στο νέο μου ρόλο ξεκίνησε.
• Ξέρετε ποια είναι από τις χειρότερές μου επαγγελματικές συνθήκες; Να αναλαμβάνω ένα project όταν βρίσκεται ήδη στα μισά. 
• Γιατί δεν μπορώ να θέσω τις βάσεις όπως θέλω, δεν μπορώ να οργανώσω τα αρχεία και τις ομάδες και τις συναντήσεις μου, αλλά πρέπει και να μάθω και να αποδεχτώ -εν μέρει- τα υφιστάμενα δεδομένα και να προσπαθήσω απλά να τα βελτιώσω.
• Αυτό λοιπόν έχω πάθει με αρκετά από τα projects και περνάω ώωωωρες να συμμαζεύω τα αρχεία, να οργανώνω τις σελίδες, να ενημερώνομαι, να προτείνω μικρές αλλαγές.
• Η Δευτέρα δεν ήταν λοιπόν μια εύκολη ημέρα.
• Και η Τρίτη δεν διέφερε πολύ! Τόση δουλειά που δεν πρόλαβα ούτε να φάω.
• Και με έναν συνεχή πονοκέφαλο.
• Το απόγευμα είχα κλείσει (εδώ και κανα δίμηνο!) και το ραντεβού μου στον ορθοδοντικό για διερεύνηση των νέων μεθόδων ευθυγράμμισης δοντιών. Πήγα με βαριά καρδιά γιατί ήμουν πολύ κουρασμένη, αλλά έλαβα την εκτίμηση και προσφορά οπότε ξέρω πώς να κινηθώ αν το αποφασίσω.
• Τετάρτη και κάπως καλύτερα πήγε η ημέρα.
• Το απόγευμα είχαμε και το ραντεβού στο καντόνι για τις νέες μας φωτογραφίες. Από τον Ιανουάριο έχουμε καταθέσει τα χαρτιά μας για τη νέα άδεια παραμονής μας (που έληξε τον Φεβρουάριο) και μόλις αυτήν την εβδομάδα μας ήρθε η ειδοποίηση για τις φωτογραφίες (είναι ειδική διαδικασία καθώς είναι πια βιομετρικές). 
• Τρεχάλα πήγαμε γιατί ο Στεφανάκος είχε πάει στους πυροσβέστες με το parascolaire οπότε περιμέναμε να επιστρέψουν για να πάμε κατευθείαν.
• Δέκα λεπτάκια πήρε όλη η διαδικασία οπότε μετά πήγαμε για τα γνωστά μας burgers στο κέντρο της Λωζάνης.
• Πέμπτη και η βροχή δεν σταμάτησε όλη μέρα. Λονδρέζικος καιρός.
• Ο συνοδοιπόρος πήγε στο γραφείο οπότε ήμουν ολομόναχη σπίτι (όχι ότι όταν είναι σπίτι βλεπόμαστε ιδιαίτερα).
• Κατάφερα και έκανα και μία μαγειρική της προκοπής οπότε φάγαμε ωραίες φακές.
• Και το απόγευμα είχαμε ομαδικό διάβασμα. Καθίσαμε λοιπόν δίπλα δίπλα, ο Στεφανάκος για να κάνει τις ασκήσεις των ελληνικών του και εγώ των γαλλικών μου. Με βοήθησε κιόλας στην τελευταία άσκηση :) .
• Παρασκευή, επιτέλους, γιατί αυτή η εβδομάδα σαν να διήρκησε κανά μήνα!
• Και η βροχή δεν σταμάτησε όλη μέρα!
• Οπότε περιοριστήκαμε σπίτι με μαγειρικές, δουλειές, παιχνίδια, ξεκούραση.
• Σάββατο και ξεκινήσαμε το πρωί για το ελληνικό σχολείο με 2 βαθμούς C και χιόνι! Κατά τις 11.00 εξελίχθηκε σε βροχή, κατά τη 13.00 σε ήλιο και το απόγευμα πάλι σε παγωνιά.
• Είχα όμως το καθιερωμένο μου ραντεβού στην αγαπημένη κομμώτρια Ελβίρα στο κέντρο της Λωζάνης οπότε βγήκα ανανεωμένη για να συναντήσω τον συνοδοιπόρο που έπινε τον καφέ του με φίλους.
• Και έτσι αυθόρμητα, κανονίσαμε 3 οικογένειες (η μία ενός πρώην συναδέλφου του Απόστολου που είχαμε καιρό να δούμε) να πάμε για πίτσες στο Chez Mario.
• Οι πίτσες πολύ ωραίες, η παρέα ακόμα καλύτερη, τα 5 μικρά έδεσαν μια χαρά οπότε η ώρα πέρασε νεράκι.
• Αναχωρώντας κάναμε και μια στάση στην κοντινή gelateria οπότε ολοκληρώθηκε το έγκλημα.
• Απόγευμα πια επιστρέψαμε σπίτι για λίγη ξεκούραση, lego ("μαμά έλα να ξεκουραστείς στο δικό μου το κρεβάτι ώστε να με βλέπεις που θα φτιάχνω το αυτοκίνητο των ninjago"), ποτίσματα, συμμαζέματα, τηλεφωνήματα.
• Γράψαμε παρέα με τον Στεφανάκο και τις προσκλήσεις για το γενέθλιο πάρτυ των συμμαθητών του. Πέφτουν βλέπετε τα γενέθλια μες στις διακοπές οπότε το πάρτυ θα γίνει λίγο αργότερα και εννοείται πρέπει να ενημερώσουμε μερικές εβδομάδες νωρίτερα τους προσκεκλημένους.
• Και φέτος, προς μεγάλη μου χαρά, στη λίστα προστέθηκαν και παιδάκια από άλλα τμήματα με τα οποία είναι μαζί στο parascolaire.
• Η Κυριακή ξημέρωσε ηλιόλουστη, ιδανικό λοιπόν σκηνικό για το Πασχαλινό Κυνήγι Αβγών που είχε διοργανώσει ο σύλλογος του Δήμου μας.
• Και το καταφύγιο ήταν εν τέλει 5 λεπτά από το σπίτι μας (ωραία πεζοπορία για την επόμενη φορά).
• Το τοπίο ειδυλλιακό, μέσα στο δάσος, με ένα μεγάλο, ξύλινο καταφύγιο, πολλά τραπέζια του πικ-νικ διάσπαρτα, μια ξύλινη παιδική χαρά, μία τεράστια τσουλήθρα στην κορυφή του λόφου, διάφορες διαδρομές προς ανεύρεση πασχαλινών αβγών ....
• Εκεί ο Στέφανος συνάντησε αρκετούς από τους συμμαθητές του, ήρθε και μία οικογένεια φίλων ελλήνων οπότε περάσαμε όμορφα μέχρι το μεσημέρι.
• Ο Στέφανος αναχώρησε με έναν από τους συμμαθητές του για να συνεχίσουν το παιχνίδι στο σπίτι του, ενώ εμείς με τους φίλους κατευθυνθήκαμε προς το tennis club για λίγο ακόμα ήλιο και τσίμπημα.
• Λίγη ξεκούραση σπίτι, λίγες δουλειές, παραλαβή του μικρού και ανασυγκρότηση για την πασχαλινή (για τους Ελβετούς) εβδομάδα που ξεκινά.
• Πόσο ανυπομονώ για αυτές τις αργίες!

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα