HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα και ακόμη μία ανοιξιάτικη εβδομάδα ξεκίνησε!
• Και στο μέτωπο του κορωνοϊού και της οικογένειας στην Ελλάδα, τα πράγματα πηγαίνουν καλά.
• Το απόγευμα είχα και κάποιες συναντήσεις με τις δασκάλες του Στέφανου με αφορμή το σκηνικό της προηγούμενης εβδομάδα με τα "χαμένα - δοσμένα" παιχνίδια. Και το εκτίμησαν δεόντως που τις ενημέρωσα.
• Και επειδή ο καιρός ήταν εξαιρετικός και εγώ είχα ανάγκη για ήλιο και άσκηση, πήγα και γύρισα από το σχολείο με τα πόδια. Και ξέρετε, η επιστροφή είναι μια συνεχής ανηφόρα! Ουφ....
• Τρίτη και τα αποτελέσματα των αιματολογικών μου εξετάσεων βγήκαν οπότε είχα την επίσκεψη στη γιατρό ώστε να εκτιμήσουμε την κατάσταση.
• Στο μέτωπο της χοληστερίνης λοιπόν, η μικρή δόση φαρμάκου φαίνεται ότι είναι αρκετή (yes!) και γενικά όλοι μου οι δείκτες ήταν εξαιρετικοί πλην ενός, του σιδήρου. Δεν ήταν χάλια αλλά ήταν χαμηλά οπότε θα προσπαθήσουμε να το ενισχύσουμε και αυτό.
• Τετάρτη και οι -εργασιακές- μέρες είναι όλο και πιο γεμάτες και πιο αγχωτικές. Όπως λέει και η νέα μου διευθύντρια, πρώτα μάλλον θα γίνουν χειρότερα πριν γίνουν καλύτερα.
• Προφανώς και ο Απρίλης θα πάει έτσι αλλά ελπίζω σε έναν καλύτερο Μάιο τουλάχιστον.
• Και ήταν τόσο όμορφη και ηλιόλουστη η ημέρα που περάσαμε το απόγευμα στον κήπο, κάνοντας δουλειές, θαυμάζοντας τη μαγεία της φύσης και τα εκατοντάδες, κατακίτρινα αγριολούλουδα που έχουν γεμίσει τον κήπο μας.
• Πέμπτη και με την Nidhi που θα αντικαταστήσω πρέπει να είμασταν μαζί σε πάνω από 5-6 συναντήσεις. Στο τέλος της είπα αν θέλει να μετακομίσουμε μαζί.
• Στο μεταξύ, σαν να λύθηκε το μυστήριο με το άλμπουμ καρτών pokemon του Στέφανου και ο κάτοχός του είναι ένα παιδάκι αρκετά μεγαλύτερο το όνομα το οποίου δεν το είχα ακούσει ποτέ. Τι ακριβώς συνέβει δεν θα μάθουμε ποτέ αλλά τουλάχιστον ο μικρός το έβγαλε από μέσα του αυτό το μυστικό και αναμένουμε το τετράδιο να επιστραφεί από βδομάδα. Ίδωμεν.
• Παρασκευή επιτέλους! Γιατί αυτή η εβδομάδα διήρκησε τουλάχιστον καμιά εικοσαριά μέρες.
• Και το απόγευμα είχαμε την 2η δόση του εμβολίου για την εγκεφαλίτιδα, παραλάβαμε τον μικρό μαζί με τον συμμαθητή του τον Nikan, και ήρθαμε όλοι μαζί σπίτι.
• Ενώ τα μικρά έπαιζαν, πετάχτηκα εγώ ένα γρήγορο σούπερ - μάρκετ και ένα φυτώριο και επέστρεψα πάνω στην ώρα του φαγητού.
• Και σε γενικές γραμμές έπαιξαν πολύ ωραία τα αγόρια, για αρκετές ώρες, και μέσα και έξω.
• Εσείς με μικρά παιδιά, ζείτε και εσείς το -περίεργο- φαινόμενο όπου παιδάκια ζητούν από το δικό σας τι θα τους δώσει - χαρίσει;
• Ηλιόλουστο, φωτεινό Σάββατο, με όλες τις προδιαγραφές να είναι εξαιρετικό.
• Άσχημα, απρόσμενα, δύσκολα νέα κατέφτασαν όμως το πρωί και το στομάχι μου ήταν κόμπος όλη την ημέρα. Και όταν κάτι το κουβαλάς αλλά μπορείς να το μοιραστείς μόνο με λίγους, τότε γίνεται ακόμα πιο βαρύ.
• Ξεκινήσαμε όμως για το καθιερωμένο σχολείο του μικρού, και συνεχίσαμε με τον συνοδοιπόρο να περπατάμε οι δυο μας για ώρες. Απλά να περπατάμε κάτω από τον ήλιο. Τόσο που εν τέλει κοκκίνισαν τα πρόσωπά μας.
• Έτσι ο δρόμος μάς έβγαλε στο αγαπημένο πάρκο του Mon Repos όπου η φύση είχε βάλει τα καλά της και μας μοίρασε τόση ομορφιά τόσο απλόχερα! Είχαν ανθίσει βλέπετε οι μανόλιες και οι κερασιές!
• Πόσο την χρειαζόμουν αυτήν την ομορφιά εκείνη τη στιγμή.
• Μεσημεράκι παραλάβαμε τον Στεφανάκο και την μικρή Έλενα και κατευθυνθήκαμε όλοι στο σπίτι του Γιάννη και της Ηρούς όπου μας περίμενε μεξικάνικη φιέστα: burgers με χειροποίητο guacamole, κρύα σαλάτα μακαρονιών με φασόλια και καλαμπόκι, σπιτικό χούμους με νάτσος.... Απλά εξαιρετικά!
• Και το απογευματάκι βγήκαμε ξανά έξω, αυτή τη φορά στο γνωστό μας σημείο στο parc de milan για παιχνίδι και παγωτό.
• Κυριακή και οι σπιτικές δουλειές και μαγειρικές ξεκίνησαν από νωρίς. Είχαμε βλέπετε κανονίσει BBQ στον κήπο με τους φίλους Πολωνούς.
• Έτσι, το πρωί ξεκίνησε με μαγείρεμα (τυρόπιτα, πατάτες και μαρινάρισμα λαχανικών και κρεάτων) και συνεχίστηκε με κηπουρικές (μεταφύτευση του βασιλικού και φύτευση των εποχιακών λουλουδιών).
• Και εκεί που ξεχόρτιαζε ο συνοδοιπόρος έναν κισσό που είχε γίνει πια θάμνος, σε ένα κάπως δυσπρόσιτο μέρος του κήπου, να ΄σου ένας μικρός, μεταλλικός Βούδας ανέπαφος! Στεκόταν γαλήνιος κάτω από τον κισσό και το χώμα. Speechless! 
• Εννοείται ότι το πήρα σαν θετικό οιωνό.
• Δώδεκα νταν άναψε η φωτιά και πάνω στην ώρα κατέφτασαν και οι φίλοι.
• Και ήταν τόσο όμορφα ανοιξιάτικος ο καιρός και ο κήπος μας ανθισμένος! Και αυτή η ησυχία που σου επιτρέπει να αφεθείς στο κελάηδισμα των πουλιών ... ανεκτίμητη.
• Ψήσαμε λοιπόν (τα λαχανικά τα έβαλα σε καλαμάκια, πρόσθεσα και ανανά, και βγήκαν πεντανόστιμα), ήπιαμε, αναλύσαμε, παίξαμε (μέχρι κυνήγι αβγών μας ετοίμασε ο Στεφανάκος), κάναμε σχέδια, θυμηθήκαμε το 2016 τότε που εγώ ετοιμαζόμουν να γεννήσω.... Βλέπετε είναι έγκυος η αγαπημένη μας Magdalena στο πρώτο τους παιδάκι το οποίο αναμένεται εκεί στις αρχές Αυγούστου.
• Απόγευμα πια αποχωριστήκαμε, συμμαζέψαμε, χαλαρώσαμε στους καναπέδες, χαζέψαμε μαγειρικές και ανασυγκροτηθήκαμε.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα