How was your week?

• Ανοιξιάτικη ευτυχία! Ήλιος, ζέστη, ανθισμένες μανόλιες, βόλτες στη φύση, άραγμα στο μπαλκόνι, χάζεμα της λίμνης... κάπως έτσι πέρασε το παρασκευοσαββατοκύριακό μας.
• Και το Σάββατο, πιστοί στο ραντεβού μας, ανακαλύψαμε έναν νέο προορισμό για hiking στη φύση: τη λίμνη και την ευρύτερη προστατευόμενη περιοχή του  Etang de la Gruere. 
• Μία μικρή, τεχνητή λίμνη στη μέση ενός πυκνού δάσους, στην περιοχή του Jura, 45 λεπτά οδήγημα περίπου από το κέντρο του Neuchatel.
• Εκεί περπατήσαμε την περίμετρο της λίμνης μέσα από το δάσος, τις γέφυρες, τις εξέδρες, απολαύσαμε ήλιο αλλά και χιόνι σε κάποια σημεία, σαβουρωθήκαμε ο Στέφανος (γλίστρησε στον πάγο) και εγώ (βρήκα σε μία σανίδα που προεξείχε και εκσφενδονίστηκα!), κάναμε το πικ-νικ μας, θαυμάσαμε τα πανύψηλα δέντρα και τα μικροσκοπικά αγριολούλουδα, φωτογραφήσαμε και περάσαμε εξαιρετικά!
• Επιστροφή σπίτι για μαγειρικές, ύπνους, happy traveler, παιχνίδια, βιντεοκλήσεις.
• "Μαμά το πανί το έκανα κίτρινο γιατί είναι το πιο φωτεινό χρώμα."
• Είναι τόσο ωραίο να λαμβάνεις τηλεφωνήματα και βιντεοκλήσεις από τους φίλους τους μακρινούς και αυτούς που δεν μιλάς συχνά! Ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες, μη νομίζετε, εμείς είμαστε αυτοί που τις περισσότερες φορές καλούμε.
• Κυριακή με τοπική περιπλάνηση με τα πατίνια, ελαφρύ πικ-νικ ανάμεσα στα χαμομήλια (που πλέον ο Στεφανάκος προσέχει ώστε να μην τα πατήσει), μπάλα, πάπιες, ήλιο, φωτογραφήσεις... the easy living.
• Και το βραδάκι είχαμε ιστορική βιντεοκλήση με τα κορίτσια από την πρώτη ομάδα yoga! Με αυτές που πρωτο-συναντηθήκαμε τότε που είμασταν φοιτήτριες (μη σας πω κάποιες και μαθήτριες) και κάναμε τόσο σφιχτές και αληθινές αγκαλιές σαν και αυτή που βλέπετε στη φωτογραφία εδώ! Πόσο τις αγαπώ και τις σκέφτομαι! Και πόσο κοντά μου τις νοιώθω και ας έχω να συναντήσω κάποιες χρόοοονια! Όταν έχεις ζήσει τόσα, η σχέση είναι ακλόνητη! Έτσι, περάσαμε σχεδόν μία ώρα με συζητήσεις, γέλια, αναπολήσεις, όνειρα και πολλή πολλή αγάπη.
• Casa de Papel season #4: εντάξει, ok. Είδαμε ήδη 3 επεισόδια και προχωράμε.
• Και εκεί που λες, εντάξει, τελείωσα το κέικ λεμονιού, τα κατάφερα (γιατί τα αγόρια μού ζητάνε κέικ συνεχώς αλλά εν τέλει τρώνε κανα-δυο κομμάτια όταν βγαίνει ζεστό και μετά nada και αναλαμβάνω εγώ το "επίπονο" έργο του να το αποτελειώσω τις επόμενες ημέρες! true story) και υπόσχεσαι στον εαυτό σου ότι άλλο δεν θα φτιάξεις ώστε να περιορίσεις τη ζάχαρη και τις θερμίδες, τσουπ, να 'σου το πακέτο της γιαγιάς με τα χειροποίητα, πασχαλινά της κουλουράκια που τα τρως δυο-δυο!
• Δεν υπάρχει σωτηρία στην κορωνο-απομόνωση που βιώνουμε! Θα βγούμε διπλοί.
• "Girls, I can't say how much I miss you! I've just finished a short yoga practice and in the end it was dealing with some chakra colours. I felt like I could hear andriana's voice speaking about a bright green light - like an emerald". 
• Μήνυμα από μία από τις αγαπημένες μου μαθήτριες στο group που έχουμε ως ομάδα yoga. Πόσο συγκινούμαι και πόση χαρά λαμβάνω, δεν μπορώ να σας περιγράψω. Και μόνο το γεγονός ότι έχουν αγαπήσει τόσο τη yoga (ενώ οι περισσότερες δεν είχαν πρότερη εμπειρία) και προσπαθούν υπό τόσο αντίξοες συνθήκες να συνεχίσουν και μόνες τους από το σπίτι, είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση για μένα.
• Η εβδομάδα ξεκίνησε με την καθιερωμένη -πλέον- πρωινή, yoga μέσω skype, συνεχίστηκε με το κλασικό μας πια πρόγραμμα (λίγο paw patrol, δουλειά, μαγείρεμα, παιχνίδι, ξανά δουλειά) και το απόγευμα βγήκε το balance bike του Στεφανάκου το οποίο είχε να οδηγήσει από το περασμένο καλοκαίρι. Και ακόμα δεν αισθάνεται σίγουρος αλλά προσπαθεί πολύ, και έχει υπομονή ο γλυκούλης. Και ακόμα και μόλις 15 λεπτά μετά ήδη πήγαινε πιο γρήγορα και ξέγνοιαστα! Έτσι από την γειτονιά που ξεκινήσαμε, κατεβήκαμε τελικά προς τον κεντρικό δρόμο, περάσαμε το υπόγειο τούνελ και βρεθήκαμε στη λίμνη και όλο ξανά πίσω.
• Την Τρίτη φάγαμε πρώτη φορά για τη φετινή χρονιά στο μπαλκόνι, με κοντομάνικα και σορτσάκια! Oh yes!
• Η νέα τηλεοπτική αγάπη του Στέφανου που βρήκε όλως τυχαίως ο συνοδοιπόρος είναι Η Μάσα και ο Αρκούδος. Μα πόσο γελάει και πόσο γλυκό και τρυφερό είναι!
• Και η Τετάρτη ήταν μία δύσκολη ημέρα και εργασιακά αλλά και οικογενειακά αλλά επιβιώσαμε οπότε πάμε για άλλα.
• Και το απόγευμα, βγήκε σιδερώστρα στο μπαλκόνι και σιδέρωσα με θέα τη λίμνη και τους δρομείς που ανεβοκατέβαιναν στο δρομάκι μας. Pas mal.
• Κάναμε και κάποιες online παραγγελίες για πασχαλινά δωράκια.
• Πέμπτη και ένα μικρό πήξιμο έπεσε στη δουλειά, κατάφερα όμως να πεταχτώ και στο μεγάλο σούπερ-μάρκετ (ακολουθεί 4ήμερο λόγω Καθολικού Πάσχα οπότε έπρεπε να οργανωθούμε) και να βγούμε το απογευματάκι οικογενειακώς για περπάτημα, μπάλα, τρέξιμο, λίμνη, χάζεμα, φύση και ησυχία.
• Και το βράδυ είχε διπλό "χτύπημα": Homeland + Casa de Papel! Κοιμήθηκε βλέπετε σχετικά νωρίς ο μικρός οπότε είχαμε χρόνο μπροστά μας!
• Και το βραδάκι έκλεισε το laptop, μπήκε στη θήκη του και κρύφτηκε για 4 ημέρες! Αλλιώς, αν το έχω εκεί μες στη μέση του σαλονιού, ε, όλο και κάτι εργασιακό θα κάνω.

Καλό σαββατοκύριακο! Καλό Πάσχα σε όσους το γιορτάζουν τώρα.

ανδριάνα