How was your week?

• Τι θα κάναμε χωρίς το internet; Πόσες online δουλειές - αγορές έκανα μαζεμένες!! Κρανάκι για το μικρό φυστίκι, πορτοφόλι - δώρο στον συνοδοιπόρο (του το είχα υποσχεθεί!), lunch boxes για την βάφτιση, πληρωμή πουκαμίσων που ράβονται as we speak στην Αθήνα.....
• Α! Παρήγγειλα και το photo book για τον 1ο χρόνο του Στεφανάκου που φτιάχνω φασούλι το φασούλι τόσους μήνες τώρα. Πραγματικά πρέπει να έχω αφιερώσει δεκάδες ώρες (μην είναι εκατοντάδες) αλλά νομίζω ότι βγήκε όμορφο. Ανυπομονώ να το παραλάβω! 128 σελίδες παρακαλώ!
• Ζέστη καλοκαιρινή! Πιάσαμε και τους 30 βαθμούς και εδώ ο ήλιος καίει!
• Μικρή απογευματινή βόλτα την Παρασκευή λοιπόν, εννοείται για περπάτημα, μπουσούλημα, κούνιες κτλ.
• Καλά, αν δείτε τον μικρό με το μπλε του κρανάκι που έχει επάνω δεινόσαυρους που κάνουν πατίνι, δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας!
• Κάναμε και μία γρήγορη επίσκεψη στο νέο σπίτι (παρέα με τους γειτόνους) για να το δούμε, να κάνουμε κάποιες μετρήσεις και να οραματιστούμε τη ζωή μας εκεί.
• Όσο περισσότερο το βλέπουμε, τόσο περισσότερο μας αρέσει.
• Και το βράδυ βγήκαμε κορίτσια για μπύρες και ακόμη ένα γαμήλιο συμβούλιο.
• Στο μεταξύ έφτιαξα και μία κάτοψη του τωρινού σπιτιού για την μελλοντική ενοικιάστρια Marine γιατί η κακομοίρα θέλει να φέρει τα έπιπλά της από τη Γαλλία αλλά κάτοψη και μετρήσεις δεν υπάρχουν.
• Το Σάββατο ξεκινήσαμε πουρνό πουρνό (09.00 είμασταν ήδη στους δρόμους) για τοπικές δουλειές και το εμπορικό κέντρο λίγο έξω από την Λωζάννη.
• Εκεί ο συνοδοιπόρος αγόρασε το παντελόνι της βάφτισης που έψαχνε αλλά και ένα εξαιρετικό σακάκι (μα του πήγαινε τόσο!) και από σπόντα και πουκάμισο (όχι για την βάφτιση αυτή τη φορά).
• Γιατί το σακάκι είχε άλλη αναγραφόμενη έκπτωση και άλλη στο ταμείο οπότε με τη διαφορά πήραμε το πουκάμισο.
• Και μετά, πεταχτήκαμε και δίπλα στο ΙΚΕΑ για έρευνα αγοράς ενόψει του νέου σπιτιού.
• Η Κυριακή ήταν μακράν η πιο ζεστή ημέρα so far. 
• Έτσι, οργανώθηκε εξαιρετικό pique nique - bbq στην περιοχή Morigen που επισκεφθήκαμε για πρώτη φορά. Και είχαμε σχεδόν απαρτία (αν εξαιρέσεις μαμά και γιο που παραθερίζουν στα Γιάννενα και την καλλιτέχνιδα της παρέας που είχε ηχογράφηση).
• Τόσος κόσμος! Και όμως τόση ησυχία!
• Δεκάδες (μη σας πω εκατοντάδες) μικρές ψησταριές, πιτσιρίκια να παίζουν μπάλα και λάστιχο (και όμως, και ζει ακόμα και είναι και διεθνές!), νέοι να παίζουν volley, θαραλλέοι να πέφτουν στη λίμνη (έπεσαν και κάποιοι από εμάς), γέλια, χαρές, μπουσουλήματα...
• Εμείς, ως κλασικοί Έλληνες, εννοείται ψήσαμε την διπλάσια ποσότητα από αυτή που χρειαζόταν και επιδοθήκαμε λιγότερο στις αθλοπαιδιές.
• Περάσαμε όμως εξαιρετικά, ο Στεφανάκος πήγαινε από αγκαλιά σε αγκαλιά και από γρασίδι σε γρασίδι, και νοιώσαμε -επιτέλους- καλοκαίρι!
• Δύσκολη Δευτέρα... Ενώ ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, από τις 15.00 και μετά σεληνιάστηκε ο μικρός. Πω πω! Καιρό είχε να του συμβεί. Από το κλάμα και την κούραση τελικά κοιμήθηκε 2,5 ώρες αργά το απόγευμα, με αποτέλεσμα να πάει όλο το πρόγραμμα αργότερα και να είμαστε όλοι πτώμα (σωματικά και ψυχολογικά) μέχρι το βράδυ.
• Πακετάρισμα. Πρέπει να αρχίσουμε αλλά πώς; Από πού;
• Το Neuchatel είναι η γαστρονομική πρωτεύουσα της Ελβετίας για το 2017. Και το καλοκαίρι θα γεμίσει εκδηλώσεις -λένε. Προς το παρόν, έχει γεμίσει όμορφες , ξύλινες ταμπέλες που σε οδηγούν σε διαφορετικές γεύσεις (πικάντικες, γλυκές, πικρές....).
• Η Τρίτη πήγε καλύτερα από όλες τις απόψεις (παρόλο που είχαμε τα σκαμπανεβάσματά μας) οπότε το απόγευμα φορτώσαμε τις τσάντες, πήραμε μπουρνούζια - πετσέτες - σωσίβια - αντιηλιακά, πήραμε τον συνοδοιπόρο από την δουλειά και κατευθυνθήκαμε στις κοντινές μας πισίνες.
• Στις εξωτερικές αυτή τη φορά, ο μικρός δεν έλεγε να σταματήσει να πιτσιλά, να μπουσουλά, να σκαρφαλώνει, να πίνει το νερό και να παρατηρεί τα άλλα παιδιά. Ήρθαν και οι γείτονες και περάσαμε ένα όμορφο, ζεστό, καλοκαιρινό απόγευμα.
• Έπρεπε να τον δείτε να περπατά με το μπουρνούζι του.
• Μα να του μιλάω με την πιο αυστηρή μου φωνή για να σταματήσει να μου τραβά τα μαλλιά και αυτός να ξεκαρδίζεται;;
• Έψαχνα αυτά τα ρουχαλάκια παραλίας που προστατεύουν και από τον ήλιο (και εννοείται ότι δεν βρήκα) και περάσαμε από κάτι ψάθινα παιδικά καπέλα, και του έβαλα ένα για πλάκα και δεν το έβγαλε. Οπότε αφού το κράτησε για κανά τέταρτο μέσα στο κατάστημα του το αγόρασα. Και είναι σαν Ιταλός γονδολιέρης... χιχι.
• Και έριξε μια μπόρα το βράδυ της Τετάρτης!! Λυτρωτική.
• Στον παιδικό σταθμό είχαν για 1ο πιάτο κρύα σαλάτα με φακές. Και ο Στέφανος ήταν λέει το μόνο παιδάκι που την έφαγε όλη.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα