How was your week?

• Παρασκευή με ήλιο, και γέλια στη δουλειά, και έγκαιρη αναχώρηση ώστε να προλάβω να πάω και ένα σούπερ - μάρκετ πριν επιστρέψουν τα αγόρια.
• Και ενώ προγραμματίζαμε βόλτες, τελικά μείναμε σπίτι γιατί πέρασε η ώρα τόσο γρήγορα και τόσο ωραία.
• Σάββατο με πρωινό ξύπνημα (06.40!), δουλειές - παιχνίδια - ετοιμασίες - paw patrol και επίσκεψη στο τοπικό μας πυροσβεστικό σώμα που είχε portes ouvertes ενόψει του εορτασμού των 150 χρόνων του Πυροσβεστικού Σώματος Ελβετίας.
• Τόσο καθαρά και γυαλιστερά και εντυπωσιακά οχήματα δεν είχαμε ξαναδεί!
• Και σερί συνεχίσαμε για Montricher όπου έλαβε χώρα το εταιρικό πικ-νικ αυτή τη φορά του γραφείου της Λωζάννης (του δικού μου δηλαδή).
• Το σκηνικό παρόμοιο με αυτό του Neuchatel, φαγητά, παιχνίδια, φύση, συνάδελφοι.... Έτσι περάσαμε ένα όμορφο μεσημέρι και επιστρέψαμε αργά το απόγευμα σπίτι για ανασυγκρότηση.
• Γκολάκι;; Ποιοι;;; Πάλι οι μαύροι; Μα τι κάνουν οι πράσινοι μπαμπά;
• Ο Στέφανος παρακολουθώντας με τον μπαμπά του τον αγώνα ΠΑΟ - ΟΦΗ με σκορ 1-3.
• Και μέσα σε όλα κλείσαμε και ξενοδοχείο για το 3ήμερο του Σεπτεμβρίου ώστε να ανακαλύψουμε τις ομορφιές της Γερμανόφωνης Ελβετίας και συγκεκριμένα της περιοχής Davos - St. Moritz. Τι καλά!
• Κυριακή και λες, γίνεται πιο νωρίς; Γίνεται! Ξύπνημα στις 06.00 λοιπόν! Δηλαδή jesus!
• Με τα πολλά, καταφέραμε και φέραμε τον μικρό στο κρεβάτι μας και μετά από διαπραγματεύσεις και στριφογυρίσματα, κατά τις 08.00 (!) ξανακοιμηθήκαμε και οι 3 για καμιά ώρα και ήρθαμε στα ίσια μας.
• Ακολούθησαν πρωινά, παιχνίδια, μαγειρικές, συμμαζέματα....
• Και το μεσημεράκι πήραμε το καινούργιο δίκυκλο ποδήλατο του Στεφανάκου (που πριν τις διακοπές ήταν οριακά ψηλό για να το δοκιμάσει και τώρα ήταν ιδανικό) και τα δικά μου rollers (που αγόρασα πριν μήηηνες αλλά δεν χρησιμοποίησα ποτέ) και πήγαμε στο αγαπημένο Auvernier! Μαμά και γιος σε νέες περιπέτειες και μπαμπάς στην στήριξη (εντός και εκτός εισαγωγικών)!
  
• "Δεν πέσαμε μαμά, είδες;"!
• Και ήταν τόσο όμορφα... η φύση, η λίμνη, η ξεγνοιασιά, η αίσθηση του να δοκιμάζεις κάτι καινούργιο, η οικογένεια, τα γέλια, οι αγκαλιές....
• Και καθίσαμε δίπλα στη λίμνη να ξαποστάσουμε και να πετάξουμε βοτσαλάκια και πήγε ο Στεφανάκος και πήρε ένα ψωμάκι από την τσάντα, το έκοψε στα δύο, κάθισε δίπλα μου και μου έδωσε το μισό. 
• Και το απόγευμα φτιάξαμε κέικ (που μας κόλλησε) και ήρθαν οι φίλοι για καφέ και συζητήσεις και παιχνίδια. Και έριξε και μια βροχή! Ότι πρέπει για να υποδεχτούμε τον Σεπτέμβρη.
• Δευτέρα και πίσω στις δουλίτσες μας με φθινοπωρινό, συννεφιασμένο καιρό.
• Και όλη η εβδομάδα κύλησε με πολλή δουλειά αλλά και πολλά γέλια (όταν δεν μπορείς να αποφύγεις κάτι, απλά απόλαυσέ το), ένα ηλιόλοστο (αν και τσουχτερό) μεσημεριανό διάλειμμα στη λίμνη με τα κορίτσια και την μικροσκοπική Zena, ένα τρακάρισμα (όχι δικό μου, μην ανησυχείτε) που μου στοίχισε 1,5 ώρες εντός του αυτοκινήτου, την επιστροφή της συναδέλφισσας από τον επίγειο παράδεισο που ακούει στο όνομα French Polynesia και τη γενική ανασυγκρότηση της ομάδας ενόψει νέων ανακοινώσεων και αλλαγών. Για να δούμε.
• Μέσα σε όλα, βεβαίως, και η γιόγκα της Τρίτης με full house!
• Και ο καιρός, σαφώς φθινοπώριασε, τα ζακετάκια φορέθηκαν ήδη και τα σχέδια για τη νέα σχολική χρονιά άρχισαν ήδη να μπαίνουν στη σειρά.
• Και αναμένεται καυτή (και) αυτή η σχολική χρονιά. Καλά να είμαστε να προσαρμοζόμαστε.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα