HOW WAS YOUR WEEK (holiday edition)?

 Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου - Κυριακή 2 Ιανουαρίου

• Πού είχαμε μείνει; Α, ναι! Στις 26 Δεκεμβρίου.
• Δευτέρα λοιπόν 27 Δεκεμβρίου και το πρωινό μας πρόγραμμα είχε ανανέωση διαβατηρίων.
• Τα παράβολα τα είχα ήδη βγάλει για τον Στεφανάκο και εμένα, οπότε έμεναν οι φωτογραφίες και το ραντεβού στην αστυνομία.
• Το πρώτο μέρος πήγε εξαιρετικά, κάναμε και μια βόλτα στην ηλιόλουστη Βούλα, αλλά το δεύτερο ήταν χρονοβόρο και πολύπλοκο. Τι να σας λέω....
• Ενώ είχαμε ραντεβού, η οργάνωση ήταν ότι να 'ναι, πολύς κόσμος περίμενε απέξω χωρίς ραντεβού αλλά και χωρίς κάποια διάθεση εξυπηρέτησης από την πλευρά της αστυνομίας η οποία εκινείτο με αργούς ρυθμούς. Με τα πολλά, μικρές εντάσεις, αναμονές και διαπραγματεύσεις, τα καταφέραμε!
• Έτσι, το απόγευματάκι το αφιερώσαμε στον Στεφανάκο και την ονομαστική του εορτή παρέα με τις οικογένειες. Η μία γιαγιά είχε φτιάξει γαριδόσουπα, η άλλη μια πίτα, φάγαμε, παίξαμε, ζωγραφίσαμε....
• Και η βραδιά έκλεισε με pyjama party! Και τα τρία ξαδελφάκια του Στεφανάκου που διανέμουν στην Ελλάδα διανυκτέρευσαν σε εμάς (τα δύο μεγάλα κορίτσια στον ξενώνα και ο Στεφανάκος με τον Δημητράκι αγκαζέ στο κρεβάτι του παρόλο που είχαμε στρώσει και δεύτερο), όπως και η βόρεια γιαγιά.
• Τρίτη και αφού φάγαμε τα πρωινά μας αναχωρήσαμε ο συνοδοιπόρος και εγώ για τον καθιερωμένο μας καθαρισμό δοντιών ενώ τα μικρά παρέμειναν σπίτι.
• Το απόγευμα επισκεφθήκαμε την αδελφή μου όπου επιδοθήκαμε στα νέα μας επιτραπέζια.
• Τετάρτη και είχα πρωινό ραντεβού για κούρεμα στην Γλυφάδα (πίσω σε κοντό καρέ το μαλλί).
• Μετά πρόλαβα να κάνω δυο γρήγορες αγορές στην Γλυφάδα πριν συναντήσω την φίλη εκ Ελβετίας Βίβιαν με την κόρη της Ελένη για καφέ.
• Κατέφτασε και ο δικός της σύζυγος, λίγο αργότερα και ο δικός μου με τον Στεφανάκο οπότε είχαμε απαρτία.
• Ο συνοδοιπόρος αναχώρησε για το κέντρο όπου συναντιούνται κάθε χρόνο η αντροπαρέα, και ο Στεφανάκος και εγώ πήγαμε σινεμά για το Sing 2. Μα πόσο ωραίο, και ρυθμικό, και πολύχρωμο, και συγκινητικό.
• Στο τέλος, με την συναυλία του "Bono" συγκινήθηκα αναπολώντας την εποχή εκείνη που οι συναυλίες ήταν απλά μέρος της καθημερινότητάς μας, χωρίς φόβους και πολυπλοκότητες. Θα έρθουν άραγε ξανά αυτές οι εποχές; Θα ζήσει ο Στεφανάκος συναυλίες χιλιάδων ατόμων χωρίς να έχει καμία έγνοια;
• Πόσα μπορείς να χωρέσεις μέσα σε μία μέρα! Η δική μας δεν είχε τελειώσει ακόμα καθώς μετά το σινεμά έκανα μια γρήγορη στάση στο σπίτι για ανεφοδιασμό και βουρ για το σπίτι των γονιών μου όπου ήταν ήδη η ανιψιά μου για διανυκτέρευση.
• Πρώτη φορά εδώ και 2 χρόνια που ο Στεφανάκος δεν ήθελε να μείνει και με αγκάλιαζε να μην φύγω... ποιος ξέρει τι πέρασε από το μυαλουδάκι του. Τελικά έμεινε, έφυγα εγώ με βαριά καρδιά  και εν τέλει περάσαμε αμφότεροι εξαιρετικά.
• Με παρέλαβαν η αδελφή μου με τον άντρα της με προορισμό το κέντρο της Αθήνας όπου ο συνοδοιπόρος μάς περίμενε έξω από το Θέατρο Βρετανία για την παράσταση "Προδοσία" του αγαπημένου Πίντερ. Εξαιρετικές ερμηνείες και βεβαίως εκπληκτικός Πίντερ. Σας την συνιστώ!
• Η βραδιά ολοκληρώθηκε με sushi + sake στο γιορτινό Pasaji. Τι όμορφα γεμάτη ημέρα!
• Πέμπτη και αφού περάσαμε το πρωινό στο σπίτι των γονιών μου, παραλάβαμε τον μικρό και αφήσαμε τον ήλιο της Βούλας για το ψιλόβροχο της Κηφισιάς.
• Εκεί, στο γιορτινό Ι frati, συναντήσαμε την Εύα και τον Λάζαρο με τα μικρά για καφέ, ιστορίες, αναπολήσεις.
• Συνεχίσαμε στο σπίτι τους για παιχνίδι, φαγητό, γέλια... βράδυ πια αναχωρήσαμε για το σπίτι.
• Και η μικρή Χριστίνα, φίλη του Στέφανου από την γέννησή του, του έφτιαξε κάρτα στην οποία έγραψε "Σε αγαπώ".
• Παρασκευή, 31 Δεκεμβρίου, παραμονής πρωτοχρονιάς δηλαδή και τα σχέδιά μας ήταν μεγάλα.
• Με μια μικρή βαλίτσα στο χέρι, 08.00 ξεκινήσαμε με προορισμό την Αράχωβα όπου βρισκόταν η οικογένεια των κουμπάρων μας. Στόχος ήταν να τους πετύχουμε πριν αναχωρήσουν για τις πίστες.
• 10.00 είμασταν εκεί και αντικρύσαμε τα χαμόγελα και την έκπληξη όσων δεν το γνώριζαν. Τι χαρά!
• Λίγη τακτοποίηση, λίγες αναλύσεις, και βουρ, γεμίσαμε το τριθέσιο αυτοκίνητο με προορισμό την Φτερόλακα και το σαλέ όπου εδρεύει πια το Holy Spirit του αγαπημένου μας Xavier.
• Η οικογένεια των φίλων ανεβοκατέβαινε τις πλαγιές σε βάρδιες, ο συνοδοιπόρος νοίκιασε έλκηθρο για τον Στεφανάκο, και εγώ παρέμεινα στο σαλέ απολαμβάνοντας ησυχία, θέα και ζεστό καφέ.
• 'Και τα πλάνα μας ήταν να διανυκτερεύσουμε παρέα στο σπίτι των φίλων. Έλα όμως που η μετάλλαξη Όμικρον δεν μας το επέτρεψε! Η αδελφή της φίλης βγήκε θετική στον κορωνοϊό και ενώ εμείς δεν την συναντήσαμε ποτέ, φοβηθήκαμε και αποφασίσαμε να μην προκαλέσουμε την τύχη μας.
• Επιστροφή λοιπόν στο σπίτι των φίλων, γρήγορο φαγητό, μαζέματα, κόψιμο της βασιλόπιτας στο πόδι και επιστροφή στην Αθήνα.
• Πόσο κρίμα!
• Ο μικρός εννοείται κοιμήθηκε στη διαδρομή και απλά μεταφέρθηκε στο κρεβάτι του και εμείς, απλά περιμέναμε να φτάσουν τα μεσάνυχτα, να αλλάξει η χρονιά, για να πάμε για ύπνο.
• It's ok. Τουλάχιστον πήγαμε και περάσαμε μια ημέρα παρέα στο βουνό.
• Πρώτη μέρα του χρόνου και εννοείται ο μικρός έτρεξε να βρει το δώρο από τον Άγιο Βασίλη (τις κάρτες pokemon που είχε ζητήσει σε σετ υπεροαραγωγή!). Μεγάλος ενθουσιασμός! Όλο το πρωί τις τακτοποιούσε και τις μελετούσε.
• Μεσημεράκι και, κλασικά, ανηφορίσαμε για το σπίτι της βόρειας γιαγιάς με τις οικογένειες και τους φίλους.
• Και ήταν όπως πάντα ζεστά, όμορφα, τρυφερά.
• Το απογευματάκι μεταφερθήκαμε η "νεολαία" και στο σπίτι του αδελφού του συνοδοιπόρου όπου τα μικρά επιδόθηκαν στο μίνι - μπιλιάρδο ενώ εμείς απολαύσαμε τζάκι και φωτογραφίες δεκαετιών πίσω. 
• Κυριακή και λίγο κάποιοι φίλοι άρρωστοι, λίγο κάποιοι άλλοι σε καραντίνα, λίγο κάποιοι τρίτοι κουρασμένοι, την ημέρα την περάσαμε οι 3 μας και ήταν τόσο όμορφα.
• Κάτω από τον λαμπερό ήλιο, κάναμε βόλτα στη Βουλιαγμένη, περπατήσαμε όλο τον κόλπο, τα αγόρια έπαιξαν μπάλα στην άμμο, ρουφήξαμε ζέστη, και το μεσημεράκι φάγαμε στην Ακτή και την μαγευτική της τοποθεσία.
• Δυστυχώς, μαγευτική ήταν μόνο η τοποθεσία καθώς η εξυπηρέτηση είχε πολλά προβλήματα και καθυστερήσεις με αποτέλεσμα ακόμα και μετά από 1 ώρα να μην έχουν καταφτάσει τα μισά μας πιάτα.
• Έτσι τσιμπήσαμε λίγο από τα πρώτα, ακυρώσαμε τα υπόλοιπα, πληρώσαμε (ακριβά για αυτά που φάγαμε και κυρίως για αυτά που δεν φάγαμε) και επιστρέψαμε σπίτι.
• Απογευματινή σιέστα (τι ωραία!) και βραδινή, οικεγενειακή, χριστουγεννιάτικη ταινία: The Polar Express. 
• Την χρειαζόμασταν αυτήν την μικρή ανάπαυλα και επιστροφή στον πυρήνα μας.

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου - Κυριακή 9 Ιανουαρίου

• Η εβδομάδα ξεκίνησε με οικογενειακή επίσκεψη στο κέντρο της Αθήνας. 
• Στάση στο Σύνταγμα για την αλλαγή φρουράς στους τσολιάδες, κάποιες αλλαγές ρούχων για εμένα και καφέ για τα αγόρια, περπάτημα, φαγητό στο ergon με πολύ προσεγμένες, ελληνικές γεύσεις, δωράκια με ελληνικό αέρα για τους ξένους φίλους μας πίσω στην Ελβετία....
• Μία όμορφη, γεμάτη ημέρα στην Αθήνα.
• Τρίτη και σειρά είχε η Γλυφάδα, με κούρεμα για τα αγόρια και μικρές δουλειές & αγορές για εμένα, φαγητό στο aperitivo και βάφλα στο buffala gelato.
• Και το βράδυ είχε το δεύτερό του sleep over ο μικρός, αυτή τη φορά στην Κηφισιά.
• Έτσι, τον ανέβασε το απόγευμα ο συνοδοιπόρος ώστε να μείνει στην γιαγιά με τα ξαδέλφια του και άδραξα εγώ την ευκαιρία για την καλύτερη, χριστουγεννιάτικη ταινία όλων των εποχών, το Love Actually βεβαίως.
• Περιττό να σας πω πόσα rapid + self tests κάναμε αυτές τις ημέρες! Και πόσο αγχωτική είναι αυτή η μετάλλαξη που είναι μεν ηπιότερη αλλά με πολύ κοινά συμπτώματα. Αποτέλεσμα; Με το πρώτο φτέρνισμα ή μπούκωμα να 'σου τα άγχη και οι υποψίες και τα τεστ και οι εγκλεισμοί.
• Έτσι, την ανιψιά μου που μένει 5 λεπτά απόσταση δεν την είδα όλη την εβδομάδα επειδή είχε απλά ένα κρυολόγημα και εγώ έβγαλα έρπη από όλα αυτά τα άγχη.
• Anyway... Τετάρτη και πρωί πρωί κατευθυνθήκαμε στο γνωστό μικροβιολογικό κέντρο της γειτονιάς μας για γενικές εξετάσεις (που είχαμε καιρό να κάνουμε) και τα κλασικά μας PCR tests για την επιστροφή μας στην Ελβετία.
• Μετά εγώ είχα μανικιούρ, ο συνοδοιπόρος βόλταρε και μεσημεράκι ανηφορήσαμε προς Κηφισιά να "μαζέψουμε" τον μικρό που είχε ξενυχτήσει με τα ξαδέλφια του.
• Και μίλα με τον ένα, να δούμε τον άλλον, τελικά μαζευτήκαμε στην αυλή του TGI Friday's στο Κεφαλάρι καμιά δεκαριά πιτσιρίκια και αντίστοιχοι ενήλικες. Μοιραστήκαμε σε 4-5 τραπέζια, τσιμπήσαμε, ήπιαμε, γελάσαμε, παίξαμε στην πλατεία, βγάλαμε ομαδικές φωτογραφίες και αγκαλιαστήκαμε.
• Η ημέρα δεν είχε όμως τελειώσει. Έτσι, νωρίς το βραδάκι υποδεχτήκαμε τον νονό του Στέφανου σπίτι με τα καλούδια του -βεβαίως.
• Και τι δεν κάναμε... παίξαμε όλοι μαζί UNO, έπαιξαν οι δυο τους με το νέο τηλεκατευθυνόμενο αυτοκίνητο που του έφερε, ήπιαμε τα κρασιά μας, κοιμήθηκε ο μικρός και εμείς συνεχίσαμε με ιστορίες και συζητήσεις.
• Πέμπτη, των Φώτων, και ξεκινήσαμε με πρωινή επίσκεψη στο Πάρκο Σ. Νιάρχος παρέα με τους φίλους που κατέβηκαν από Κηφισιά.
• Ζέστη, ήλιος, κόσμος αλλά όχι πολύς, πατίνια, μπάλες, βόλτες, καφέδες....
• Κατά τις 12.30 αναχωρήσαμε όταν πια ο κόσμος είχε αρχίσει να συρρέει και όταν είχαμε γεμίσει ήλιο.
• Αναμενόμενη κίνηση στην παραλιακή για την επιστροφή ώστε να φτάσουμε στο πατρικό μου για οικογενειακό γεύμα. Και τα σχέδια άλλαξαν και ο κόσμος περιορίστηκε, αλλά ήταν εξίσου όμορφα.
• Και φάγαμε, και ήπιαμε, και αρχίσαμε να αναλύουμε τα διαφορετικά σερβίτσια της μαμάς μου και ποιος θα πάρει τι, και έφτασε βραδάκι μέχρι να γυρίσουμε σπίτι και να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες πακεταρίσματος.
• Παρασκευή και η πτήση μας ήταν μεσημεριανή οπότε είχαμε αρκετό χρόνο το πρωί για πακετάρισμα και τακτοποίηση του σπιτιού.
• Και όλα κύλησαν πολύ ομαλά στο αεροδρόμιο, χωρίς καθυστερήσεις. Συναντήσαμε τυχαία και 3 ακόμη οικογένειες φίλων που επέστρεφαν στην Ελβετία οπότε είμασταν μεγάλη παρέα.
• Κατά τις 17.30 ώρα Ελβετίας είμασταν στο σπίτι το οποίο παρέμενε χιονισμένο.
• Είμαστε τόσο τυχεροί που έχουμε δύο όμορφα, ζεστά σπίτια να μας περιμένουν στις 2 μας χώρες.
• Έτσι, το υπόλοιπο της ημέρας πέρασε με τις πρώτες τακτοποιήσεις, μαγειρικές και χουχούλιασμα στον καναπέ.
• Και όπως είχε προβλεφθεί, το Σάββατο ξημέρωσε κάτασπρο! Πρέπει να χιόνιζε όλο το βράδυ.
• Τακτοποιήσεις ξανά και μεσημεριανή επίσκεψη στο σούπερ-μάρκετ για ανεφοδιασμό. 
• Κατά τύχη πέσαμε πάνω και σε ένα φωτιστικό δαπέδου που πολύ μας άρεσε, ήταν και σε έκπτωση, και ταίριαζε γάντι σε μια σκοτεινή πλευρά του σαλονιού μας οπότε ... με 'γεια μας!
• Απογευματινή σιέστα, ξεπακετάρισμα, μπάνια, χαλάρωση, παιχνίδια (Μάντεψε Ποιος)....
• Ξεκινήσαμε και το Maid και όπως αναμενόταν, από το πρώτο επεισόδιο έγινε κόμπος το στομάχι μου. Ότι έχει να κάνει με παιδιά και μαμάδες δεν μπορώ. 
• Κυριακή και το πρωί είμασταν καλεσμένοι στους φίλους που μένουν εδώ κοντά για καφέ. Είπαμε τα νέα μας, γνωρίσαμε και τους παππούδες που τους επισκέπτονταν, τα μικρά έπαιξαν, εμείς ησυχάσαμε και μείναμε όλοι ευχαριστημένοι.
• Επιστροφή σπίτι, μαγείρεμα και υποδοχή των φίλων από την Bienne!
• Χαμός στο σπίτι, παιδιά, μεγάλοι, μικροί.... 
• Η Έλενα και εγώ αναχωρήσαμε το απόγευμα για μια εκκλησία στο Pully όπου είχε μίνι κονσέρτο η συνάδελφος και φίλη της Andrea η οποία παίζει φλάουτο.
• Πρωτόγνωρη εμπειρία για εμάς, Bach από τη μία με εκκλησιαστικό όργανο - φλάουτο - μία Σοπράνο και μία Άλτο, και ανάγνωση ποίησης του Dante από την άλλη. Bach στα γερμανικά - Dante στα γαλλικά. Καταλαβαίνετε!
• Και κάπως έτσι, δύο εβδομάδες διακοπών ολοκληρώθηκαν.
• Και παρόλες τις αντιξοότητες, τις αναποδιές, τα άγχη, καταφέραμε για ακόμη μία covid χρονιά και να ταξιδέψουμε, και να δούμε από κοντά τους δικούς μας, και να μοιραστούμε στιγμές με τους φίλους, και να πιούμε τα κρασιά μας, και να απολαύσουμε τον ελληνικό ήλιο, και να μην νοσήσουμε (αυτό και αν είναι επίτευγμα πλέον)... όλα ανεκτίμητα, πόσο μάλλον υπό αυτές τις covid συνθήκες.

Καλή εβδομάδα, καλό μήνα, καλή χρονιά αγαπημένοι μου!

Ας είναι πιο ξέγνοιαστη.

ανδριάνα