How was your week?

• Παρασκευή με γρήγορο τσίμπημα το μεσημέρι με τον συνοδοιπόρο, απογευματινό ραντεβού στον παιδίατρο για εμβόλιο (πολύ καλύτερα τα πήγαμε αυτή τη φορά!), σούπερ - μάρκετ (μα συνέχεια ψωνίζουμε τρόφιμα!) και βραδινή πρεμιέρα του The Young Pope (το είδατε;) παρέα με sushi.
• Αγοράσαμε και φιλέτο για την πρώτη δοκιμή κρέατος του μικρού. Αν σας πω το κόστος θα ουρλιάξετε! 99 φράγκα το κιλό!! Ευτυχώς εμείς αγοράσαμε μόλις 100γρ.
• Ευτυχώς οι ύπνοι του μικρού φυστικιού επανήλθαν πάνω - κάτω στα γνωστά του επίπεδα, με σερί ύπνο δηλαδή για κανά 8ωρο (για εκείνον) και 3-4 επισκέψεις δικές μας κατά τη διάρκεια της νύχτας.
• Πω πω κρύο το Σάββατο! Αν δεν έχει ήλιο είναι άλλος καιρός!
• Και έφαγε ο μικρός το μοσχάρι - χρυσό, παρέα με γλυκοπατάτα, και τα πήγαμε έτσι και έτσι. Την Κυριακή όμως στην 2η προσπάθεια έφαγε πρώτη φορά όλο το μπολάκι των λαχανικών.
• Μετά από μήνες, ήπιαμε τον καφέ μας στο πάλαι ποτέ αγαπημένο L' Aubier, αφήνοντας το καρότσι έξω και κρατώντας αγκαλιά τον Στεφανάκο.
• Και το βράδυ ήρθαν οι φίλοι γιατροί για κοκκινιστό με μακαρόνια, μωρουδιακές συζητήσεις, εργασιακά updates και αναλύσεις περί παντός επιστητού. Πολύ ωραία ήταν.
• A! 'Εφτιαξε και ο συνοδοιπόρος μαλακά μπισκοτάκια με nutella που τα είχε άχτι! Γρήγορα, εύκολα, με 3 υλικά και ένα μπολ.
• Ηλιόλουστη Κυριακή και ο συνοδοιπόρος βγήκε για τρέξιμο και εμείς απολαύσαμε pepper 96.6, ήλιο και αγκαλιές.
• Και το μεσημέρι ξεκινήσαμε για γρήγορη βόλτα στο κέντρο της Βέρνης (με καφέ to-go... σπάνια περίπτωση στην Ελβετία) και καταλήξαμε στο νέο, όμορφο & φωτεινό σπίτι φίλων για γιουβέτσι (μιαμ!) και σούπα (που ενθουσίασε τον συνοδοιπόρο), πρώτες γνωριμίες με τον Στέφανο, εξιστορήσεις όλων των συμβάντων των τελευταίων μηνών, παιχνίδια και νέα ραντεβού.
• Η Κυριακή έκλεισε με πολύωρη, τηλεφωνική συζήτηση με την κα Ζ. η οποία μελέτησε τον αστρολογικό χάρτη του φυστικιού και μας μετέφερε αυτά που είδε ως τάσεις. Έχουμε να ζήσουμε! Τέσσερις σελίδες σημειώσεις κράτησα. Πώς βλέπετε εμένα; Ε, καμία σχέση.
• Μαθήματα, μαθήματα, μαθήματα... Και μετά αλλαγή, αλλαγή, αλλαγή. Ναι, πάλι. Εσαεί.
• Μα είναι μαγική η φύση το φθινόπωρο, δεν συμφωνείτε; Πόσα χρώματα!
• Τι σας έγραφα παραπάνω; Ότι επανήλθε ο μικρός στους ύπνους του; Αχ... λίγες ημέρες έτσι και τις υπόλοιπες ... γιουβέτσι. Συνεχή ξυπνήματα δηλαδή. Και 3-4 φορές την ώρα!
• Είναι που είναι οι Δευτέρες..... μάλλον κακοπέφτουν και στον μικρό και γίνονται πολύ δύσκολες. Και μου το είχε πει η φίλη Danielle, είναι που έχει συνηθίσει και τους 2 γονείς το σκ και η Δευτέρα του πέφτει βαριά.
• Όμορφες, φθινοπωρινές ημέρες, με ήλιο, ψυχρούλα και αεράκι! 
• Πήραμε και εμείς τους δρόμους για βόλτες και δουλειές με τον μικρό Στέφανο. Και όταν δεν κοιμάται στο καρότσι χαζεύει τα δέντρα και τον κόσμο. Και πολύ του αρέσει.
• Και πλέον σπίτι, κάθεται στο καρεκλάκι του, με το τραπεζάκι του μπροστά, και είναι σαν μικρός κύριος. Πόσο πλάκα έχει! Ακουμπάει και τα χέρια του στα μπράτσα και αράζει.
• Έτσι, τον έχω δίπλα μου, αγναντεύει τη λίμνη και μου ρίχνει και εμένα πού και πού καμιά ματιά και κανά χαμόγελο.
• Μη φανταστείτε, για κανά τεταρτάκι είμαστε έτσι, μετά... βαριόμαστε! Κλασικά.
• Γεύση εβδομάδας: κρόκος. Μιαμ!
• Αχ η ευτυχία του να τον παίρνει μόνο του ο ύπνος και να κοιμάται γαλήνια.
• Πέτυχα -επιτέλους- ανοιχτό και το μικρό Ινδικό της πόλης, που τα μεσημέρια έχει take - away. Ανοίγει όμως 2 ώρες όλες και όλες (ελβετοί!) και έτσι πρέπει να έχεις δώσει ραντεβού για να το πετύχεις.
• Ήταν τέτοια η κούρασή μου που ούτε πήρα χαμπάρι τον συνοδοιπόρο που σηκώθηκε κατά τις 04.30 και τάισε τον μικρό. Και έτσι, όταν τον άκουσα κατά τις 06.30 να γκρινιάζει, χάρηκα τόσο πολύ που επιτέλους κοιμήθηκε κάποιες ώρες σερί (και αυτός και εμείς) και με ένα πήδημα πετάχτηκα από το κρεβάτι με τη φράση "άσε, θα πάω εγώ να τον ταΐσω" για να έρθει η απάντηση του συνοδοιπόρου και να επανέλθω στην πραγματικότητα.
• Θυμάστε που σας έλεγα για την καθηγήτρια Γαλλικών μας, την Ελά; Που μιλά πόσες γλώσσες και που έχει δει ότι ταινία έχει κυκλοφορήσει, από Κορεάτικη και Σκανδιναβική μέχρι Ρώσσικη και Ελληνική. Ε, την ρώτησα. Και μου απάντησε ότι δεν έχει περάσει ημέρα της ζωής της που να μην έχει διαβάσει βιβλίο και που να μην έχει δει ταινία. I rest my case.
• Και μας είπε ότι "εγώ είμαι και 40 χρονών, έχετε χρόνο να δείτε ταινίες μέχρι να φτάσετε στην ηλικία μου". Ουδέν σχόλιο.
• Την Πέμπτη λοιπόν, μετά το μάθημα με την Ελά που περισσότερο με συνάντηση φίλων μοιάζει παρά με τυπικό μάθημα, αφοσιωθήκαμε στις χειροτεχνίες! Η Ρόζα, ο Στέφανος και εγώ. Και τα πήγαμε περίφημα! Δεν αποκαλύπτω περισσότερα όμως γιατί είναι έκπληξη.
• Και ο συνοδοιπόρος είχε επαγγελματικό δείπνο οπότε δεν τον είδαμε καθόλου την Πέμπτη. Περάσαμε όμως πολύ όμορφα και δημιουργικά με τον μικρό Στέφανο. Τόσο που στις 18.00 ήταν πτώμα!

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα