How was your week?

• Το ωραίο μας, ηλιόλουστο τετραήμερο ξεκίνησε την Παρασκευή ενόψει του Καθολικού Πάσχα.
• Και σκέφτεστε, εντάξει, η απομόνωση παραμένει οπότε τι διαφορά θα κάνει; Και όμως! Το Πάσχα δεν έκανε διαφορά για εμάς, αλλά οι 2 αργίες έκαναν σίγουρα! Γιατί πάλι σπίτι είμασταν και πάλι στη φύση βγήκαμε αλλά το να έχεις το μυαλό σου 100% ελεύθερο και όλες τις ώρες σου διαθέσιμες για ότι ποθείς, κάνει μεγάλη διαφορά.
• Έτσι, την Παρασκευή ξυπνήσαμε κλασικά νωρίς και στο Α' μέρος της ημέρας ακολουθήσαμε το κλασικό μας πια πρόγραμμα με οικογενειακό πρωϊνό, παιχνίδια, paw patrols, τακτοποιήσεις, βιντεοκλήσεις και μαγείρεμα ώστε να φτάσουμε εκεί περίπου στις 12.00. Και το μενού είχε filet mignot σιγομαγειρεμένο στη γάστρα με μέλι και μουστάρδα και ρίγανη. Εξαιρετική δημιουργία του συνοδοιπόρου και από τις λίγες (πολύ λίγες πλέον) φορές που μαγειρέψαμε κρέας.
• Και το μεσημεράκι κοιμηθήκαμε τα δυο μας με τον Στεφανάκο και νωρίς το απόγευμα αποφασίσαμε να συναντήσουμε τους φίλους γιατρούς που είχαμε να δούμε πάνω από μήνα και που νοιώθουμε ασφάλεια να συναντήσουμε καθώς και αυτοί δεν έχουν επαφές και επιπλέον ο Γιάννης που έχει επιστρέψει στα επαγγελματικά του καθήκοντα εξετάζεται για τον κορωνοϊό 2 φορές την εβδομάδα.
• Και έτσι, συναντήσαμε για πρώτη φορά την ενός πλέον μηνού Βιολέτα και τους αγαπημένους μας φίλους, χωρίς όμως τις αγκαλιές που τόσο θέλαμε να κάνουμε. Δεν πειράζει.
• Και παρέα, περάσαμε ώωωωρες πολλές στη μαγευτική φύση της Bienne, σε ένα μυστικό δρομάκι που σε περνάει μέσα από τα αμπέλια και τα ανθισμένα δέντρα, και νοιώθεις ότι έχεις μεταφερθεί στην Τοσκάνη. Και με 20 βαθμούς και ζεστό ήλιο ήταν πραγματικά σαν Ιούνιος στη Νότια Ιταλία. Μαγευτικά!
• Η πρώτη μας επίσημη έξοδος για το 2020 με σορτς!
• Και τι δεν κάναμε εκεί, στη μέση του πουθενά: πατίνια (μικροί και μεγάλοι), πικ-νικ, παιχνίδι με μπάλες και frisbee, γέλια, συζητήσεις, φωτογραφήσεις.... Τα δύο αγοράκια κατενθουσιασμένα που ανταμώσανε ξανά, και εμείς οι μεγάλοι παρομοίως!
• Επιστρέψαμε λοιπόν γεμάτοι, ιδρωμένοι, με ελαφρά κοκκινισμένο πρόσωπο από τον ήλιο αργά το απόγευμα σπίτι για γρήγορα μπανάκια και ταινία: Happy Feet #2 (το οποίο δεν πολυάρεσε μάλλον σε κανέναν μας).
• Σάββατο και είπαμε να επαναλάβουμε την τόσο πετυχημένη συνταγή της Παρασκευής και έτσι το πρόγραμμα επαναλήφθηκε πάνω - κάτω αυτούσιο, στο ίδιο σημείο, νωρίτερα αυτή τη φορά, με πιο ανεβασμένη θερμοκρασία και την προσθήκη και του drone με εκπληκτικές λήψεις.
• Και έτσι, μετά από 2 πολύ γεμάτες και δραστήριες ημέρες έξω, την Κυριακή την περάσαμε όλη σπίτι. Δεν το είχαμε κανονίσει έτσι αλλά απλά αφεθήκαμε και κύλησε εύκολα και όμορφα η ημέρα με μαγειρικές, μπαλκόνι, μεσημεριανό ύπνο και των τριών μας, Άκη (Πετρετζίκη) που απολαμβάνουμε εξίσου και οι 3, βιβλία, lego, βιντεοκλήσεις, χορούς, έρευνες αγοράς για το νέο σπίτι, υπολογισμούς.
• "Μαμά ακούς τις σειρένες;" (ακόμη ένα από τα ελληνογαλλικά μιξ του Στεφανάκου).
• Πόσο μου έχει λείψει να φάω κάτι που δεν έχουμε μαγειρέψει ο συνοδοιπόρος και εγώ! Να καθίσουμε κάπου  ωραία και ενώ απολαμβάνουμε ένα ποτήρι κρασί, να αρχίσουν να μας σερβίρουν.
• Δευτέρα και αργία και ήλιος οπότε το μεσημεράκι γεμίσαμε την τσάντα μας με καλούδια και ξεκινήσαμε για Βέρνη και την πρόταση των φίλων μας των Πολωνών, το υδροϋλεκτρικό εργοστάσιο και φράγμα Wasserkraftwerk Mühleberg.
• Εκεί περπατήσαμε στο μικρό δασάκι, θαυμάσαμε τα πανύψηλα δέντρα, απολαύσαμε την μοναδική θέα από ψηλά, μαζέψαμε ξυλάκια, κάναμε το ελαφρύ πικ-νικ μας με φαλάφελ και επιστρέψαμε.

• Και την Τρίτη πίσω στις δουλειές! Και είχαν μαζευτεί αρκετές και για τους δυο μας οπότε οι πρώτες μέρες της εβδομάδας πέρασαν με αρκετό τρέξιμο και καμία έξοδο από την οικία μας.

• Καταφέραμε όμως μέσα σε όλα και χωρέσαμε και τις μαγειρικές μας, και την yoga, και τα παιχνίδια με τον μικρό, και τις βινετοκλήσεις με τις οικογένειες.
• Πάει και το Casa de Papel. Πάπαλα. Και εντάξει, δεν θα σας το χαλάσω αλλά πολύ Ράμπο κάποια σκηνικά. Οκ. Το συναίσθημα και η ανατροπή παρέμειναν μέχρι τέλους, προϊδεάζοντάς μας για μία επόμενη σεζόν.
• Την Πέμπτη έκανα και μία ωραία μεσημεριανή βόλτα μόνη μου, παρέα με το βιβλίο μου (Flourish), δίπλα στη λίμνη. Μα πόση ομορφιά και ησυχία!
• Και παραδίπλα ήταν 4 κορίτσια, έφηβες, που όταν έφτασα μόλις τελείωναν ένα αυτοσχέδιο μάθημα zumba και όταν έφευγα είχαν μείνει με τα μαγιώ, πάνω στις πετσέτες τους, και έψηναν σε μια μικρή ψησταριά το μεσημεριανό τους υπό τους ήχους μουσικής.
• Πόσο τις χάρηκα! Και πόσο μου λείπουν οι φίλες μου.

Καλό σαββατοκύριακο και Καλό Πάσχα στους απανταχού Έλληνες!

ανδριάνα