How was your week?

• Ε ε έφτασε! Η ημέρα της αναχώρισης! Και αφού κάναμε κάποιες τελευταίες δουλειές το πρωί, αναχωρήσαμε για το αεροδρόμιο της Γενεύης.
• Πάλι καλά που είμασταν προνοητικοί και αναχωρήσαμε αρκετά νωρίτερα γιατί 1. πετύχαμε άσχημο ατύχημα στο δρόμο με αποτέλεσμα να λειτουργεί μόνο μία λωρίδα και 2. φτάσαμε στο αεροδρόμιο και δεν υπήρχε διαθέσιμο πάρκινγκ! Ήταν βλέπετε το 1ο σαββατοκύριακο μετά τη λήξη της Ελβετικής σχολικής χρονιάς. Πού να το ξέραμε; Αποτέλεσμα; Παρκάραμε στο πιο ακριβό πάρκινγκ του αεροδρομίου, τρέχαμε να παραδώσουμε βαλίτσες και φτάσαμε στη πύλη ενώ είχε ξεκινήσει ήδη η επιβίβαση. Ουφ.
• Και η πρώτη πτήση του φυστικού πήγε σχετικά καλά... Λίγο κοιμήθηκε, λίγο έφαγε, λίγο χαμογέλασε, λίγο έκλαψε... και φτάσαμε.
• Και μας περίμεναν τα πιο όμορφα χαμόγελα! Και μία ταμπέλα "Jean Paul Bienvenue"! Πόση χαρά και πόση προσμονή. Είμαστε τόσο τυχεροί....
• Και με τους μισούς φτάσαμε στο σπίτι που είχαν φροντίσει να μας καθαρίσουν, να μας τακτοποιήσουν, να μας επισκευάσουν, να μας φτιάξουν και να μας στολίσουν. Πόσο τυχεροί #2.
• Και το δωμάτιο του Στέφανου τον περίμενε ώστε να περάσει την πρώτη του ήσυχη, ελληνική νύχτα. Και ευτυχώς έτσι ήταν.
• Μα τι ζέστη;! Και νομίζω ότι δεν είναι η ζέστη που κάνει την πραγματική ζημιά αλλά η υγρασία.
• Σάββατο πρωί και ενώ θαυμάζαμε τον κηπάκο μας κατέφτασε και η οικογένεια των κουμπάρων με τα μικρά. Σαν να μην πέρασε μια μέρα.
• Μεσημέρι στο βορεινό, οικογενειακό reunion με πολύ κόσμο αγαπημένο, πολύ φασαρία (5 πιτσιρίκια ήταν αυτά που τα έδωσαν όλα), πολύ φαγητό (κλασικ), πολλά νέα και πολλές αγκαλιές.
• Και επιστρέψαμε πτώμα από τα ερεθίσματα. Και ο μικρός δυσκολεύτηκε να το διαχειριστεί όλο αυτό. Μάλλον αναμενόμενο.
• Κυριακή με νότιο - Αμερικάνικο reunion! Και δώρα, και αγκαλιές, και ιστορίες, και φαγητό δίπλα στη θάλασσα (μα πόση ζέστη!).
• Η μικρή Αριάννα χαμογελάει συνέχεια! Και επεξεργάζεται τα πάντα με τα μεγάλα, γαλαζο-μωβ μάτια της.
• Και η "μεγάλη" Άρτεμις είναι η καλύτερη βοηθός. Κανονική νταντά! Να τα φροντίσει, να τα ταϊσει, να τα χαϊδέψει, να τα φιλήσει.
• Γρήγορη επίσκεψη στο καινούργιο σπίτι των φίλων με συνάντηση - έκπληξη της φίλης Ε. και της οικογένειάς της.
• Project διαβατήριο μικρού = check! Με έναν αστυνομικό που μιλούσε σαν ρομπότ. Εντελώς ανέκφραστος!
• Μπορεί η ημέρα να είναι δύσκολη μερικές φορές, ευτυχώς όμως οι περισσότερες νύχτες (φτου φτου) είναι ήσυχες. Με τον κλασικό, πρώτο μακρύ ύπνο εκεί κατά τις 19.00, και μετά τα ξυπνήματα ανά 2-3 ώρες.
• Έτσι, μπορέσαμε να απολαύσουμε τους φίλους που μας επισκέφτηκαν τα βράδια και ας χάσαμε κανά δύωρο ύπνου. Χαλάλι τους ;)
• Και πόσο γελάσαμε με τον συνοδοιπόρο που μας μιλούσε Πολωνικά!
• Και διάλεξα και σταυρό για την βάφτιση του Σεπτεμβρίου.
• "Cheers to Andriana for having 5-minutes free time"
• Μέχρι και καθαρισμό δοντιών χωρέσαμε στο πρόγραμμα.
• Αν νυστάζει αυτό το αγόρι δεν τον σταματά τίποτα! Μάταια προσπαθήσαμε να τον κρατήσουμε ξύπνιο για να τον κάνουμε μπάνιο με την θεία του....
• Υπάρχει πιο χαρακτηριστικός ήχος του ελληνικού καλοκαιριού από τα τζιτζίκια; Αλήθεια, τα έχετε ακούσει σε άλλες χώρες;
• Τα πρώτα κουνούπια μας επισκέφθηκαν και εμάς.
• Πέμπτη και ξεκινήσαμε με μια γρήγορη στάση στη φίλη Κ. και συνεχίσαμε για την βορεινή μας βόλτα με επίσκεψη - έκπληξη στον αγαπημένο μας ολιστικό γιατρό και βόλτα στην Κηφισιά. Ο καφές από το Άμμος και η σαλάτα Cancoon από το Best Friends μας ακολουθούν δεκαετίες τώρα.
• Και το μικρό φυστίκι κοιμήθηκε με την γιαγιά του και καταφέραμε και εμείς να ξαπλώσουμε για μισή ωρίτσα.
• Ήρθαν και τα αγόρια το βράδυ της Πέμπτης (Θ. και Γ.) και ήπιαμε τα spritz μας, τσιμπήσαμε τα προσούτα μας, είπαμε τα νέα μας, γελάσαμε πολύ και το ξενυχτήσαμε (όπως αναμενόταν).

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα