Ευτυχία είναι....
Ευτυχία είναι να αγαπάς το σπίτι σου.
Ναι, τα ντουβάρια, τα έπιπλα, τα διακοσμητικά που έχεις επιλέξει ένα - ένα με τα χρόνια, το φωτιστικό που αλλάζει σπίτια μαζί σου, την κούπα που έχεις από τότε, εκείνο το κάδρο και ετούτο το κερί. Και να το περιποιείσαι. Να το φροντίζεις. Να το ανανεώνεις. Να το διατηρείς ζωντανό και όμορφο.
Ευτυχία είναι να αγαπάς όσους ζουν μέσα σε αυτό.
Την οικογένεια. Τους δικούς σου ανθρώπους. Συμπεριλαμβανομένου του εαυτού σου. Ειδικά αυτού. Και να γεμίζεις έτσι το σπίτι, αυτά τα ντουβάρια, με γέλια και μυρωδιές και μουσικές και κατασκευές και λουλούδια που ανθίζουν και τραπέζια που γεμίζουν και καναπέδες που αγκαλιάζουν και μαρκαδόρους που μεγαλουργούν.
Ευτυχία είναι να νοιώθεις «εσύ» μέσα στο σπίτι σου.
Πλήρης και ευτυχής. Ολόκληρος. Γαλήνιος. Δημιουργικός. Ασφαλής.
Να βρίσκεις τον εαυτό σου στις γωνιές και στις στιγμές. Να ρουφάς τη θετική του ενέργεια με όλες σου τις αισθήσεις. Γιατί η ενέργειά του είναι η δική σου. Να νοιώθεις υπερηφάνεια για όλον τον κόπο που βάζεις κάθε μέρα ώστε να είναι πραγματικά το σπίτι σου καταφύγιο και παράδεισος.
Τώρα ίσως καταλαβαίνεις την μαμά που δεν θέλει να αποχωριστεί κανένα από τα πολλάααα πραγματάκια της μέσα στο σπίτι .... όλα κάτι θυμίζουν όλα είναι αγαπημένα . Νοιώθω τόσο όμορφα βλέποντας τα.. ιδιαίτερα τα κρύσταλλα τις πορσελάνες τα κεντήματα ... τα άφταστα κεντήματα της μαμάς μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς λείψουν λοιπόν οι παρατηρήσεις ότι το σπίτι εινσι παραφορτωμένο ... ο καθεις αγαπά το σπίτι που αυτός στόλισε κ αγαπά... μπράβο σου που το κατάλαβες ... βα το αγαπάς κ να νοιωθεις όμορφα μέσα σ αυτό... εινσι κι αυτό ένα είδος ευτυχίας!!!