How was your week?

• Παρασκευή ρεπό από τον παιδικό και το πρωί συναντήσαμε την Ρόζα και την φίλη της Ιωάννα που ήρθε από τας Αθήνας για επίσκεψη.
• Και είχε πολύ όμορφη ημέρα. Και αφού τσιμπήσαμε το μεσημέρι οικογενειακά περπατήσαμε και λιγάκι στη λίμνη.
• Αχ όμορφος, αδιάκοπος, 8ωρος ύπνος. Φτου φτου φτου. Επανήλθαμε οικογενειακώς στους ωραίους μας ύπνους και πολύ το ευχαριστηθήκαμε.
• Δόντι! Ξεμύτησε το πρώτο.
• Βροχή στα πεδινά, χιόνι στα βορινά. 
• Marin centre λοιπόν το Σάββατο και πώς το έφεραν οι δουλειές και οι συμπτώσεις και μείναμε σχεδόν όλη την ημέρα.
• Ξεκινήσαμε για κάποιες δουλειές, συναντήσαμε τυχαία ένα ζευγάρι φίλων και καθήσαμε για καφέ, μας ενημέρωσαν οι νεο-γονείς ότι έρχονται για την 1η τους οικογενειακή βόλτα, ξανά δουλειές λοιπόν με τους φίλους, ξανά καφέ και τσίμπημα και επιστροφή το απόγευμα.
• Και ξαφνικά να 'σου και ο πόνος χαμηλά στη μέση. Αυτός μας έλειπε τώρα. Πρώτη φορά ever. Και με πονά non-stop μέσα στην ημέρα. Και όταν σκύβω ή όταν σηκώνω τον μικρό νιώθω "τσιμπήματα", ειδικά στα δεξιά. Κανένας γιατρός στη παρέα να βοηθήσει;
• Και ενώ την 2η ημέρα προσπαθούσα να τον φιλοσοφήσω (τον πόνο), να 'σου από το πουθενά ένα άρθρο που φέρνει σαν παράδειγμα αυτόν ακριβώς τον πόνο και εξηγεί ότι πλέον των πιθανών φυσικών αιτιών, πιθανά συναισθηματικά αίτια είναι η απώλεια δύναμης και τα "θαμμένα" συναισθήματα (loss of power and buried emotions).
• Και μέσα σε αυτόν τον πόνο, φεύγει και ο συνοδοιπόρος για να βοηθήσει φίλο στη συναρμολόγηση των επίπλων, και μας αφήνει τη μισή Κυριακή μόνους τους 2 μας.
• Και ρίχνει ξαφνικά ένα κλάμα ο μικρός! Κλάμα απελπισίας με διάρκεια 1 ώρα. Και να πρέπει να τον κρατάω και να πονάει και η μέση. Ουφ ουφ και ξανά ουφ.
• Και να πρέπει και να τον ηρεμήσω, και να του μαγειρέψω, και να μου μαγειρέψω, και να μαζέψω μετά τον χαμό..... Κυριακή, γιορτή και σχόλη σου λέει μετά. Εκπληκτικά και ξεκούραστα πάνω απ' όλα.
• Και έξω να ρίχνει μία βροχή... και από το μεσημέρι ένα χιόνι! Φτου και από την αρχή.
• Είχε όμως η αγαπημένη μου, μονάκριβη αδελφή γενέθλια. Και κάτι τέτοιες ημέρες μου λείπουν ακόμα πιο πολύ.
• Και η μικρή Άρτεμις ντύθηκε πειρατίνα για το παιδικό πάρτυ και ήταν κούκλα.
• Και η μικρή Αριάννα έχει μεγαλώσει τόσο που κάνει κούνια μόνη της.
• Καταφέραμε και τα είπαμε και με την φίλη Κατερίνα και κάναμε τα updates μας. Λέτε να τα καταφέρουμε να συναντηθούμε στο Παρίσι;
• Τι κάνεις όταν είσαι αναγκαστικά κλεισμένος σπίτι, δεν έχεις και τρελά κέφια αλλά κάπως θες να διοχετεύσεις την ενέργειά σου; Φτιάχνεις κέικ με τον συνοδοιπόρο! Και για εμάς, είναι πάντα μία όμορφη διέξοδος, αποφόρτιση και δημιουργία.
• Φτιάξαμε λοιπόν εξαιρετικό κείκ με μήλο - αμύγδαλα - σταφίδες.
• Και η φίλη Μαριάννα με ενημέρωσε ότι η παράδοση λέει ότι φτιάχνεις γλυκό όταν βγει το 1ο δόντι του μωρού οπότε να! Ούτε να το ξέραμε!
• Δέματα! Σας το έχω γράψει τόσες φορές αλλά είναι τόση η χαρά μου κάθε φορά που λαμβάνουμε δέμα στο ταχυδρομείο. Ακόμα και αν γνωρίζω το περιεχόμενο. Και αυτή τη φορά ήταν διπλό το καλό: ακόμη ένα βιβλίο από την αγαπημένη μου Γαλάτεια (αυτή τη φορά για το baby lead weaning) και αποκριάτικη στολή - έκπληξη από την μαμά μου για τον Στεφανάκο.
• Παιδικός σταθμός ημέρα #3 και είπαμε να κάτσει αυτή τη φορά μέχρι και το μεσημεριανό των 11.00. Ευτυχώς πετάχτηκε και η φίλη Χριστίνα για έναν γρήγορο καφέ, πήγα και στο διπλανό σούπερ-μάρκετ για φρούτα, κάπως πέρασε η ώρα.
• Γιατί από την αγωνία μου κοιτούσα το ρολόι κάθε 5 λεπτά.
• Το βράδυ Δευτέρας έγινε ομορφότερο με τους γείτονες που ανέβηκαν για κρασί και -πολλές- αναλύσεις παντός τύπου.
• Και η Τρίτη ήταν η 1η ημέρα που άφησα τα αγόρια το πρωί στις δουλειές και τον παιδικό και επέστρεψα σπίτι, μόνη, για 2 ολόκληρες ώρες!
• Ταχυπαλμία με έπιασε από την αγωνία, την ανυπομονησία, την εγρήγορση, τον ενθουσιασμό... Δεν μπορώ να σας το περιγράψω. Φωτιά είχα πάρει! Νόμιζα ότι μέσα σε 2 ώρες μπορώ να πάω στο φεγγάρι και πίσω.
• Και ο αγαπημένος pepper, σαν να το ήξερε, έπαιζε τον αγαπημένο David Bowie -Absolute Beginners. Αυτό είμαστε, και ο Στέφανος και εγώ. 
• Η υπόλοιπη ημέρα δεν κύλησε το ίδιο ήρεμα και αισιόδοξα, με τον μικρό να περνάει δύσκολες σχεδόν 2 ώρες το μεσημέρι, και εγώ μαζί του.
• Το απόγευμα όμως καταφέραμε και πήγαμε για καφέ με τα κορίτσια (Ρόζα, Ιωάννα) και ήταν αξιαγάπητος.
• Ήρθαν και τα αγόρια και τσιμπήσαμε ιταλικό σάντουιτς στο νέο μαγαζί που άνοιξε στο κέντρο.
• Και είναι φοβεροί αυτοί οι Ιταλοί! Τους μιλάς αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και εκείνοι απλά συνεχίζουν στα ωραία τους ιταλικά. Και ο κατάλογος μόνο στα ιταλικά -εννοείται!
• Καταφέραμε να τα πούμε και με τον φίλο Θοδωρή σε ένα τηλεφώνημα εφ' όλης της ύλης.
• Ωραίος ήλιος, ωραία ησυχία και ωραίο μάθημα κάναμε την Πέμπτη. Καιρό είχαμε. Για την ακρίβεια από τότε που γεννήθηκε ο Στεφανάκος.
• Και μετά τον παιδικό, πήγαμε σερί για βόλτα στη λίμνη και στο κέντρο. Συναντήσαμε και την Βάγια και πέρασαν 2 ώρες σχεδόν χωρίς να το καταλάβουμε.
• Και επιστρέφοντας σπίτι (με κλασική αναμονή στο αυτοκίνητο για να συνεχίσει τον ύπνο του ο μικρός) είπαμε και ένα γρήγορο γεια στα κορίτσια του πρώτου που μόλις είχαν τελειώσει το μάθημα κιθάρας (Ρόζα και Δανάη).
• Μα χαμογελάει σε όλους, ακόμα και στις δασκάλες των άλλων τμημάτων που δεν ξέρει!
• Χρόνια πολλά μαμά!

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα