Gruyères όπως λέμε τυρί

Έχω λίγο επαναπαφθεί. Το παραδέχομαι. Μία όμως ανάρτηση για το όμορφο Gstaad που είχα γράψει τον Νοέμβριο του 2015 με επανέφερε. Σας είχα υποσχεθεί περισσότερες ταξιδιωτικές αναρτήσεις για την Ελβετία και τις γύρω χώρες. Και η αλήθεια είναι ότι λόγω του Στεφάνου κάπως περιορίστηκαν οι μετακινήσεις μας, επουδενί όμως δεν σταμάτησαν. Απλά, ίσως με τον καιρό, κάπως να έχουμε εξοικειωθεί και να μην μας εντυπωσιάζει όπως στην αρχή αυτή η πραγματικά ασύλληπτη ομορφιά της Ελβετίας. Είναι που είναι και ο χρόνος πιεσμένος οπότε οι αναρτήσεις γράφονται πιο βιαστικά και πιο βράδυ. Οι ομορφιές όμως είναι εδώ, όπως και τα κοντινά ταξίδια, οπότε έχουμε πολύ υλικό για ελβετικές περιπλανήσεις και εμπνεύσεις. Επανέρχομαι λοιπόν παρουσιάζοντάς σας το πανέμορφο, μικροσκοπικό και παραμυθένιο Gruyères.

Gruyères όπως λέμε τυρί. Ναι, είναι το χωριό απ' όπου κατάγεται το φημισμένο κίτρινο, ελβετικό τυρί με το ίδιο όνομα. Δεν ξέρω αν το έχετε δοκιμάσει. Είναι αρκετά δημοφιλές παγκόσμια. Είναι ένα αρκετά έντονο τυρί και στη γεύση και στο άρωμα, όπως και τα περισσότερα ελβετικά. Τρώγεται ωμό (όπως θα τρώγαμε εμείς την γραβιέρα μας) αλλά είναι και το βασικό συστατικό για τα περιβόητα fondue και raclette. Ναι, η μυρωδιά του είναι πολύ έντονη αλλά η γεύση του είναι εξαιρετική. Ψάξτε το αν θέλετε και στην Ελλάδα. Εγώ το βρήκα μέχρι και σε burger και ήταν πολύ καλή επιλογή. Πολλοί, όπως και εγώ στην προ-ελβετίας ζωή μου, δεν γνωρίζουν ότι το Gruyères είναι ονομασία προέλευσης. Οι τουριστικοί πράκτορες και ξεναγοί όμως το γνωρίζουν πολύ καλά για αυτό και τους πιο τουριστικούς μήνες το μικρό αυτό χωριουδάκι γεμίζει με πούλμαν, Κινέζους - Ρώσους - Αμερικάνους, φωτογραφικές μηχανές και βαβούρα. Εννοείται ότι αυτές τις περιόδους αν μπορείς το αποφεύγεις.

Στο Gruyères φτάνεις μέσα από μία πολύ όμορφη διαδρομή η οποία στη πλειοψηφία της απλώνεται μέσα στη φύση. Βουνά, μικροσκοπικά χωριά διάσπαρτα, λίμνες, νησάκια, εκκλησάκια, το τοπικό τρένο να περνά μέσα από τα λιβάδια, μικρά τελεφερίκ για τις τοπικές πίστες του σκι, chalets.... Τοπία μαγικά όλες τις εποχές του χρόνου. Δείτε τις φωτογραφίες και θα καταλάβετε. Και όταν φτάνεις, συνειδητοποιείς ότι ένα τόσο δα μικρό κάστρο και τα μαγαζάκια εντός των τειχών του είναι όλο και όλο το Gruyères. Μα είναι όμως τόσο όμορφο. Ανεβαίνεις με τα πόδια και περνώντας την πύλη αντικρύζεις αυτά τα παραμυθένια κτίρια που στην πλειοψηφία τους προσφέρουν αυτό που περιμένουν οι περισσότεροι: παραδοσιακό fondue και raclette. Ναι, ακόμα και στους 30 βαθμούς του καλοκαιριού. Εννοείται πως οι Ελβετοί τα τρώνε μόνο χειμώνα. Οι τουρίστες όμως δεν χάνουν την ευκαιρία. Και ενώ το fondue όλο και κάπου το έχουν δοκιμάσει οι περισσότεροι ή το έχει πάρει το μάτι τους, το raclette είναι ίσως λιγότερο γνωστό. Παραδοσιακά είναι ένα τεράστιο κεφάλι τυρί το οποίο τοποθετείται μπροστά σε τζάκι, και η πλευρά του που λιώνει σιγά-σιγά τοποθετείται σε πιατάκια ώστε να φαγωθεί ζεστό, εκείνη την ώρα, με φρεσκοτριμμένο πιπέρι, βραστές πατάτες, τουρσί και αλλαντικά. Τη θέση της φωτιάς και του τζακιού, έχει πάρει πλέον ειδικό μηχάνημα πάνω στο οποίο τοποθετείς ένα "τούβλο" τυριού, λιώνει και συνεχίζεις κανονικά τη διαδικασία.

Το Gruyères βρίσκεται στο καντόνι του Fribourg το οποίο είναι δίγλωσσο (γαλλικά - γερμανικά), ενώ λόγω του τουρισμού, δεν δυσκολεύεσαι να συνεννοηθείς και στα αγγλικά. Η βόλτα στην μεσαιωνική πόλη και στο κάστρο διαρκεί μια - δυο ώρες και συνοδεύεται απαραιτήτως από φαγητό. Από εκεί, πολύ κοντά είναι και το εργοστάσιο σοκολάτας της παραδοσιακής ελβετικής εταιρείας Maison Cailler (πάλι μέσα από μία πολύ όμορφη διαδρομή μέσα στη φύση) και βεβαίως το Gstaad και η Bernese Oberland (το μέρος δηλαδή των Άλπεων γύρω από την Βέρνη). Σχεδόν με όλους μας τους επισκέπτες έχουμε πάει στο Gruyères και δεν έχει υπάρξει κάποιος μέχρι στιγμής ο οποίος δεν το έχει αγαπήσει.

Αν βρεθείτε λοιπόν προς την γαλλόφωνη Ελβετία ή στα μέρη γύρω από την πρωτεύουσα Βέρνη, βάλτε και το μικρό Gruyères στο πρόγραμμά σας. Θα γεμίσει όλες σας τις αισθήσεις!

ανδριάνα