HOW WAS YOUR WEEK

 

• Δευτέρα και επιστροφή στις δουλειές και στη ρουτίνα.
• Με ήλιο και "ζέστη" οπότε όλα είναι ομορφότερα.
• Και η μαμά μου, η οποία ταλαιπωρείται μήνες τώρα με δεκάδες εξετάσεις και επισκέψεις σε όλων των ειδών τους γιατρούς, μάλλον βγάζει μία άκρη για τα αίτια των διαφόρων συμπτωμάτων της. Ουφ. Μακάρι να είναι αυτό και να είναι απλό στη ρύθμιση ώστε να ηρεμήσει.
• Σας είπα ότι γράψαμε εν τέλει τον Στεφανάκο στα μαθήματα ιστιοπλοΐας. Δεν σας είπα όμως ότι πρέπει να βρούμε και τον απαραίτητο εξοπλισμό, κυρίως την ολόσωμη φόρμα και τα ειδικά - αδιάβροχα μποτάκια τα οποία για τόσο μικρές ηλικίες είναι αρκετά δυσεύρετα.
• Επίσκεψη λοιπόν πρώτη στο decathlon όπου μετά από πόση ώρα, και κάμποση παραπληροφόρηση από τον πρώτο υπάλληλο που συμβουλεύτηκα, εντόπισα τελικά τις παιδικές φόρμες αλλά το μικρότερο μέγεθος ήταν για 6 ετών. Το αγόρασα ώστε να υπάρχει κάτι αλλά η έρευνα πρέπει να συνεχιστεί. Όσο για τα μποτάκια, τζίφος!
• Ως "βέροι Ελβετοί" αγοράσαμε και εμείς τα πρώτα μας (μας πήρε 6 χρόνια!) hiking παπούτσια. Καθώς οι δικές μας πεζοπορίες είναι σχετικά ήπιες, προτιμήσαμε κάτι σε στυλ αθλητικό ώστε να είναι και όμορφο (για εμάς τους ερασιτέχνες) και πρακτικό. Και τη λύση την βρήκαμε στην adidas.
• Για πρώτη φορά επίσης, στις δεκαετίες που είμαστε πλέον μαζί, ο συνοδοιπόρος και εγώ αγοράσαμε το ίδιο σχέδιο! Matchy - matchy!
• Έρευνα εξοπλισμού ιστιοπλοΐας μέρος #2: πήγα μέχρι το Ouchy και το εξειδικευμένο κατάστημα θαλάσσιων σπορ και το μόνο που βρήκα είναι χαμηλά παπουτσάκια. Από τα ολότελα.
• Και εκεί που μάζευα κάποιες κούτες και κάτι γυαλιά για την ανακύκλωση, να 'σου το κόψιμο στο χέρι, εκεί στα κόκκαλα των αρθρώσεων που έχουν ίσα-ίσα μια φλύδα δέρματος. Φωνάζω στον συνοδοιπόρο να μου φέρει ένα χανζαπλάστ και τρέχει από πίσω και ο Στεφανάκος. Και αφού κάπως βάζω όπως-όπως μια τάξη στην πληγή, κάθεται δίπλα ο Στεφανάκος να μου εξηγήσει... 
• "Μαμά, αν δεις ότι τρέχει κι άλλο αίμα τότε μπορείς να πάρεις και το doudou μου για να ηρεμήσεις. Εγώ πάντα το παίρνω αν έχω αίματα. Και αν καμιά φορά είσαι μόνη και τρέχει αίμα και δεν είμαι εκεί, τότε να κοιτάς το βραχιολάκι που σου έχω φτιάξει και θα είναι σαν να είμαι μαζί σου. Να πάρε και μερικά ακόμα χανζαπλάστ μήπως τα χρειαστείς".
• Αχ αυτά ακούς και λες ήσυχα μέσα σου ότι κάτι εν τέλει έχει πάσει σωστά στην ανατροφή αυτού του μικρού διαμαντιού.
• Και το απόγευμα φυτεύσαμε και κάποια καινούργια φυτά ώστε να προσθέσουμε λίγο χρώμα στον κήπο μας! Μέσα σε αυτά, πολύχρωμες pomponettes και κάποιες φραουλιές!
• Και η Τετάρτη ξεκίνησε ιδανικά! Με τα γεννητούρια αγαπημένης φίλης στην Ελλάδα. Αχ, όταν έχεις παιδευτεί τόσο, μία γέννα αποκτά άλλο νόημα. Πόσο χάρηκα και πόσο συγκινήθηκα.
• Και από το πρωί, όλο την είχα στο μυαλό μου και έλεγα να της στείλω ένα μήνυμα.
• Πέμπτη και η μαμά εκεί που θα ξεμπέρδευε γρήγορα και ανώδυνα με κάποιες εξετάσεις, τελικά και πόνεσε και δεν ξεμπέρδεψε οπότε βγήκε για να ξαναμπεί στο νοσοκομείο από βδομάδα. Ουφ.
• Το απόγευμα ξέκλεψα λίγο χρόνο και πετάχτηκα μέχρι το Parc de Mon Repos όπου περπάτησα αρκετά, φωτογράφησα πολύ και καταχάρηκα τις ολάνθιστες αμυγδαλιές, κερασιές και μανόλιες. Πόση ομορφιά!
• Και το βράδυ πακετάραμε βαλίτσες (η ταξιδιώτικη ευτυχία ξεκινά από τις βαλίτσες)!
• Παρασκευή (Μεγάλη για τους καθολικούς) οπότε αργία.
• Και κατά τις 10.00 αναχωρήσαμε οδικώς για Λουκέρνη. Και βρήκαμε λίγη κίνηση αλλά η διαδρομή ήταν τόσο όμορφη! Και ο μικρός λίγο κοιμήθηκε, λίγο ζωγράφισε, λίγο έπαιξε με τα ninjago του....
• Μεσημεράκι φτάσαμε λοιπόν στο σπίτι των φίλων που μένουν στην περιοχή Horw.
• Ξαποστάσαμε λίγο, τα είπαμε, αλλάξαμε παπούτσια και βουρ για το περίφημο βουνό Pilatus με αυτοκίνητο και τελεφερίκ για το ανέβασμα και περπάτημα για το κατέβασμα.
• Και κατεβήκαμε στην πρώτη στάση με την εκπληκτική - ξύλινη παιδική χαρά με την απίστευτη θέα, το ατελείωτο πράσινο, τις φωτιές για ψησίματα και τα τελεφερίκ να περνούν από πάνω σου. Και ο καιρός, ιδανικός! Ούτε μπουφάν δεν χρειαστήκαμε!
• Εκεί μείναμε ώρες με τα κορίτσια να παίζουν με τον Στέφανο στην παιδική χαρά, τα αγόρια να ψήνουν (και ζύμη πίτσας περασμένη σε ξύλο!), και τα μεγάλα κορίτσια (εμείς δηλαδή) να ετοιμάζουμε σνακ, να απολαμβάνουμε το τοπίο και την παρέα και να συζητάμε περί παντός επιστητού. Πόσο όμορφα!
• Και η επιστροφή ήταν με τα πόδια, 1 ώρα και ένα τέταρτο περίπου κατάβασης, μέσα από χαντάκια, ποτάμια, γκρεμούς, πανύψηλα δέντρα.... 
• Απόγευμα πια και έφτασε η ώρα για να κάνουμε check-in στο ξενοδοχείο μας, SeeHotel Hermitage, πάνω κυριολεκτικά στη λίμνη με ένα πολύ όμορφο, σύγχρονο και λιτό δωμάτιο, με την απίστευτη τζαμαρία με θέα τη λίμνη.
• Λίγη ξεκούραση, τακτοποίηση, μπάνια και βουρ για το σπίτι των φίλων όπου μας ετοίμασαν βραδινό, και περάσαμε εξαιρετικά μέχρι αργά το βράδυ.
• Σάββατο με συννεφιά και αέρα. Είχαμε προνοήσει όμως και έτσι το πρόγραμμα είχε επίσκεψη στο διάσημο Μουσείο Μεταφορών.
• Εκεί περάσαμε 3-4 γεμάτες ώρες (και θα μπορούσαμε να περάσουμε άλλες τόσες) ανάμεσα σε αυτοκίνητα όλων των δεκαετιών, φόρμουλες, αεροπλάνα, τρένα, καράβια, διαστημόπλοια... Και τι δεν είχε! Ένα διαδραστικό μουσείο για όλες τις ηλικίες και όλα τα γούστα! Από προσωμοίωση του αέρα που σηκώνει όταν προσγειώνεται ένα ελικόπτερο μέχρι προσωμοίωση ελεύθερης πτώσης.
• Για πρώτη φορά έκανα και virtual reality στο Matterhorn με τα ειδικά 3D γυαλιά! Πω πω! Τι ήταν αυτό! Το ζεις κανονικά σαν να είσαι στα 4.000 μέτρα στην κόψη του γκρεμού. Συγκλονιστική εμπειρία.
• Η συνέχεια της ημέρας μάς βρήκε στο σπίτι των φίλων με τον Στέφανο να παίζει στη γειτονιά με τα κορίτσια (τα οποία ήταν τα μόνα που μιλούσαν ελληνικά, τα υπόλοιπα σε άπταιστα Swiss German) και εμάς να πίνουμε τα κρασιά μας, να κάνουμε βόλτες στην περιοχή, να μαγειρεύουμε παρέα και να γελάμε πολύ!
• Κυριακή, ο ήλιος επέστρεψε και το πρόγραμμα ξεκίνησε με περπάτημα στο μαγευτικό Meggen και πεζοπορία ανάμεσα στα αμπέλια, τη λίμνη, τα επιβλητικά "παλάτια", τα ολάνθιστα δέντρα, τη φάρμα με τα μωρά κατσικάκια και τα τεράστια γουρούνια, την παιδική χαρά με το δεντρόσπιτο και το πανέμορφο καφέ που βλέπετε παραπάνω. Πόση ομορφιά!
• Και συνεχίσαμε με το αυτοκίνητο προς το κοντινό, κουκλίστικο Zug όπου περιπλανηθήκαμε στη λίμνη και στα όμορφα στενάκια, τα μικρά έκαναν πατίνια και ρόλερς, φάγαμε πίτσες στην προβλήτα, τα είπαμε και αργά το μεσημέρι χωριστήκαμε για να επιστρέψουμε στη Λωζάνη.
• Πόσο όμορφο, γεμάτο τριήμερο! Γεμάτο φύση και ήλιο και ομορφιά και γέλια και νοστιμιές και χαλάρωση και εξερευνήσεις και συζητήσεις. Πόσο μας περιποιήθηκαν οι φίλοι! Ευχαριστούμε!

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα