How was your week?

• Γεμάτη Παρασκευή όπως αναμενόταν! Χαλαρό πρωινό τα 2 κορίτσια, βόλτα στο βουνό για λίγο χιόνι, περπάτημα 'παραλιακά' μέχρι το κέντρο, κινέζικο, παραδοσιακό γλυκό στον Suchard, γρήγορη επιστροφή στο σπίτι και βουρ για Βέρνη με τον συνοδοιπόρο.
• Και την προλάβαμε στη δύση του ηλίου, και ήταν επιβλητική όπως πάντα!
• Ήπιαμε και το ποτό μας 1η φορά σε κατακόμβη (το κέντρο της Βέρνης είναι γεμάτο με αυτές)! Στην Marta, που ήταν σαν σπηλιά, λιτή και όμορφη, με διακριτικό φωτισμό, λίγα τραπέζια, παρεΐστικη ατμόσφαιρα και ωραία κρασιά.
• Το βράδυ είχαμε κανονίσει ιταλικό δείπνο δίπλα (στην κυριολεξία) στο ποτάμι με τους γιατρούς της παρέας. 
• Και ήταν πολύ ζεστός ο χώρος, πολύ ιδιαίτερο το φαγητό (ξεχάστε τις πίτσες και τα pesto), πολύ ευγενικοί οι άνθρωποι, και πολύ κεφάτη η παρέα.
• Και η όμορφη βραδιά έκλεισε με τους 6 μας (+το μωρό στην κοιλιά) να επιβιβαζόμαστε στο σπορ αυτοκίνητο του Γιάννη για να μας πετάξει 5 λεπτά μέχρι το πάρκινγκ. Έλα μου όμως που τα 5 λεπτά ως πεζός είναι κανά τέταρτο οδικώς! Πόσο γελάσαμε!
• Σάββατο με εξαιρετικό ήλιο και ολοήμερη βόλτα στη Λουκέρνη.
• Πολύ περπάτημα πάνω - κάτω στις ξύλινες γέφυρες, μικρά - έξυπνα ψώνια, παραμυθένια παλάτια, επιβλητικά βουνά, κόσμος, φωτογραφίσεις, νύφες, μακαρονάδες, περατζάδες, τουρίστες.
• Πέσαμε και σε brasserie που όλοι κάπνιζαν στον εσωτερικό χώρο! Πού, στην Ελβετία.
• Επισκεφθήκαμε και το επιβλητικό Μνημείο του Λέοντος με το θανάσιμα λαβωμένο λιοντάρι αφιερωμένο "στην αφοσίωση και την ανδρεία των Ελβετών". Το πετύχαμε και νύχτα, με τους φωτισμούς και τις σκιές των δέντρων να το κάνουν ακόμη πιο επιβλητικό.
• Και στην επιστροφή τραγουδούσαμε το Always όπως όταν είμασταν έφηβες!
• Και ο συνοδοιπόρος ακόμα ψάχνει να βρει αυτό το 1 τραγούδι στα χιλιάδες που έχει αυτό το usb.
• Η πιο πάνω εξαιρετική φωτογραφία της Λουκέρνης είναι από τον συνοδοιπόρο.
• Το βράδυ μας έκλεισε με το τελευταίο επεισόδιο Suits και την ταινία Steve Jobs (μέτρια θα έλεγα).
• Και κοιμήθηκα σαν να μην υπάρχει αύριο. Τόση κούραση από το ολοήμερο περπάτημα. Το ευχαριστήθηκα όμως.
• Την Κυριακή οι 2 δρομείς του σπιτιού (ο συνοδοιπόρος και η Κατερίνα όπως καταλαβαίνετε) ξεχύθηκαν στις λίμνες για να εκμεταλλευτούν τον ήλιο και να απολαύσουν το αγαπημένο τους άθλημα.
• Και με την επιστροφή τους, στρώσαμε ωραίο - Κυριακάτικο τραπέζι για πρωϊνό με ζεστά pancakes, σπιτική μαρμελάδα φράουλα της αδελφής, χειροποίητο ψωμί που αγοράσαμε στη Λουκέρνη, αρωματικό τσάι, ελληνικό μέλι, καναδέζικο maple syrup, και την φανουρόπιτα που καλά κρατεί. Εξαιρετικά!
• Και για να κλείσει σωστά το πρωινό, κάναμε και μία στάση στο Beau Rivage για καφέ.
• Και η ώρα πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε οπότε φύγαμε για μία γρήγορη βόλτα στη Λωζάννη, στάση για φαγητό στο Chez my cousine που όλο το ακούγαμε και ποτέ δεν είχαμε κάτσει και αεροδρόμιο.
• 30 χρόνια. Τόσα κλείνουμε φέτος με την Κατερίνα. Δεν είναι συγκλονιστικό; Να τα εκατοστήσουμε!
• Όπως μετά από κάθε επίσκεψη και αντίστοιχη αναχώριση, οι ημέρες που ακολούθησαν ήταν αφιερωμένες στις εκκρεμότητες του σπιτιού και της δουλειάς που πάντα μένουν λίγο πίσω. Λίγο καθαριότητα λοιπόν, πλυντήρια, emails, πληρωμές, social media... τα γνωστά!
• Την Δευτέρα το βράδυ είχαμε και την πολυαναμενόμενη άφιξη της μεταφορικής με τις ελληνικές κούτες! Yupie!! Το πώς ήρθαν, τι πληρώσαμε και γιατί είναι άλλο θέμα, αλλά το σημαντικό είναι ότι ήρθαν όλες σώες και αβλαβείς, με πολύτιμα αγαθά για τον μικρό αλλά και για την κουζίνα μας!
• Έτσι, τις επόμενες 2-3 ημέρες επιδοθήκαμε στο άνοιγμα των κουτών, στο χάζεμα των ρούχων και των δώρων του μικρού (μα πόσο όμορφα είναι όλα!), στην τακτοποίηση των συσκευών (ήρθαν και μίξερ - σίδερα - αποστειρωτές - ενδοεπικοινωνίες...) και στον προγραμματισμό των πλυσιμάτων.
• Σας ευχαριστούμε αγαπημένοι μας για όλα όσα μας στείλατε με τόση αγάπη!
• Την Τρίτη 1η Μαρτίου ήταν και η πρώτη επίσημη αργία του έτους: ο εορτασμός της αναίμακτης (αμ πώς, στην Ελβετία είμαστε) επανάστασης του Neuchatel. 
• Που σημαίνει ότι ξυπνήσαμε με τον συνοδοιπόρο, φάγαμε το ωραίο μας πρωινό, ανοίξαμε κανα-δυο ακόμα κούτες (από τις παραπάνω που λέγαμε), κάναμε τα τηλέφωνά μας και βγήκαμε στον όμορφο ήλιο.
• Εκεί, παραλιακά, συναντήσαμε και τη νέα οικογένεια του Κωνσταντίνου, της Danielle και του μόλις 3 μηνών John-Alex για περπάτημα και καφέ.
• Επιστροφή σπίτι για μαγείρεμα (γίγαντες παρακαλώ!), μεσημεριανή σιέστα, τακτοποιήσεις (είναι πολλές οι κούτες) και προγραμματισμούς.
• 8ος! Πω πω! 32 εβδομάδες! Που σημαίνει, ραντεβού για τον υπέρηχο. Και όλα πήγαν καλά. Ο μικρός τρώει όλο του το φαγητό, ετοιμάζεται για την μεγάλη κάθοδο και στριμώχνεται όσο πρέπει!
• Και την Τετάρτη ήμουν αποφασισμένη να βάλω πολλά τικ στις εκκρεμότητες. Δεν έχω μεγαλύτερη χαρά από αυτή! Να προχωράνε θέματα που έχω καιρό στο μυαλό μου!
• Έτσι, βρήκα την ξαδέλφη η οποία μου έδωσε τα στοιχεία του λογιστή με τον οποίο μίλησα και ελπίζω να βάλει μία τάξη στα φορολογικά των 3 χωρών και 2 ηπείρων (αφήστε τα!), συζήτησα με τον αγαπημένο μας ολιστικό για να του κάνω τα update μας και να ζητήσω τις πολύτιμες συμβουλές του, έκλεισα ραντεβού με Ελβετίδα παθολόγο γιατί αυτή η άτιμη η ταχυπαλμία δε λέει να ηρεμήσει, έκλεισα ραντεβού με το μαιευτήριο για το απαραίτητο τουρ της 36ης εβδομάδας.......
• Καταλαβαίνετε! Μιλάμε για πολλά τικ :)
• Χιόνι είπε, και χιόνι είχαμε! Τι λέγαμε για τον Μάρτη γδάρτη;
• Κλείσαμε και τα προσκλητήρια βάφτισης της μικρής Αριάννα. Τικ.
• Άρχισαν και τα πρώτα μωρουδιακά πλυντήρια. Και ήταν που ήταν μικροσκοπικές αυτές οι κάλτσες, βγήκαν από το στεγνωτήριο τοσοδούλικες!
• Το τσικνήσαμε και εμείς κατ' οίκον.

Καλό σαββατοκύριακο!

ανδριάνα