How was your week?

  • Παρασκευή, όπως μας έχει συνηθίσει τον τελευταίο καιρό, με ένα mix βροχής - ήλιου - υγρασίας - συννεφιάς.
  • Έτσι, αφού είδαμε σχετικό ήλιο, βγήκαμε πρωί πρωί για δουλειές, πατίνι και βοτσαλάκια στην παραλία με τους κύκνους.
  • Και το μεσημεράκι, αφού ξύπνησε ο μικρός, ήρθε και η Ρόζα να μας δει, να μας πει τα του Μαρόκου, να παίξουμε και να περάσουμε ωραία.
  • Στο μεταξύ, έφτιαξα και το πρώτο μου ever ρυζόγαλο! Αφού το αγαπώ τόσο γιατί δεν το είχα φτιάξει τόσα χρόνια;; Και βγήκε ωραίο, ίσως λίγο πιο γλυκό απ' ότι θα ήθελα.
  • Και το βράδυ είχε ταινία: I, Tonya. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία της Tonya Harding, Αμερικανίδας πρωταθλήτριας του καλλιτεχνικού πατινάζ, η οποία πέρασε από πολλά και έμεινε στην ιστορία για όλους τους λάθους λόγους.
  • Σάββατο με βόλτες, αγορές, έρευνες αγοράς, καφέ στο κέντρο, ύπνο του μικρού, ξανά βόλτες παραλήμνια για μπάλα και γκαζόν και παραλία, και επιστροφή σπίτι για ανασυγκρότηση.
  • Και το βράδυ είχαμε παγκόσμια πρώτη έξοδο οι 2 μας καθώς η φίλη Ρόζα προθυμοποιήθηκε να έρθει σπίτι μας να δει ταινία ενώ ο μικρός κοιμόταν. Ανεκτίμητο δώρο! Και έτσι και έγινε!
  • Κατά τις 21.00 λοιπόν, ο συνοδοιπόρος και εγώ, αναχωρήσαμε για το κέντρο της πόλης ενώ ο Στεφανάκος κοιμόταν.
  • Και σκεφτήκαμε, για να γλυτώσουμε χρόνο, να παρκάρουμε κατευθείαν στο υπόγειο πάρκινγκ που έδειχνε ότι έχει και διαθεσιμότητα. Μπαίνουμε ωραίοι και μοιραίοι και με το που πατάμε το κουμπί για να πάρουμε το εισιτήριο, "parking comple"! Ο μπροστινός είχε πάρει την τελευταία θέση και η μπάρα δεν άνοιγε. Πω πω.... Μιλήσαμε στον υπεύθυνο, μάταια. Ουρά τα αυτοκίνητα πίσω μας. Τελικά σίγουρα μείναμε εκεί κανά 20λεπτο (παρόλο που αυτοκίνητα εξερχόντουσαν από το πάρκινγκ) ώστε να ανοίξει επιτέλους η αναθεματισμένη μπάρα και να μπούμε να παρκάρουμε!
  • Είναι τόσο όμορφο το Neuchatel το καλοκαίρι... Γιατί μετατρέπεται σε θέρετρο!
  • Έτσι, κάναμε βόλτα, φάγαμε παγωτό, απολαύσαμε το ηλιοβασίλεμα (πλέον νυχτώνει κατά τις 22.00), χαζέψαμε τη νυχτερινή κίνηση, πήραμε την μικρή μας σαμπάνια και καθίσαμε δίπλα στα βαρκάκια στο La Marina να την απολαύσουμε υπό τους ήχους του DJ. Ένας άλλος κόσμος!
  • Πόσο απλά ακούγονται όλα τα παραπάνω και πόσο μας λείπουν.
  • 23.00 ήμασταν πίσω. Δύο ώρες όλες και όλες οι οποίες ήταν όμως θησαυρός!
  • Κυριακή με την καθιερωμένη μας πλέον πρωινή γιόγκα δίπλα στη λίμνη. Με διαφορετική παρέα κάθε φορά, με την ίδια όμως θετική διάθεση και στο ίδιο όμορφο σκηνικό.
  • Και εκεί που διανύαμε το τελευταίο δεκάλεπτο του μαθήματος και τα κορίτσια ήταν ήδη ξαπλωμένα για την savasana, να' σου ο συνοδοιπόρος και ο Στέφανος με το πατίνι. Πόσο χάρηκα που ήρθαν! Πλησίασαν ήσυχα - ήσυχα και χωρίς να ανταλλάξουμε κουβέντα ήρθε ο Στεφανάκος και κάθισε οκλαδόν (όπως και εγώ) δίπλα μου στο στρωματάκι. Εκεί έμεινε σιωπηλός, ακούγοντας την μαμά του να καθοδηγεί την χαλάρωση, κοιτώντας μία εμένα - μία τα κορίτσια! Φαντάζεστε την έκπληξη των κοριτσιών όταν άνοιξαν τα μάτια τους.... Ήταν πραγματικά μια μαγική στιγμή.
  • Και η μία μαγική στιγμή ακολούθησε την άλλη... Μόλις είχαμε μαζέψει τα στρωματάκια μας και αναχωρούσαμε όταν μας πλησίασε μία γλυκύτατη κυρία. 
    • "Είστε δασκάλα yoga;". Ωχ... 
    • "Ναι" απαντώ. 
    • "Τέλεια! Σε ποιο στούντιο διδάσκετε;"... Ωχ δεύτερο. Ευτυχώς άρχισαν τα κορίτσια να μου φωνάζουν από δίπλα "πες της για ιδιαίτερο!". 
    • "Δεν διδάσκω κάπου, κάνω ιδιαίτερα μαθήματα". 
    • "Πολύ ωραία! Θα μου κάνετε και εμένα;". Ωχ τρίτο... 
    • "Ναι, μπορούμε να το συζητήσουμε".
    • "Θα μου δώσετε την κάρτα σας;". Ωχ τέταρτο...
    • "Δεν έχω κάρτα. Θέλετε να σημειώσετε το κινητό μου;"
    • "Ναι ναι! Ελληνίδα είστε;"
    • "Ναι! Έχετε επισκεφθεί την Ελλάδα;"
    • "Εννοείται! Σχεδόν όλα τα νησιά"
    • "Πολύ χαίρομαι! Ελβετίδα είστε;"
    • "Ιταλίδα και ο σύζυγός μου (που όλη αυτή την ώρα στεκόταν διακριτικά δίπλα) Ισπανός".
    • "Α! Είμαστε όλοι Μεσογειακοί λοιπόν! Μιλάτε Αγγλικά;"
    • "Α όχι... Ιταλικά, Ισπανικά και Γαλλικά". Ωχ πέμπτο....
  • Καταλαβαίνετε! Εγώ να διδάξω yoga στα γαλλικά. Όχι βουνό, το Έβερεστ το ίδιο.
  • Anyway... ήταν τόσο γλυκιά και τόση η χαρά που μου έδωσε, και τόση η χαρά που είχε, που αποφάσισα αν μου τηλεφωνήσει να κανονίσω μία συνάντηση, να της εξηγήσω και αν θέλει να κάνουμε ένα δοκιμαστικό μάθημα.
  • Στο μεταξύ, αγόρασα έναν εκπληκτικό, γαλλικό οδηγό yoga και με έπιασε ένας κόμπος στο στομάχι. Γιατί είναι τόσο εξιδεικευμένες οι λέξεις, οι ορολογίες, οι φράσεις.... Ουφ έκτο!
  • Μετά λοιπόν από αυτό το εξαιρετικό ξεκίνημα Κυριακής, επέστρεψα σπίτι όπου τα αγόρια ξεκουράζονταν, μαγειρέψαμε, φάγαμε, κάναμε μία γρήγορη βόλτα στο βροχερό κέντρο και επιστρέψαμε.
  • Δευτέρα με το καθιερωμένο ραντεβού με τους από κάτω, αυτή τη φορά στην πίσω αυλή και τον δικό μας παιδότοπο. Δύο λεπτά παίζουν, δύο λεπτά κάνουμε τους διαιτητές και προσπαθούμε να επαναφέρουμε την τάξη. Αυτά τα play dates είναι τελικά μεγάλη κούραση για τους γονείς, ειδικά σε αυτές τις ηλικίες. Αλήθεια, ποιες ηλικίες είναι αυτές; Πότε σταματούν να διεκδικούν την ίδια μπάλα και να θέλουν να ανέβουν στην τσουλήθρα ταυτόχρονα;
  • Και το απόγευμα γέμισε το σπίτι με χαρά, κυνηγητά, παιχνίδια, ιστορίες, γέλια και πίτσα καθώς μας επισκέφθηκαν οι φίλοι γιατροί με τον Πάπι. Ήταν ωραία που τα είπαμε λιγάκι εκτός νοσοκομείων, πιο χαλαρά και πιο άμεσα.
  • Και έριξε μία καταιγίδα το βράδυ! Άνοιξαν οι ουρανοί!
  • Και μετά από τόσες ημέρες με full time Στέφανο, η Τρίτη είχε ΠΟΛΛΕΣ δουλειές!
  • 13.30 τον άφησα στον παιδικό και μέχρι τις 18.00 που ήρθαν τα αγόρια δεν σταμάτησα... Μία ώρα στο εμπορικό για δουλειές και 3 ώρες δουλειά στον υπολογιστή με μικρά διαλείμματα για μαγείρεμα (τσιπούρες και κουνουπίδι).
  • Α! Και ένα τηλεφώνημα με την αγαπημένη μου Κατερίνα (τώρα συνειδητοποίησα ότι και οι 2 αγαπημένες μου Κατερίνες έχουν αρχικά ΚΚ!) και τα εξαιρετικά της νέα.
  • Τετάρτη με γεμάτο πρωϊνό στο σπίτι, δοκιμές κατ' εξακολούθηση ώστε να παίζει και λίγο μόνος του ο μικρός, εφιαλτική απόπειρα μεσημεριανού ύπνου (να μην σας τα λέω καλύτερα!) η οποία ευδοκίμησε μετά από 1 ολόκληρη ώρα και πολλά σκαμπανεβάσματα, παιδικό σταθμό, σπίτι για online δουλειές, yoga στα γαλλικά (κάνω την προσπάθειά μου, δεν μπορείτε να πείτε), μαγείρεμα, τηλεφωνήματα και επιστροφή των αγοριών εκεί κατά τις 18.00.
  • Πέμπτη με αντίστοιχο πρόγραμμα, ήλιο με αέρα, πλυντήρια, κέντρο για δουλειές, σπίτι για δουλειές και γαλλική γιόγκα (ήταν να μη ξεκινήσω)!
Καλό σαββατοκύριακο!
Εμάς είναι γεμάτο εορτασμούς και BBQs!

ανδριάνα

Σχόλια

  1. Βάλτο εσύ στο μυαλό σου, και να δεις όλα καλά και εύκολα θα γίνουν.
    Είναι πολύ ωραίο να μπορείς να κάνεις το χόμπυ σου δουλειά.
    Είναι πολύ ωραίο να σε επαινούν και να σε ζητούν για την δουλειά σου.
    Είναι πολύ ωραίο να έχεις και εσύ την "ασχολία" σου και να μην καταπιάνεσαι μόνο με τα του σπιτιού.
    Όλα είναι πολύ ωραία αν τα κάνεις με κέφι, συνέπεια και αγάπη.
    Να δείς που θα γίνει ένα καλό "επάγγελμα" και θα σε ξεμπλοκάρει σε πολλά επίπεδα ενσυνείδησης.
    Να το κυνηγήσεις....και μετά να ασχοληθείς και με κάποιο στούντιο, ώστε να έχεις και τα καλά του....τον ολοήμερο παιδικό....κ.ο.κ
    Θα δεις , έχω καλό προαίσθημα...όλα καλά θα πάνε, φτάνει να μην τα παρατήσεις με την πρώτη δυσκολία....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ με την κ. Αλεξάνδρα! Go for it!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. I will go for it! Προς το παρόν στα ελληνικά και στα αγγλικά... και βλέπουμε για τα γαλλικά.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

the bright side of blogging :: by andriana