How was your week?

• Την Παρασκευή την περάσαμε εντός του σπιτιού κατά το ήμιση και εκτός κατά το υπόλοιπο.
• Το απογευματάκι δηλαδή ήπιαμε ένα γρήγορο καφέ με την Λωζανιώτισσα Γεωργία που είχαμε να τα πούμε πολύ καιρό και μετά ξεκινήσαμε για μία επίσκεψη στους φίλους γιατρούς.
• Έτσι, στο ξαφνικό!
• Παίξανε λοιπόν τα μικρά, τα είπαμε εμείς, φάγαμε ωραιότατο κοτόπουλο κοκκινιστό και επιστρέψαμε για τους ύπνους.
• Και κοιμηθήκαμε τόσο όμορφα... φτου φτου.
• Και ξημέρωσε ένα ηλιόλουστο Σάββατο! Και να 'σου τα μηνύματα των φίλων για βόλτα στη Βέρνη. Πώς να πεις όχι; Και γιατί να πεις άλλωστε!
• Βουρ λοιπόν για Βέρνη που τελικά είχε λίγο πιο ψύχρα απ' ότι υπολογίσαμε αλλά ήταν όμορφη και γεμάτη ζωντάνια όπως πάντα.
• Έτσι, καθήσαμε στο νέο μας αγαπημένο πάρκο, πεταχτήκαμε τα κορίτσια να φέρουμε Starbucks καφέ (απωθημένα είναι αυτά), παίξαμε και από το πουθενά βρεθήκαμε στο παντοπωλείο του Έλληνα λίγο πιο κάτω να τρώμε ποικιλίες υπό τους ήχους του Ρέμου και της Θεοδωρίδου.
• Σουρεάλ σκηνικό.
• Επιστρέψαμε σπίτι just on time για να ετοιμαστώ και να αναχωρήσω για την πολυαναμενόμενη παράσταση του Δ. Παπαϊωάννου. Το Great Tamer ήρθε στη Βασιλεία για 3 παραστάσεις στο πλαίσιο ενός αφιερώματος στην ελληνική τέχνη. Και ευτυχώς με τους φίλους - γειτόνους είχαμε κλείσει εγκαίρως τα εισιτήριά μας.
• Έτσι, αναχωρήσαμε οι 3 μας νωρίς, φτάσαμε 19.00 νταν στη Βασιλεία, απολαύσαμε ένα ποτήρι κρασί και ετοιμαστήκαμε για την παράσταση.
• Πώς να ετοιμαστείς βέβαια για μια τέτοια παράσταση;
• Δεν μπορείς καν να την περιγράψεις. Τόσο συγκλονιστική, τόσο πολύπλοκη, τόσο ακαταλαβίστικη -σε σημεία-, τόσο εντυπωσιακή. Και το κερασάκι στην τούρτα ήταν ο ίδιος ο Δ. Παπαϊωάννου με όλη την ομάδα του να κάθονται στην σκηνή μετά την ολοκλήρωση της παράστασης για να απαντήσουν σε ερωτήσεις.
• Πόσο γλυκός άνθρωπος. Τι έκρηξη να γίνεται στο κεφάλι του ε;
• Και εξήγησε ότι η δική του τέχνη δεν είναι αυτή με αρχή, μέση και τέλος. Και δεν τον ενδιαφέρει να καταλάβουμε αλλά να αφεθούμε και να νιώσουμε.
• Συγκλονιστική εμπειρία από όλες τις απόψεις.
• Και ένεση πολιτισμού στο άγονο neuchatel.
• Και τροφή για σκέψη. Πολλή σκέψη.
• Επέστρεψα λοιπόν μετά τα μεσάνυχτα για να βρω τα 2 μου αγόρια να κοιμούνται γαλήνια.
• Νωρίτερα είχαν κάνει τα ψώνια τους και είχαν πάει στην ερασιτεχνική ομάδα ποδοσφαίρου που προπονείται ο συνοδοιπόρος να παρακολουθήσουν ματς!
• Τι πλάκα! Και να φωνάζει λέει ο μικρός από τα κάγκελα, και να μπαίνει μέσα στο γήπεδο στο ημίχρονο να κυνηγάει την μπάλα, και να παίρνει το σημαιάκι του κόρνερ... 
• Η Κυριακή συνεχίστηκε στους ίδιους εντατικούς ρυθμούς με μεσημεριανή επίσκεψη στον φίλο Βασίλη (της Βέρνης, γιατί έχουμε και άλλον), με σπιτική τυρόπιτα και τηγανιά, και συζητήσεις και παιχνίδια.
• Και το απόγευμα μαζεύτηκαν εδώ τα αγόρια να δουν μπάσκετ (ΟΣΦΠ - ΠΑΟ) και ο συνοδοιπόρος είχε φτιάξει και ωραιότατες, αλμυρές κρέπες.
• Και κέρδισε ο ΠΑΟ (για τα πρακτικά), και μετά από τόοοοσο παιχνίδι όλη μέρα, ο μικρός κοιμήθηκε στο δευτερόλεπτο και non-stop.
• Και ξεκινάω τις συζητήσεις με την οικογένεια για το τι να πακετάρω για την Αθήνα και ακούω τη λέξη "πέδιλα"! Πω πω! Σοκ.
• Γιατί και εμείς λέμε ότι περνάμε ένα εξαιρετικό (και από θερμοκρασίας) φθινόπωρο, αλλά αυτό σημαίνει ότι απλά δεν έχουμε βγάλει ακόμα τους σκούφους και τα φουσκωτά μπουφάν. Ότι έχουμε ήλιο με ωραίο κρύο, τόσο όσο να φοράς μια ζακέτα ή ένα λεπτό πουλοβεράκι.
• Μα πέδιλα;; Δεν μπορώ να μπω καν στο mood. 
• Σας έχω πει για το ζευγάρι διαχειριστών της πολυκατοικίας μας; Διανύουν σίγουρα τη δεκαετία των 60 και επισήμως πρέπει να έγιναν ζευγάρι πριν λίγους μήνες. Γιατί όταν μετακομίσαμε τον Ιούλιο ο κύριος έμενε στον 1ο και πλέον συγκατοικούν στο ρετιρέ (το λες και αναβάθμιση!)! Και προχτές τους είδα να περπατούν χέρι - χέρι. 
• Πάντα υπάρχει ελπίδα.
• Η Δευτέρα ξημέρωσε χωρίς ίντερνετ στην οικία μας οπότε αφού παίξαμε μέχρι τελικής πτώσεως με το φυστίκι, αφού κοιμήθηκε, αφού έφαγε, και αφού πήγε στον παιδικό, πήγα και εγώ στο αγαπημένο L' Aubier για ζεστό καφέ και δουλειά στον MACη.
• Και ευτυχώς το τεχνικό πρόβλημα λύθηκε τηλεφωνικώς οπότε όλα καλά.
• Η Τρίτη συνεχίστηκε σε αντίστοιχους τόνους (κυνήγι στο σαλόνι, παιχνίδι στο σπιτάκι που του φτιάξαμε, βιβλία, ποδήλατο) και αφού τον άφησα, έτρεξα στο κέντρο για δουλειές.
• Και το απόγευμα έφυγε ο συνοδοιπόρος λίγο αφού επιστρέψαμε σπίτι για το ποδόσφαιρο και ο μικρός ήταν απαρηγόρητος. Ακόμη και ώρα μετά έδειχνε την πόρτα και έκλαιγε. Και πήγαινε από δωμάτιο σε δωμάτιο να τον βρει. 
• Αχ βαχ.
• Ήρθαν και η Εύα με την μικρή Χριστίνα γιατί ο μπαμπάς τους είχε δουλειές στο σπίτι αλλά δεν μπορέσαμε να περάσουμε όσο καλά θα θέλαμε. Δεν πειράζει.
• Την Τετάρτη, αφού περάσαμε ένα εξαιρετικό πρωϊνό με τον Στεφανάκο, τον άφησα στον παιδικό και ξεκίνησα για Λωζάνη, για ένα ραντεβού.
• Και ήταν τόσο όμορφη η διαδρομή, τόσο λαμπερός ο ήλιος (μέχρι και air condition άναψα), τόσο ταξιδιάρικη η μουσική, τόσο ξεκούραστη η ησυχία που πέρασα πραγματικά υπέροχα αυτά τα 40 λεπτά.
• Και είναι ωραίο να βάζεις ξανά το καπέλο του "επαγγελματία". Έστω για 1 ώρα. Και να συζητάς για δημιουργικότητα, προκλήσεις, στρατηγικές.
• Να σας πω κάτι; Πλέον, το πιο στενό μου τζιν (στενό προ-εγκυμοσύνης δηλαδή) μου κάνει και μπορώ και να αναπνεύσω κιόλας. Τι ευτυχία!
• Πόσο χορό ρίχνουμε τα πρωϊνά με τον Στεφανάκο! Και έτσι και με δει να κάθομαι, έρχεται και με τραβάει να επανέλθω στην "πίστα". Και δώστου στροφές, και δώστου παλαμάκια, και δώστου χτύπημα των ποδιών.
• Και η Πέμπτη ήταν μία εξαιρετική ημέρα! 
• Εξαιρετική το πρωί με παιχνίδια και χορούς, εξαιρετική το μεσημέρι με ύπνους και φαγητό, εξαιρετική το απόγευμα με τον πιο ξεκούραστο, απολαυστικό και ξέγνοιαστο -καθιστό- καφέ με τα κορίτσια (απαρτία αυτή τη φορά!) στην μετά-Στεφάνου εποχή (σε ένα νέο hot spot με ειδική γωνία για τα πιτσιρίκια!) και εξαιρετικό βράδυ με τους γειτόνους εδώ για delivery (παγκόσμια πρώτη στην Ελβετία) tacos.
• Πόσο όμορφο και ηλιόλουστο το φετινό, Ελβετικό φθινόπωρο. Φτου φτου.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα