How was your week?

• Παρασκευή κυρίως εντός και γεύμα τα δυο μας (ο μικρός μου δηλαδή συνοδός και εγώ) στο εμπορικό κέντρο όπου και τα περάσαμε περίφημα! Φάγαμε απ' όλα, και σνίτσελ και ρύζι και πατάτες τηγανητές και σολωμό και αρακά.....
• Και κοιμήθηκε ο γλυκούλης με την προσμονή του μπαμπά του. Και με το που ξύπνησε, είχε επιστρέψει -όπως του είχα υποσχεθεί!
• Το υπόλοιπο σαββατοκύριακο το λες και λίγο υποτονικό...  Να είναι που καλομάθαμε στις εκδρομές και στους επισκέπτες, να είναι η βροχή που έπεφτε right through (χιχι), μάλλον λίγο από όλα.
• Οπότε κινηθήκαμε τοπικά γενικά, στις διακοπές της βροχής κάναμε τις εξωτερικές μας δουλειές, παίξαμε μπάλα στο μουσκεμένο γρασίδι, μαγειρέψαμε, παίξαμε ότι υπάρχει και δεν υπάρχει σε αυτό το σπίτι και γενικά ξεκουραστήκαμε.
• Πετάχτηκα και εγώ το απόγευμα του Σαββάτου να δω την έγκυο της παρέας που έμεινε στο νοσοκομείο για 2 ημέρες (ώστε να σιγουρευτούν ότι θα μπει στην 35η της εβδομάδα) και τα βράδια είχαμε Casa de Papel -πάει και η δεύτερη σεζόν! Πω πω!
• Spoiler alert! Πόσο αναζητούμε τελικά όλοι τα happy ends ε;
• Και την Κυριακή, έφυγε πρωί - πρωί ο συνοδοιπόρος για το Geneva International Motor Show και εμείς, ο μικρός μου συνοδός δηλαδή πάλι και εγώ, αποφασίσαμε να πάμε κόντρα στο ρεύμα και την κακοκαιρία και να βάλουμε μαγιώ για πισίνες!
• Την ίδια ιδέα είχαν πολλοί και έτσι οι πισίνες ήταν γεμάτες οικογένειες κυρίως.
• Και τα περάσαμε εξαιρετικά οι 2 μας! Τι βουτιές, τι τσουλήθρες, τι γέλια, τι κολύμπι. Να ήταν και πιο ζεστές οι παιδικές πισίνες και τι στον κόσμο! Όλα τα πιτσιρίκια τουρτούριζαν, εννοείται και ο Στέφανος. Καταφέραμε όμως να συμφωνήσουμε πεντάλεπτα διαλείμματα όπου έβγαινε, τον τύλιγα στην πετσέτα, ανέβαζε θερμοκρασία και φτου και από την αρχή.
• Έτσι περάσαμε μία φουλ ώρα, επιστρέψαμε σπίτι, τσιμπήσαμε και κατέφτασε και ο συνοδοιπόρος.
• Και την Δευτέρα... χιόνισε! Το είχαν προβλέψει, δεν μπορώ να πω. Αλλά άλλο να το διαβάζεις άλλο να το βλέπεις! Και έτσι από τα ζακετάκια και τα ξεκάλτσωτα παπούτσια, πίσω στα κασκόλ και στα χοντρά μπουφάν. Τι να κάνεις....
• Και πεταχτήκαμε μέχρι το εμπορικό κέντρο, με τον μικρό να φοράει την μάσκα του σκι που του έφερε ο νονός του! Σου λέει αφού δεν με πάνε για σκι, εγώ θα την βάλω στο σούπερ-μάρκετ! Και δεν την έβγαλε όλη την ημέρα! Σαν στέκα την είχε και που και που την κατέβαζε και στα μάτια του. 
• Και ένεκα της ημέρας (Καθαρά Δευτέρα) το ρίξαμε στις μαγειρικές με τον Στεφανάκο. Μελιτζανοσαλάτα, φασόλια πιαζ, λαγάνα...... αχ και να είχαμε και λίγη ταραμοσαλάτα! Και λίγο χταποδάκι ξυδάτο! Δεν πειράζει. 
• Τα περάσαμε όμως υπέροχα, φάγαμε εξαιρετικά οι τρεις μας και κοιμηθήκαμε γεμάτοι -από όλες τις απόψεις.
• Σαν να μεγάλωσε απότομα τις τελευταίες ημέρες ο Στεφανάκος μας! Είναι λες και ακούει και επεξεργάζεται ότι του λέμε, ότι ζει και ότι παρατηρεί, και μετά μπαμ, εν μια νυκτί τα κάνει κτήμα του. Έτσι, τις τελευταίες ημέρες παίζει περισσότερο μόνος του, πηγαίνει στον παιδικό σταθμό (επιτέλους!) με ηρεμία και χαμόγελο, μας εξιστορεί με λεπτομέρειες και ονόματα τι κάνει εκεί, ζητά συγγνώμη αν κατά λάθος σε πατήσει. Εντυπωσιακό! 
• Τι ημέρα η Τρίτη!! Τι να σας λέω! Ιστορική. Θα σας τα γράψω αναλυτικά γιατί δεν χωρούν σε αυτή τη στήλη. Ένα επαγγελματικό τηλεφώνημα με γέμισε χαρά αλλά και θυμό, χαμόγελα αλλά και δάκρυα -πολλά δάκρυα, αισιοδοξία αλλά και άγχος!
• Προσπάθησα όμως να συμμεζέψω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου, και να οργανώσω τα επόμενα - κρίσιμα βήματα.
• Και το βραδινό μάθημα της yoga είχε θέμα την αποδοχή.
• Και την Τετάρτη ξύπνησα πιο ήρεμη, με πιο καθαρή σκέψη και αποφασιστικότητα.
• Και αφού πήγαμε στο τραμπολίνο με τον Στεφανάκο και στο σούπερ-μάρκετ (αν μπορούσε θα πήγαινε κάθε μέρα! το ίδιο και εγώ... χιχι), επιστρέψαμε σπίτι για παιχνίδι και δουλειές και μαγειρικές (δοκιμάσαμε τα καινούργια μακαρόνια από όσπρια τα οποία ήταν εξαιρετικά!), παραλάβαμε την κα Χρύσα από το τρένο και την παραδώσαμε στους γειτόνους και πήγε ο Στεφανάκος ορεξάτος στον παιδικό σταθμό.
• Και επειδή το σύμπαν όντως συνωμοτεί (όχι πάντα, και όχι από το πουθενά, και όχι υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, και όχι χωρίς λόγο), το δεύτερο κρίσιμο τηλεφώνημα ήρθε το απόγευμα της Τετάρτης και τα νέα ήταν ανέλπιστα καλά! Ευχαριστώ!
• Ανταμοίβεται η υπομονή και οι αγνές προθέσεις και ο σεβασμός και η καλοσύνη και η ειλικρίνεια. Δεν είναι ρομαντισμός ούτε απλή αισιοδοξία. Είναι η πραγματικότητα. Ότι εκπέμπεις - λαμβάνεις. Γιατί όλα στη ζωή είναι ενέργεια και σχέσεις. Οι γέφυρες που χτίζεις ή όχι.
• Και το απόγευμα πήγαν περπατώντας τα παιδάκια του παιδικού σταθμού ως την παιδική βιβλιοθήκη η οποία πρέπει να ήταν αρκετά μακριά γιατί ο Στεφανάκος κοιμήθηκε στο αυτοκίνητο με την παραλαβή του και ίσα - ίσα μπορέσαμε να του αλλάξουμε μία πάνα και ρούχα και κοιμήθηκε σερί μέχρι τις 06.30 το πρωί! Αδύνατον να ξυπνήσει! Σαν λιπόθυμος ήταν ο κακομοίρης. Είχε και το τραμπολίνο το πρωί, δεν είχε κοιμηθεί και καθόλου μες στην ημέρα οπότε φανταστείτε την κούρασή του!
• Πέμπτη με τις κλασικές μας δουλειές, non-stop βροχή, 2 βαθμούς C (!) και blueberry lemon muffins για να τα προσφέρουμε ως ευχαριστώ.
• Και το απογευματάκι μαζευτήκαμε τα κορίτσια για χειροτεχνίες! Και έχουμε πάντα τόσα να πούμε, η κάθε μια με το δικό της στυλ, τις δικές της απόψεις, αλλά πάντα με αγάπη και σεβασμό.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα