How was your week?

• H Παρασκευή μάς περίμενε με λίστα δουλειών, χιονόνερο (που όλα τα έκανε λιγάκι πιο δύσκολα), τρελή κίνηση στους δρόμους - στα καταστήματα - στα πεζοδρόμια - στα εμπορικά - στα καφέ - στα εστιατόρια ... που έκανε ακόμη και την αγορά ενός βιβλίου υπόθεση σχεδόν μιας ώρας.
• Προμηθευτήκαμε και τα απαραίτητα - τα πιο νόστιμα του κόσμου όλου - κουραμπιεδάκια από το αγαπημένο Mon Quartier, έβγαλα στα γρήγορα και φωτογραφία διαβατηρίου και πήγα αφού κοιμήθηκε ο μικρός στην Αστυνομία και δεν υπήρχε ψυχή! 
• Πόσο του αρέσει το νέο του, χοροπηδηχτό παιχνίδι! Αυτό που μπαίνουν μέσα τα πόδια, χοροπηδάει σαν τραμπολίνο και έχει και χίλια παιχνιδάκια γύρω γύρω! Σαν να είναι στην Disneyland! Ευχαριστούμε Μ.!
• Το βραδάκι υποδεχτήκαμε την γνωστή αντροπαρέα (Δημήτρης - Θοδωρής - Γιώργος) και καθίσαμε με τζάκι και κρασί (εντάξει και κάτι burgers) και συζητήσαμε, αναπολήσαμε, γελάσαμε (είχε ένα φεγγάρι σαν κομμένο νύχι) και η ώρα πήγε 02.00.
• Το Σάββατο ξεκίνησε με βόλτα στη Γλυφάδα για τα υπόλοιπα δώρα και γρήγορο - οικογενειακό καφέ, και συνεχίστηκε με το στάδιο Α' του Χριστουγεννιάτικου μαγειρέματος με την Ζ. Που σημαίνει έτοιμο το γλυκό για να δέσει στο ψυγείο.
• Πρώτη παγκόσμια διανυκτέρευση του μικρού Στέφανου εκτός σπιτιού! Τον κοιμήσαμε στην γιαγιά του ώστε να παρευρεθούμε στο καθιερωμένο ρεβεγιόν του αγαπημένου μας εορτάζοντα Χρήστου.
• Και περάσαμε όλοι υπέροχα! Και ο Στέφανος που κοιμήθηκε μια χαρά, και η γιαγιά με τον παππού που τον είχα από το πρωί για παρέα, και εμείς που και είδαμε τόσους φίλους μαζεμένους και κοιμηθήκαμε λιγάκι παραπάνω.
• Μη φανταστείτε.... 08.00 είχαμε ξυπνήσει αλλά από το 06.00 κάνει διαφορά!
• Χριστούγεννα! Με συνέχεια στις μαγειρικές, άφιξη της οικογένειας + του φίλου Μυζ, ωραιότατο μενού, λίγο παίδεμα με τον Στεφανάκο που νύσταζε - γκρίνιαζε, ανταλλαγή δώρων, φωτογραφίσεις από τη νέα φωτογράφο της οικογένειας Άρτεμις, ανακοινώσεις, συζητήσεις.... Γεμάτη ημέρα. Όμορφη ημέρα.
• Και επιστρέφοντας σπίτι κάναμε κ μια γρήγορη στάση στους γείτονες ΚΚ για μια αγκαλιά και 2 κουβέντες.
• Και το βράδυ ζήσαμε το 1ο δράμα μετά από πολύ καιρό! Απαρηγόρητος ο κακομοίρης από τις 02.30 έως τις 06.00! Πω πω! Δόντια μάλλον. Μα πόσο κλάμα! Φαντάζεστε πώς είμασταν το πρωί.......
• Ηλιόλουστη Δευτέρα, χωρίς πολλές υποχρεώσεις που σημαίνει ότι κάναμε ωραίες βόλτες οι 3 μας, τσιμπήσαμε ψαρικά, χαλαρώσαμε σπίτι και το βράδυ πεταχτήκαμε και ένα θεατράκι.
• "Και τώρα οι δυό μας" με τον Π. Φιλιππίδη και την Λ. Κονιόρδου. Το έργο είχε ενδιαφέρον, ο Φιλιππίδης (που είδα για 1η φορά στο θέατρο) ήταν εντυπωσιακός, η Κονδιόρδου όμως ήταν άκρως απογοητευτική. Κρίμα γιατί φαινόταν σαν να μην μπορούσε να ακολουθήσει την ενέργεια του έργου και του συμπρωταγωνιστή της.
• Και εκεί λίγο πριν μπούμε στο θέατρο, έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον φίλο Γ. γεμάτο καλά λόγια. Ευχαριστώ! Είναι τόσο όμορφο να ακούς όμορφα λόγια για τη δουλειά σου, πόσο μάλλον όταν προέρχονται από ανθρώπους ταλαντούχους.
• Βραδινό δράμα #2 με κλάμα για κανα δύωρο αυτή τη φορά. Ευτυχώς όμως, μας λυπήθηκε (ο Θεός και ο Στέφανος) και όταν τον πήραμε στο κρεβάτι μας κατά τις 08.00, που συνήθως κάθεται κανά 10λεπτο και μετά θέλει να σηκωθεί να παίξει, αυτή τη φορά ξάπλωσε και κοιμήθηκε για πρώτη φορά μαζί μας για 2 ώρες σχεδόν ακόμα! Βάλσαμο!
• Πάει και ο George ο Michael. Τι θλίψη και τι νοσταλγία με έπιασε. Η ελληνική του συναυλία ήταν από τις πιο όμορφες, ξέφρενες, διασκεδαστικές που έχω πάει.
• Επίσκεψη στη βορεινή οικογένεια στην Κηφισιά για ηλιόλουστες βόλτες, κάτι αλλαγές δώρων, και τσίμπημα με τα ξαδελφάκια. Πόσο όμορφα περνάει ο Στέφανος με τα ξαδελφάκια του! Και πόσο τον περιποιούνται!
• Πρωινό σκασιαρχείο για τον φίλο Γιάννη προκειμένου να πιούμε μαζί έναν καφέ και να ιδωθούμε μετά από πολύ καιρό! Οι θυσίες και η αγάπη των φίλων. Και επειδή ξέρω ότι θα το διαβάσει, ευχαριστώ Γιάννη μου! 
• Βροχή, οπότε τα σχέδια για το κέντρο της Αθήνας μετατρέπηκαν σε Golden Hall. Με κόσμο, γρήγορη βόλτα, γρήγορες αγορές και καφέ με την αγαπημένη μας Κατερίνα.
• Και το βράδυ είχαμε σχεδόν απαρτία (αχ αυτές οι παιδικές αρρώστιες και μύξες!) με τις πρώην, αγαπημένες μου συναδέλφους με τα των συντρόφων τους. Και ήταν τόσο όμορφα! Σαν να μην είχε περάσει μία ημέρα από τότε (πάνε πλέον 5 χρόνια! ήλεγξα το βιογραφικό μου για να εντοπίσω την ημερομηνία!) που βρισκόμασταν για 8, και 10, μη σας πω και 12 ώρες η μία δίπλα στην άλλη.
• Και γελάσαμε τόσο! Και είναι πάντα τόσες και τόσο παραστατικές οι εξιστορήσεις! Και τσιμπήσαμε, και ήπιαμε, και αγκαλιαστήκαμε, και αναπολήσαμε, και κάναμε σχέδια ...
• Ο μικρός όμως Στέφανος συναχώθηκε! Και τα πρώτα σημάδια φάνηκαν εκεί κατά τις 22.00 που αρχίσαμε να ανεβοκατεβαίνουμε στο δωμάτιό του μία εγώ, μία ο συνοδοιπόρος. Και ρουθούνιζε σαν γουρουνάκι.... Και από τις 00.00 και μετά άρχισαν κανονικά τα όργανα. Κατά τις 04.00 πρέπει τελικά να κατάφερε να κοιμηθεί για κανα 3ωρο ο κακομοίρης.
• Και το πρωί ήρθε ο γιατρός και μας επιβεβαίωσε ότι το μικρό φυστίκι περνάει την πρώτη του ίωση. Κόλλησε μάλλον τα Χριστούγεννα και το φαινόμενο βρίσκεται στην αρχή του. Και τρέχει η μύτη του, και τα μάτια του, και φτερνίζεται αλλά από κέφι τα πάει καλά.
• Αχ αυτή την οικογένεια την έχει θερίσει ο στρεπτόκοκκος! Και δεν θα τους δούμε και ας είμαστε στην ίδια πόλη. Αχ αυτές οι παιδικές αρρώστιες... ξανά! Πόσο κρίμα.
• Και είναι δύσκολο, και επίπονο αλλά κάποιες φορές αυτές είναι οι πιο σωστές και ώριμες αποφάσεις. Δεν θα ιδωθούμε λοιπόν αλλά είναι για το καλό όλων.
• Χιόνι!! Δεν προλάβαμε να το δούμε στην Ελβετία και το είδαμε στη Βούλα! Τι σοκ όταν άνοιξα τα πατζούρια το πρωί της Πέμπτης!
• Και μείναμε όλη ημέρα σπίτι, με οικογενειακές επισκέψεις και τον φίλο Αντώνη που καταφέραμε να δούμε έστω και για λίγο.
• Και δώστου ορούς στη μύτη, και κολλύρια στα μάτια, και βαμβάκια, και κρέμες στα δόντια, και λάδια ευκαλύπτου.....
• Και το βράδυ ήρθαν οι φίλοι.... με απουσίες και αυτή τη φορά. Και ενώ στο μυαλό μας ετοιμάζαμε ωραία μαγειρέματα και εορταστικά δείπνα, η πραγματικότητα μάς γείωσε και έτσι το φαγητό ήταν από παραγγελία, το τραπέζι πιο λιτό, οι φίλοι λιγότεροι αλλά το τζάκι ζεστό, τα χαμόγελα πλατιά, οι συζητήσεις καυτές, το κρασί κόκκινο και η αγάπη πολλή. Όπως πάντα.
• Ευελιξία. Προσαρμοστικότητα. Αισιοδοξία. Υπομονή. Κατανόηση. Προτεραιότητες. Σεβασμός. Αλληλεγγύη.
• Μία παιδική ασθένεια = χίλια μαθήματα 

Καλό, πρωτοχρονιάτικο σαββατοκύριακο αγαπημένοι μου!

Να ξεφαντώσετε τις πίκρες και τις δυσκολίες του 2016 και να ανοίξετε τις αγκαλιές σας στις χαρές και τα χαμόγελα του 2017. 
Θα τα πούμε με το καλό με το νέο έτος σε ελβετικό πάλι έδαφος.

ανδριάνα