Χιόνι

Ξέρετε, εδώ στην Ελβετία, το χιόνι δεν είναι κάτι σπάνιο! Είναι κάτι σαν business as usual. Πώς είναι σε εμάς τους Έλληνες η ζέστη το καλοκαίρι; Έτσι! Σου δίνει την ευκαιρία για τις αγαπημένες σου, εποχιακές δραστηριότητες (ski και snowboard στη μία περίπτωση και μπάνια και θαλάσσια σπορ στην άλλη) αλλά δεν είναι κάτι που σε ξαφνιάζει.

Έτσι, η δική μας "ελληνική" αντίδραση στις ελβετικές χιονοπτώσεις είναι μάλλον η εξαίρεση. Γιατί ως Έλληνες, τόσο χιόνι, για τόσο μακρά χρονικά διαστήματα, δεν έχουμε ξαναζήσει ποτέ (τουλάχιστον εμείς της Νότιας Ελλάδας). Και 7 χρόνια τώρα εξακολουθεί να με γεμίζει με το ίδιο δέος όπως την πρώτη φορά! Να μου αλλάζει όλη τη διάθεση. Να το φωτογραφίζω και να το βιντεοσκοπώ κάθε μέρα! Να μη το χορταίνω. Γιατί ξέρετε εδώ στην Ελβετία, το χιόνι δεν είναι οιωνός προβλημάτων. Δεν κλείνουν οι δρόμοι, δεν μένουν τα παιδιά σπίτι, δεν πέφτουν τα δέντρα.... Είναι βέβαια το πλαίσιο αυστηρό (για παράδειγμα τα χειμερινά λάστιχα είναι υποχρεωτικά για τον μισό περίπου χρόνο), το κράτος συνηθισμένο σε τέτοια φαινόμενα και οι κάτοικοι πιο έμπειροι και δραστήριοι (όλα τα σπίτια διαθέτουν τα απαραίτητα φτυάρια, σκούπες, αλάτια... και θεωρούν υποχρέωσή τους να καθαρίσουν τις αυλές, τις εισόδους, τα πεζοδρόμιά τους). Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και εδώ κατά τόπους και κατά περιόδους προβλήματα, και δρόμοι κλειστοί και δρόμοι επικίνδυνοι.

Anyway... Η ομορφιά του χιονιού είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Είναι ένα μαγευτικό φαινόμενο. Ο τρόπος που η φύση δημιουργεί αυτές τις τέλειες, σαν κεντημένες στο χέρι, χιονονιφάδες. Και πώς αυτές με τη σειρά τους κάθονται απαλά ακόμα και στο πιο λεπτό κλαράκι και σκεπάζουν με το πέπλο τους ότι αγγίξουν. Και το μεταμορφώνουν μεμιάς. Και αυτή η ησυχία του χιονιού... Εκκωφαντική! Όταν, λέει, το χιόνι πέφτει, η φύση ακούει. Έτσι και εγώ. Σωπαίνω και απλά θαυμάζω αυτό το μικρό θαύμα. Και επειδή λαμβάνω πολλά μηνύματα από τους Έλληνες φίλους μου, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες από τις χιονισμένες μας ημέρες εδώ στο Belmont-sur-Lausanne. Όχι από τα χιονοδρομικά και τις βουνοκορφές, αλλά από την πόλη και το σπίτι μας το οποίο βρίσκεται μόλις 7-8 χιλιόμετρα από το κέντρο της Λωζάνης. Απολαύστε λοιπόν εμάς να φτυαρίζουμε, τα γειτονικά μας άλογα, τους μικρούς λοφίσκους που μετατρέπονται σε τέλειες πίστες για έλκηθρο, τον Στεφανάκο μπαμπουλωμένο για να πάει στο σχολείο, τον κήπο μας υπό το λευκό πέπλο..... 

Κάθε εποχή κρύβει τις δικές της ομορφιές. Και ενώ πάντα θα είμαι ένα κορίτσι του καλοκαιριού, η Ελβετία με έκανε να αγαπήσω λίγο παραπάνω και τον Χειμώνα.

ανδριάνα