HOW WAS YOUR WEEK?

 

• -5 C! Τόσο έγραφε το θερμόμετρο του αυτοκινήτου το πρωί της Δευτέρας. Και το αυτοκίνητο ήταν καλλυμένο από μία λεπτή στρώση πάγου. 
• Και ευτυχώς -επιτέλους- οι εργασιακοί ρυθμοί άρχισαν να πέφτουν σιγά-σιγά! Μα ήταν η εβδομάδα των Χριστουγέννων άλλωστε! Πω πω! Έφτασε!
• Τρίτη και το πρωί με περίμενε ένα κουτί έκπληξη στο ταχυδρομείο. Χωρίς αποστολέα. Το ανοίγω και βρίσκω μία πανέμορφη κάρτα, με έναν εορταστικό σκυλάκο ζωγραφισμένο στη μία πλευρά και στην άλλη ευχές και τη φράση "Secret Santa was cancelled but not for Santa :)". Και από κάτω ένα κουτί με την Minnie Mouse το οποίο περιείχε μία κορδέλα με τον γνωστό της φιόγκο και μία μάσκα προσώπου!
• Τρελάθηκα από την χαρά μου!! Γιατί τρελαίνομαι για εκπλήξεις! Αλλά συγκινήθηκα κιόλας γιατί ήμουν σίγουρη ότι προερχόταν από κάποιον / κάποια συνάδελφο.
• Πρώτος λοιπόν ύποπτος ο συνάδελφος Constantin που μας είχε ζητήσει τις διευθύνσεις μας προ ημερών. Μετά από ένα μπέρδεμα που μας έφερε πολλά γέλια, καταλήξαμε ότι δεν είναι αυτός και ότι το δικό του κουτί, εκ μέρους όλου του HUB, ήταν αυτό που ήδη είχα λάβει την προηγούμενη εβδομάδα με ένα vegan panettone και μία σαμπάνια.
• Δεύτερος ύποπτος ο Olivier. Τον ρωτώ λοιπόν αν ξέρει να ζωγραφίζει (το πήγα έμμεσα), μου απαντά "pas du tout".Οπότε, ούτε και αυτός.
• Τρίτη ύποπτη η Anna. Και ενώ στην αρχή μου τα μασάει, εν τέλει το παραδέχεται!! Πόσο χάρηκα, και συγκινήθηκα! Περισσότερο από όλα για την σκέψη, τη νοιάξη αλλά και τον πανέμορφο σκυλάκο, χιχι.
• Γιατί είχα προτείνει στην μικρή μας ομάδα να κάνουμε έναν secret santa αλλά λόγω διαφόρων δυσκολιών (2-3 βρίσκονται εκτός Ελβετίας) τελικά ακυρώθηκε. Not for Santa όμως :).
• Και το απόγευμα ξεκινήσαμε απαρτία η οικογένεια για τα PCR tests μας. Πρώτη φορά για τον Στεφανάκο και πρώτη του επίσκεψη στο κτίριο της δουλειάς και στο παλιό μου γραφείο!
• Μία αγωνία την είχα, ψέματα δεν θα πω, κυρίως για τον Στεφανάκο.
• Και μετά, όσο σίγουρος και αν είσαι, κάθε φορά που κάνεις τέστ, ε μια αγωνία την έχεις μέχρι να δεις το αρνητικό αποτέλεσμα.
• Και ο Στεφανάκος έκλαψε (λογικό) αλλά είδε και το γραφείο μου, φτιάξαμε και ζεστή σοκολάτα να πιει, χάζεψε τους ορόφους, ο συνοδοιπόρος έκανε την 3η δόση του εμβολίου και μέσα σε μια ωρίτσα τα είχαμε προλάβει όλα.
• Τετάρτη και δειλά-δειλά μπήκαμε στο κλίμα του ταξιδιού.
• Κατέφτασαν και τα αρνητικά αποτελέσματα των PCR tests οπότε δεν μας σταματά τίποτα!
• Το απογευματάκι επισκεφθήκαμε και τους αγαπημένους μας Τσέχους γειτόνους για ένα apero πριν τις γιορτές.
• Πόσο στεναχωριέμαι με το επίπεδο των Γαλλικών μου.... ουφ! Άλλη -πονεμένη- ιστορία αυτή καθώς σε καμία περίπτωση δεν έχω δώσει τον χρόνο και την προσπάθεια που χρειάζεται ώστε να δω σημαντική βελτίωση. Πώς όμως, πότε;
• Πέμπτη και βγήκε ένας λαμπερός ήλιος! Ότι πρέπει για τα τελευταία emails και... βαλίτσες!
• Παρασκευή και κατά τις 08.30 αναχωρήσαμε από το σπίτι για το αεροδρόμιο της Γενεύης.
• Και από κίνηση στους δρόμους τα πήγαμε εξαιρετικά. Είχε όμως κάτι ουρές και στο check-in και στην είσοδο για τις πύλες.... ατελείωτες! Αναμενόμενο καθώς ήταν η πρώτη ημέρα κλειστών σχολείων για το γαλλόφωνο κομμάτι της Ελβετίας.
• Όλα όμως κύλησαν ομαλά, αναχωρήσαμε στην ώρα μας (σε μια πτήση μη-γεμάτη, προφανώς κάποιοι ακύρωσαν με τα τελευταία δεδομένα και μέτρα), προσγειωθήκαμε στην Αθήνα και σε χρόνο ρεκόρ (μέσα σε ένα 20λεπτο από την προσγείωση) είμασταν έξω με τις βαλίτσες μας.
• Μας παρέλαβε ο μπαμπάς μου και πήγαμε κατευθείαν στο σπίτι της αδελφής μου όπου είχε ήδη ξεκινήσεις τις μαγειρικές για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Αγκαλιαστήκαμε, τα είπαμε στα γρήγορα, προχωρήσαμε κάποιες από τις συνταγές και βουρ στο σπίτι για μια πρώτη τακτοποίηση, μπάνια, φρεσκαρίσματα, τα καλά μας και αναχώρηση για Κηφισιά και το καθιερωμένο ρεβεγιόν των κουμπάρων μας.
• Πέρσι, είμασταν μόνο εμείς και αυτοί. Φέτος, με τα self tests ανά χείρας, είμασταν 4-5 οικογένειες και θύμισε κάπως τον παλιό καλό καιρό.
• Ο Στεφανάκος σερί με την συμμορία (Διονύση και Δημήτρη) μέχρι τις 01.30 ενώ εμείς πίναμε (το πάντα εξαιρετικό gin με bitter lemon που φτιάχνει ο Χρήστος), τρώγαμε, γελόυσαμε, τραγουδούσαμε...
• Και πρόκειται για μια παρέα που μετρά σχεδόν 30 χρόνια φιλίας! Οπότε καταλαβαίνετε τι γίνεται με τις ιστορίες! Νοιώθω πολύ τυχερή που είμαι και εγώ μέρος της τα τελευταία σχεδόν 20 (πω πω) και έχω να συνεισφέρω και εγώ το λιθαράκι μου στις διηγήσεις.
• Καλές 02.00 κατεβήκαμε στο σπίτι τις βόρειας γιαγιάς όπου και διανυκτερεύσαμε για το βράδυ. 
• Το Χριστουγεννιάτικο πρωινό μας βρήκε να ετοιμάζουμε γεμιστά κοχύλια - ζυμαρικών, να λέμε ιστορίες και ο Στεφανάκος να βλέπει τα καρτούν του.
• Γρήγορη στάση σπίτι για τον ανεφοδιασμό των δώρων, αλλαγή ρούχων και σπίτι της αδελφής μου για τις ετοιμασίες. Από εκεί και η πιο πάνω φωτογραφία.
• Και εκεί, παραδοσιακά, μαζευτήκαμε οι οικογένεις συν ο κουμπάρος της αδελφής μου με την οικογένειά του, φάγαμε, ήπιαμε, ανταλλάξαμε τα δώρα, αναλύσαμε ένα κάρο θέματα (από τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα μέχρι την παράλλαξη Όμικρον και τα διαφορετικά εκπαιδευτικά συστήματα) και έφτασε 22.00 για να χωριστούμε.
• Α, και το φετινό μενού ήταν εξαιρετικό! Σαλάτα λάχανο με πατζάρια - κατσικίσιο τυρί - καραμελωμένα καρύδια, σούπα γλυκοπατάτας - κολοκύθας, wellington μανιταριών, γεμιστά κοχύλια με ρικότα, γλυκοπατάτες και πατάτες φούρνου, η κλασική γαλοπούλα και ένα ρολό χοιρινό.
• Πτώμα και οι 3, μετά από 2+ ημέρες στο πόδι (σαν μια ανάσα από την Παρασκευή το πρωί που αναχωρήσαμε από την Ελβετία μέχρι το βράδυ του Σαββάτου), γεμάτες φίλους και οικογένειες, πιτσιρίκια, δώρα, ποτά και φαγητά, αγκαλιές, ιστορίες, γέλια... κοιμηθήκαμε και πολύ το ευχαριστηθήκαμε.
• "Μαμά, πού είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο μας;" Δεν έχουμε στολίσει εδώ στην Ελλάδα Στεφανάκο. "Ναι αλλά πού είναι;" Είναι στην κούτα του στην αποθήκη. "Μπορούμε να πάμε να το δούμε;" Να πάμε αλλά γιατί; "Γιατί μπορεί να έχει αφήσει εκεί ο Άη Βασίλης το δώρο μου." Εδώ ο Άη Βασίλης έρχεται την πρωτοχρονιά οπότε έχουμε ακόμα μέρες. Και ξέρει αν δεν δει δέντρο, θα το αφήσει δίπλα στο τζάκι.
• Κυριακή με φωτεινό ήλιο και 19 βαθμούς! Και το ραντεβού με τους έταιρους, Βουλιώτες κουμπάρους ήταν στο υπο-ανακαίνιση σπίτι τους και μετά στο Καβούρι για περπάτημα και πικ-νικ.
• Και ήταν σαν άνοιξη! Τα μικρά έπαιζαν, τάιζαν τα πουλιά και έτρεχαν, και εμείς απολαμβάναμε ήλιο πίνωντας κρασί και τσιμπώντας πατατάκια με λάδι τρούφας!
• Απογευματάκι επιστρέψαμε σπίτι και δεν το κουνήσαμε!
• Χαλαρώσαμε, κάναμε τα μπάνια μας, τακτοποιήσαμε τα δώρα μας, παρακολουθήσαμε το Grinch (η αλήθεια είναι ότι δεν μου πολυάρεσε αλλά οκ) απαρτία στον καναπέ και κοιμηθήκαμε.

Καλή, εορταστική εβδομάδα!

ανδριάνα