How was your week?

• Παρασκευή και work from home καθώς η Λωζάνη βρισκόταν σε κλοιό λόγω της πορείας ενάντια στην κλιματική αλλαγή.
• Δουλειά λοιπόν και δουλειές και ησυχία και θέα τη λίμνη... εξαιρετικά!
• Και το απόγευμα με παρέλαβαν τα αγόρια και ξεκινήσαμε για Bienne και το σπίτι των φίλων!
• Παίξαμε, τα είπαμε και αφού προστέθηκε και ο φίλος Βασίλης κατευθυνθήκαμε προς την αγαπημένη μας πιτσαρία. Πατίνια, πίτσα, μακαρόνια, αναλύσεις, γέλια και επιστροφή σπίτι των φίλων όπου κανείς δεν είχε κλειδιά για να μπούμε! Χαχαχα... βραδινή περιπέτεια!
• Έτσι, τα γυναικόπαιδα μείναμε πίσω να παίζουμε κρυφτό στο πεζοδρόμιο και τα αγόρια πήγαν στο σπίτι της Νταντάς για να πάρουν το τρίτο ζευγάρι κλειδιά.
• Επιστροφή σπίτι για ύπνο και κρασιά για τον συνοδοιπόρο που γιόρτασε την Fête des Vendanges με τους συναδέλφους του.
• Σάββατο και το πρόγραμμα γεμάτο!
• Ξεκινήσαμε με pancakes που παρήγγειλε ο Στεφανάκος, συνεχίσαμε με paw patrol και δουλειές, βγήκαμε για σούπερ - μάρκετ και αγορές, και το μεσημεράκι συγκεντρωθήκαμε με φίλους στο κέντρο της πόλης για την παιδική παρέλαση και τα κονφετί!
• Μισή ώρα διήρκησε όλη και όλη η παρέλαση αλλά γεμίσαμε κονφετί, απολαύσαμε τις μπάντες, τα μικρά ενθουσιάστηκαν, και μετά συνεχίσαμε στο κλασικό λούνα πάρκ όπου ανεβήκαμε στην μεγάααααλη ρόδα (πρώτη φορά για τον Στεφανάκο και πολύ του άρεσε), συνέχισαν τα μικρά με τα αυτοκινητάκια και τα παιχνίδια και τις παιδικές χαρές και αργά το απόγευμα πια, επιστρέψαμε σπίτι, εμείς και τα κονφετί μας που έπεφταν από παντού! 
• Γεμάτη και ηλιόλουστη και η Κυριακή μας!
• Ξεκινήσαμε με αγορά φυτών για την ανανέωση του μπαλκονιού μας, συνεχίσαμε με μαγειρικές και εκεί κατά τις 11.00 υποδεχτήκαμε τους Πολωνούς φίλους μας για brunch!
• Το μενού είχε σπιτικές βάφλες, και σπιτικό κέικ λεμόνι, και σπιτικό κέικ με δαμάσκηνα (σπεσιαλιτέ της Μαγδαλένα), και ψωμιά, και τυριά, και bacon, και σιρόπια, και σπιτικές μαρμελάδες, και καφέδες (μέχρι και φραπέ!) και βεβαίως εξαιρετικές συζητήσεις, παιχνίδια με τον Στεφανάκο, μπαλκόνι και άραγμα.
• Το μεσημεράκι κατηφορίσαμε παρέα προς το Saint Blaise όπου λόγω του αέρα είχε μαζευτεί όλη η κοινότητα των θαλάσσιων σπορ, ειδικά των wind + kit surfers! Πραγματικά εντυπωσιακό θέαμα! Έτσι, μείναμε εκεί καμιά ωρίτσα, στην παιδική χαρά και στην παραλία θαυμάζοντας τους κατακτητές του αέρα!
• Επιστροφή σπίτι και τσουπ να 'σου οι φίλοι που επέστρεφαν από το βουνό μετά το μενού κυνηγιού που είχαν απολαύσει. Έτσι, ήρθαν από το σπίτι για καφέ και μπαλκόνι και παιχνίδια.
• Και με αυτά και με εκείνα, πέρασε ένα όμορφο, ηλιόλουστο σαββατοκύριακο, γεμάτο παιχνίδι και φίλους!
• Και η εργασιακή εβδομάδα ξεκίνησε καλά, με προσαρμογή στη νέα δομή, την πρώτη σύσκεψη της νέας μας μικρής υπο-ομάδας τριών ατόμων, αναλύσεις, προτάσεις, αντιπροτάσεις, ερωτηματικά... 
• Και την Τρίτη απολαύσαμε την yoga μας υπό τους ήχους της βροχής. Και πρώτη φορά ο Στεφανάκος με ρώτησε αν έχω yoga και αφού του απάντησα θετικά μου είπε "ε τότε να πας να ετοιμαστείς μαμά, θα σε περιμένουν".
• Και το στομάχι μου ακόμα δεν έχει συνέλθει πλήρως αλλά οκ.
• Την Τετάρτη, λόγω τεχνικού προβλήματος, οι προσβάσεις μου σε όλα τα τεχνολογικά εργαλεία της δουλειάς είχαν αρθεί!
• Ευτυχώς, όλως τυχαίως, είχα δηλώσει συμμετοχή στο δίωρο σεμινάριο που διοργάνωνε ο σύλλογος γονέων - υπαλλήλων της εταιρείας με θέμα "positive discipline".
• Και την Πέμπτη το πρωί, αφού ετοιμαστήκαμε (και μου είπε ο Στεφανάκος ότι είμαι πολύ όμορφη!), τον άφησα στον παιδικό σταθμό και συνέχισα για τη δουλειά.
• Και ενώ προχωρούσα σημειωτόν (κλασικά) έξω από τον δρόμο της δουλειάς με ένα τεράααστιο φορτηγό μπροστά μου (αυτά με τους γερανούς), κοιτάω έξω από το παράθυρο, κοιτάω μπροστά και συνειδητοποιώ ότι έχει φρενάρει το φορτηγό από το πουθενά, πατάω φρένο και μπαμ! Πέφτω πάνω του!
• Το φορτηγό δεν κατάλαβε τίποτα, ούτε που σταμάτησε, εγώ από την άλλη ένοιωσα το μπαμ και περίμενα ότι χτύπησα τον προφυλακτήρα. Συγχίστηκα αλλά συνέχισα λίγα μέτρα για να παρκάρω.
• Παρκάρω, βγαίνω και τι να δω!! Ο προφυλακτήρας σε άριστη κατάσταση αλλά από το σήμα του αυτοκινήτου μέχρι και το καπώ όλα σπασμένα. ΣΟΚ! Έμεινα πόση ώρα να το κοιτάω γιατί δεν πίστευα στα μάτια μου! 
• Προφανώς το αυτοκίνητο συγκρούστηκε με το μεταλικό μέρος του γερανού που εξείχε για αυτό και η μεγάλη κρούση και η μεγάλη καταστροφή στο πάνω μέρος!
• Πάω στη δουλειά, προσπαθώ να ηρεμήσω και να βγάλω μια άκρη με την ασφαλιστική, με πείθει (ευτυχώς) ο συνάδελφος Pierre να πάμε μαζί να κοιτάξει το αυτοκίνητο καθώς έχει μηχανολογικές σπουδές, πάμε και βεβαίως το αυτοκίνητο δεν έπαιρνε πια μπρος και είχε χάσει υγρά!
• Πίσω πάλι στη δουλειά για ανασυγκρότηση και επαναπροσδιορισμό των επόμενων κινήσεων! Ουφ! Ούτε στην Ελλάδα δεν μου είχε τύχει τέτοια ταλαιπωρία! Φανταστείτε το άγχος και την πολυπλοκότητα να διαχειρίζεσαι τέτοιες κρίσεις μόνος, σε μια ξένη γλώσσα και "άγνωστη" πόλη. Ουφ ξανά.
• Με την δεύτερη προσπάθεια εντοπίζω υπάλληλο της ασφαλιστικής που μιλά αγγλικά (yes!), κανονίζω τον γερανό και στο ενδιάμεσο επικοινωνώ και με τον Ελληνο-Ελβετό ασφαλιστή μας που παρόλο που η συγκεκριμένη ασφάλεια δεν είχε γίνει μέσω εκείνου, με κατευθύνει για όλα, κάνει τα απαραίτητα τηλέφωνα και έρχεται ακόμη και να με πάρει από το γραφείο για να με πάει στο συνεργείο!
• Το δεύτερο σοκ ήρθε από τον οδηγό του γερανού ο οποίος με μια ματιά μας υπολόγισε το κόστος επισκευής στα 8.000 φράγκα. Πόσο;;; Με έπιασαν τα κλάματα.
• Έτσι, όταν φτάσαμε πια στο συνεργείο, ήμουν προετοιμασμένη. Το κόστος ήταν όντως εκεί, ελαφρώς χαμηλότερο δηλαδή από την αξία του αυτοκινήτου. Ουφ. 
• Μετά από πολύωρες συζητήσεις και αναλύσεις, το αυτοκίνητο έμεινε εκεί και με ένα ωραιότατο, δανεικό αυτοκίνητο επέστρεψα κατάκοπη σπίτι.
• Και το βράδυ συνεχίστηκαν οι αναλύσεις και η έρευνα με τον συνοδοιπόρο για τα επόμενα βήματα.
• Και ναι, το σημαντικό είναι ότι είμαστε όλοι καλά, και ναι, η δουλειά των αυτοκινήτων αυτή είναι, να απορροφούν αυτά την κρούση ώστε να μην φτάσει σε εμάς, και ναι, αυτό ακριβώς έκανε το αυτοκινητάκι μου και απλά δεν το άντεξε.
• Και ναι, μια νέα περιπέτεια ξεκινά με μείον όλο αυτό το ποσό και συν την ταλαιπωρία 3 ατόμων που πρέπει να μετακινούνται σε διαφορετικές κατευθύνσεις, με διαφορετικά ωράρια και ένα μόνο αυτοκίνητο. Θα τη βρούμε όμως τη λύση, όπως πάντα.
• "Μαμά έχω και εγώ μια μεγάαααλη μηχανή! Είναι όλη μπλε και το κράνος μου είναι κόκκινο με paw patrols. Και πίσω μου έχει ειδική θέση για το μπεμπέ μου. Και του έχω και ειδικό κράνος. Και είναι τόοοοσο μεγάλη που χωράει και η μαμά μου και ο μπαμπάς μου. Και η γιαγιά και ο παππούς. Και πηγαίνει τόσο γρήγορα."

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα