How was your week (Xmas edition)?

 

• Η τελευταία ελβετική Παρασκευή του 2020 ξημέρωσε άσπρη. Ξανά!
• Κατέφτασαν και μερικά από τα πολυαναμενόμενα πακέτα, συμπεριλαμβανομένου και του νέου μας διαδρόμου! Yeah! Μία νέα εποχή ξημερώνει για το σπιτικό μας... χιχι.
• Και το βράδυ είχαμε το πρώτο μας ever ελβετικό βράδυ σπίτι με τζάκι. Και ήταν τόσο ωραία.
• Σάββατο και είχαμε κοριτσοκατάσταση στην Biel και οικογενειοκατάσταση μετά στο σπίτι των φίλων για τις γνωστές μαγειρικές και παιχνίδια και συζητήσεις.
• Παραδώσαμε και το δωράκι μας για το νέο ιατρείο της φίλης Έλενας και ήταν όντως πολύ όμορφο. Γιατί όταν παραγγέλνεις κάτι online και ειδικά είδη στα οποία δεν έχεις πρότερη εμπειρία, ε τότε μια αγωνία την έχεις μέχρι να το παραλάβεις.
• Κυριακή και είχαμε τους φίλους Λωζανιώτες εδώ για μεσημεριανό και παιχνίδι. Και το μενού είχε λαζάνια, και την αγαπημένη σαλάτα με το ωμό μπρόκολο, και σπιτικά chocolate cupcakes with buttercream frosting, και πανετόνε και καφέδες και κρασιά και ξανά καφέδες και και... Και τα μικρά έτρεχαν και έπαιζαν εκστασιασμένα.
• Είναι τόσο όμορφο να είναι γεμάτο το σπίτι. Ουφ, ας ελπίσουμε την ερχόμενη χρονιά να ζήσουμε αυτήν την πολυτέλεια χωρίς άγχη και περιορισμούς.
• Δευτέρα και επίσημα τα συγκεντρώσαμε όλα για το περιπετειώδες αυτό ταξίδι: εισιτήρια, αρνητικό τεστ covid, φόρμα PLF, άδεια από το σχολείο του Στέφανου, άδεια από τις δουλειές μας, πάρκινγκ στο αεροδρόμιο της Γενεύης ....!
• Ούτε Αυστραλία να πηγαίναμε!
• Και το μεσημέρι είχα επίσκεψη - έκπληξη από τον αγαπημένο συνάδελφο Pierre ο οποίος φεύγοντας για Γαλλία, πέρασε να μου αφήσει ένα δώρο ως ευχαριστώ για τη βοήθεια που του προσέφερα όταν ήταν άρρωστος. Ο γλυκός μου! Και μου το έδωσε το δώρο του (το πρώτο ever που τύλιξε ο ίδιος όπως μου είπε, τι τιμή!) αλλά με την προϋπόθεση να μην το ανοίξω μέχρι τα Χριστούγεννα! Τι αγωνία!
• Το πρωί της Τρίτης ξύπνησε ο Στεφανάκος μέσα στο κλίμα φωνάζοντας "Ελλάδα Ελλάδα Ελλάδα"!
• Έτσι, ανάμεσα σε calls και emails, φτιάξαμε βαλίτσες, συμμαζέψαμε το σπίτι, και μεσημεράκι αναχωρήσαμε για να παραλάβουμε τον μικρό από το σχολείο και να συνεχίσουμε για αεροδρόμιο.
• Και βρήκαμε και τα 2 αεροδρόμια, Γενεύης και Αθήνας άδεια, με ελάχιστες πτήσεις, κλειστά καταστήματα και λίγο κόσμο.
• Όλα λοιπόν κύλησαν ήρεμα, φτάσαμε στην Ελλάδα, κάναμε άλλο ένα covid test στο αεροδρόμιο, και μας παρέλαβαν οι γονείς μου με 2 αυτοκίνητα (γιατί σε ένα δεν επιτρεπόταν να μπούμε βάσει των κανονισμών) και κατά τις 22.00 είμασταν στο ελληνικό μας σπίτι.
• Μπάνια, βασικές τακτοποιήσεις και ύπνος.
• Τετάρτη και ξεκίνησε η ελληνική μας παραμονή με δουλειά όμως από το σπίτι έως κα την Παρασκευή. 
• Έτσι αυτές οι 3 ημέρες πέρασαν με τα laptops (και από το σπίτι της αδελφής μου γιατί το δικό μας ίντερνετ σέρνεται κυριολεκτικά), σπιτικά φαγητά, οικογενειακές καταστάσεις και παιχνίδια για τον Στεφανάκο με τις οικογένειες. 
• Από την Παρασκευή όμως 18 Δεκεμβριου ξεκίνησαν επισήμως οι διακοπές μας. 'Εκλεισαν λοιπόν τα laptops και απολαύσαμε για 2 γεμάτες εβδομάδες ξεκούραση, παιχνίδια με τα μικρά, δώρα, περπάτημα στον ήλιο, ταινίες, μαγειρικές, δημιουργίες με τις χάντρες (όλοι μπήκαν στο παιχνίδι!), click-away δώρα, take away καφέδες, deliveries .....
• Και το ποδαρικό συναντήσεων με φίλους το έκανε η Κατερινούλα για βραδινό κρασί.
• Έκανα και το μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα και έκοψα τα μαλλιά μου κοντό καρέ! Bob που λένε και οι άγγλοι και πολύ μου αρέσει!
• Και το πρώτο σαββατοκύριακο το περάσαμε με διανυκτέρευση στην βόρεια γιαγιά, με μεσημεριανό - οικογενειακό τραπέζι με τα βόρεια ξαδελφάκια, πρωϊνό σπέσιαλ μαγειρεμένο από το βαφτιστήρι μας και τα αδέλφια του (πύργος από pancakes!) και μεσημεριανή συνάντηση με τους πρώην Ελβετούς φίλους.
• Ξαδελφάκια, φίλοι, lego (παντού και πάντα), περιπέτειες, συζητήσεις, πιάνο (πόσο όμορφα παίζει ο Παναγιώτης - το βαφτιστήρι μας!), γέλια με τα πιτσιρίκια και τις περιπέτειές τους, φαγητά (πολλά! και πεντανόστιμα!), περπάτημα (κωδικός 6), εξιστορήσεις και αναλύσεις επί παντός επιστητού, δώρα... και τους φίλους να σιγοψιθυρίζουν "ωραία που είναι", και εσύ να χαμογελάς μέσα και έξω.
• Χριστουγεννιάτικη εβδομάδα και παίξαμε μπάλα στο μπαλκόνι με τον παππού (πόσο ανοιξιάτικος ο καιρός!), έκανε sleep over ο Στεφανάκος στην ξαδέλφη του με ταινία + ποπ κορν, ανακαλύψαμε νέα μονοπάτια και κρυφές παραλίες στο Καβούρι με τους νότιους κουμπάρους, έκανε γυμναστική ο Στέφανος με τον Τόλη, απολαύσαμε το καθιερωμένο ρεβεγιόν στους βόρειους κουμπάρους (και ας είμασταν μόλις 2 οικογένειες, η αγάπη και η θαλπωρή ήταν η ίδια), ετοιμάσαμε με την αδελφή μου το καθιερωμένο χριστουγεννιάτικο γεύμα και το μεσημέρι των Χριστουγέννων φάγαμε ως συνήθως, εμείς και εμείς, με τα φαγητά μας, τα ποτά μας, την ανταλλαγή δώρων και αγάπης.
• Διανυκτέρευσε και η βόρεια γιαγιά σε εμάς οπότε την είχαμε παρέα για το σαββατοκύριακο.
• Την επομένη την τιμητική του είχε ο νονός με τον οποίο περάσαμε όλη την ημέρα σχεδόν, με τον Στεφανάκο να ευχαριστιέται αγώνες με τα νέα αυτοκίνητα - lego και εξιστορήσεις.
• Κυριακή και ήταν η ονομαστική γιορτή του Στεφανάκου μας την οποία γιορτάσαμε με τις οικογένειες και σπιτική μακαρονάδα με σολωμό και πράσα.
• Και αυτή τη φορά ήταν η σειρά της Αρτεμούλας να έρθει σε εμάς για sleep over.
• Και αισίως φτάσαμε στην τελευταία μας, πρωτοχρονιάτικη εβδομάδα η οποία ξεκίνησε με ηλιόλουστες βόλτες στην πλατεία της Βούλας, συνεχίστηκε με ελβετική συνάντηση στα βόρεια με τους φίλους, μάζεμα μανταρινιών από τον κήπο του παππού, ζαχαροπλαστική με τον Στέφανο και την Άρτεμις, pizza night με τον Δημήτρη και την Ασπασία, τελευταίες αγορές, πιάνο με την Άρτεμις στα πλήκτρα και τον Στέφανο στη φωνή, perles ("Ζέττα, θες να φτιάξεις και εσύ perles να ηρεμήσεις;") και ολοκληρώθηκε με απογευματινό (ας είναι καλά ο covid με κοπή της βασιλόπιτας εκεί κατά τις 21.30) πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στο σπίτι της μαμάς μου, με χορούς, ποτά, φαγητά, βασιλόπιτες και ηρεμία.
• Και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς επαναλάβαμε πάνω - κάτω το ίδιο σκηνικό, αυτή τη φορά στο σπίτι της βόρειας γιαγιάς με τα εκεί ξαδέλφια και φίλους.
• Και μετά από ώωωωρες παιχνιδιού, απόγευμα πια κάθισε ο Στεφανάκος στον καναπέ και αναφώνησε "Επιτέλους, να κάτσω να ξεκουραστώ και εγώ λιγάκι. Δεν μπορώ να παίζω πια όοολη μέρα!".
• Το Σάββατο ήταν η προγραμματισμένη μας αναχώρηση αλλά η πτήση μας ακυρώθηκε οπότε απολαύσαμε άλλη μία ημέρα ήλιου, χαλάρωσης, φαγητού, με ακόμη μία βασιλόπιτα (αυτή της αδελφής μου) και ξεκίνημα του συμμαζέματος (καθαριότητα, βαλίτσες, πλυντήρια...).
• Και την Κυριακή το μεσημέρι πήραμε το δρόμο της επιστροφής και απoγευματάκι ήμασταν στην κάτασπρη και παγωμένη Ελβετία! Πω πω! Από τους 20 βαθμούς στους -2.
• Covid - διακοπές μέρος #2. Και όπως και το καλοκαίρι, έτσι και τώρα, οι ελληνικές μας διακοπές ήταν πολύ διαφορετικές αλλά εξίσου όμορφες και γεμάτες. Νοιώθω τόσο τυχερή που υπό τόσο αντίξοες και αβέβαιες συνθήκες κατάφερα να περάσω ποιοτικό χρόνο με τους αγαπημένους μου. Και ας μην κάναμε όλα όσα θέλαμε και ονειρευόμασταν. Ιδωθήκαμε όμως όπως λαχταρούσαμε και γέμισε η καρδιά μας αγάπη. Γιατί το μόνο που μετράει είναι να είμαστε παρέα.

Καλή χρονιά αγαπημένοι μου!

Ας είναι πιο ξέγνοιαστη!

ανδριάνα