Διακοπές

Πόσο διαφορετικές θα είναι αυτές οι διακοπές! Οι πρώτες στην Μ. Σ. (Μετά Στεφάνου) εποχή. Σκεφτόμουν τα φετινά μου θέλω, τα φετινά μου όνειρα. Ποιες εκδρομές, ποιες απρόσιτες παραλίες, ποια μπαράκια, ποια κοκτέιλ, ποια εστιατόρια, ποια καραβάκια και ποια ξενύχτια.... Και δεν θα μου λείψουν όλα αλλά κάποια θα μου λείψουν. Ψέματα δεν θα σας πω. Ούτε θα σας ζωγραφίσω την ιδανική, οικογενειακή κατάσταση -που δεν υπάρχει. Γιατί τα beach bar μάλλον τα χόρτασα, δεν χόρτασα όμως τις ερημικές παραλίες, τα ιστιοπλοϊκά και τα βράδια με φίλους στις αυλές. Θα ξανάρθουν, πού θα πάνε.... 

Τι ονειρεύομαι για φέτος; Ονειρεύομαι ησυχία. Τα αγόρια μου χαμογελαστά και ήρεμα. Ύπνο. Και λίγο ακόμα ύπνο. Και λίγη ακόμη ησυχία. Χωρίς γκρίνια και εντάσεις. Και χρόνο. Όχι πολύ. Τόσο όσο να προλάβω να διαβάσω -επιτέλους- ένα βιβλίο. Και τόσο όσο να προλάβω να κάνω μια βουτιά και μία συζήτηση. Και αγκαλιές. Οι τρεις μας. Και βόλτες στη δύση. Και τα πλατιά, αθώα και τόσο αυθεντικά χαμόγελα του Στέφανου που κάνουν την καρδιά μου να χάνει ένα χτύπο -που λένε και οι άγγλοι. Και τις σφιχτές αγκαλιές με τον συνοδοιπόρο και τα συνωμοτικά βλέμματα γεμάτα αγάπη. Και γέλια με τους φίλους που τυχαία θα συναντήσουμε. Ίσως και καμιά πρωϊνή yoga. Και παγωτά. Λέτε; Μου φαίνονται τόσο εξωπραγματικά όλα τα παραπάνω που αν μου λέγατε ότι φέτος θα πηγαίναμε στην Ιαπωνία για διακοπές μάλλον θα μου ακουγόταν πιο εφικτό. Για να δούμε...

Οι ήδη γονείς της παρέας μάλλον τα διαβάζουν και κουνούν συγκαταβατικά το κεφάλι τους. Και εγώ τα υποπτευόμουν όλα αυτά παρακολουθώντας τους -πολλούς- γονείς της παρέας και των οικογενειών μας. Όλα όμως είναι ένα τσικ πιο δύσκολα απ' ότι τα περίμενα. Είναι και οι δικές μας συνθήκες διαφορετικές από τον ελληνικό μέσο όρο. Καμία γιαγιά και κανένας παππούς στο προσκήνιο. Ούτε για μία ώρα. Καμία νταντά ή φίλη. Μόνο εγώ με τον Στέφανο για 10 ώρες και με την πολύτιμη συνεισφορά του συνοδοιπόρου για τις υπόλοιπες πριν τον ύπνο. Και μερικές φορές αυτές οι ώρες απλά δεν περνούν. Και είναι κρίμα να χάνεις το τώρα απλά αναμένοντας τον επόμενο θηλασμό, τον επόμενο ύπνο, την επόμενη ησυχία, την επόμενη άφιξη του συνοδοιπόρου. Αλλά μερικές φορές είναι απλά έτσι. It is what it is. Είμαι βέβαιη όμως ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες... Τις βλέπω ήδη!

Διακοπές = αλλαγή. Θετική αλλαγή. Σε αυτήν λοιπόν ευελπιστώ και εγώ αυτό το καλοκαίρι. Για αυτές τις λίγες ημέρες να ξεκουραστώ, να ησυχάσω, να απολαύσω και να βρω λιγάκι τον εαυτό μου.

Σας στέλνω τις πιο ξέγνοιαστες, ηλιόλουστες και αλατισμένες μου ευχές για να είναι και οι δικές σας διακοπές ονειρεμένες. Αμήν!

ανδριάνα