How was your week?

 

• Ευχαριστώ ήλιε που ήρθες και από τα μέρη μας! Ήσουν λυτρωτικός!
• Έτσι απολαύσαμε ένα όμορφο, ηλιόλουστο, στεγνό, γεμάτο, φθινοπωρινό σαββατοκύριακο!
• Πόσο το χρειαζόμασταν!
• Την Παρασκευή, που η βροχή ακόμα καλά κρατούσε, υποδεχτήκαμε το απόγευμα δύο συναδέλφους του συνοδοιπόρου που μας επισκέφθηκαν για πρώτη φορά. Έτσι ήπιαμε τα κρασιά μας, τσιμπήσαμε μια quiche που έφτιαξα και τα γνωστά τυριά - αλλαντικά - κριτσίνια - χούμους, τα είπαμε (για τις δουλειές μας, τις εξελίξεις, τα ταξίδια, την Ελβετία, τα νέα δεδομένα) και αργά το βράδυ μας αποχαιρέτισαν ενώ ο μικρός είχε προ πολλού κοιμηθεί.
• Και κάθε μέρα γεμίζει ο τόπος με πολύχρωμα φύλλα. Άνιση η μάχη αλλά προσπαθούμε να κρατήσουμε τον κήπο μας σε ένα άλφα επίπεδο.
• Σάββατο και είχε κούρεμα ο Στεφανάκος στο Royal Savoy παρακαλώ που μας πρότεινε μία συνάδελφος. Έτσι πήγαμε οι 2 μας ενώ ο συνοδοιπόρος μάς περίμενε και ο Στέφανος ήταν για ακόμη μια φορά υποδειγματικός πελάτης. Δεν το πίστευε η γλυκιά, γαλλίδα Juliana. Και για πρώτη φορά είχε και λούσιμο μετά το κούρεμα με την ειδική καρέκλα που ξάπλωνε εντελώς ώστε να φτάσει το κεφαλάκι του στον νιπτήρα. Τι πλάκα που είχε! Και πόσο το απολαμβάνει κάθε φορά.
• Και βεβαίως συνεχίσαμε στο κέντρο της Λωζάνης για βόλτα και καφέ στο Coccinelle και αναπάντεχες αγορές! Έτσι, αγόρασα το πρώτο μου αδιάβροχο -καταπληκτικό- παλτό της εταιρείας Rains, ο συνοδοιπόρος ένα μπουφάν - υπερπαραγωγή για τα κρύα και τις βροχές και ο Στεφανάκος ένα παγουράκι για το σχολείο. All happy!
• Και το απόγευμα συνεχίστηκε η κηπουρική με κλαδέματα και μαζέματα, και ακολούθησε οικογενειακή τηλεθέαση του αγαπημένου του Στέφανου Άκη Πετρετζίκη.
• Κυριακή και για το Α' μέρος μείναμε σπίτι με βιντεοκλήσεις, συμμαζέματα, κηπουρικές (εννοείται) και μαγειρικές (παστίτσιο).
• Έκανα και την πρώτη μεταφύτευση των δύο "μωρών" που γέννησε η αγαπημένη μου Pilea. Έτσι, προσεκτικά τα αφαίρεσα διατηρώντας όσο μπορούσα περισσότερο τις ρίζες και τα μεταφύτευσα σε 2 νέα μικρά γλαστράκια για να ξεκινήσουν το δικό τους ταξίδι ενηλικίωσης! Fingers crossed.
• Αφού απολαύσαμε το παστίτσιο μας και ξεκουραστήκαμε, φύγαμε για το κοντινό μας Lavaux και πιο συγκεκριμένα το χωριό Chexbres για να περπατήσουμε ανάμεσα στους αμπελώνες και να γεμίσουμε ομορφιά! Αυτήν που βλέπετε παραπάνω. Είναι από τα πιο εντυπωσιακά μέρη της Ελβετίας -κατ' εμέ- και ένα που δεν θα περίμενες να συναντήσεις σε αυτήν τη χώρα. Δε θυμίζει Τοσκάνη;
• Περιττό να σας πω πόσες φωτογραφίες τράβηξα!
• Δευτέρα και ναι, επιστροφή του μικρού στο σχολείο! Πόσο το περίμενε... κάθε μέρα ρωτούσε πότε θα ξεκινούσε ξανά. Και πήγε με χαρά αν εξαιρέσουμε την πρωινή μίνι - κρίση για τα κριτσίνια που πήρε για σνακ ενώ βεβαίως θα προτιμούσε κάτι πιο... γλυκό.
• Και έριχνε όλο το βράδυ πολύ δυνατή βροχή (2 φορές ξύπνησε ο Στεφανάκος από τον θόρυβο!) η οποία συνεχίστηκε και το πρωί και έτσι εγκαινίασα το νέο μου αδιάβροχο το οποίο με έβγαλε ασπροπρόσωπη!
• Πίσω σπίτι για έναν ζεστό καφέ, ψωμί με φυστικοβούτυρο και μαρμελάδα raspberries (ο νέος μου αγαπημένος συνδυασμός) και... δουλειά!
• Είναι τόσο όμορφο να σε σκέφτονται οι φίλοι στη μέση της ημέρας τους, και ας βρίσκονται σε διαφορετική χώρα, με αφορμή τον αγαπημένο Nick Cave και το Into My Arms που ακούστηκε στο ραδιόφωνο και τους θύμισε τότε, που το ακούγατε παρέα κατά τη διάρκεια της shavasana. Ναι ακούγαμε και τέτοια στο μάθημα της yoga. Ευχαριστώ Barbel.
• Τρίτη και το απόγευμα έκανα ακόμη μία μικρή παράδοση στον φίλο που χτυπήθηκε από τον Κορωνοϊό ο οποίος όμως τα πηγαίνει πλέον περίφημα (αν και εσώκλειστος) και αναμένει πώς και πώς να "απελευθερωθεί" την Παρασκευή.
• Και εκεί που είμασταν έτοιμοι να φάμε την Τετάρτη το απόγευμα, τον έπιασε τον μικρό οίστρος και έψαχνε ψαλίδια και χαρτόνια. Και σε πέντε λεπτά είχε μεταμορφώσει τον κύλινδρο από το χαρτί κουζίνας σε μια νυχτερίδα! Με μαύρα φτερά, ροζ μάτια, γκρι κούτελο, και στρογγυλό στόμα "σαν να κάνει πω πω!". "Να έχετε και εσείς κάτι για το Halloween, όχι μόνο εγώ στο σχολείο". Ο γλυκός μου.
• Είχαμε και εκτενή βιντεοκλήση με τους αγαπημένους μας Τριαντάφυλλους σε απαρτία και γελάσαμε τόσο! Στο τέλος ο συνοδοιπόρος ζητούσε στο βαφτιστήρι μας να του στείλει σοκοφρέτες και δρακουλίνια. Μάλλον έχουν αναστραφεί οι ρόλοι... :) .
• Και την Πέμπτη γιόρτασε ο Στέφανος το πρώτο του ever Halloween (μεταξύ μας, ακόμα ξεκάθαρη εικόνα της γιορτής δεν έχω, τι γιορτάζουμε, πώς και γιατί) με την στολή του Marshall από τα Paw Patrol.
• "Μαμά, αυτός ο νίντζα είναι του κόλπου και είναι ο μπαμπάς, αυτός είναι του ουρανού και είμαι εγώ και αυτή είναι της ομορφιάς και είσαι εσύ".

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα