Φθινόπωρο

Το αγαπώ το φθινόπωρο. Όσοι με ξέρουν, το ξέρουν. Δεν ξέρω αν το αγαπώ ακόμη περισσότερο και από το καλοκαίρι. Φανταστείτε! Η αλήθεια είναι ότι πιο πολύ αγαπώ την αρχή του φθινοπώρου. Εκεί από τα μέσα Σεπτέμβρη που οι θερμοκρασίες είναι ιδανικές, ο ήλιος ακόμα λαμπερός και η φύση ξεκινά το μαγικό της, πολύχρωμο ταξίδι. Εκεί που οι βόλτες είναι τόσο, μα τόσο ευχάριστες! Χωρίς την εξαντλητική ζέστη του καλοκαιριού ή τη βαριά πανοπλία του χειμώνα. Εκεί που αδειάζουν λιγάκι οι παραλίες και τα πάρκα ώστε να τα απολαύσεις στην πραγματική τους διάσταση. Εκεί που φοράς ένα λεπτό ζακετάκι και απολαμβάνεις ζεστό, μοσχομυριστό καφέ παρέα με το κέικ που μόλις έψησες. Εκεί που ξεκινούν πάλι οι μπελαλίδικες μαγειρικές και οι μαζώξεις με τους φίλους εντός.

Στη χώρα αυτή που μας έφερε η μοίρα, το φθινόπωρο είναι μαγικό. Παντού είναι αρκεί να είσαι κοντά στη φύση. Και εδώ, στην Ελβετία, η φύση είναι μες στα πόδια σου -κυριολεκτικά. Είναι μέρος της πόλης, της καθημερινότητας, της ζωής. Δεν φορτώνεις το αμάξι το σαββατοκύριακο για να αναπνεύσεις καθαρό αέρα, να περπατήσεις ανάμεσα στα έλατα και να αναζωογονηθείς. Μπορείς απλά να βγεις για ένα περπάτημα. Είναι πραγματική ευλογία. Να, τώρα που σας γράφω, λίγο πριν τη λίμνη διακρίνω ήδη τις πρώτες κίτρινες και πορτοκαλί κορυφές των δέντρων. Απλά κοιτώντας έξω από το παράθυρό μου.

Έχει και την μελαγχολία του το φθινόπωρο, δεν αντιλέγω. Γιατί οι διακοπές τελείωσαν, τα προγράμματα ξεκίνησαν, οι σκέψεις πλήθυναν... Έχει όμως και τη δημιουργικότητά του. Σαν να ξεκινάς από την αρχή. Να θέτεις νέους στόχους, να βγάζεις το ημερολόγιο και να χτίζεις μια νέα καθημερινότητα. Νοιώθω ότι είναι η πιο παραγωγική περίοδος του έτους, δε συμφωνείτε; Σαν να είναι το μυαλό πιο ξεκάθαρο και εμείς πιο αποφασιστικοί. Σαν να απλώνονται μπροστά μας δεκάδες επιλογές, εκατοντάδες ευκαιρίες, και εμείς να φτιάχνουμε το προσωπικό μας puzzle της νέας αυτής χρονιάς. Πόσο ίδια και πόσο διαφορετική θα είναι από την προηγούμενη; Τι θα αφήσουμε και τι θα κρατήσουμε; Τι μας ωφέλησε και τι όχι; Πού θέλουμε να μας βρει η επόμενη; Για εμάς, νοιώθω ότι αυτή η σχολική χρονιά θα είναι πιο ξέγνοιαστη και πιο δημιουργική από την προηγούμενη. Έχει ήδη δείξει τα σημάδια της άλλωστε. Με τον μικρό να περνάει όμορφα στον παιδικό σταθμό και να γεμίζουμε τα πρωινά μας με κίνηση και γέλιο, εμένα με τα μαθήματα yoga που ελπίζω να πληθύνουν, τον συνοδοιπόρο με στόχους για περισσότερες αθλοπαιδιές και εμάς, τους τρεις, με πιο δημιουργικές και ξέγνοιαστες δραστηριότητες και εκδρομές. Είναι που μεγαλώνει ο μικρός, είναι που έχει περάσει το "σοκ" των πρώτων μηνών, είναι που ξαναβρίσκουμε τους εαυτούς μας, είναι που συνηθίζουμε την Ελβετική πραγματικότητα.... Μάλλον λίγο από όλα. Όπως και να 'χει, εμένα αυτός ο Σεπτέμβρης με γεμίζει με αισιοδοξία και μεγαλόπνοοα σχέδια. Για να δούμε πού θα μας βγάλει....

ανδριάνα