How was your week?

• Just the two of us! Παρασκευή 30.12 και ο συνοδοιπόρος κατηφόρισε προς το κέντρο για την καθιερωμένη, ετήσια συνάντηση με την αντροπαρέα, γνωστή και ως "Τι κρατάς τι πετάς".
• Οπότε τα δυό μας, ο Στέφανος και εγώ, κάναμε τις δουλειές μας στο σπίτι, επισκεφθήκαμε την αδελφή μου για να παίξουμε με το Αρτεμάκι, συναντήσαμε για λίγο τον Bill με την Kathy που έφτασαν από Αμερική, βάλαμε τους ορούς μας (ευτυχώς πάει καλύτερα η ίωση) και την ώρα του μπάνιου, ήρθε και ο μπαμπάς μας.
• Παραμονή Πρωτοχρονιάς και αυτή τη φορά ακούσαμε τα κάλαντα! Γιατί μας ξέχασαν τα Χριστούγεννα.
• Και ήρθε και το γνωστό παρεάκι Άρτεμις - Μαρία - Απόλλων, με τα γνωστά τους κερατάκια, και κουδουνάκια, και μας είπαν τα κάλαντα, και έπαιξαν με τον Στεφανάκο.
• Μεσημεριανή, κρύα βόλτα στη Γλυφάδα και επιστροφή σπίτι για καφέ με τον Georgy που κατέβηκε για τα διαδικαστικά και να μας δει. Διαδικαστικά γιατί θα είναι πλέον ο νέος ιδιοκτήτης του αγαπημένου μας mini. Πάει σε καλά χέρια οπότε είναι όλα τα μέρη χαρούμενα.
• Μα τι κούραση; Τι νύστα; Σαν να βγαίνει όλη η κούραση συσσωρευτικά όλων των εορτών.
• Ήσυχη, οικογενειακή παραμονή πρωτοχρονιάς με τις οικογένειες σπίτι μας, σπιτικά φαγητά (όλοι φτιάξαμε από κάτι), βασιλόπιτα χωρίς φλουρί (κάναμε κλήρωση και βγήκε κερδισμένος ο μπαμπάς μου!), συζητήσεις και μαζέματα.
• Γιατί η Πρωτοχρονιάτικη Κυριακή ήταν και η ημέρα της αναχώρισής μας.
• Όλο το πρωινό λοιπόν προσπαθούσαμε να συμμαζέψουμε το σπίτι και τα υπάρχοντά μας.
• Αναχώριση από Ελ. Βελ. στις 14.00 με τον μικρό να τρώει και να κοιμάται 1,5 ώρες  εν πτήση πάνω στον μπαμπά του!
• Άφιξη χωρίς προβλήματα στη Γενεύη, γρήγορη αναχώριση από το αεροδρόμιο (να είναι καλά η προτεραιότητα της Aegean στις οικογένειες!) και βουρ για το αυτοκίνητο που μας περίμενε υπομονετικά τόσες ημέρες στο parking.
• Είναι και αυτό μια πολυτέλεια! Να μπορείς να μπεις μέσα σε 10' στο αυτοκίνητό σου και να επιστρέψεις ήσυχα και ωραία σπίτι σου. Χωρίς να κουβαλάς ένα καρότσι, ένα μωρό και 2 βαλίτσες πάνω - κάτω στα τρένα και στα ταξί.
• Ύπνος στις 21.00. Τέτοια ήταν η κούρασή μας!
• Δευτέρα = αργία (ευχαριστώ Θεέ μου!)! Πυρετός λοιπόν εργασιών για να μπει αυτό το σπίτι τώρα σε μια σειρά, και βάλε πλυντήρια, και σκούπες, και άδειασε βαλίτσες, και μαγείρεψε, και κατέβασε το κρεβατάκι του μικρού ένα επίπεδο.... Τουλάχιστον καταφέραμε και ήπιαμε ωραίο καφέ με τους γείτονες στο κέντρο της πόλης για να κάνουμε τα updates μας.
• Και ευτυχώς που κατεβάσαμε το κρεβατάκι του Στέφανου γιατί ήδη δεν αρκείται στο μπουσούλημα και θέλει πάσει θυσία να σηκωθεί! Και γραπώνεται απ' όπου βρει! Τα μισά εκ των οποίων δεν είναι καν σταθερά για να τον κρατήσουν.
• Και έχει τόση πλάκα! Αλλά είναι και τόσο επικίνδυνο!
• Την Τρίτη λοιπόν που είμασταν πάλι οι 2 μας, ήμουν ο bodyguard! Γιατί μέσα σε 5 λεπτά είχε πέσει 2 φορές! Μία ανάσκελα, μία μπρούμυτα! Με την αντίστοιχη δόση κλάμματος! Οπότε γύρω - γύρω στο σπίτι ο Στέφανος, από πίσω και εγώ! Πω πω! Έτσι θα την βγάλουμε μέχρι να περπατήσει;
• Είχε όμως ωραίο ήλιο την Τρίτη και καθαρό ουρανό!
• Και κάναμε ωραία βόλτα, πήγαινε - έλα στο κοντινό μας εμπορικό! Γρήγορο περπάτημα μήπως βρούμε λίγο τη φόρμα μας.
• Σας έχω πει ότι ο διπλανός μας είναι Αργεντίνος, πρώην αστέρας του ελβετικού ποδοσφαίρου; Κάποια μεσημέρια βάζει τέρμα latin μουσική και τραγουδάει! Και είναι τόσο ωραία! Τον φαντάζομαι να χορεύει μόνος του στο σαλόνι. Μακάρι να ήξερα να χορεύω και εγώ.
• Πέμπτη με lunch break οι 3 φίλες στην όμορφη Bienne, με την έτοιμη-να-σκάσει-έγκυο Έλενα (ε, ε, έρχεται!), την γεμάτη νέα σχέδια Ρόζα και εμένα. Και έξω χιόνιζε, και μέσα είχε ζέστη, και πολλές αναλύσεις, πολλές εξελίξεις, πολλά διλήμματα, έναν Στέφανο που προσελκούσε τα βλέμματα όλων, θρεπτικές σαλάτες και όμορφη ατμόσφαιρα.
• Μα πόσο όμορφο, ήσυχο και αριστοκρατικό είναι το χιόνι. Ειδικά όταν δεν σου δημιουργεί σχεδόν κανένα πρόβλημα στις μετακινήσεις, στη θέρμανση... Απλά κάθεσαι και το απολαμβάνεις!
• Και την Πέμπτη από το μεσημέρι γυρίσαμε σχεδόν βράδυ σπίτι. Γιατί το απογευματάκι μας περίμενε η Βάγια στο καινούργιο της σπίτι. Με την όμορφη γωνία παραθύρων που έβλεπαν στο φωτισμένο κάστρο του Colombier και στα κάτασπρα δέντρα. Με τον Στέφανο να οργώνει το πάτωμα και να ανεβοκατεβάζει τα λαμπάκια, εμάς να αναλύουμε την ελβετική ζωή, την μητρότητα και τα σχέδια του 2017 και τους άντρες να προσέρχονται κατά τις 18.00 για τσάι και σπιτικό τιραμισού.
• Μερικές φορές χρειάζεται ένα απλό κλικ για να λάβεις μία απόφαση που σε παιδεύει μέρες, μπορεί και μήνες. Θα σας τα γράψω όλα γιατί έχω χάσει τον ύπνο μου.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα