HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα και εργασιακά δεν ξεκινήσαμε πολύ καλά. Γιατί ξέρετε κάτι, δεν με ενοχλεί ο μεγάλος όγκος δουλειάς. Αυτό που με ενοχλεί και με αγχώνει είναι η ανοργανωσιά! Όταν οι διαδικασίες είναι φλου, τα μπαλάκια αλλάζουν ομάδες και εν τέλει κανένας δεν αναλαμβάνει την ευθύνη.
• Έτσι, με αρκετό πήξιμο και ξεφύσημα έφτασε το απόγευμα οπότε αυτή τη φορά πήγε ο συνοδοιπόρος τον μικρό στο ποδόσφαιρο. Και ήταν η πρώτη προπόνησή του σε κάτασπρο γήπεδο!
• Το πρωί είχε και την μηνιαία του, σχολική επίσκεψη στο δάσος ο μικρός! Ακούραστος!
• Σιγά - σιγά ολοκληρώνονται και οι αγορές των δώρων! Τα περισσότερα τα παρήγγειλα online και τα έστειλα κατευθείαν στην Ελλάδα, στην μαμά μου, γιατί αυτή τη χρονιά φτάνουμε στις 24/12 οπότε πρέπει όλα να είναι ήδη εκεί.
• Τρίτη και το απόγευμα είχα την προγραμματισμένη skype συζήτηση με την κα Ιφιγένεια, την γλυκιά και νέα δασκάλα του Στέφανου στο ελληνικό σχολείο. Και είναι πάντα τόσο ενδιαφέρον να βλέπεις το παιδί σου μέσα από τα μάτια άλλων.
• Έτσι, μου μετέφερε μια εικόνα ενός Στέφανου που του αρέσει η μάθηση, έχει περιέργεια, είναι δραστήριος, τρυφερός και αγαπητός στην τάξη, αλλά παράλληλα και ενός Στέφανου ανυπόμονου μερικές φορές, που πετάγεται όταν γνωρίζει την απάντηση και που όλο και κάτι θα σχολιάσει για να μπει σε όλες τις συζητήσεις.
• Αγάπη είναι η μαμά σου να σου στέλνει συνταγές για vegan gravy!
• Δεν υπάρχει κανένας, μα κανένας, πιο αποτελεσματικός τρόπος από το ίδιο μας το παράδειγμα. Καλά τα βιβλία, τα ντοκυμαντέρ, οι συζητήσεις, οι (έντονοι κάποιες φορές) διάλογοι... Οι άνθρωποι εμπνέονται, προβληματίζονται, αναθεωρούν βλέποντάς μας να κάνουμε πράξη αυτά που πρεσβεύουμε. 
• Walk the talk!
• Γιατί και εγώ δεν ξέρω εάν και πότε τελικά θα το αποφάσιζα να γίνω χορτοφάγος αν δεν είχα το λαμπρό, παθιασμένο, ενημερωμένο παράδειγμα της vegan Jessica κάθε μέρα στο γραφείο. Ζώντας την, ακούγοντάς την, ρωτώντας την, παρατηρώντας την....
• Έτσι, η χαρά μου είναι απερίγραπτη όταν φίλοι και συγγενείς κρεατοφάγοι μού εκμυστηρεύονται ότι έχουν προβληματιστεί και έχουν αναθεωρήσει κάπως τη διατροφή τους. 
• Τετάρτη και δυστυχώς, όπως και πέρσι, έτσι και φέτος, κάθε εβδομάδα προς τα Χριστούγεννα σημαίνει και την ανακοίνωση νέων μέτρων και αλλαγών. Έτσι, η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε υποχρεωτικά PCR tests για όλους που εισέρχονται στη χώρα και εμείς, οι απανταχού 'Ελληνες του εξωτερικού, τρέχουμε τελευταία στιγμή να κλείσουμε ραντεβού.
• Δεν θα γκρινιάξω. Θα προσαρμοστώ -ξανά και ξανά, θα πιεστώ, θα αγχωθώ αλλά θα βρω λύσεις.
• Ήδη φίλοι αλλάζουν ή ακυρώνουν τα εισιτήριά τους. Γιατί αν είσαι τετραμελής οικογένεια και χρειάζεσαι 4 PCR tests, αυτό συνεπάγεται ένα κόστος της τάξεως των 500 ευρώ περίπου! Χωρίς να υπολογίζουμε τα αντίστοιχα τεστ της επιστροφής στην Ελβετία.
• Anyway... κάπως έτσι λοιπόν πέρασε η Πέμπτη μας, προσπαθώντας να βρούμε διαθέσιμο PCR test (καθώς οι διαθεσιμότητες αν το χρειάζεσαι για να ταξιδέψεις είναι ήδη πολύ περιορισμένες) και εν τέλει καταφέραμε να κλείσουμε ραντεβού μέσω της εταιρείας για την οποία εργαζόμαστε.
• Το βραδάκι είχαμε συναρμολόγηση καθώς κατέφτασε το πρώτο γραφείο του Στέφανου! Και είναι πολύ όμορφο και μίνιμαλ και ταιριαστό με το υπόλοιπο δωμάτιό του.
• Παρασκευή και ξεκίνησε ένα τόσο όμορφο και γεμάτο τριήμερο!
• Νωρίς το βραδάκι (ή αργά το απογευματάκι, όπως το πάρει κανείς) συναντήσαμε μία οικογένεια φίλων στο παγοδρόμιο του Lutry όπου ο Στεφανάκος έβαλε πρώτη φορά πέδιλα πατινάζ! 
• Πόσο τον θαύμασα δεν μπορώ να σας περιγράψω! Γιατί δεν πτοήθηκε ούτε στιγμή, παρόλο που είχε παιδάκια μεγαλύτερα που έκαναν εκπληκτικό πατινάζ (εδώ είναι πολύ δημοφιλές το hockey), έπεφτε - γελούσε - ξανα σηκωνόταν, κρατούσε το βοηθητικό, τον κρατούσα και εγώ και κάναμε παρέα, και αφού έφυγα συνέχισε για ώρες μόνος του προσπαθώντας ξανά και ξανά.
• Είχε κλείσαμε παραδίπλα και μία bulle, σαν γιγαντιαία μπάλα ξύλινη με τζάμι που μέσα ήταν σαν ένα μικροσκοπικό chalet! 
• Εκεί, φάγαμε το fondue μας, ήπιαμε το vin chaud μας, χαζέψαμε τα πιτσιρίκια στο πατινάζ τα οποία πηγαινοερχόντουσαν και περάσαμε ένα πολύ όμορφο, ελβετικό βράδυ.
• Σάββατο και πρωί - πρωί ξεκινήσαμε για το ελληνικό σχολείο (το οποίο διήρκησε λίγο περισσότερο λόγω της μικρής γιορτής που έκαναν) οπότε εμείς στο Α' μέρος πήραμε τα τελευταία -μάλλον- δωράκια της σεζόν και στο Β' μέρος συναντήσαμε κάτι φίλους έλληνες με τους οποίους γνωριζόμαστε από τις εποχές Neuchatel, και ήπιαμε καφέ παρέα στο ήσυχο και εορταστικό καφέ του Lausanne Palace. 
• Γρήγορη επιστροφή το μεσημέρι σπίτι, μαγείρεμα σούπας και νωρίς το απόγευμα συναντηθήκαμε με την παρέα των πρώην συναδέλφων (από τους 5 μας, μόνο 2 παραμένουμε στην εταιρεία) για το πολυαναμενόμενο Secret Santa το οποίο άλλαξε 10 ημερομηνίες αλλά τελικά διοργανώθηκε την καταλληλότερη.
• Σαμπάνιες, συζητήσεις, αγκαλιές, γέλια (πολλά), vegan menu (σούπα κολοκύθα - καρότο - γλυκοπατάτα από εμάς, λαζάνια λαχανικών με κρέμα cashews από τους οικοδεσπότες και ginger cake από τους Ισπανούς), λικέρ, χριστουγεννιάτικα βινύλια, παιχνίδια με τα μικρά....
• Ανταλλάξαμε τα δώρα, παίξαμε UNO και Jenga (έπαιξε και ο Στεφανάκος με τους μεγάλους) και γελάσαμε τόσο μα τόσο!
• Πολύ χαρούμενοι και πλήρεις επιστρέψαμε αργά σπίτι και πέσαμε και οι 3 για ύπνο.
• Γιατί την Κυριακή είχαμε εορταστική, μεσημεριανή συνάντηση με τους φίλους από την Bienne και τη Βέρνη.
• Την καθιερωμένη οικογένεια των φίλων αλλά και 2 ακόμη που μας επισκέπτονταν πρώτη φορά στη Λωζάνη.
• Και το μενού είχε σούπα, κανελόνια 2 ειδών (με κιμά και με σπανάκι-ρικότα), τάρτα με μανιτάρια - σπανάκι - φέτα, πλατώ λαχανικών - τυριών - αλλαντικών, μελομακάρονα και κορμό σοκολάτας.
• Όλη μέρα περάσαμε παρέα, με έναν λαμπερό ήλιο, ζεστή ατμόσφαιρα, τζάκι, πολλές ιστορίες και σχέδια και γέλια, τσιμπολογήματα εδώ και εκεί, τα μικρά να ανεβοκατεβαίνουν και να παίζουν, και εμείς να απολαμβάνουμε τους φίλους.
• Γιατί όλη τη διαφορά, πάντα και παντού, την κάνουν οι φίλοι.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα