How was your week?

• Busy busy busy ήταν αυτή η εβδομάδα από όλες τις απόψεις.
• Και αρκετά χειμωνιάτικη! Με βροχές στις αρχές και ξανά (!) χιόνι.
• Και την Δευτέρα είχαμε φιέστα ρεβυθιού! Χαχα αυτά παθαίνεις όταν δεν μπορείς να υπολογίσεις τις ποσότητες σαν εμένα.
• Έτσι, τα ρεβύθια γιγαντώθηκαν και το 1/3 έγινε tikka masala, το άλλο 1/3 έγινε γλυκόξινα και το τελευταίο 1/3 καταψύχθηκε.
• Πεντανόστιμα όλα, εξαιρετικά υπό τη συνοδεία ρυζιού μπασμάτι.
• Το απόγευμα πετάχτηκα και για την πρώτη μου επίσκεψη στον Σμυρλιάδη (εισαγωγέα ελληνικών τροφίμων) απ' όπου αγόρασα κυρίως κατεψυγμένα προϊόντα (πίτες, κουλούρια Θεσσαλονίκης, γύρο κοτόπουλο και vegan).
• Τρίτη και ο μικρός επισκέφθηκε με την τάξη του τη σχολική βιβλιοθήκη από όπου και δανείστηκε το πρώτο του βιβλίο. Διάλεξε ένα με τα ζωάκια που κάνουν αγώνες ελκήθρου.
• Και το απόγευμα είχαμε οικογενειακό παζλ! Αυτό που είχε δωρίσει ο νονός στον Στέφανο τα Χριστούγεννα, με το ηλιακό μας σύστημα το οποίο φωσφορίζει τη νύχτα. Πραγματικά εντυπωσιακό! Τρελάθηκε ο Στεφανάκος και ανοιγόκλεινε φώτα και παντζούρια για να δει την αλλαγή. Επόμενο βήμα να το καδράρουμε.... πρέπει να κάνω έρευνα. 
• Τετάρτη και το χιόνι επέστρεψε! Ω ναι!
• "Καλό παιδάκι έχετε ε;" ο Στεφανάκος ενώ φέρνει τα πιάτα να τα βάλουμε στο πλυντήριο.
• Και μετά από μήνες, μάλλον φαίνεται να ολοκληρώνεται η ταλαιπωρία μας με τον ελβετικό πάροχο ίντερνετ. Όλα δεν έχουν λυθεί ακόμα, αλλά είμαστε σε καλό δρόμο.
• Το βράδυ παρακολουθήσαμε το αγαπημένο Μουσικό Κουτί σε μία από τις πιο όμορφες, μουσικές συναντήσεις, αυτή της Ελωνόρας με τον Φραγκούλη.
• "Τι θες να παίξουμε Πριγκίπισσα Γλύκα;".
• Πέμπτη, και το πρωί το θερμόμετρο έγραφε -5 C!
• Και ο μικρός είδε από μακριά τον φίλο του και έτρεξε ώστε να ανέβουν παρέα τα σκαλιά για το προαύλιο (διακριτικά από πίσω εγώ σε απόσταση....).
• Και το απόγευμα, εκεί που ζωγραφίζαμε με τον μικρό, μου λέει "Μαμά, θες να σου γράψω το όνομά μου;". Και αρχίζει ο γλυκός μου, συγκεντρωμένος, να προσπαθεί να θυμηθεί προφανώς τα διάφορα "κόλπα" που του έχουν μάθει για να πετύχει το κάθε γράμμα. Και χωρίς καμία δική μου παρέμβαση, έγραψε ολόκληρό το όνομά του. Παγκόσμια πρώτη.
• Και το βραδάκι είχαμε βιντεοκλήση με τις παλιές - παλιές μου συναδέλφους, εκείνες που παιδευόμασταν παρέα στην Πέτρου Ράλλη και που όσα χρόνια και αν περάσουν, σε όποια πόλη του  κόσμου και αν βρεθούμε, η αγάπη και η νοιάξη παραμένει ίδια. Συνολικά είμαστε πέντε που πλέον ζούμε σε 4 διαφορετικές πόλεις - 3 διαφορετικές χώρες.
• Και λάβαμε τα πιο όμορφα νέα της φετινής χρονιάς! Πόσο συγκινήθηκα! Γιατί μία από τις αγαπημένες φίλες θα έχει γεννητούρια μετά από πολλή, πολλή ταλαιπωρία! Να πάνε όλα καλά αγαπημένη μου.
• Παρασκευή και ξεκίνησε ένα πολύ γεμάτο και όμορφο πσκ.
• Θυμάστε το προηγούμενο σαββατοκύριακο που είμασταν κατά κύριο λόγω οι τρεις μας, που κάναμε εργασίες στο σπίτι και που την Κυριακή η πόρτα μας δεν ξεκλείδωσε καν;
• Ε, καμία σχέση. Και το σημαντικό είναι να μπορείς να περνάς όμορφα και υπό τις δύο συνθήκες.
• Έτσι, την Παρασκευή το απόγευμα, αφού τελειώσαμε αισίως με μία μακράαα εβδομάδα γεμάτη calls, επισκεφθήκαμε τους φίλους στο κέντρο της Λωζάνης για ακόμη ένα δείπνο του σεφ Γιάννη. 
• Και αυτή τη φορά, ενημερωμένος πια για την χορτοφαγική μου διατροφή, είχε ετοιμάσει ένα εξαίσιο μενού υπό τον τίτλο "τσιπουρο-μεζέδες". Τι γίγαντες, τι σπιτικό χούμους, τι σπιτική μελιτζανοσαλάτα... Φάγαμε εξαιρετικά, τα μικρά έπαιξαν, γελάσαμε, τα είπαμε, χαζέψαμε το χιόνι που έπεφτε πυκνό και αργά το βράδυ χωριστήκαμε.
• Σάββατο, και το πρώτο μέρος το περάσαμε κατά κύριο λόγω σπίτι, ο καθένας στο πόστο του: ο Στέφανος στα καθιερωμένο παιδικά του, ο Στέλιος σε εξωτερικές δουλειές και εγώ σε ετοιμασίες μαγειρικές.
• Και το μεσημέρι καταφέραμε να κοιμηθούμε λιγάκι και οι τρεις, πράγμα σπάνιο.
• Και το απόγευμα είχαμε την χαρά να υποδεχτούμε για πρώτη φορά την οικογένεια των φίλων από την Λουκέρνη η οποία βρισκόταν σε ski break στα μέρη μας.
• Πόσο γελάσαμε!! 
• Και στην αρχή ο Στεφανάκος ντρεπόταν και κρυβόταν αλλά σύντομα αφέθηκε και έφερε τα δημιουργήματά του με τις perles για να τα δείξει και βεβαίως να τα χαρίσει, και έπαιξε μπάσκετ και ποδόσφαιρο και UNO με τα κορίτσια, και υπερατού με τον Σταύρο....
• Και το μενού είχε κανελόνια 2 ειδών: ρικότα - σπανάκι και κιμά, για να καλύψουμε (θεωρούσαμε) τα διαφορετικά γούστα. Έλα όμως που ο Σταύρος δεν έτρωγε τυρί, κανενός είδους και υπό καμία μορφή! Πόσο γελάσαμε. Του έφτιαξα στα γρήγορα μια μακαρονάδα με τον κιμά που είχα κρατήσει οπότε νηστικός δεν έμεινε κανένας.
• Αργά το βράδυ αναχώρησαν για Λουκέρνη, ο μικρός κοιμήθηκε και εμείς συνεχίσαμε με συμμαζέματα, πλυντήρια αλλά και τις ετοιμασίες για το Κυριακάτικο πρωινό.
• Γιατί είχαμε καλεσμένους τους πρώην γειτόνους από το Neuchatel.
• Και είχε έναν ήλιο! Εκπληκτική, χειμωνιάτικη ημέρα.
• Και καθίσαμε να φάμε όλοι μαζί πρωινό και παραμείναμε ώωωρες στο τραπέζι απολαμβάνοντας το φαγητό, τον καφέ, την ξεγνοιασιά και τις συζητήσεις.
• Και τα μικρά ανεβοκατέβαιναν παίζοντας και γελώντας και το μεσημεράκι βγήκαμε για ένα περπάτημα στην γειτονιά.
• Απόγευμα και ήρθε η ώρα για ακόμη ένα συμμάζεμα ώστε σιγά σιγά να πέσουν οι ρυθμοί.

Καλή εβδομάδα!

ανδριάνα