How was your week?

• Πρώτη φορά στα χρονικά, την Παρασκευή, ο συνοδοιπόρος και εγώ, εργαστήκαμε και οι 2 από το σπίτι! Τι ευτυχία!
• Έτσι, αφού πήγε τον μικρό στον παιδικό σταθμό το πρωί, μας πήρε φρέσκα κρουασανάκια, φτιάξαμε καφέ, ανοίξαμε τα laptops αντικρυστά στην τραπεζαρία και ξεκινήσαμε την εργασιακή μας ημέρα!
• Και το μεσημέρι συνεχίστηκε εξίσου απρόσμενα και όμορφα με lunch break στο Aubier με την φίλη Έλενα.
• Με αυτά και με εκείνα, επιστρέψαμε σπίτι και στις δουλειές μας και το απογευματάκι παραλάβαμε τον Στεφανάκο και κατευθυνθήκαμε στο εμπορικό κέντρο για τις κλασικές μας εξωτερικές δουλειές.
• "Είναι πολύ ωραία που είστε οι 2 σας" ο Στεφανάκος από το πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου κατά την παραλαβή του από τον παιδικό.
• Μέσα στα κλασικά ψώνια της εβδομάδας, εντόπισε το αετίσιο μάτι του και το πολυαναμενόμενο πούλμαν των Paw Patrol και είπαμε να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα λίγο νωρίτερα.
• Καθ' όλη τη διάρκεια της επιστροφής σπίτι, εννοείται ότι το είχε στην αγκαλιά του.
• Το βράδυ είχαμε σπιτική προβολή του ντοκυμαντέρ που έχει πολυ-συζητηθεί: The Game Changers. Για όσους έχουν ενημερωθεί γενικώς για την κατανάλωση ζωικών τροφών, τις διαδικασίες και τις επιπτώσεις, δεν προκαλεί καμία έκπληξη η ταινία. Παραμένει όμως πάντα, τουλάχιστον για εμένα, άβολο να υπενθυμίζω στον εαυτό μου αυτήν την πραγματικότητα ενώ συνεχίζω να καταναλώνω κρέας.
• Και εδώ να σημειώσω πόσο θαυμάζω τους vegans.
• Βροχερό Σάββατο και για ακόμη μία φορά μάς βρήκε στη Λωζάννη να επισκεπτόμαστε σπίτια. Δύο αυτή τη φορά, πολύ (μα πολύ) διαφορετικά. Και το ένα ήταν εξαιρετικό αλλά σε κάπως απόμακρη περιοχή στο βουνό. Ουφ... είναι τόσο δύσκολες αυτές οι επιλογές, πόσο μάλλον σε μια "ξένη" πόλη.
• Το μεσημέρι συναντήσαμε τους φίλους lausannois για πίτσα στο Luigia και updates, και αργά το απόγευμα επιστρέψαμε σπίτι με ένα πάκο χαρτιά και μεσητικούς προβληματισμούς.
• Βροχερή και η Κυριακή (αφήστε!) και το πρωί μας γέμισε με πύργους από τουβλάκια και οικογενειακές μαγειρικές (το apple crumble που βλέπετε παραπάνω) και styling και παιχνίδια.
• Και το μεσημέρι φάγαμε στο σπίτι των φίλων που είχαμε να δούμε καιρό και έτσι είχαμε χρόνο να τα πούμε εις βάθος, τα μικρά να παίξουν (και να τσακωθούν και να ξανα-αγαπηθούν καμιά δεκαριά φορές) και εμείς να χαλαρώσουμε (στα διαλείμματα) και να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας για το μέλλον μας στη Λωζάννη.
• Και η εργασιακή μας εβδομάδα ξημέρωσε βροχερή και μουντή!
• Και πέραν από την γιόγκα της Τρίτης και τα μπροστινά φώτα του "παλιού" μας αυτοκινήτου που απλά αποφάσισαν να σβήσουν όλα μαζί (ανάδρομος Ερμής!), οι υπόλοιπες ημέρες κύλησαν ήρεμα.
• Μόνο την Τετάρτη παρέλαβε ο συνοδοιπόρος τον μικρό από τον παιδικό σταθμό νωρίς γιατί είχε ανεβάσει λίγο πυρετό. Αναχώρησα και εγώ λίγο νωρίτερα από τη δουλειά αλλά την υπόλοιπη ημέρα και το επόμενο πρωί ήταν απύρετος οπότε η υπόλοιπη εβδομάδα συνεχίστηκε βάσει προγράμματος. Φιου.
• Και θυμόταν ότι όταν έχουμε πυρετό δεν κάνει να τρώμε ζάχαρη, και ρωτούσε για όλα... "Μπαμπά, τα φυστίκια έχουν ζάχαρη;".
• Μεγαλύτερο σπίτι αλλά λίγο πιο απομακρυσμένο ή κάπως μικρότερο αλλά πιο κεντρικό; Για πείτε!
• "Μαμά, θα στολίσουμε σήμερα το δέντρο; Μήπως μετά τις δουλίτσες μας;"... όπως καταλαβαίνετε, αναμένεται νωρίτερα ο φετινός, χριστουγεννιάτικος στολισμός μας.
• Εδώ, ούτως ή άλλως, τα μαγαζιά έχουν ήδη αρχίσει. Oh mon dieu!

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα