HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Η Δευτέρα λοιπόν μας βρήκε στα βουνά με non-stop χιονόπτωση!
• Φάγαμε πρωινό όλοι μαζί παρέα και αφού είχα πάρει τη μισή μέρα off, περπατήσαμε με τον εξοπλισμό σκι παραμάσχαλα μέχρι τις κοντινές πίστες (η γυμναστική ξεκινά πριν καν φορέσεις τα πέδιλα).
• Εκεί, ο συνοδοιπόρος και ο Στεφανάκος είχαν τα μαθήματά τους με χωριστούς δασκάλους.
• Η πρώτη φορά ever για τον Στέφανο ο οποίος μόλις σε μία ώρα κατέβαινε την μικρή κατηφόρα, σταματούσε και έστριβε με χαμόγελο, χάρις στην καθοδήγηση της γλυκύτατης Natasha.
• Τους άφησα λοιπόν εκεί, επέστρεψα στο ξενοδοχείο όπου και δούλεψα μέχρι το απόγευμα.
• Επέστρεψαν το απόγευμα και οι σκιέρ, ξεκουράστηκαν και το βραδάκι φάγαμε και οι 7 στο εστιατόριο του ξενοδοχείου μας.
• Εννοείται ο μικρός αποκοιμήθηκε στα πόδια μου και απλά μεταφέρθηκε στο δωμάτιο.
• Οι μεγάλοι από την άλλη, και τι δεν συζητήσαμε... από τουριστικούς προορισμούς και ελληνικά νησιά μέχρι την κατάσταση της LGBTQ κοινότητας και την ανατροφή των παιδιών μας.
• Δυστυχώς τα κορίτσια των φίλων ήταν λίγο συναγχωμένα οπότε δεν μπόρεσαν να απολαύσουν αυτές τις ημέρες όσο θα ήθελαν.
• Τρίτη και το σκηνικό παρόμοιο, με το ομαδικό πρωϊνό - τις συζητήσεις και τα γέλια, τα αγόρια να αναχωρούν για τα μαθήματα σκι τους (αυτή τη φορά ο Στεφανάκος ήταν με τον Andreas) και εμένα να μένω πίσω με το laptop μου ώστε να διαχειριστώ μια μικρή κρίση που προέκυψε με την αγορά της Αυστρίας. Τέλος καλό - όλα καλά.
• Του άρεσε τόσο του Στέφανου το σκι που αφού τελείωσε το μάθημα, συνέχισε μόνος του τις κατεβασιές! Άλλο αν το πρωί μας ανακοίνωνε ότι σκι δεν θέλει να μάθει. Άβυσσος!
• Το μεσημέρι έκανα όμως και εγώ ένα μικρό διάλειμμα, έκανα δυο σύντομες κατεβασιές, φάγαμε παρέα στο εστιατοριάκι δίπλα από τις πίστες και επέστρεψα για συνέχεια στα meetings.
• Ευτυχώς το απόγευμα κοιμήθηκε λιγάκι ο μικρός ώστε να αντέξει λίγο παραπάνω το βράδυ.
• Έτσι, επισκεφθήκαμε ένα από τα εστιατόρια του χωριού, φάγαμε, ήπιαμε, παίξαμε...
• Και ο Σταύρος έπαιζε τόσο ωραία με τον Στεφανάκο μας! Τι "007", τι κόλπα με το χιόνι, τι αγώνες, τι pokemon..... Είναι πραγματικοί φίλοι! Και ο Στέφανος αισθάνεται τόσο άνετα μαζί του που πηγαίνει και κάθεται στην αγκαλιά του και τον προσκαλεί σε ένα κάρο παιχνίδια.
• Τετάρτη και μετά το πρωινό και τα πακεταρίσματα, ήρθε η ώρα του αποχωρισμού.
• Και όπως απάντησε ο Σταύρος στην ερώτηση του Στέφανου "τι σου άρεσε περισσότερο σε αυτήν μας την εκδρομή", η απάντηση ήταν η παρέα. 
• Θα μπορούσαμε να κάτσουμε μέρες απλά πίνοντας κρασί και συζητώντας. Ε, δεν το βρίσκεις τόσο εύκολα αυτό.
• Πίσω στο σπιτάκι μας λοιπόν και κατευθείαν, εννοείται, στα laptops.
• Ακόμα όμως και έτσι, χωρίς να έχω άδεια, ήταν τόσο αναζωογονητικές αυτές οι ημέρες. Γιατί γύρω από τις εργάσιμες ώρες, ήμουν όντως σε διακοπές, σε ένα διαφορετικό σκηνικό, με φίλους, με απολαύσεις, με ξεκούραση.
• Κουρασμένοι αλλά γεμάτοι κοιμηθήκαμε την Τετάρτη για να ξυπνήσουμε στον εφιάλτη που μας επιφύλασσε η Πέμπτη.
• Επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Και ενώ επί μήνες τα νέα κυκλοφορούσαν και οι φήμες ήταν διάσπαρτες, θεωρώ ότι κανείς δεν πίστευε πραγματικά ότι ένας πόλεμος είναι εφικτός τον 21ο αιώνα στο κέντρο της Ευρώπης.
• Σοκ. Όλη μέρα ένιωθα το κεφάλι μου βαρύ και σε όλες τις συναντήσεις, με όλες τις εθνικότητες συναδέλφων, αυτό συζητούσαμε προσπαθώντας να βρούμε απαντήσεις.
• Και βεβαίως το Eastern Europe Hub της εταιρείας μας βρίσκεται στο Κίεβο οπότε η έγνοια μας ήταν (και είναι) διπλή.
• Παράλληλα, έπρεπε να προχωρήσω με αρκετές δουλειές, με ένα γεμάτο από συναντήσεις πρόγραμμα και τον Στεφανάκο σπίτι.
• Και το απόγευμα της Πέμπτης, προστέθηκε ακόμη ένας "γλυκός" πονοκέφαλος καθώς επικοινώνησε μαζί μου μία από τις managers της ευρύτερης ομάδας μας (που διαχειρίζεται όμως άλλο γκρουπ αγορών) και εν ολίγοις μου πρότεινε να αναλάβω μια θέση στην ομάδα της η οποία θα ορφανέψει λίαν συντόμως.
• Και εννοείται είναι πολύ τιμητικό, και η θέση είναι ανώτερη αλλά έγιναν όλα τόσο γρήγορα (και θέλουν να προχωρήσουν τόσο γρήγορα) που κάπως με έπιασε εξαπίνης όλη αυτή η αλλαγή.
• Τόσο, που ήθελαν ακόμη και την επομένη να το ανακοινώσουν. Τους εξήγησα ότι για εμένα το πιο σημαντικό -πάντα- είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Οπότε, στους στενούς μου συνεργάτες και στις αγορές που διαχειρίζομαι, θα ήθελα να μεταφέρω τα νέα η ίδια.
• Το βράδυ είχε δείπνο με κάτι συναδέλφους ο συνοδοιπόρος, οπότε μείναμε τα δυο μας με τον Στεφανάκο.
• Παρασκευή και ένα μικρό - επικοινωνιακό πλάνο το βγάλαμε για τα νέα της μετάθεσής μου. Μέχρι την Τετάρτη λοιπόν γέμισα το ημερολόγιο με σύντομες συναντήσεις με τις αγαπημένες μου αγορές. 
• Και αυτό που κάνει αυτήν την μετακίνηση λίγο δύσκολη, είναι αυτή η τόσο όμορφη σχέση που έχω με τις 7 αγορές μου και τους εξαιρετικούς αυτούς ανθρώπους που απαρτίζουν τις digital teams. Γιατί τώρα, στο νέο ρόλο, θα πρέπει και να μάθω τον νέο ρόλο (που διαφέρει αρκετά από τον σημερινό) αλλά και ακόμη ένα νέο πακέτο αγορών.
• Στο Ουκρανικό μέτωπο, δυστυχώς τα νέα ήταν τα ίδια και χειρότερα καθώς οι Ρωσικές δυνάμεις προσέγγισαν την πρωτεύουσα.
• Το απόγευμα είχαμε τους γειτόνους μας για ένα apero και βεβαίως το θέμα της Ουκρανίας ήταν ένα από τα σημαντικότερα. 
• Σάββατο και ο Στεφανάκος δεν είχε ελληνικό σχολείο οπότε αφού απολαύσαμε το πρωινό μας με pancakes, ήλιο και ησυχία, αναχωρήσαμε το μεσημεράκι για την Γενεύη.
• Πόσο καιρό είχαμε να πάμε! Και ήταν όπως πάντα όμορφη και γεμάτη κόσμο. Τσιμπήσαμε τα μακαρόνια μας έξω, κάτω από τον ήλιο, και μετά πήραμε τα πατίνια μας και το ποδήλατο ο μικρός και κάναμε βόλτα παραλίμνια.
• Είχε όμως έναν αέρα που σου πάγωνε τα αυτιά! 
• Απογευματάκι επιστρέψαμε σπίτι για ξεκούραση, δουλειές, παιχνίδια και cheesecake κανέλας που έφταξα με τον Στεφανάκο.
• Κυριακή και ναι, εγκαινιάστηκε ο κήπος για το 2022!
• Έβγαλε ο συνοδοιπόρος την ψησταριά, κάναμε την κηπουρική μας όλο το πρωί, στρώσαμε τους καναπέδες, μαγειρέψαμε και το μεσημεράκι ήρθαν οι φίλοι (Ηρώ - Γιάννης και ΣΙΑ).
• Και το πρώτο μέρος το περάσαμε έξω, με τα κρασιά και τις μπίρες μας, κάτω από τον όμορφο ήλιο, ενώ τα μικρά έπαιζαν επί ώρες εξαιρετικά.
• Απόγευμα πια αποχωριστήκαμε, βάλαμε μια τάξη στο σπίτι, κάναμε μερικές δουλειές και ξεκουραστήκαμε.
• Σας είπα ότι χάλασε το πλυντήριο πιάτων μας; Δεν ρουφάει τα νερά! Τρεις δοκιμές έκανα και στο ενδιάμεσο, ο Στεφανάκος και εγώ, αδειάζαμε τα νερά με τα μικρά ποτηράκια μας.
• Εν τέλει, καλέσαμε την τεχνική υπηρεσία και θα έρθουν την Πέμπτη.
• Μέχρι τότε... στο Villabajo ακόμα πλένουν.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα