How was your week?

• Πόσο άγχος, πόσα τηλεφωνήματα, πόσα πάρε - δώσε, πόσες διαπραγματεύσεις....
• Την Παρασκευή το μεσημέρι είχαμε το ραντεβού με τη νέα μεσιτική εταιρεία στο νέο μας διαμέρισμα ώστε να γίνει η "τελετή" παράδοσης - παραλαβής. Που σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι η εκπρόσωπος της μεσιτικής καταγράφει τα πάντα (από την γρατζουνιά στον τοίχο μέχρι το κλειδί της πόρτας που δεν λειτουργεί), φτιάχνει ένα κατεβατό, το συμφωνείτε, το υπογράφετε και παίρνετε τα κλειδιά!
• Έλα μου όμως που για να πάρεις τα κλειδιά πρέπει να έχει γίνει η προκαταβολή του ενοικίου (τα 3 ενοίκια μπροστά που λέμε)! Να μην σας κουράζω... κάπου μεταξύ υπογραφών και αλληλογραφίας μεταξύ εμάς - της ασφαλιστικής και της μεσιτικής τα χαρτιά παράπεσαν, άργησαν να προχωρήσουν με αποτέλεσμα να σταλούν μόλις την Πέμπτη για έγκριση!
• Ο εξυπηρετικότατος όμως συνεργάτης της ασφαλιστικής ξεπέρασε τον εαυτό του καλώντας 100 φορές τους υπευθύνους, εντοπίζοντας τον διευθυντή και ζητώντας του να προχωρήσει το αιτημά μας ως επείγον.
• Αποτέλεσμα; Η συνάντηση ήταν στις 13.30 και το πολυπόθητο email επιβεβαίωσης ήρθε στις 14.00 λίγο πριν φύγουμε. Φιου!
• Πήραμε τα κλειδιά - πήραμε τα κλειδιά :)
• Που σημαίνει ένα και μόνο πράγμα: κουβάλημα!
• Έτσι όλο το σκ ανεβοκατεβαίναμε με κούτες και τσάντες από το ένα σπίτι στο άλλο, με τον Στέφανο παραμάσχαλα (στην κυριολεξία).
• Και εκεί που χαζεύαμε εμείς τριγύρω μέχρι να τελειώσει την καταγραφή η μεσίτρια, να 'σου ο Στέφανος να περπατά καταμεσίς του καινούργιου σαλονιού! Όχι 1 και 2 βήματα που κάνει μήνες τώρα, αλλά κανονικό περπάτημα.
• Και ήταν τόσο ενθουσιασμένος! Χαμογελούσε μέχρι τα αυτιά!
• Έκτοτε όλο και περπατά, και μας κοιτά με ένα ύφος υπερηφάνειας. Και εμείς χειροκροτούμε και φωνάζουμε, και μετά χειροκροτεί και αυτός.
• Το απογευματάκι καταφέραμε να πιούμε ένα παγωμένο τσάι με τους φίλους στο Colombier και τον Στέφανο να θέλει να πέσει μέσα στη λίμνη, να ανέβει όλα τα σκαλιά, να μπει στα θαλάσσια ποδήλατα και εννοείται να πιει από όλα τα ποτήρια.
• Και τώρα όταν θέλει να φάει ανοίγει το στόμα του διάπλατα, όπως βλέπεις τα μωρά πουλάκια στα cartoon.
• Το βράδυ της Παρασκευής ήταν αναπάντεχα δύσκολο με τον μικρό να ξυπνά κάθε μία ώρα, να μας κοιτά και να ξανακοιμάται. Και φτου και από την αρχή. Νέα κόλπα!
• Έτσι το Σάββατο δεν πήγε καλά, με πολύ γκρίνια και ανικανοποίηση.
• Καταφέραμε όμως και κάναμε την έρευνα αγοράς μας στο κοντινό εμπορικό και παραγγείλαμε και κάτι καρέκλες για την βεράντα.
• Συναντήσαμε για λίγο και τους φίλους Πολωνούς οι οποίοι προσάρμοσαν το πρόγραμμά τους ώστε να καταφέρουν να έρθουν στην Ελλάδα (για 1η τους φορά) και στη βάφτιση του μικρού. Τι καλά!
• Το βράδυ ο μικρός ετοιμάστηκε για το ίδιο κόλπο αλλά αυτή τη φορά είμασταν πιο αποφασισμένοι και μάλλον το πήρε το μήνυμα και μετά το 2ο ξύπνημα κοιμήθηκε σερί. Μέχρι τις 06.00 βέβαια αλλά οκ.
• Έπεσε λίγο η θερμοκρασία (από 32+ στους 28) και πήραμε λίγες δροσερές ανάσες.
• Νέο πρωϊνό πρόγραμμα με "μετακομίσεις - μεταφορές ο Μήτσος".
• Λίγη λοιπόν δουλειά (μάλλον αρκετή γιατί πρέπει να προετοιμαστούν και οι εργασίες για όλο τον Ιούλιο που θα είμαστε σε διακοπές), λίγο πακετάρισμα, λίγη βάφτιση, λίγες διακοπές, λίγο σπίτι, λίγο μεταφορές.....
• Την Δευτέρα κοιμήθηκε ωραιότατα ο μικρός μόλις τον παρέλαβα από τον παιδικό και έτσι κάναμε βόλτα με την Ρόζα στο κέντρο, φάγαμε τα εξαιρετικά fallafel μας από την paprika, ήπιαμε τον καφέ μας, κάναμε τα updates μας γιατί είχαμε πολλές εξελίξεις και ξύπνησε ο Στεφανάκος πάνω στην ώρα για αγκαλιές και επιστροφή στο σπίτι.
• Πλέον ανεβοκατεβαίνει μόνος του στο ξύλινό του ποδήλατο.
• Και προσπαθεί να κατέβει και τα σκαλιά με τόσο προσεκτικές κινήσεις. Εννοείται κρατώντας τον από το χέρι. Αλλά πηγαίνει σιγά - σιγά, άκρη - άκρη στο σκαλί, κοιτάει καλά - καλά από ψηλά, αφήνει το ένα πόδι αργά - αργά μέχρι να ακουμπήσει έδαφος και μετά τσουπ φέρνει και το άλλο. Ενίοτε απλά αφήνει και τα 2 πόδια στο κενό και ότι γίνει.
• Και η επικοινωνία μας εμπλουτίζεται καθώς ανταποκρίνεται όλο και περισσότερο. Αναγνωρίζει δηλαδή το νερό του, την πιπίλα του, το βιβλίο.....
• Νομίζω ότι δεν έχει ξανασυμβεί π-ο-τ-έ! Ούτε όταν ήταν νεογέννητος! Την Τρίτη το μεσημέρι κοιμήθηκε 3 ολόκληρες ώρες non stop! Λέτε στον παιδικό να τους βάζουν να σκάβουν;
• Κομμωτήριο! Πόσο σπάνια μου συμβαίνει πια και πώς στη μετά - Στεφάνου εποχή έχω αρχίσει να το απολαμβάνω λιγάκι.
• Έτσι ήπια τον ωραίο μου καφέ, ξεφύλισσα το γαλλικό Elle που είχε αφιέρωμα στην Ελλάδα και πώς συνεχίζει να εμπνέει τις παγκόσμιες τάσεις (από τη μόδα και τη διακόσμηση μέχρι τη διατροφή), ησύχασε λίγο το κεφαλάκι μου καθώς δεν είχα καμία απολύτως έγνοια, και επανέφερα και το χρώμα των μαλλιών μου. Όλα μέσα σε 1,5 ωρίτσες.
• Και μέχρι τις 12.30 κατάφερα και αγόρασα 2 chaises longues (πόσες γαλλικές λέξεις χρησιμοποιούμε ε;) για το νέο μπαλκόνι, τις μετέφερα στο νέο σπίτι μαζί με τα μπουφάν και κάτι κουτιά της αποθήκης, και έκανα και μία γύρα στις social δουλειές μου.
• Το απογευματάκι πεταχτήκαμε λιγάκι και στο κοντινό μας εμπορικό τα 2 μας (έξω έβρεχε) και από τη μία περπατούσε πάνω - κάτω και χάζευε τις βιτρίνες και τον κόσμο ενθουσιασμένος, από την άλλη ξάπλωνε στους διαδρόμους και χαμογελούσε.
• Αχ να τον έβλεπαν αυτές οι μαμάδες που τρέχουν από πίσω με τα detol.....
• Και το βραδάκι υποδεχτήκαμε την άλλη γιαγιά, την βόρεια! Έκτακτη επίσκεψη ενόψει μετακόμισης.
• Και η Πέμπτη μας βρήκε 2 γυναίκες στους δρόμους: τι τον καταψύκτη πήραμε από το Yverdon και τον ανεβάσαμε στο νέο σπίτι, τι κούτες γεμίσαμε, τι κούτες κατεβάσαμε, τι κούτες ανεβάσαμε, τι κούτες τακτοποιήσαμε, τι καρέκλες παραλάβαμε, τι σκουπιδοτενεκέδες αγοράσαμε ... χαμός!
• Ευτυχώς ο μικρός κοιμήθηκε ένα ωραιότατο 2ωρο το μεσημέρι, μαζί του και εμείς που είμασταν πτώμα!
• Για αυτό το facebook προωθούσε τόσο τις αναρτήσεις με βίντεο. Για να σου πασάρει διαφημίσεις. Όχι στην αρχή, αλλά στη μέση που έχεις ήδη πάρει τη γλύκα του βίντεο που παρακολουθείς. Τς τς τς.

Καλό σαββατοκύριακο!

Η νέα εβδομάδα θα μας βρει στο νέο μας σπίτι!

ανδριάνα