Δεν είμαι εγώ

Ποια είναι αυτή με το φουσκωμένο στήθος, τη χαλαρή κοιλιά και την κατακράτηση στα πόδια; Αυτή με τους μαύρους κύκλους, τα ανάκατα μαλλιά και τα απεριποίητα φρύδια. Αυτή που φοράει το ίδιο μπλουζάκι μέρες τώρα παρέα με εκείνη την βερμούδα που της ήταν μεγάλη. Αυτή που σέρνεται από δωμάτιο σε δωμάτιο προσπαθώντας να περάσουν οι ώρες ώστε να έρθει η επόμενη ημέρα... και φτου και από την αρχή. Αυτή με τη στοίβα από το ταχυδρομείο, με τα περιοδικά ακόμα στα σελοφάν τους και τα μαθήματα σε αναμονή... επ' αόριστον. Αυτή που τρώει ότι βρει για να ξεγελάσει την πείνα της, κάνει μπάνιο σε 4' και κουτουλάει από τις 20.00.

Είναι η ίδια κοπέλα που είχε ενδιαφέροντα και hobbies. Τόσα που μερικές φορές δεν τα προλάβαινε. Είναι η ίδια κοπέλα που ντυνόταν όμορφα, έφτιαχνε τα μαλλιά της και πού και πού βαφόταν κιόλας. Είναι η ίδια που έκανε εκδρομές, αγαπούσε τον συνοδοιπόρο της αλλά και τον εαυτό της. Είναι η ίδια που ονειρευόταν αυτό το ταξίδι στην Ιαπωνία και μία μετακπαίδευση γιόγκικη στην Ινδία. Είναι η ίδια που ίδρωνε για να προχωρήσει ένα βήμα ακόμα τις αγαπημένες τις ασκήσεις, που ένιωθε ότι τα γαλλικά της βελτιώνονται και που προσαρμοζόταν στη νέα της πραγματικότητα. Είναι η ίδια που πειραματιζόταν με συνταγές και έφτιαχνε πάντα γλυκά για τους αγαπημένους της. Είναι η ίδια που πρώτη ξεσήκωνε τους φίλους για συναυλίες - θέατρα και διακοπές. Είναι η ίδια που μετέφερε το έγκυο σώμα της με περηφάνεια και αγάπη.

Όλοι σου μιλούν για τις δυσκολίες της μητρότητας γύρω από το μωρό. Κανείς όμως δεν σου μιλά για εσένα. Για εσένα που δεν αναγνωρίζεις πλέον στον καθρέφτη (για αυτό και τον αποφεύγεις). Για εσένα που τις περισσότερες ώρες δεν θυμίζεις τίποτα από τον "παλιό καλό σου εαυτό". Και δεν χρειάζεται να στο πει κανείς. Γιατί κανείς δεν θα στο πει και ας το βλέπουν. Το ξέρεις από μόνη σου. Γιατί σε ξέρεις. Γιατί σε βλέπεις. Γιατί σε αισθάνεσαι. Γιατί εσύ είσαι άλλωστε και η πιο αυστηρή κριτής. Ναι, είναι πολύ νωρίς. Ναι, όλα θα επανέλθουν. Ναι, θα μεγαλώσει ο μικρός και θα μπορέσεις να βάλεις ξανά κάποια από τα θέλω σου στο πρόγραμμα. Ναι, θέλει χρόνο, και επιείκεια, και υπομονή. Αλλά εγώ ζω στο τώρα και το τώρα μου σας περιγράφω. Και το τώρα μου είναι η 1η παράγραφος. Και είναι δύσκολη η συνειδητοποίηση και άλλο τόσο η αποδοχή. Γιατί δεν θέλω να είμαι αυτή, και όμως είμαι. Γιατί πίστευα ότι είμαι ρεαλίστρια και πρακτική και superwoman αλλά τελικά δεν είμαι. Γιατί είναι τόσα τα μαθήματα..... απανωτά! Ποιο εγώ; Ποιες επιθυμίες; Ποιες ανάγκες; Ποια βοήθεια; Ποια κατανόηση; Τουλάχιστον σου χαμογελάει πού και πού. Και παίρνεις ξανά τα πάνω σου και ελπίζεις να δημιουργήσεις ένα νέο "εγώ" που θα συνδυάζει τα 2 παραπάνω. Και ότι θα είσαι η μαμά αλλά και η σύντροφος - επαγγελματίας - φίλη - yogi - μαγείρισσα - άνθρωπος που θες. Εν αναμονή καλύτερων ημερών λοιπόν. 

This too shall pass.

ανδριάνα

μητέρα 2 μηνών και 25 ημερών