How was your week?

• Παρασκευούλα με σχετική ηλιοφάνεια, χαλαρό ξύπνημα της οικογένειας, αναχώριση για τις δουλειές και τον παιδικό σταθμό και άφιξη στη Λωζάνη ήρεμα και ωραία!
• Και η Παρασκευή είναι η πιο χαλαρή ημέρα στο γραφείο καθώς αρκετοί εργάζονται από το σπίτι οπότε ούτε κίνηση, ούτε πολλά meetings, ούτε πολύ φασαρία έχει.
• Κατάφερα να φύγω και νωρίτερα οπότε απογευματάκι ήμουν σπίτι με τα αγόρια μου!
• Και μαγειρέψαμε, και παίξαμε, και ο συνοδοιπόρος αναχώρησε για Λωζάνη (έχουμε κάνει το neuchatel - lausanne παγκράτι - κολιάτσου ... χιχι) για ένα εταιρικό πάρτυ οπότε μείναμε τα δυο μας.
• Και με το που κοιμήθηκε έπεσα με τα μούτρα στις άλλες, τις online δουλειές. Αναρτήσεις, newsletters και τα λοιπά.
• Σάββατο με οικογενειακό πρωϊνό και βόλτα στο κέντρο του Neuchatel με αφορμή και την 2η ανάγνωση παραμυθιού, αυτή τη φορά του βιβλίου που έχει γράψει η ίδια η οικοδέσποινά μας, "Το βιβλίο που δεν ήθελε να διαβαστεί". 
• Και αφού κάναμε μια γρήγορη βόλτα, έγιναν γρήγορα οι συνεννοήσεις και ξεκινήσαμε για Bienne και την αγαπημένη μας πιτσαρία.
• Ψέματα δεν θα πω. Συγχύζομαι όταν με στήνουν. Ειδικά όταν δεν συντρέχει κάποιος λόγος. Anyway.
• Μαζευτήκαμε εν τέλει καμιά δεκαριά ενήλικες και πέντε πιτσιρίκια, φάγαμε, μεταφερθήκαμε στην παιδική χαρά όπου έκανε την εμφάνισή του και ο ήλιος, κάναμε μια γρήγορη στάση στο γυρισμό στο σούπερ-μάρκετ και αργά το απόγευμα φτάσαμε σπίτι, κατάκοποι.
• Και η Κυριακή είχε μαγειρικές και τραπεζώματα.
• Έτσι, τα αγόρια βγήκαν για εξωτερικές δουλειές ώστε να μου αφήσουν και χώρο για τα μαγειρέματα και εγώ έφτιαξα παπουτσάκια και μπρουσκέτες και σαλάτα.
• Και το μεσημεράκι ήρθαν οι φίλοι από την Λωζάνη και τα περάσαμε υπέροχα! Τα μικρά έπαιξαν ώωωωρες με ότι μπορείτε να φανταστείτε, με ηρεμία και ενθουσιασμό, και εμείς τα αναλύσαμε όλα!
• Λίγη τακτοποίηση, λίγο συμμάζεμα, λίγο πλύσιμο... έφτασε το βραδάκι.
• Η νέα αγάπη του Στεφανάκου είναι οι μεταμφιέσεις! Έτσι, το σκ μάς εμφανίστηκε με τον χοντρό σκούφο του σκι που δένει στον λαιμό ως κράνος και κάλτσες στα χέρια ως γάντια. Σαν μποξέρ!
• Δευτέρα και όλα πήγαν ρολόι... φτου φτου! 07.30 αναχωρήσαμε και οι 3 από το σπίτι, σε μία ωρίτσα ήμουν ήδη παρκαρισμένη (yes!), μες στην ημέρα συμμετείχα σε 2-3 συναντήσεις, μελέτησα αρκετά αρχεία, μπήκα λίγο στο κλίμα και έφυγα πάνω στην ώρα για να γλιτώσω την πολύ κίνηση.
• Και στις διαδρομές (συνήθως το πρωί) όλο και με κάποιον μιλάω από την Ελλάδα. Έτσι, την Δευτέρα τα είπαμε με την αδελφή μου καθώς οδηγούσαμε και οι 2 για τις δουλειές μας. Όποιος ενδιαφέρεται να στείλει παρακαλώ μήνυμα ώστε να τον καλέσω εκεί κατά τις 09.00 ώρα Ελλάδος.
• Φροντίδα είναι να σε παίρνει τηλέφωνο τα πρωινά η μαμά σου για να δει αν βρήκες κίνηση και αν έφτασες καλά.
• Και καθώς περνούν οι ημέρες, όλο και μπαίνω βαθύτερα στη δουλειά και όλο μπλέκονται περισσότερο όλοι αυτοί οι όροι και τα tools και τα πρόσωπα και οι διαδικασίες και τα τμήματα και οι νομοθεσίες στο κεφάλι μου. Θα μπουν σε μια τάξη, πού θα πάει.
• Τρίτη με παρόμοιο πρόγραμμα, πέρασα όμως εγώ κατ' εξαίρεση και παρέλαβα τον μικρό από τον παιδικό και επιστρέψαμε μαζί σπίτι για να φάμε οικογενειακώς το φαγητό που είχε ετοιμάσει ο συνοδοιπόρος.
• Και το βράδυ είχα το πρώτο μου μάθημα γιόγκα ως εργαζόμενη πια. Και πήγε μια χαρά! Αναζωογονητικό!
• Τετάρτη και οι ελπίδες που είχα για εύκολη μετάβαση χωρίς κίνηση έπεσαν στο κενό. Δύο ατυχήματα = πάνω από μιάμιση ώρες στο δρόμο.
• Και η ημέρα ήταν γεμάτη και κάπως αγχωτική!
• Και επέστρεψα αργούτσικα και ο μικρός ήταν πτώμα (είχαν πάει πάλι περπατώντας στην παιδική βιβλιοθήκη) και εγώ είχα και λούσιμο... αφήστε!
• Τις αγαπώ τις φίλες μου και τις θαυμάζω. Και το πρωί της Τετάρτης, καθώς οδηγούσα, κατάφερα να μιλήσω με την αγαπημένη μου Νατάσα (που είχαμε τόσο καιρό να τα πούμε) και να της μεταφέρω όλη μου τη θετική ενέργεια.
• Και τα βράδια, αφού κοιμηθεί ο μικρός, όλο και κάποια δουλειά έχω οπότε πάει σερί η ημέρα μέχρι να πέσω για ύπνο.
• Πέμπτη και μετά τις πολύ πρωινές δουλειές (δείτε πλυντήριο) έφτασα σχετικά γρήγορα στη δουλειά και υποδέχτηκα τον νέο μου συναδέλφο τον David οπότε αναρωτιόμασταν παρέα την υπόλοιπη ημέρα πώς λειτουργεί αυτή η εταιρεία, ποιος κάνει τι και πώς θα βγάλουμε άκρη.
• Είναι μεγάλο, επαγγελματικό μάθημα η παρατήρηση των συναδέλφων. Πώς αντιδρούν, πώς και γιατί αγχώνονται, πώς από την άλλη διατηρούν τη ψυχραιμία τους ενώ ένα project καταρέει, πώς πετάνε τα μπαλάκια, πώς διαχειρίζονται τα αιτήματα ανάλογα από το πού προέρχονται....

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα