In the name of the father

Άδεια πατρότητας; Μία ημέρα. Ναι, καλά διαβάσατε. Ακόμα και στην Ελβετία, η προβλεπόμενη από το κράτος άδεια για τον πατέρα είναι μία ολόκληρη ημέρα. Να είναι αυτή του τοκετού; Να είναι η επομένη; Να είναι η ημέρα της εξόδου από το μαιευτήριο; Και αν ο τοκετός διαρκέσει παραπάνω από μία ημέρα -όπως ήταν και η δική μας περίπτωση; Εμείς, ευτυχώς, πέσαμε μέσα στο σαββατοκύριακο οπότε είχαμε τον "μπαμπά" μας για τρεις ολόκληρες ημέρες! Πολυτέλειες ε; 

Σκεφτόμουν λοιπόν, αυτές τις ατελείωτες μερικές φορές καθημερινές που είμαστε οι δυο μας, αυτές τις -σχεδόν πάντα πρωτοπόρες- σκανδιναβικές χώρες όπου ο πατέρας δικαιούται 3 μήνες άδεια. Και σκεφτόμουν, πόσες οικογένειες θα είχαν "σωθεί" αν είχαν και τον μπαμπά στο σπίτι. Πόσες μητέρες θα χαμογελούσαν περισσότερο, θα έκαναν μπάνιο με την ησυχία τους, ίσως να κοιμόντουσαν και λίγο παραπάνω, θα μοιράζονταν τις δουλειές και τις έγνοιες, αλλά και τις χαρές ώστε να περάσουν αυτοί οι απαιτητικοί πρώτοι μήνες ηπιότερα. Πόσα μωρά θα ήταν υγιέστερα και πιο χαρούμενα απολαμβάνοντας την προσοχή δύο ενηλίκων αλλά κυριότερα, δύο ηρεμότερων ενηλίκων. Πόσες οικογένειες θα γίνονταν πραγματικά οικογένειες ζώντας αυτό το μεγαλείο της ανατροφής ενός βρέφους. Και πόσοι μπαμπάδες θα έμπαιναν γρηγορότερα, αμεσότερα και ουσιαστικότερα στο νέο τους ρόλο ζώντας το μωρό παραπάνω από αυτά τα 2ωρα (στην καλή περίπτωση) που το προλαβαίνουν ξύπνιο τα απογεύματα. Βεβαίως, σε όλο το παραπάνω σενάριο, έχω στο μυαλό μου τον δικό μας "μπαμπά" και ευτυχώς αρκετούς αντίστοιχους μπαμπάδες που βλέπω τριγύρω μου. Αυτόν δηλαδή που ζει την πατρότητα στην ουσία της, συμμετέχοντας ενεργά στις απαιτήσεις και ανάγκες ενός μωρού αλλά και ενός σπιτιού και μίας μητέρας. 

Θα μου πείτε, πολλά ζητάω. Σε μια κοινωνία (και δεν μιλώ μόνο για την ελληνική) όπου ακόμα και η άδεια μητρότητας είναι μεγάλη υπόθεση και πονεμένη! Και που υπάρχουν ακόμα και σήμερα χώρες όπως οι ΗΠΑ όπου πολλές νέες μητέρες υποχρεούνται να επιστρέψουν στη δουλειά μόλις 2 εβδομάδες μετά τη γέννα! Και μετά αναρωτιόμαστε για την πτώση αξιών, την εφηβική βία, τα διαζύγια και τις διαλυμένες σύγχρονες οικογένειες.

Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε ακόμα....

Photo: 100 layercakelet