HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα και σήμανε η έναρξη της σχολικής χρονιάς για το καντόντι του Vaud!
• Και ήταν μισή μέρα για τον Στεφανάκο, καθώς ξεκίνησαν το μεσημέρι, και από το πρωί ρωτούσε κάθε λίγο και λιγάκι αν ήρθε η ώρα να φύγουμε.
• Και πήγαμε, και είδε τους φίλους του, και ήταν πολύ χαρούμενος και ήρεμος. Το ίδιο και εγώ! Πόση διαφορετική η φετινή έναρξη από την περσινή! Πω πω... την θυμάμαι και με πιάνει ένας κόμπος στο στομάχι. Την έχω όμως σαν παράσημο, ειδικά για τον μικρό μου Στέφανο.
• Και κάθε Δευτέρα απόγευμα θα έχει και τα μαθήματα ποδοσφαίρου που ζήτησε οπότε κατά τις 16.00 τον παρέλαβα, πήγαμε στο γήπεδο και εγώ κάθισα στο διπλανό καφέ του τέννις για να κάνω το meeting μου. 
• Και τα ακουστικά μου ξαφνικά δεν λειτουργούσαν και είχα μια περιπέτεια αλλά τέλος καλό όλα καλά. Πέρασε η μία ώρα σαν νεράκι, παρέλαβα τον τρισευτυχισμένο Στέφανο και επιστρέψαμε σπίτι όπου μας περίμενε το βραδινό μας από τον συνοδοιπόρο.
• Και το απογευματάκι είχαμε κηπουρική (ξανά).
• Τρίτη και ο μικρός δεν ήθελε να φύγει από το σχολείο! Έπαιζαν ποδόσφαιρο στην αυλή οπότε περίμενα 10 λεπτάκια ακόμα για να ολοκληρωθεί το ματς. 
• Τετάρτη και το σχολείο είχε την πρώτη επίσκεψη στο κολυμβητήριο (του διπλανού δήμου) όπου και θα πηγαίνουν με το λεωφορείο 2 φορές το μήνα για μάθημα. Περιττό να σας περιγράψω τον ενθουσιασμό του Στέφανου.
• Επίσης να σημειώσω ότι όλα αυτά είναι στο πλαίσιο του ελβετικού, δημόσιου σχολείου. 
• Πριν παραλάβω τον μικρό κατάφερα και πετάχτηκα μέχρι το κοντινό μας (και αγαπημένο) φυτώριο οπότε το απόγευμα είχαμε -τι άλλο;- οικογενειακή κηπουρική!
• Ο συνοδοιπόρος να προσπαθεί να περιορίσει κάπως τα δέντρα και τα φυτά στους φράχτες με τα νέα του πολυεργαλεία, εγώ να μεταφυτεύω και να κλαδεύω και ο Στέφανος να μαζεύει τα ξυλάκια και να μας δίνει οδηγίες.
• Καθώς ξεκινά η νέα σεζόν, χρειάζεται και το σπίτι τα δικά του μαστορέματα και συντηρήσεις. Έτσι, μετά από τον κύριο που ήρθε από το καντόνι για το καθαρισμό της καμινάδας, την Πέμπτη είχαμε τον κύριο για τη συντήρηση του καυστήρα των pellets. Και έχουν σειρά και άλλοι....
• Παρασκευή και αφού τελειώσαμε με τις δουλειές και το σχολείο, φύγαμε για το Crissier και το μεγάλο σούπερ-μάρκετ για ψώνια και δώρα.
• Το Σάββατο ξημέρωσε ηλιόλουστο με αυτήν τη φθινοπωρινή δροσούλα (ω ναι, ήδη).
• Έτσι, κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο της Λωζάνης για βόλτα και πρώτη στάση στην αγαπημένη Brasserie de Montbenon. Καθίσαμε έξω στον όμορφο κήπο, θαυμάσαμε τη θέα, φωτογραφίσαμε, γνωρίσαμε ένα ζευγάρι ελλήνων, φάγαμε και 13.30 ο Στεφανάκος και εγώ περάσαμε για πρώτη φορά τις πόρτες του Pathe στο Flon για να παρακολουθήσαμε την ταινία των Paw Patrol.
• Η τελευταία φορά που πήγαμε σινεμά πρέπει να ήταν 2 χρόνια πριν.
• Έτσι, ο συνοδοιπόρος έκανε τις βόλτες του, εμείς παρακολουθήσαμε την ταινία και συναντηθήκαμε ξανά για το δώρο μου! Τα αγόρια μού διάλεξαν τις πρώτες μου Gazelle, αυτές στο απαλό λιλά χρώμα. Τι όμορφες!
• "Μαμά θέλω να σου κάνω και εγώ ένα δώρο." Μα μου έκανες Στεφανάκο, τα παπούτσια με τον μπαμπα. "Όχι, θέλω κάτι μόνος μου. Να, πάρε το άλμπουμ pokemon και διάλεξε όποια κάρτα θες!". 
• Υπάρχει σπουδαιότερο δώρο από αυτό; Να σου χαρίζουν ότι πολυτιμότερο έχουν (στα δικά τους μάτια);
• Επιστροφή σπίτι λοιπόν το απόγευμα για λίγη ξεκούραση, παιχνίδι, συμμάζεμα και το Α' Μέρος των εορταστικών μαγειρικών: τα αγόρια μαγείρεψαν χοιρινό με δαμάσκηνα στη γάστρα.
• Ξεκίνησαμε και καινούργια σειρά που παίζει as we speak, το Nine Perfect Strangers. Ενδιαφέρον concept, πολύ καλογυρισμένο σε ένα τοπίο εκπληκτικό, με μία άλφα αγωνία για το πώς θα εξελιχθεί και βεβαίως την Nicole Kidman που είναι εγγύηση.
• Κυριακή και ξημέρωσαν τα γενέθλιά μου! Τι χαρά! Τα αγαπώ τα γενέθλια!
• Έτσι, το πρώτο μέρος ήταν γεμάτο τηλεφωνήματα ενώ παράλληλα μαγείρευα και το δεύτερο μέρος γέμισε με τις οικογένειες των φίλων (3 οικογένειες).
• Ο καιρός μάς βοήθησε οπότε περάσαμε όλη την ημέρα σχεδόν έξω, στρώσαμε το μεγάααλο τραπέζι ώστε να φάμε οι μεγάλοι, τα 7 μικρά δεν σταμάτησαν λεπτό, ήπιαμε, τα είπαμε (ήταν και σαν ένα άτυπο ελβετικό reunion μετά τις διακοπές), γελάσαμε, παίξαμε... ήταν πολύ όμορφα.
• "Μαμά, τι θα έχει η τούρτα σου πάνω;". Αλήθεια γιατί τα δικά μας, ενήλικα γενέθλια, δεν τα γιορτάζουμε με τις τιμές που γιορτάζουμε των παιδιών;
• Και εννοείται το ομορφότερο μέρος των γενεθλίων είναι η ευκαιρία που σου δίνεται να μιλήσεις με όλους αυτούς που δεν τα λες τόσο συχνά, και βεβαίως να δεχτείς τόση αγάπη.
• Ένα από τα σπουδαιότερα δώρα λοιπόν αυτών των γενεθλίων μου, ήταν και το γράμμα που έλαβα από την αγαπημένη μου Jessica. Είναι τόσο όμορφο και σπάνιο να βρίσκεις τόση αγάπη σε ένα κείμενο. Να βλέπεις πώς σε βλέπουν οι φίλοι και να δακρύζεις από συγκίνηση. Ευχαριστώ!

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα