How was your week?
- Περίεργη αυτή η Παρασκευή!
- Το μεσημέρι είχα την προσωπική μου συνάντηση με τον νέο μας, Καταλανό διευθυντή. One-on-one που λένε και στο χωριό μου. Και συζητούσαμε πάνω από 1 ώρα! Και είναι συμπαθής και δραστήριος και νέος και δείχνει να ακούει.
- Και άκουσα όμορφα πράγματα για το εργασιακό μου προφίλ, και χάρηκα και "ψήλωσα". Άκουσα όμως και διάφορα άλλα σχετικά με τις δομές και τις ισορροπίες που μάλλον με προβλημάτισαν.
- Έτσι, με πολλές σκέψεις και κάπως φορτισμένη ατμόσφαιρα ξεκίνησα το απόγευμα για το σπίτι. Και τσουπ, λίγο έξω από το Neuchatel κλειστό το τούνελ λόγω λέει ατυχήματος και για μία απόσταση 15 λεπτών έκανα πάνω από 1 ώρα μέσα από τα χωράφια! Ουφ.
- Έδωσα όμως σήμα και έτσι τα αγόρια δεν με περίμεναν και βγήκαν για βόλτα και για την αγορά του νέου πατινιού -όχι για το μικρό αλλά για το μεγάλο αγόρι της οικογενείας! Βγαίνουμε βλέπετε τον τελευταίο καιρό με τα rollers και τα πατίνια και εκείνος δεν είχε κάποιον τροχό για να ακολουθήσει. Ε, τώρα έχει!
- Πρωϊνή αναχώριση το Σάββατο με το λεωφορείο (μήνες είχα να μπω και πραγματικά το απήλαυσα) για το κομμωτήριο στο κέντρο της πόλης.
- Στα τελειώματα ήρθε και ο συνοδοιπόρος για το δικό του κούρεμα και μετά αναχωρήσαμε οικογενειακώς για το Erlach για να συναντήσουμε φίλους.
- Εκεί, σε πάντα καλοκαιρινούς ρυθμούς, παρόλο που το φορούσες το ζακετάκι, φάγαμε στην καντίνα τα πάντα εξαιρετικά burgers + nuggets, παίξαμε στον παιδότοπο και στη λίμνη, τα είπαμε με τους φίλους (διακοπές, δουλειές, μετακινήσεις... είχαμε πολλά!) και επιστρέψαμε για να προλάβουμε το εμπορικό κέντρο και το σούπερ μάρκετ.
- Και το απογευματάκι επισκεφθήκαμε τους γειτόνους που είχαμε να δούμε καιρό.
- Και η Κυριακή ξημέρωσε συννεφιασμένη και μουντή αλλά εξελίχθηκε ηλιόλουστη και υπέροχη!
- Έτσι, 3 οικογένειες με συνολικά 5 πιτσιρίκια ξεκινήσαμε για το Creux du Van. Οδηγήσαμε μέσα από τα χωράφια και τις φάρμες, φτάσαμε στο εστιατόριο Le Soliat, κάναμε την κράτησή μας για το μεσημεριανό μας fondue και ξεκινήσαμε για το hiking μας!
- Περπατήσαμε, φωτογραφήσαμε, γελάσαμε, ταΐσαμε τις κατσικούλες, χαζέψαμε τις αγελάδες και τα γαϊδουράκια, κάναμε ένα ελαφρύ πικ-νικ και μετά από 2 ωρίτσες ήμασταν πίσω για το fondue μας! Και φάγαμε και σκάσαμε -όπως αναμενόταν.
- Και τα μικρά έπαιξαν και εξερεύνησαν με ενθουσιασμό, συνεργάστηκαν και απήλαυσαν την ημέρα χωρίς να σταματήσουν λεπτό!
- Και στον γυρισμό, έπεσαν όλα ξερά στο αυτοκίνητο όπως φαντάζεστε!
- Έτσι, επιστρέψαμε σπίτι για ανασυγκρότηση, μπάνια, παιχνίδια, βιντεοκλήσεις, μπάσκετ και ποδόσφαιρα (στην tv) και ύπνους!
- "Μαμά, δεν πηγαίνουν τα ρούχα που φόρεσες", ο Στέφανος πρωί- πρωί στο ασανσέρ! "Γιατί αγάπη μου;" "Γιατί το γκρι πάει με το μαύρο και εσύ το φόρεσες με άσπρο. Να, κοίτα εμένα!".
- Και μέχρι να φτάσουμε στον παιδικό, διαδρομή περίπου 15 λεπτών, δε σταμάτησε να μου εξιστορεί πώς ο batman πήγε στον πύργο ελέγχου των κουταβιών και πώς ο Chase του έριξε ένα δίχτυ και πώς ένας λύκος εμφανίστηκε.
- Και με την άφιξή μας, τον περίμενε η "συμμορία" (ο Nael και ο Matt δηλαδή) με ζητωκραυγές και πανηγυρισμούς!
- Και από την Τρίτη άρχισα να νοιώθω κάπως το στομάχι μου... ήταν κ ο συνάδελφος με τα δικά του στομαχικά και μάλλον μου τα μετέδωσε! Ουφ.
- Τα κατάφερα όμως στο βραδινό μάθημα της yoga αλλά...
- Την Τετάρτη, μετά από έναν δύσκολο έως ανύπαρκτο βραδινό ύπνο λόγω του στομαχιού, έφυγα νωρίτερα από τη δουλειά γιατί ένοιωθα τόσο αδύναμη! Και έπεσα ξερή στο κρεβάτι για 2 σχεδόν ώρες, μέχρι να επιστρέψουν τα αγόρια.
- "Μαμά, μεγάλωσες"!
- Πέμπτη και το καθιερωμένο, πρωινό πλυντήριο ρούχων που βάζω εκεί κατά τις 07.00 το βάλαμε μαζί, παρέα με τον Στεφανάκο. Το ένα εγώ - το άλλο εκείνος. Ούτε πάνα δεν είχε αλλάξει από τον βραδινό του ύπνο αλλά ήθελε να με βοηθήσει. Ο γλυκός μου!
- Και τα στομαχικά επανήλθαν κάπως στη θέση τους και η νέα δομή της επαγγελματικής μας ομάδας μας παρουσιάστηκε επίσημα και τώρα προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς θα πορευτούμε. Θα την βρούμε την άκρη.
- Παράλληλα, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ένας αγαπημένος φίλος έγινε μπαμπάς! Όλα τα καλά!
Καλό σαββατοκύριακο!
ανδριάνα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
the bright side of blogging :: by andriana