How was your week?

• Και το πείραμα "work from home" πέτυχε. Άλλη αίσθηση να είσαι στην άνεση του σπιτιού σου, χωρίς 2-2,5 ώρες οδήγημα, με την φόρμα και τον καφέ σου!
• Και η ημέρα ξεκίνησε με σπιτικό πρωινό (βάφλες!) και η οικογένεια έκανε τις εξωτερικές της δουλειές και τα ψώνια της, φάγαμε παρέα, στολίσαμε τα πασχαλινά μας αβγά και περάσαμε δημιουργικά εντός.
• Πεταχτήκαμε και στο κοντινό μας ξενοδοχείο Palafitte για έναν γρήγορο καφέ και λίγο παιχνίδι στο γκαζόν και τη λίμνη.
• Και τα κλαδιά κερασιάς που αγοράσαμε άνθισαν!
• Και το βράδυ είχε προβολή: The Favourite. Όλοι μιλούν για τις ερμηνείες (που είναι όντως εκπληκτικές, ειδικά της Olivia Colman), εγώ θα επισημάνω και τη σκηνοθεσία και το συναίσθημα. Ήταν συγκλονιστική η αίσθηση της απελπισίας και της μοναξιάς και της απεγνωσμένης αναζήτησης της αγάπης και της τρυφερότητας.
• Σάββατο με την οικογένεια σύσσωμη ("ομάδα σύσσωμη" που λένε και τα paw patrol) και φουλ πρόγραμμα.
• Στάση Πρώτη: Bains de la Gruyere.
• Και όλα θα πηγαίνανε περίφημα αν η ρεσεψιονίστ δεν έριχνε "πόρτα" στον Στεφανάκο καθώς είναι κάτω των 4 ετών. Μα τι απογοήτευση!
• Πόσο στεναχωρήθηκε, και ο Στεφανάκος και εμείς.
• Έτσι, εγώ βγήκα για να κάνω παρέα στα αγόρια μου και μετά από λίγη ώρα αναχωρήσαμε.
• Στάση Δεύτερη: Gruyeres για το πολυαναμενόμενο raclette!
• Και έτσι φάγαμε, περιηγηθήκαμε και πάνω στην ώρα που έπιασε η βροχή, αναχωρήσαμε.
• Στάση Τρίτη: Εργοστάσιο σοκολάτας Cailler. Για εμάς τρίτη ή τέταρτη φορά! Και ο Στεφανάκος γέμιζε τις χούφτες του με σοκολατάκια, αυτά που είχαν και περιτύλιγμα τα έβαζε και στην τσέπη.
• Γεμάτοι από όλες τις απόψεις, επιστρέψαμε σπίτι αργά το απόγευμα.
• Κυριακή του Πάσχα και για να μπούμε λίγο στο κλίμα παρακολουθήσαμε την πρωινή λειτουργία στην Ορθόδοξη Εκκλησία του Neuchatel. Και ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία από πολλές απόψεις.
• Η εκκλησία λιτή, με ξύλινη οροφή, χωρίς αγιογραφίες πέραν 3 κεντρικών μεγάλων κάδρων. Οι παππάδες χωρίς μακριά μούσια και μαλλιά, με πιο λιτά ρούχα, χωρίς μικρόφωνα και με μια μικρή χορωδία. Η λειτουργία κατά βάση στα γαλλικά, με λίγα ρουμάνικα, και στο τέλος μια έκπληξη λόγω της ημέρας. Κάλεσαν όσους μιλούσαν κάποια ξένη γλώσσα και απήγγειλαν σε ρουμάνικα, ελληνικά, λατινικά, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά και ρώσικα.
• Και ενώ το πρόγραμμα είχε χωριστές ασχολίες ώστε να πάνε στο Ολυμπιακό Μουσείο οι επισκέπτες, τελικά προτιμήσαμε να την περάσουμε την ημέρα μαζί και σπίτι.
• Έτσι, μας μαγείρεψε ο συνοδοιπόρος ένα ρολό χοιρινό στο φούρνο με πατάτες, παρακολουθήσαμε όλοι μαζί παρέα την ταινία Christopher Robin με τον πάντα συγκινητικό Winnie the Pooh, έκαναν μαζί το καθιερωμένο τους μπάνιο τα ξαδελφάκια και κοιμηθήκαμε ήσυχα και ωραία.
• Δευτέρα και η ελβετική οικογένεια, εμείς οι 3 δηλαδή, επιστρέψαμε στα προγράμματά μας (δουλειές και παιδικό σταθμό δηλαδή) ενώ η ελληνική οικογένεια ξεκίνησε για το Μουσείο του Charlie Chaplin (το οποίο και αγάπησαν).
• Και το απογευματάκι, αφού παρέλαβαν τον συνοδοιπόρο και τον Στεφανάκο, συναντηθήκαμε όλοι μαζί στην Brasserie Carnival για το τελευταίο μας δείπνο αυτής της επίσκεψης και εοραστικό για την γιορτή της αδελφής μου.
• Και η ώρα του αποχωρισμού έφτασε. Και ο Στεφανάκος κοιμόταν το πρωί που αναχώρησαν. Και το Αρτεμάκι έκλαιγε. Ουφ.
• Και την Τετάρτη, Πρωτομαγιά, ο συνοδοιπόρος με τον Στεφανάκο πέρασαν εκπληκτικά στις κλειστές πισίνες της Βέρνης ενώ εγώ δούλευα κανονικά καθώς δεν ήταν αργία στο καντόνι του Vaud.
• Και όταν επέστρεψα το απόγευμα μου μιλούσε τόση ώρα ο Στεφανάκος περιγράφοντάς μου κάθε λεπτομέρεια (τις τσουλήθρες, την πισίνα με το νερό με αλάτι, την άλλη όπου ήταν νύχτα και είχε σινεμά, το πειρατικό καράβι...).
• Και την Πέμπτη ο συνοδοιπόρος ξύπνησε με τον αριστερό του δείκτη ΝΑ! Εδώ και 2 ημέρες είχε πρηστεί και είχε γίνει μωβ αλλά τη νύχτα κορυφώθηκε ο πόνος και το πρήξιμο! Με τα πολλά πήγε στο νοσοκομείο και αποφάσισαν ότι έπρεπε να επέμβουν επιτόπου οπότε του έκαναν τοπική αναισθησία, παραλίγο να λιποθυμήσει από τον πόνο, του το άνοιξαν, του το έδεσαν, και του ανανέωσαν το ραντεβού για την επόμενη ημέρα. Μέσα σε όλα, τον πέρασαν και για Ρώσο και άρχισαν να του μιλούν Ρώσικα!
• Και στο γραφείο είχαμε guest star τον γλύπτη Alex Chimmeck ο οποίος παρουσίασε το έργο που έφτιαξε για το Milan Design Week. 
• Και κατά τις 18.30 αναχώρησε η ομάδα για τα πρώτα after work drinks στο Le Lacustre! Και εγώ πήγα για μια ωρίτσα όλη και όλη αλλά δεν παραπονιέμαι καθόλου.
• Και στον γυρισμό που βασιζόμουν στους άδειους δρόμους, να ΄σου τα έργα και η μια λωρίδα και η κίνηση.
• Περιττό να σας περιγράψω την κούραση αυτών των ημερών. Να είσαι σερί από τις 07.00 μέχρι τις 23.00. Είναι όμως τόσο ευχάριστη αυτή η κούραση που σε γεμίζει και σε αναζωογονεί. Και πώς συντονίστηκαν όλα, και τελικά όλος ο Μάιος θα πάει έτσι, με συνεχόμενους επισκέπτες, εκδηλώσεις και ταξίδια. Καλά μας κουράγια!

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα