HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Η Δευτέρα ξεκίνησε με ελαφρύ χιόνι, συνέχισε με βροχή και από το μεσημέρι είχε εξαιρετικό ήλιο!
• Ήταν και η ημέρα δάσους για τον Στεφανάκο.
• Και μία πολλή πηγμένη - εργασιακά ημέρα για εμένα.
• Μπήκε στα σκαριά και ένα weekend break με τις άλλες 2 οικογένειες Ελλήνων που μένουν Λωζάνη, εκεί κατά τον Μάρτη, προς Γαλλία μεριά. Έξι ενήλικες + πέντε παιδιά από 3 έως 8 χρονών. Καλά θα πάει αυτό ... χιχι.
• Τρίτη, και μέσα σε όλα χώρεσα και ένα μισάωρο προγραμματάκι pilates με το αγαπημένο -και τόσο αποτελεσματικό- δαχτυλίδι.
• Τετάρτη και επέστρεψαν τα κολυμβητικά μαθήματα του Στεφανάκου (αφού τα συγκεκριμένα μέτρα άρθηκαν).
• Και το απόγευμα, ενώ τρώγαμε όλοι μαζί, τσουπ έπεσε και το δεύτερο μπροστινό του δόντι (αυτό που κουνιόταν καμιά βδομάδα τώρα).
• Μιλήσαμε και με τους κουμπάρους στην Ελλάδα που χτίζουν το γιοφύρι της Άρτας (ανακαινίζουν και χωρίζουν δηλαδή στα δύο ένα σπίτι και δε λέει να τελειώσει). Κοντεύουν όμως!
• Πέμπτη και ξημέρωσαν τα γενέθλια της μαμάς μου. Και της εύχομαι να είναι πάντα δυνατή και παρούσα και γενναιόδωρη όπως είναι τώρα, αλλά και πιο ξέγνοιαστη και χαρούμενη.
• Είναι η μισή μου σχεδόν οικογένεια Υδροχόοι, η άλλη μισή Παρθένοι, και έχουμε και έναν Δίδυμο, έτσι για την αλλαγή.
• "Μαμά ήρθε!!!". Η νεράιδα βεβαίως αλλά αυτή τη φορά έβαλε μόνο ένα κέρμα στη θέση του δοντιού (ε, εντάξει! το δώρο ήταν για το πρώτο δόντι). Έλα όμως που δεν έβαλε τα πιστοποιητικά! Και ο Στεφανάκος το πρόσεξε -βεβαίως- και τα περίμενε!
• Βουρ λοιπόν η μαμά να τυπώσει το πιστοποιητικό για το δεύτερο δόντι.
• Παρασκευή! Και το πρόγραμμα ήταν γεμάτο αλλά αυτή τη φορά και ανεξάρτητο.
• Παρέλαβα λοιπόν το απόγευμα τον Στεφανάκο από το σχολείο, ήρθαμε σπίτι για λίγη ανασυγκρότηση και κατά τις 17.00 είχε επίσκεψη στον συμμαθητή του Nikan.
• Παράλληλα, αναχώρησε ο συνοδοιπόρος για την Λυόν, μαζί με τον φίλο Γιάννη, ώστε να παρακολουθήσουν τον αγώνα μπάσκετ Villeurbanne - ΠΑΟ.
• Έτσι, είχα ένα 2ωρο μόνη στο σπίτι! Τόσο σπάνιο φαινόμενο.
• Έτσι, έψησα μία μικρή πίτσα και παρακολούθησα το εξαιρετικό Druk (Άσπρο πάτο).
• Κατά τις 19.30 έφτασα και εγώ στο σπίτι του Nikan, κάθισα κανά μισάωρο με την μαμά του και τα είπαμε, και γεμάτοι και κουρασμένοι επιστρέψαμε σπίτι.
• Ο συνοδοιπόρος επέστρεψε και αυτός πολύ χαρούμενος και κουρασμένος μετά τα μεσάνυχτα.
• Σάββατο, και βεβαίως ξεκινήσαμε για το ελληνικό σχολείο, ήπιαμε έναν ωραίο καφέ με την Ηρώ στην Brasserie Montbenon, κάναμε κάποιες μικρές αγορές και παραλάβαμε τα μικρά το μεσημεράκι.
• Και το πρόγραμμα είχε μικρή εκδρομή παρέα με την έταιρη οικογένεια Ελλήνων του Belmont, προς το Fribourg και συγκεκριμένα τη "Μαύρη Λίμνη", την Schwartzsee. Μετά από 80-90 λεπτά μέσα από όμορφα χωριά και βουνά, αντικρύσαμε την παγωμένη λίμνη και το εντυπωσιακό τοπίο.
• Τι πατινάζ πάνω στη λίμνη, τι ελικόπτερο που σου έκανε τον γύρο των βουνοκορφών, τι πιτσιρίκια που έκαναν τσουλήθρα στα βουνά του χιονιού, τι τελεφερίκ για τις κοντινές πίστες, τι μικρά εστιατοριάκια και ξενοδοχεία... Μία μικρή winter wonderland συμπυκνωμένη γύρω από την παγωμένη λίμνη.
• Το περπάτημα που υπολογίζαμε δεν το κάναμε (γιατί γλιστρούσε αρκετά) αλλά απολαύσαμε την ομορφιά της φύσης, τα μικρά ξετρελάθηκαν με τη λίμνη, περιηγηθήκαμε λιγάκι, φωτογραφίσαμε, τσιμπήσαμε και απόγευμα πια επιστρέψαμε όλοι μαζί σπίτι μας για ελληνικό τσάι του βουνού και συνέχεια στο παιχνίδι του Στέφανου και του Μάξιμου.
• Κυριακή, και το πρώτο μέρος το περάσαμε σπίτι (την χρειαζόμασταν λίγη ησυχία και ανασυγκρότηση) και το δεύτερο μέρος, πού αλλού; Στα χιονισμένα βουνά!
• Ανηφορίσαμε λοιπόν για πρώτη φορά στο κοντινό Les Paccots εκεί κατά τη 1, ακολουθώντας τις συμβουλές των φίλων καθώς γεμίζει πολύ νωρίς τις Κυριακές λόγω των παιδικών μαθημάτων και κλείνει ο δρόμος -λόγω πληρότητας του πάρκινγκ- αλλά ξανα-ανοίγει το μεσημεράκι όταν η πρωινή βάρδια αναχωρεί.
• Φτάσαμε ωραιότατα λοιπόν, παρκάραμε δίπλα στις πίστες για τα πιτσιρίκια, ξεφορτώσαμε τα σκι του Στεφανάκου και συναντήσαμε τους φίλους που ήταν ήδη εκεί με τα μικρά τους (τον Carlo και την Lauren με τα μικρά + 2 ακόμα οικογένειες φίλων τους).
• Στο μέτωπο του σκι, ο Στεφανάκος τα πήγε εξαιρετικά για πρώτη φορά! Μα ήταν η πρώτη του ever φορά που φόρεσε πέδιλα! Και γλιστρούσε κανονικά, σπρώχνοντας και με τα μπατόν του, χωρίς να πέσει. Δεν είχαμε κλείσει κάποιο μάθημα καθώς ήταν μία αναγνωριστική κυρίως προσπάθεια ώστε να εξοικειωθεί με τον εξοπλισμό, την αίσθηση των μποτών αλλά και του γλιστρήματος.
• Εκείνος βέβαια, μία απογοήτευση την είχε. Λίγο έκανε, σταματούσε, τον έπιαναν τα κλάμματα που δεν μπορεί να κάνει σαν επαγγελματίας, και "Όχι μαμά, δεν κάνω καθόλου καλά!", κάναμε ένα διάλειμμα, χαλάρωνε και φτου και από την αρχή. Είναι αυστηρός με τον εαυτό του.
• Στο μέτωπο των φίλων, περάσαμε τόσο όμορφα και χαλαρά! Τα μικρά έπαιζαν, έτρεχαν με τα έλκηθρα, έφτιαχναν χιονάνθρωπους, εμείς πίναμε μπύρες και prosecco, συζητούσαμε, γελούσαμε, τσιμπούσαμε σπιτικό κέικ λεμόνι και κριτσίνια, και ρουφούσαμε ήλιο. Εκπληκτικές συνθήκες για μια χειμωνιάτικη ημέρα στο βουνό!
• Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε σπίτι γεμάτοι από φύση και ομορφιά και ήλιο, λίγο πιασμένοι (που να κάναμε και σκι) και με τον Στεφανάκο ένα βήμα πιο κοντά σε αυτές τις πλαγιές.
• Πόσο όμορφο, γεμάτο, χιονισμένο, ηλιόλουστο και ελβετικό ήταν αυτό το σκ.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα