Καινούργια μάτια

Πώς είναι να βλέπεις τα ίδια πράγματα αλλά με καινούργια μάτια; Σαν να τα βλέπεις όλα για πρώτη φορά! Ξανά και ξανά. Έτσι νομίζω ότι είναι η ζωή ενός νεογέννητου. Κάθε ημέρα βλέπει τα ίδια πράγματα τα οποία όμως του φαντάζουν εντελώς νέα ή τουλάχιστον πολύ διαφορετικά. Γιατί μπορεί να είναι η ίδια μαμά και ο ίδιος μπαμπάς αλλά τώρα βλέπει και τις λεπτές ρυτίδες τους γύρω από τα μάτια, και τους αναγνωρίζει μέσα στο πλήθος, και χαμογελάει μόνο με το άκουσμα της φωνής τους. Γιατί είναι το ίδιο σαλόνι, με τις ίδιες αφίσες στους τοίχους τις οποίες όμως μέχρι πρότινος μάλλον δεν έβλεπε καν, μετά τις έβλεπε αχνές και ασπρόμαυρες και τώρα, σιγά - σιγά, του ξεδιπλώνονται σε όλο τους το μεγαλείο, με ολοζώντανα χρώματα. Και δεν είναι μόνο τα "ολοκαίνουργια" μάτια, είναι όλες οι αισθήσεις. Το πετσετάκι που πέρναγε εντελώς απαρατήρητο, τώρα είναι αντικείμενο μελέτης μέσω της αφής αλλά και της γεύσης. 

Για αυτό η ζωή είναι τόσο όμορφη για αυτά τα αξιολάτρευτα πλασματάκια που λέγονται μωρά. Γιατί καθε ημέρα είναι και μια νέα περιπέτεια και ας μην ζήσουν -στην ουσία- τίποτα καινούργιο. Και ας μην απομακρυνθούν από το γνωστό δωμάτιο, με τα γνωστά παιχνίδια, τους γνωστούς ήχους και τις γνωστές μυρωδιές. Στην ουσία όμως, τίποτα δεν είναι τόσο γνωστό και τόσο κοινότυπο όσο νομίζουμε. Γιατί όλα αλλάζουν αν αποφασίσεις να τα δεις αλλιώς. Για αυτό και μπορούν να ασχολούνται με κάτι τόσο κοινότυπο και "ανιαρό" -για εμάς- όπως ένα πετσετάκι, επί ώρες. Γιατί του δίνονται ολοκληρωτικά και συγκεντρώνουν όλες τους τις αισθήσεις ώστε να το ανακαλύψουν με όλους τους δυνατούς τρόπους. Πόσα μαθήματα παίρνουμε από τα παιδιά... Αρκεί να τα παρατηρούμε! Γιατί υπάρχουν χίλιοι τρόποι να γνωρίσεις και να ζήσεις αρκεί να αλλάξεις τον τρόπο, την προσέγγιση, τις πεποιθήσεις. Αυτά σκεφτόμουν επιστρέφοντας μετά από 3 εβδομάδες στο Ελβετικό μας σπίτι και παρατηρώντας πόσο έχει αλλάξει το μικρό μας φυστίκι και πώς κοιτούσε τριγύρω του σαν να τα έβλεπε όλα για πρώτη φορά. Γιατί τα μάτια του ήταν ολοκαίνουργια! Μακάρι να μπορούσαμε να διατηρήσουμε αυτή την παιδική περιέργεια και δίψα για ζωή.

"Το ταξίδι της ανακάλυψης δεν σημαίνει να ψάχνεις καινούργια μέρη αλλά να έχεις καινούργια μάτια" 

Marcel Proust.