HOW WAS YOUR WEEK (x3)?

 Εβδομάδα 26 Ιουλίου - 1 Αυγούστου

• Η Δευτέρα της επιστροφής λοιπόν στην Αθήνα και στα εργασιακά, και ήταν δύσκολη.
• Το μεσημεράκι όμως, φόρτωσε τα 3 ξαδελφάκια ο αδελφός μου στο αυτοκίνητο, και πήγαν ομαδικώς στις Πλαταιές, το χωριό του μπαμπά μου, όπου ήταν ήδη η γιαγιά και ο παππούς.
• Εκεί θα παρέμεναν τα μικρά να παραθερίσουν μέχρι την Τετάρτη.
• Και να σας πω, μεταξύ μας, ήταν η πρώτη φορά που ο Στεφανάκος μάς αποχωριζόταν ώστε να περάσει αλλού και με άλλους τις μέρες του. Πω πω. Από τη μία αισθανόμουν περήφανη για εκείνον που έχει μεγαλώσει πια και αισθάνεται αυτήν την ασφάλεια ώστε να πηγαίνει με χαρά, και από την άλλη... μου έλειπε ήδη από την πρώτη ώρα. Όλοι όμως βγήκαμε κερδισμένοι!
• Στο παράλληλο δικό μας σύμπαν, πήξαμε στη δουλειά μέχρι αργά το απόγευμα, μιλήσαμε με τα μικρά στο χωριό που έπαιζαν στον κήπο και χάιδευαν τα σκυλάκια που ήταν μόλις λίγων ημερών, τακτοποιήσαμε κάπως τα πράγματα της Τζιας και ξεκουραστήκαμε.
• Και το βραδάκι είχαμε ελαφρύ δείπνο στην όμορφή μας Βούλα και το Seniorita με την αγαπημένη Κατερίνα.
• Και η ώρα πέρασε νεράκι, και φτάσαμε μεσάνυχτα με τόσα που είχαμε να πούμε. Και ο χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός.... και άλλη συνάντηση δεν προβλέπεται καθώς αναχωρούμε αμφότεροι για διακοπές, και αυτό το κάνει ακόμα πιο δύσκολο.
• Νιώθω όμως ευγνώμων που έχουμε έστω αυτές τις λίγες ώρες με τους αγαπημένους μου και που η λαχτάρα μας να ιδωθούμε και να αγκαλιαστούμε είναι τόση.
• Τρίτη και ξυπνήσαμε χωρίς τον Στεφανάκο (περίεργη αίσθηση) και πέσαμε -εννοείται- με τα μούτρα στη δουλειά.
• Και εκείνος μάς χαιρετούσε μέσα από τις βιντεοκλήσεις παίζοντας στη θάλασσα.
• "Μαμά κοιμήθηκα στα παιδικά σου σεντόνια, αυτά με τους κλόουν".
• Και το απογευματάκι επισκέφθηκα την έταιρη φίλη Κατερίνα σπίτι της, με τα 2 της γλυκά κορίτσια. Και μεταξύ παιχνιδιών και ζωγραφικών, καταφέραμε και τα είπαμε κατ΄ιδίαν σχεδόν μετά από ένα χρόνο.
• Και το βραδάκι είχαμε sushi night με τα αδέλφια μου στο κλασικό μας σημείο, στο Nami. Και φάγαμε - σκάσαμε!
• Τετάρτη και το εργασιακό σκηνικό συνεχίστηκε με τον μικρό να επιστρέφει το απόγευμα γεμάτος ενέργεια και ιστορίες.
• Το απογευματάκι κατέβηκε και η βόρεια γιαγιά με τον μικρό Δημήτρη οπότε κάναμε τις βόλτες μας στην πλατεία της Βούλας, τσιμπήσαμε, έπαιξαν τα μικρά, επιστρέψαμε σπίτι για μπάνια και αφού είχαν πάρει θέση για ταινία, ο συνοδοιπόρος και εγώ αναχωρήσαμε για να βραδινή συνάντηση με τα 2 ζεύγη των πρώην συναδέλφων μου, ενώ γιαγιά και 2 εγγονοί κοιμήθηκαν σπίτι.
• Τι ωραία που ήταν! Πόσο γελάσαμε και πόσες ιστορίες είχαμε! Απαρτία δεν είχαμε -καθώς η μία ήταν διακοπές και η άλλη έπεσε με πυρετό μετά την 2η δόση εμβολίου, αλλά η αγάπη ήταν όλη εκεί.
• Πέμπτη και η δουλειά έφτασε σε άλλα επίπεδα! Πω πω!
• Και τα αγόρια, τα δύο ξαδελφάκια, τα έδωσαν όλα στο παιχνίδι και τις περιπέτειες!
• Το μεσημέρι, ακολούθησαν και τα άλλα 3 μικρά στο μάθημα κολύμβησης ενώ εμείς δεν σηκώσαμε κεφάλι.
• Σαν να μην τελείωνε ποτέ αυτή η Πέμπτη. Και είχαμε και τόσα περιφερειακά που θέλαμε να κάνουμε, όπως covid test ώστε να παρευρεθούμε στη βάφτιση των φίλων χωρίς έγνοιες.
• Πού και πώς να βάλεις μία τελεία ώστε να κλείσει ο υπολογιστής και να χαθείς;!
• Έγινε όμως! Και έτσι την Παρασκευή 30 Ιουλίου (αργία για την Ελβετία) αναχωρήσαμε οδικώς για τα Σύβοτα.
• Και μία ανησυχία την είχαμε για το πώς θα κυλήσει αυτό το μακρύ (6 περίπου ωρών) ταξίδι αλλά πήγε εξαιρετικά! Ο μικρός κοιμήθηκε στο πρώτο μέρος, κάναμε μια στάση για φαγητό, παίξαμε "Βλέπω Βλέπω", θαυμάσαμε τους δρόμους και τις γέφυρες, μας έβγαλε άλλα ντ' άλλων το GPS, επανήλθαμε στο σωστό δρόμο και απογευματάκι είμασταν στα Σύβοτα!
• Τακτοποίηση στο ξενοδοχείο, γρήγορη βουτιά στην εξαιρετική - πριβέ παραλία μας και βουρ για το σπίτι των φίλων και την όμορφη Βίλα Γαλήνη. 
• Τι ωραίο να βλέπεις τους φίλους σου στο "φυσικό" τους τοπίο! Εκεί που περνούσαν τα παιδικά τους καλοκαίρια και εκεί που έχουν ζήσει τόσα με τους φίλους τους.
• Περιηγηθήκαμε λοιπόν στους όμορφους κήπους και τα δωμάτια, ήπιαμε σπιτική βυσινάδα, έπαιξαν τα μικρά και αναχωρήσαμε όλοι μαζί για την παραλία.
• Μπάνιο απογευματάκι μέχρι να δύσει ο ήλιος. Και μετά, δείπνο στη ταβέρνα παραδίπλα όπου ο ιδιοκτήτης εξελίχθηκε σε περίπτωση και κάπως μας χάλασε τη διάθεση αλλά δεν πειράζει.
• Σάββατο και αφού απογοητευτήκαμε από το πρωινό του ξενοδοχείου, ξεκινήσαμε για την διάσημη παραλία Bella Vraka η οποία είναι πραγματικά μοναδική!
• Περπατάς μέχρι εκεί, διασχίζεις περπατώντας το νερό και τσουπ, φτάνεις στο απέναντι νησάκι όπου συνεχίζεις -αν θες- μέσα από το δάσος ώστε να καταλήξεις σε έναν μοναδικό, μικρό κόλπο παρέα με τις κατσίκες!
• Εκπληκτικό τοπίο! Και ευτυχώς ο μικρός κοιμήθηκε κάτω από τα δέντρα οπότε ανασυγκροτηθήκαμε και εμείς. 
• Επιστροφή στο ξενοδοχείο, γρήγορη βουτιά στη μικρή πισίνα που είμασταν μόνοι (υπήρχε μία ανά 4 δωμάτια), λίγη ξεκούραση, ετοιμασίες και απογευματάκι παραλάβαμε τους έταιρους Ελβετούς από το διπλανό ξενοδοχείο και κατευθυνθήκαμε στην παραθαλάσσια Αγία Παρασκευή.
• Βαφτίζεται η δούλη του Θεού Βιολέτα! Και είχε μία ζέστη! Αλλά ήταν όμορφα και τόσο ελληνικά!
• Ακολούθησε βεβαίως δεξίωση στον εορταστικό κήπο της Βίλλας Γαλήνη με όλες τις τιμές!
• Και η νεράιδα Αλεξάνδρα απασχόλησε τα πιτσιρίκια τόσες ώρες με τόσο κέφι! Δεν ήθελαν να την αποχωριστούν!
• Έτσι εμείς απολαύσαμε φαγητό, κρασί, live μουσική, χορούς, τραγουδιστικές απόπειρες, συζητήσεις.... Γνωρίσαμε περισσότερο και τους φίλους των φίλων μας και γίναμε μια μεγάλη παρέα. Ήταν πολύ όμορφα!
• Κυριακή και το ραντεβού είχε δοθεί στη ΔΕΗ! Ω ναι, έτσι λέγεται μία από τις γνωστές παραλίες της περιοχής.
• Και η μεγάλη παρέα είχε τακτοποηθεί κάτω από την πυκνή σκιά των ελιών οπότε οι βουτιές στη θάλασσα ήταν λίγες. Δεν μας πτόησε όμως καθόλο αυτό! Παίξαμε, διαβάσαμε, ήπιαμε, φάγαμε, αναλύσαμε και τσουπ, τον πήρε ο ύπνος τον μικρό στην καρέκλα και καταφέραμε να τον μεταφέρουμε επιτυχώς σε μια πετσέτα κάτω από τα δέντρα.
• Σερί πήγε η ημέρα μας λοιπόν, με το ίδιο μαγιώ από το πρωί έως σχεδόν τα μεσάνυχτα αφού πήγαμε κατευθείαν στο κέντρο των Συβότων για φαγητό με τους φίλους των φίλων και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για το τελευταίο μας βράδυ εκεί.
• Νομίζω ότι γνωρίζεις βαθύτερα τους φίλους σου (ειδικά τους expats που τους συναναστρέφεσαι μόνο σε ξένο περιβάλλον) όταν τους βλέπεις μέσα από τα μάτια των φίλων τους, αυτών που πορεύονται παρέα δεκαετίες. Και για εμένα αυτό ήταν το σπουδαιότερο κέρδος αυτού του μίνι-ταξιδιού στα Σύβοτα.
• Και νοιώθω περήφανη για τους φίλους μου και τους φίλους τους.

Εβδομάδα 2 - 8 Αυγούστου

• Δευτέρα και αφήσαμε τα όμορφα Σύβοτα για την Ηγουμενίτσα και τελικό προορισμό την Κέρκυρα!
• Μεσημεράκι λοιπόν φτάσαμε στο Domes of Corfu το οποίο έγινε το σπίτι μας για την υπόλοιπη εβδομάδα.
• Γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν μετακινηθήκαμε πολύ. Λίγο ο καύσωνας, λίγο η συσσωρευμένη μας κούραση, λίγο οι μεγάλες αποστάσεις του νησιού, λίγο ο συνωστισμός που θέλαμε να αποφύγουμε, λίγο το πόσο ωραίο ήταν το δωμάτιό μας και το ξενοδοχείο... Ε, καταλαβαίνετε!
• Το πρόγραμμά μας λοιπόν ξεκινούσε με ένα εξαιρετικό πρωινό (εντάξει! πώς να αντισταθείς;), μαγιώ και βουρ για την πισίνα όπου παραμέναμε μέχρι νωρίς το απόγευμα με μικρά διαλείμματα.
• Ο μικρός σε έκσταση, να βουτά από όπου βρει ασταμάτητα, να κάνει φίλους κάτι γαλλάκια, να λιάζεται στον ήλιο με κλειστά μάτια απλά απολαμβάνοντας....
• Εγώ, να κάνω διαλείμματα για τη γυμναστική μου (είτε πρωινή yoga στην παραλία είτε πιλάτες κάτω από τα πεύκα με την γλυκύτατη ελληνο-γερμανίδα δασκάλα), ο συνοδοιπόρος να απολαμβάνει τον ήλιο και την πισίνα και οι τρεις μαζί να παίζουμε και να χαλαρώνουμε.
• Κάποια απογεύματα κάναμε τις μικρές μας εκδρομές, είτε προς το κέντρο της Κέρκυρας, είτε προς την Παλαιοκαστρίτσα, είτε προς το Ποντικονήσι, αλλιώς τρώγαμε στο ξενοδοχείο με έναν εξαιρετικό μπουφέ.
• Είμασταν και οι μόνοι Έλληνες του ξενοδοχείου (!) οπότε όλοι οι υπάλληλοι μάς γνώριζαν και είχαμε μια διαφορετική οικειότητα.
• Όλως τυχαίως, ο Έλληνας (Θεσσαλονικιός) φίλος του συνοδοιπόρου Γρηγόρης ήταν και αυτός εκεί με την κοπέλα του οπότε συναντηθήκαμε και με αυτούς για καφέ στην παραλία και φαγητό στο κέντρο και τα περάσαμε υπέροχα.
• Βεβαίως, το ίδιο χρονικό διάστημα, γέμισε και η Ελλάδα φωτιές. Είναι πολλά τα μαθήματα που πήρα απλά παρατηρώντας τους γνωστούς και φίλους και τις αντιδράσεις τους (ειδικά online). Θα σας γράψω κάποια από αυτά σε ξεχωριστή ανάρτηση.
• Σάββατο 7 Αυγούστου πήραμε το δρόμο του γυρισμού από την παραλία της Γλυφάδας στο λιμάνι της Κέρκυρας, από εκεί στην Ηγουμενίτσα με πλοίο και μετά με αυτοκίνητο μέχρι τη Βούλα.
• Και το ταξίδι ήταν ακόμα μακρύτερο αλλά όλα πήγαν ήσυχα και όμορφα και απογευματάκι είμασταν σπίτι των γονιών μου, παρέα με όλη την υπόλοιπη φαμίλια, και την Daphne που είχε φτάσει εξ Αμερικής ενώ λείπαμε.
• Κυριακή, και φάγαμε πρωινό παρέα με τους κουμπάρους μας στη Βούλα, που είχαμε να δούμε από τα Χριστούγεννα, και την Εθνική Ομάδα Water Polo στο background ενώ αγωνιζόταν στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων (κατέκτησε τελικά την 2η θέση).
• Το πρωϊνό έγινε μεσημεριανό οπότε πέρασε η μέρα με συζητήσεις, παιχνίδια και μαγειρέματα.
• Και το βραδάκι κάναμε τους τουρίστες στο κέντρο της Αθήνας παρέα με τον Δημήτρη και την Άσπα! Περπατήσαμε πολύ, τσιμπήσαμε (σουβλάκι με ντολμαδάκι!), ήπιαμε, γελάσαμε... ενώ ο μικρός πέρασε το βράδυ του με τις 2 του ξαδέλφες στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς.

Εβδομάδα 9 - 15 Αυγούστου

• Δεύτερη εβδομάδα των διακοπών μας και την περάσαμε εντός των τειχών. Ήταν όμως τόσο γεμάτη!
• Η Δευτέρα ήταν η πιο ήσυχη μέρα με μικρές δουλειές, κουρέματα, συμμαζέματα, βόλτες, άραγμα στα σπίτια της οικογένειας....
• Την Τρίτη είχαμε εμείς τον Στεφανάκο -εννοείται- αλλά και τη μικρή Αριάννα οπότε πήγαμε στην παιδική χαρά των παιδικών μου χρόνων (την "ξύλινη" στη Γλυφάδα), σκαρφάλωσαν τα μικρά, έπαιξαν, φάγαμε στη Γλυφάδα και το απόγευμα, αφού παραδώσαμε την Αριάννα, συναντήσαμε τους φίλους μερικά στενά πιο μακριά από το σπίτι μας για να δούμε τις εργασίες ανακαίνισης.
• Ένα σπίτι (το πατρικό) που θα κοπεί στα δύο ώστε να φιλοξενήσει τους παππούδες -σε μικρότερο και πιο διαχειρίσιμο χώρο- αλλά και την οικογένεια των φίλων. 
• Και αφού κάναμε την επισκόπησή μας στην οικοδομή, συνεχίσαμε στο γνωστό μικρό παρκάκι της γειτονιάς τους για πατίνια και συζητήσεις.
• Όλες αυτές τις εβδομάδες παραμονής μας στη Βούλα, είχαμε και μία μαμά - γάτα με τα 4 μωράκια της στον κήπο μας! Και τους βγάζαμε κάθε μέρα γάλα και τους γεμίζαμε το μπολ με νερό! Και η μαμά ήταν πολύ προστατευτική και τα μικρά πολύ ανέμελα. Και ο Στεφανάκος προσπαθούσε συνέχεια να τα πλησιάσει και να τους δώσει τα παιχνίδια του, αλλά εκείνα εξαφανίζονταν.
• Τετάρτη και επιστρέψαμε στο γνωστό μας σημείο για το καλοκαίρι 2021, το Holy Spirit στη Βάρκιζα δηλαδή.
• Βουτιές τα μικρά (με γυαλάκια για εξερεύνηση), συζητήσεις εμείς, ελαφρύ φαγητό, παιχνίδια, ήλιος.... Μια γεμάτη, καλοκαιρινή ημέρα στην Αθηναϊκή Ριβιέρα η οποία παίρνει -μετά από δεκαετίες συζητήσεων- σάρκα και οστά με έναυσμα την ανάπλαση του Ελληνικού αλλά και δεκάδες άλλα έργα (άδειο οικόπεδο που να μην χτίζεται δεν βρίσκεις πλέον!).
• Εννοείται ότι έχει δύο όψεις και αυτό το νόμισμα οπότε θα δούμε πώς θα εξελιχθεί η περιοχή στα χρόνια που έρχονται.
• Και το απόγευμα, σειρά είχε η βόρεια οικογένεια και οι φίλοι στην Κηφισιά.
• Σπίτι της γιαγιάς για αρχή, κατέφτασαν και τα ξαδελφάκια που μένουν παραδίπλα, κατέβηκε και ο Παναγιώτης -το βαφτιστήρι μας, ήρθε και η Φαίη με την μικρή από δίπλα, οπότε είχαμε απαρτία μικροί και μεγάλοι.
• Έτσι περάσαμε ώρες συζητώντας, γελώντας, απολαμβάνοντας το χρόνο που μοιραζόμαστε ενώ τα μικρά μετέτρεπαν σε disco το υπνοδωμάτιο!
• Και το βράδυ είχαμε διανυκτέρευση: ο Στέφανος με τα ξαδελφάκια του στην γιαγιά και εμείς από πάνω, στο σπίτι των κουμπάρων μας.
• Έτσι, είχαμε βραδινή έξοδο στην όμορφη αυλή του Hyde όπως τον παλιό, καλό καιρό, με τη βόρεια, κλασική μας παρέα: οι Τριαντάφυλλοι, ο Δημήτρης, ο Θοδωρής, ο Ζ και η Άντζη.
• Τι ωραία που ήταν!
• Το πρωί της Πέμπτης λοιπόν μάς βρήκε όλους στην Κηφισιά και τον Παναγιώτη να ψήνει ένα βουνό pancakes με τη ζύμη που είχε φτιάξει αποβραδίς παρακαλώ!
• Έτσι, φάγαμε όλοι μαζί πρωινό, τα μικρά συνέχισαν το παιχνίδι, εμείς κάναμε μια ωραία βόλτα στην Κηφισιά οι 2 μας και τσιμπήσαμε στο Different Beast, επιστρέψαμε σπίτι, τσίμπησαν τα μικρά μεσημεριανό και με βαριά καρδιά αναχωρήσαμε αργά το απόγευμα για το σπίτι.
• Αποχαιρετισμοί ξανά.
• Το βραδάκι είχαμε έξοδο με τα 2 μου αδέλφια και τις οικογένειές τους για... sushi! Αυτή τη φορά μαζί με τα παιδιά.
• Και έπρεπε να δείτε τον Στεφανάκο να καθαρίζει τα edamame και να τα πιάνει με τα chopsticks! Χάρμα οφθαλμών!
• Παρασκευή, και μετά από χρόνια είχα ραντεβού σε "σοβαρό" κομμωτήριο για να δω προς ποια κατεύθυνση να κινηθώ τώρα που έχω κοντύνει το μαλλί μου. Και η αλήθεια είναι ότι έμεινα πολύ ευχαριστημένη.
• Ακολούθησε η τελευταία μας βουτιά στην πλαζ της Βάρκιζας όπου μείναμε μέχρι αργά το μεσημέρι με τον Στεφανάκο να κοιμάται στην ξαπλώστρα για πάνω από μία ώρα.
• Και το βράδυ, τα 3 μικρά διανυκτέρευσαν στη γιαγιά ενώ τα 3 αδέλφια με τα των συζύγων μας δειπνήσαμε στο όμορφο Hytra στην ταράτσα της Στέγης. Πήραμε το gourmet menu 8 πιάτων υπό τη συνοδεία κοκτέιλ (προς μεγάλη μου ευχαρίστηση υπήρχε και η χορτοφαγική εκδοχή) και περάσαμε υπέροχα!
• Σε έναν όμορφο, λιτό χώρο, με θέα την Ακρόπολη, εξαιρετικό σέρβις με πολύ φιλικό προσωπικό, με ένα μενού έργο τέχνης και ένα αστέρι Michelin που διατηρεί η Hytra εδώ και 8 χρόνια.
• Δείπνο εμπειρία.
• Σάββατο και χωριστήκαμε αγόρια - κορίτσια με τους μεν να παίρνουν τα μικρά στην παιδική χαρά και εμάς, τις δε, να πηγαίνουμε στα μαγαζιά για τα δώρα που θα ταξιδέψουν στην Αμερική.
• Και το μεσημέρι είχαμε το αποχαιρετιστήριο γεύμα σπίτι της μαμάς με την οικογένεια σε απαρτία, την βόρεια γιαγιά και τους φίλους από την Αμερική. Full House!
• Και για πρώτη φορά, η μαμά αγόρασε και μαγείρεψε vegan κιμά για τα παπουτσάκια.
• Αργά το απόγευμα χωριστήκαμε, με σφιχτές αγκαλιές και σφίξιμο στο στομάχι, καθώς και εμείς και η οικογένεια του αδελφού μου αναχωρούσαμε την επομένη.
• Πακετάρισμα λοιπόν για το υπόλοιπο της ημέρας και συμμάζεμα.
• Κυριακή και ενώ ολοκληρώναμε το πακετάρισμα και την τακτοποίηση του σπιτιού, πέρασαν και οι φίλοι για ένα γρήγορο γεια, πέρασε και η αδελφή μου με την Αρτεμούλα και οι γονείς μου, ήταν ακόμα και η βόρεια γιαγιά μαζί μας, οπότε μεσημεράκι πια αποχωριστήκαμε με μάτια βουρκωμένα ενώ η οικογένεια του αδελφού ήταν ήδη καθ'οδόν.
• Η πτήση μας αναχώρησε με μικρή καθυστέρηση, η μία μας βαλίτσα έφτασε με μικρή ζημιά αλλά κατά τ'άλλα όλα πήγαν καλά, ο μικρός κοιμήθηκε στην αγκαλιά μου για την μισή πτήση και αργά το απόγευμα είμασταν στο ελβετικό μας σπίτι το οποίο μας υποδέχτηκε με ήλιο.

ανδριάνα