How was your week?

• Busy - busy - busy σαββατοκύριακο! 
• Την Παρασκευή έκανε lunch break με εμάς ο συνοδοιπόρος οπότε φάγαμε όλοι μαζί στο κέντρο της πόλης με εξαιρετικό ήλιο.
• Το απόγευμα ξεκίνησε και το 1ο Neuchatel Street Food Festival. Είναι βλέπετε η γαστρονομική πόλη της Ελβετίας για το 2017 οπότε το ζήσαμε και αυτό.
• Εμείς δεν φάγαμε, αλλά κάναμε ωραιότατη βόλτα, θαυμάσαμε τα έργα που ζωγράφισαν απλοί κάτοικοι αλλά και προσκεκλημένοι καλλιτέχνες (σαν αυτό παραπάνω), συναντήσαμε φίλους και επιστρέψαμε σπιτάκι μας.
• Το Σάββατο ήταν η προγραμματισμένη μας επίσκεψη στη Γερμανία για να παραλάβουμε τις ελληνικές κούτες (που περιλαμβάνανε και το νέο κάθισμα αυτοκινήτου του μικρού, και μερικά από τα δώρα της βάφτισης που είχαν μείνει πίσω, και το αγαπημένο μας μέλι και λάδι από την Μάνη... σσσσς).
• Έτσι, ξεκινήσαμε κατά τις 09.30 ώστε να κοιμηθεί στο δρόμο ο μικρός και σε 1.30 ώρες περίπου είμασταν εκεί. 
• Μαζί με τις κούτες παραλάβαμε και έναν παιδικό "φράχτη" φίλων (που μας γέμισε όλο το πορτ-μπαγκάζ) και ένα καθημερινό σετ πιάτων για εμάς.
• Η οικογένεια Χριστίνα - Στέφανος και παιδιά βρίσκονταν και αυτοί στην κοντινή, γερμανική πόλη Rheinfelden οπότε τους συναντήσαμε για γρήγορα ψώνια, φαγητό και βόλτα.
• Και είχε μία ζέστη!!
• Και πάνω στην ώρα που ξανα-νύσταξε ο μικρός, βουρ εμείς για την επιστροφή.
• Βράδυ Σαββάτου λοιπόν, κουρασμένοι, πεινασμένοι, ιδρωμένοι...... πώς να παρηγορηθείς; Με το που ξεκίνησε η διαδικασία ύπνου του μικρού, έφυγα για το street food festival που λέγαμε ώστε να μας προσφέρω την απόλαυση του σολομού ψημένο σε φωτιά, πάνω σε ζεστό ψωμί, με μία μικρή δόση σως ταρτάρ.
• Πού να τον φανταστώ όμως τον χαμό που θα συναντούσα; 
• Αποφασίζω να μπω λοιπόν στο υπόγειο πάρκινγκ (που είναι και το πιο ακριβό) ως έξυπνη κίνηση. Κατεβαίνω, περνάει ο μπροστινός μου και μόλις φτάνω στο μηχάνημα, πατάω για να πάρω το εισιτήριο και τίποτα. Ειδοποίηση ότι το πάρκινγκ είναι φουλ! Πω πω! Και  γυρισμός δεν υπήρχε εννοείται.... Να που θα μείνουμε εδώ κανά δύωρο, σκέφτηκα και σάστισα. Ευτυχώς η αναμονή ήταν 10λέπτου!
• Ανεβαίνω γρήγορα - γρήγορα για να μπω σε μία ουρά καμιά εικοσαριά ατόμων για τον περιβόητο σολομό. Χαλάλι του! Κανά μισάωρο και εκεί, σύνολο 1 ώρα για ένα sandwich delivery.
• Φτάνω στο σπίτι, και βρίσκω την κεντρική πόρτα κλειδωμένη! Φτου. Ευτυχώς το φυστίκι είχε κοιμηθεί οπότε κατέβηκε ο συνοδοιπόρος να μου ανοίξει, ανεβήκαμε και καταβροχθίσαμε το σάντουιτς σε 3 λεπτά. Άξιζε όμως.
• Κυριακή και μας περίμεναν οι κούτες για την πρώτη τακτοποίηση (η τελική πότε θα γίνει άγνωστο...) και το γενέθλιο BBQ του Λάζαρου.
• Και η ζέστη ήταν πολλή, οι φίλοι κεφάτοι, οι συζητήσεις ποικίλες, το φαγητό πλούσιο, το τρέξιμο αρκετό (για όσους συνόδευαν ανήλικα!) και φτάσαμε αργά το απόγευμα χωρίς να το καταλάβουμε.
• Όλο αυτό το γεμάτο 3ήμερο το βγάλαμε εις πέρας με ελάχιστο ύπνο. Ο μικρός ξυπνούσε εκεί κατά τις 02.00 και μπορεί να έκλαιγε μέχρι και τις 05.00. Πολύ κλάμα ο κακομοίρης. Προφανώς πονούσε! Πολύ. Το δεύτερο βράδυ του δώσαμε παυσίπονο και έτσι ηρέμησε κάπως και κοιμήθηκε. Σαν ζόμπι ήταν... :( 
• Φοβερό αίσθημα απόγνωσης όταν βλέπεις το μικρό σου να πονά τόσο και εσύ να μην μπορείς να τον βοηθήσεις πέρα από μία αγκαλιά και ένα τραγούδι.
• Είναι λυτρωτικό το τραγούδι. Ακόμα και στις 02.00 το πρωί, με ένα μωρό που κλαίει, στο σκοτάδι, και εσένα με 3-4 ώρες ύπνου. Γαληνεύει. Και τους 2 σας.
• Η Δευτέρα ξημέρωσε με τον συνοδοιπόρο να αναχωρεί τα χαράματα για Σερβία (λεωφορείο - τρένο για Γενεύη - αεροπλάνο για Βιέννη - άλλο για Βελιγράδι - και από εκεί αυτοκίνητο για Nis). Νέα Υόρκη πιο γρήγορα θα έφταναν. Standard.
• Και με το που μπαίνουν στην πτήση Βιέννη - Βελιγράδι και είναι έτοιμοι για την απογείωση, τους ανακοινώνει ο πιλότος ότι μία αεροσυνοδός άκουσε θόρυβο στον κινητήρα (!) και δεν θα γίνει η πτήση! Πω πω. 
• Με τα πολλά, βράδυ έφτασαν, κατάκοποι.
• Εμείς από την άλλη, περάσαμε 3 ημέρες τα δυό μας. Ευτυχώς με ήλιο, οπότε τα πρωϊνά κάναμε τις καθιερωμένες μας βόλτες είτε με το πατίνι, είτε στην παιδική χαρά, το μεσημέρι την σιέστα, φαγητό, παιχνίδι και παιδικό σταθμό.
• Είχαμε και ένα ατύχημα τη Δευτέρα και έχασα 2 χρόνια από τη ζωή μου! Σε μία κλασική, μικρή πτώση εντός σπιτιού, γέμισε το στόμα του μικρού αίματα. Αφήστε τα! Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες αλλά τελικά ήταν το ούλο το που είχε σχιστεί λίγο. Και πώς μου ήρθε αναλαμπή και του έδωσα τα μασητικά από την κατάψυξη να δαγκώσει και έτσι σταμάτησε η αιμορραγία.
• Ουφ. Και να είσαι μόνος ε;
• "Στέφανε, πάμε να πλύνουμε τα δόντια μας" και τσουπ τρέχει στο σαλόνι, στο κίτρινο σκαμπώ που ξέρει ότι φέρνω στο μπάνιο για να ανέβει.
• Την Τρίτη μεγάλωσα επισήμως κατά 1 χρόνο. Και είχα φτιάξει από την προηγούμενη cupcakes, και ήρθαν το απόγευμα οι φίλες για καφέ, και είχαμε 3 πιτσιρίκια να κυνηγάμε, και τον Στέφανο κουρασμένο από τον παιδικό να θέλει να αποδείξει ότι δεν υπάρχουν απαγορευμένες ζώνες στο σπίτι (πάνε λοιπόν τα λαμπάκια από τον τοίχο, πάνε οι καφέδες, πάνε τα κουτάλια...). Ουφ.
• Και όταν τα γενέθλια δεν βρίσκονται σε κοινή θέα στο facebook, τότε σε θυμούνται μόνο οι πολύ κοντινοί.
• Ευτυχώς, επέστρεψαν και τα βράδια σε πιο ήρεμους και ξεκούραστους ρυθμούς για να βρούμε πάλι λίγο την υγειά μας.
• Πόσες φορές του έχουμε πει πώς κάνει το προβατάκι (μπεεεε), εκείνος τίποτα. Από την άλλη, πήρε μόνος του πρωτοβουλία και άρχισε να μας δείχνει τις κότες και να κάνει "κοκοκο". Άβυσσος η ψυχή των παιδιών!
• Σας είπα που πήραμε colouring poster και για το δωμάτιο του μικρού; Μα είχε ερωτευτεί το δικό μας στο σαλόνι και έτσι του παρήγγειλα ένα ώστε να μπει στο ύψος του και να το χαζεύουμε παρέα. Και σύντομα (λέμε τώρα) να το ζωγραφίζουμε κιόλας παρέα.
• Τέσσερις εποχές είναι το θέμα, είναι βεβαίως της omy και στρογγυλοκαθόμαστε στο πάτωμα απέναντί του και μιλάμε με τις ώρες. Και ήδη εντοπίζει τις μπάλες, την κουκουβάγια, τις πάπιες (παπαπα)... Και πηγαίνει κοντά ώστε να δει κάθε λεπτομέρεια, και σου εξιστορεί τις σκηνές, και χαμογελά!
• Αυτό με τις κουκουβάγιες; Από το πουθενά έχει γίνει ένα από τα αγαπημένα μας ζώα... Η αρχή έγινε με το παραμύθι Χάθηκα που αγαπήσαμε οικογενειακώς, η συνέχεια έγινε με το πόστερ που φωσφορίζει τη νύχτα και ολοκληρώθηκε με το colouring poster.
• Από Πέμπτη ο καιρός φθινοπώριασε. Από τους 30 πέσαμε στους 16 βαθμούς μονομιάς, με βροχή και αέρα.
• Ελβετία δεν θέλατε; 
• Αχ η πολυτέλεια να διαβάζεις τα αγαπημένα σου blogs με ησυχία. Χωρίς καφέ αλλά τουλάχιστον με ησυχία, ενώ ο μικρός κοιμάται. Έστω για 10 λεπτά.

Καλό σαββατοκύριακο!

Α! Και καλό μήνα!

ανδριάνα