How was your week?

• Παρασκευή και συνεχίσαμε στους ίδιους ρυθμούς, βροχή δηλαδή και κούτες!
• Και κατέφτασαν και οι ελληνικές κούτες με τους καθρέφτες αντίκα της μαμάς και πολλά καλούδια! Και ο πρώτος τοποθετήθηκε ήδη!
• Και το Σάββατο, παρέα με την κλασική βροχή, προχωρήσαμε και τα βαψίματα. Και είναι κουραστικά αλλά και τόσο αναζωογονητικά. Μεταμορφώνουν κυριολεκτικά τον χώρο και την αύρα, και ας είναι ένα απλό λευκό χρώμα. Είναι όμως ένα νέο, καθαρό, λαμπερό λευκό!
• Και το μεσημέρι, κατάκοποι, κάναμε μια γρήγορη βόλτα στη Λωζάνη σε ένα διάλειμμα της βροχής, για ένα burger στο five guys (που πολύ το μετάνιωσα και έτσι μάλλον θα είναι και το τελευταίο για εμένα), μικρή έρευνα αγοράς, λίγο περπάτημα, τυχαία συνάντηση με μια συνάδελφο και επιστροφή σπίτι.
• Το βράδυ παρακολουθήσαμε και το μικρό αφιέρωμα της ΕΡΤ στον μοναδικό Minas. Πόσο ταλαντούχος και ανατρεπτικός! Μπορείτε να το παρακολουθήσετε και εσείς online.
• Και την Κυριακή είχαμε τους πρώτους μας επισκέπτες στο νέο σπίτι: τους αγαπημένους μας Piotr + Magdalena.
• Κατέφτασαν νωρίς, με βροχή (εννοείται), ψήσαμε, μαγειρέψαμε, κάναμε το τουρ του σπιτιού, brainstormings για το πού μπορεί να μπει τι, αναλύσεις της περιοχής, της κατάστασης, παιχνίδια με τον μικρό που τους υποδέχτηκε μες στη χαρά, βγήκαμε και για μια γρήγορη βόλτα στη γειτονιά (σε ένα μικρό διάλειμμα της βροχής) και το απογευματάκι αναχώρησαν.
• Εδώ και κάποιες εβδομάδες, ο Στεφανάκος θέλει να μαθαίνει κάθε τι που τρώμε πώς έχει μαγειρευτεί, ποια είναι τα συστατικά του, από πού προέρχεται. Και εγώ προσπαθώ να είμαι πάντα ειλικρινής. Έτσι, στην τρυφερή ηλικία των τεσσάρων ετών, συνειδητοποιεί σιγά-σιγά ότι τα ζώα πρέπει να σκοτωθούν για να τα φάμε. Και επειδή και εγώ αμφιταλαντεύομαι εδώ και καιρό (μάλλον χρόνια) και πολύ θα ήθελα να περιορίσω ακόμα περισσότερο, ή και να διακόψω τη σχέση μου με την κατανάλωση κρέατος, είπαμε οι δυο μας, ο Στέφανος και εγώ, να κάνουμε μαζί αυτήν την προσπάθεια.
• Βέβαια ο γλυκός μου τα έχει ακόμα μπερδεμένα στο μυαλό του. Από τη μία "εμείς δεν θα ξαναφάμε τα ψαράκια" και από την άλλη "πολύ μου αρέσει αυτό το απέξω, το peau, το τρώω και στο σχολείο". 
• Δευτέρα και ο φθινοπωρινός καιρός έκανε ένα μικρό διάλειμμα, με συννεφιά αλλά τουλάχιστον χωρίς βροχή.
• Και γέμισε η ημέρα με conference calls και απογευματινό μαραθώνιο σιδερώματος.
• Τρίτη σε παρόμοιους ρυθμούς για το Α' μέρος αλλά με πολύ γεμάτο Β' μέρος.
• Έτσι, νωρίς το απόγευμα με το που σταμάτησε η βροχή, βγήκαμε για περιπατητική βόλτα στη γειτονιά! Και ακολουθήσαμε ένα "μυστικό", καταπράσινο μονοπάτι, επισκεφθήκαμε τη μικρή παιδική χαρά με την εκπληκτική θέα, γνωριστήκαμε με τις αγελάδες που βοσκούσαν σε απόσταση αναπνοής από τα σπίτια, θαυμάσαμε τις πανέμορφες μονοκατοικίες και επιστρέψαμε.
• Και επειδή ήταν ακόμα νωρίς και είχαμε ακόμα δυνάμεις, περάσαμε και ένα βάψιμο το μικρό wc.
• Και παράλληλα με τις μεγάλες δουλειές (κούτες, βαψίματα, έπιπλα κτλ.) προχωράνε και οι μικρές. Έτσι τακτοποιήθηκαν και τα μπαχαρικά στο όμορφο carousel που αγοράσαμε, και τα αξεσουάρ στο wc, και κάποια φώτα.
• "Πώς ήρθαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στον κόσμο μαμά;" Γεννήθηκαν αγάπη μου. "Και όταν όλοι οι άνθρωποι ήταν μπεμπέ, τότε ποιος τους γέννησε;".
• Τετάρτη και μετά από μία φουλ εργασιακή ημέρα που με άφησε με πονοκέφαλο (ουφ), πεταχτήκαμε ένα Jumbo (το ελβετικό τύπου praktiker) για σύνεργα κήπου και μικροπράγματα.
• Και την Πέμπτη βγήκε επιτέλους ο ήλιος! Και ας ήταν για λίγο.
• Βγάλαμε όμως ξανά τα μαξιλάρια στην βεράντα και ξαπλώσαμε με τον Στεφανάκο. Ακόμα και κηπουρική έκαναν τα αγόρια. Όλα τα χωρέσαμε σε αυτές τις λίγες ώρες ηλιοφάνειας γιατί αργά το απόγευμα ξανάρχισε η βροχή.
• Στο ενδιάμεσο, βγήκαν για βόλτα και πατίνι και παγωτό βανίλια τα αγόρια στο Lutry ενώ έμεινα πίσω εγώ να τελειώσω με τη δουλειά και τις δουλειές.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα