HOW WAS YOUR WEEK?

 

• Δευτέρα και έπρεπε να ξυπνήσουμε εμείς τον Στεφανάκο για να ετοιμαστεί για το σχολείο. Μία από τις σπάνιες - πολύτιμες φορές.
• Και η εβδομάδα ξεκίνησε ηλιόλουστη. Τι ευτυχία.
• Και όπως φαίνεται, έφυγαν τα χιόνια από εμάς και κατέβηκαν προς τον Ευρωπαϊκό Νότο με την Ελλάδα να γίνεται άσπρη εν μια νυκτί.
• Απίστευτη χιονόπτωση ακόμη και στα παραθαλάσσια νότια, ακόμη και στην Κρήτη.
• Μετά τα perles, που βεβαίως ακόμη καλά κρατούν, η νέα οικογενειακή μας αγάπη είναι τα παζλ! Και από ένα διαφορετικό κάθε απόγευμα.
• Και σε ένα τοπικό γκρουπ που είμαι μέλος, μία μαμά ανέβασε ότι δωρίζει κάποια από τα παιχνίδια των παιδιών της, συμπεριλαμβανομένων κάποιων παζλ. Είθισται εδώ είτε να τα δωρίζουν online ή να τα πουλούν. Εμείς η αλήθεια είναι συνήθως ρούχα και παιχνίδια τα δωρίζουμε στους φίλους με μικρότερα παιδιά.
• Πήρα λοιπόν και εγώ το θάρρος και της έστειλα μήνυμα για τα παζλ και μου έδωσε την διεύθυνσή της να περάσω να τα πάρω.
• Και το εντυπωσιακότερο όλων είναι ότι δεν ήταν καν εκεί! Μου έστειλε απλά ένα μήνυμα ότι τα έχει αφήσει πίσω από την πόρτα οπότε να ανοίξω και να τα πάρω! Και έτσι και έκανα.
• Δεν είναι εκπληκτικό; Πραγματικά την θαύμασα και την ευχαρίστησα αφήνοντάς της και ένα συμβολικό δωράκι (ένα πακέτο τσάι).
• Ένα από τα στοιχεία που αγαπώ πιο πολύ στην τωρινή μου δουλειά, είναι η επαφή που έχω με ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Οπότε πέρα από τους συναδέλφους που ούτως ή άλλως προέρχονται από τα μήκη και πλάτη της υφηλίου, συχνά - πυκνά έρχομαι σε επαφή και με τους "ντόπιους" στις επιμέρους χώρες. 'Ετσι, αυτή την εβδομάδα έκανα ένα εικονικό ταξίδι στην Κροατία, τη Ν. Αφρική, τη Ρουμανία, την Ιταλία και την Κολομβία.
• Τετάρτη και το απόγευμα είχαμε μεταφορές - μετακομίσεις ώστε να ετοιμάσουμε τον ξενώνα για την μεγάλη άφιξη.
• Γιατί ναι, μετά από 1 χρόνο και 4 μεταθέσεις των αεροπορικών εισιτηρίων, οι γονείς μου δείχνει ότι θα τα καταφέρουν να μας έρθουν! 
• Και οι δημιουργίες με perles έφτασαν επιτέλους στους παραλήπτες της Αμερικής!
• Ο Τσιτσιπάς το έκανε πάλι το θαύμα του κερδίζοντας 3-2 στο Australian Open όντας μόλις ο δεύτερος παίκτης ever που κατάφερε να γυρίσει σκορ 0-2 απέναντι στον Nadal σε Grand Slam.
• Καλεσμένοι σημαίνει ετοιμασίες και βεβαίως μαγειρικές!
• Κέικ λοιπόν έψηνα το βράδυ της Πέμπτης και γεμιστές πιπεριές μαγείρευα το μεσημέρι της Παρασκευής. 
• Και εννοείται ο Στέφανος την Παρασκευή ξύπνησε από τις 05.00 ρωτώντας αν ο παππούς και η γιαγιά ξεκίνησαν το ταξίδι τους.
• "Μαμά, τώρα που θα έρθουν η γιαγιά και ο παππούς μπορείτε να τους δείξετε πώς λειτουργεί το αυτοκίνητό μας και να πηγαίνω με αυτούς καμιά βόλτα". Ναι, να πάρετε και τα πατίνια! Το ξέρεις ότι ο παππούς είχε και αυτός πατίνι όταν ήταν μικρός; Και το είχε φτιάξει μόνος του! "Ε βέβαια, αφού είναι φοβερός μηχανικός ο παππούς! Και φοβερός κηπουρός, σαν τον Χριστόφορο. Και με την γιαγιά θα μαγειρέψουμε γιατί κάνει αυτή τη σούπα που την τρώω με τη μία και θα κάνουμε παζλ που τις αρέσουν".
• Έτσι, το απόγευμα της Παρασκευής ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο της Γενεύης οικογενειακώς αλλά παραλάβαμε μόνο την γιαγιά. Ουφ. Για τον παππού (και για όλους εμάς εμμέσως) ξεκίνησε μια περιπέτεια η οποία ακόμα καλά κρατεί.
• Επιστρέψαμε λοιπόν σπίτι με την γιαγιά, φάγαμε τις γεμιστές μας πιπεριές, μας έδειξε όλα τα καλούδια που μας είχε φέρει, τα είπαμε και παίξαμε.
• Μέσα σε όλα, να σου και ο Στεφανάκος με πυρετό. Ήταν συναχωμένος εδώ και κανα-δυο μέρες και το βράδυ ανέβασε πυρετό ο γλυκός μου. Δύο χρόνια πρέπει να έχουν περάσει από την τελευταία φορά που πήρε κάποιο φάρμακο.
• Μία δόση πήρε μόνο αντιπυρετικού και το πρωί ξύπνησε περδίκι. Με την μύτη μπουκωμένη αλλά απύρετος και ευδιάθετος.
• Και το Σάββατο συνεχίστηκε ηλιόλουστο, με ανοιξιάτικη θερμοκρασία.
• Βγήκαμε λοιπόν βόλτα στο Lutry για περπάτημα, πατίνι, μικρά ψώνια στην αγορά και επιστρέψαμε σπίτι για δουλειές στον κήπο, μαγειρικές (καγιανά), ξεκούραση, puzzles, ζωγραφικές και βεβαίως Άκη.
• Και την Κυριακή που αναμέναμε την δεύτερη άφιξη, αυτή του παππού, τα μαντάτα άρχισαν να έρχονται σε δόσεις από το πρωί με μεγάλη ανακατωσούρα, άγχος, αναποδιές, στεναχώρια... Ουφ, τι να σας λέω. Εν ολίγοις, ο παππούς δεν αφίχθη, το μισό της ημέρας το περάσαμε στα τηλέφωνα με πονοκεφάλους και στεναχώρια, και το δεύτερο βγήκαμε στο Pully για να αλλάξουμε παραστάσεις και διάθεση.
• Προσαρμοστήκαμε στα νέα δεδομένα και πορευόμαστε με αυτά, ευελπιστώντας ότι όλα θα πάνε καλά.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα