How was your week?
- Τα καταφέραμε και κάναμε την παγκόσμια 1η μας επίσκεψη στη Ζυρίχη.
- Έτσι, ξεκινήσαμε νωρίς με τους φίλους - γείτονες, περπατήσαμε πολύ, ακούσαμε πολλά ελληνικά στους δρόμους, ήπιαμε καφέ σε ένα εξαιρετικό μαγαζί (σαν να είχε βγει από άλλη εποχή!), κάναμε τις αγορές μας, φάγαμε τα burgers μας και το βραδάκι επιστρέψαμε.
- Το γερμανικό μέρος έχει ήδη μπει για τα καλά σε εορταστικούς ρυθμούς με μερικούς απίστευτους στολισμούς.
- Και όλως τυχαίως, σαν τις ταινίες, εκεί πάνω στην γέφυρα, να 'σου ο Σταύρος (κάτοικος Λουκέρνης εδώ και 2-3 χρόνια). Είχαμε να τον δούμε από την Ελλάδα και συναντηθήκαμε τυχαία στη Ζυρίχη!
- Είναι όμορφη η Ζυρίχη. Η πιο "πόλη" από τις Ελβετικές πόλεις. Ζωντανή, κοσμοπολίτικη.
- Και η Κυριακή ήταν ηλιόλουστη και αποφασίσαμε να απολαύσουμε το σπίτι και την ησυχία μας.
- Με όλα αυτά που γίνονται νιώθω μερικές φορές ότι παίζει ένα ατελείωτο Δελτίο Ειδήσεων στο κεφάλι μου.
- Πήγαμε λοιπόν στο τοπικό μας σούπερ-μάρκετ, μαγειρέψαμε τα χορτοφαγικά μας burgers (με μελιτζάνα) και κέικ με καρύδια, διαβάσαμε τα βιβλία μας, ακούσαμε τις μουσικές μας, είδαμε τις σειρές μας και περάσαμε μία ήσυχη Κυριακή.
- Άλλος για Χίο τράβηξε... που λέει και το τραγούδι. Στην δική μας περίπτωση, άλλοι για Σαν Φρανσίσκο τράβηξαν και περνάνε μια χαρά.
- Εδώ η κοιλιά, εκεί η κοιλιά, πού είναι η κοιλιά; Δεν κρύβεται πλέον.
- Η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο! Κούρεμα επειγόντως για τον συνοδοιπόρο! Εδώ σε ρωτάνε πόσα χιλιοστά θες να στα κουρέψουν με την μηχανή. Μιλάμε για ακρίβεια.
- Και αφού ο καιρός ευνοούσε, πήγα με τα πόδια μέχρι το κομμωτήριο. Γύρω στα 45' μου πήρε. Pas mal.
- Μερικές φορές, με παρατηρώ μέσα στην ημέρα και χαμογελάω. Γιατί κάνω τόσα διαφορετικά πράγματα συγχρόνως όταν είμαι στο σπίτι! Από μαγείρεμα και πλυντήρια μέχρι newsletters, επεξεργασία φωτογραφιών, αρθράκια και κρέμασμα φωτιστικών.
- Η πόρτα μας απέκτησε έναν χαμογελαστό, γκρι Άγιο Βασίλη που κάνει κούνια.
- "Θέλω να έρθετε τώρα" - "Δεν θέλω να κλείσουμε ποτέ αυτό το skype" - "Μου λείπετε". Η αγνή αγάπη της αγαπημένης μου, 6χρονης Α.
- Και συνειδητοποιώ ότι συνειδητοποιεί ότι δεν θα είμαστε πλέον σε κάποιες από τις σημαντικές της στιγμές... Για αυτό και κάθε φορά μας λέει ότι θα μας στείλει φωτογραφίες από το πάρτυ της, την παράσταση μπαλέτου, την Χριστουγεννιάτικη γιορτή. Και αυτό με πληγώνει.
- Αυτόν τον ήλιο δεν πρέπει να τον αφήνεις ανεκμετάλλευτο! Ειδικά όταν η πρόγνωση δείχνει 0 βαθμούς και χιόνι!
- Go Roger!
- Μετά από καιρό, καταφέραμε και κάναμε lunch break με την Έλενα και είπαμε επιγραμματικά τα νέα μας.
- Με την ψυχή στο στόμα (ναι, έχει ενίοτε κίνηση και στην Ελβετία), φτάσαμε πάνω στην ώρα για το τέννις το αγοριών. Και έβγαλα ένα απωθημένο μου και έκατσα στην καρέκλα του διαιτητή!
- Και μεταξύ κεμπάπ, κοτόπουλων και αναψυκτικών, άναψε η συζήτηση για τις επικείμενες, οικογενειακές μας αλλαγές, αυτές που είναι δεδομένες και αυτές που θέλουν σκέψη και προγραμματισμό.
- Έφτασε email με θέμα "Good News!" και το άνοιξα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Και ήταν όντως έτσι, χάρις στην αγαπημένη μας δικηγόρο!
- Είχε καιρό να μου συμβεί. Μάλλον από το καλοκαίρι. Να ιδρώσω τόσο στην yoga που το λούσιμο να είναι αναπόφευκτο.
Καλό σαββατοκύριακο!
ανδριάνα
Εχει τόσους ελληνες μονιμους κατοίκους η Ζυρίχη?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕβγαλες φωτογραφία απο την θέση του διαιτητη?!!!
Άσχετο... αλλά μου ρθε διαβάζοντας την τελευταια σου πρόταση. Μετά απο καιρό δοκίμασα ωραιοτατο σαμπουάν και στο συστήνω... Moroccanoil/Hydration.
Να εχεις μια υπέροχη Παρασκευη
και ακομη πιο όμορφο Σουκου :)
Έχει αρκετούς Έλληνες η Ζυρίχη με αυξητικές διαθέσεις!
ΔιαγραφήΔεν έβγαλα φωτό γιατί από τον ενθουσιασμό μου ανέβηκα χωρίς σύνεργα.
Ευχαριστώ για την πρόταση σαμπουάν! Είναι θαυματατουργά αυτά τα άτιμα.
Πολλές ευχές για ένα όμορφο σκ από την βροχερή (και σύντομα χιονισμένη) Ελβετία.
Σε πληγώνει η απουσία σου από τις σημαντικές στιγμές της ακριβής μικρής μας....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμένα υπάρχει ένας ολόκληρος κατάλογος αυτών που με πληγώνουν
.-Η απουσία των παιδιών μου από όλες τις σημαντικές και μη (πλέον) στιγμές μου
.-Η απουσία του μικρού μου από όλες πιά τις γιορτές...οικογενειακές και μη
.-Η απουσία της παρουσίας της καινούργιας μικρής από τας Αμέρικας
.-Η απουσία μου από την ζωή σας, εσένα και του μικρού
.-Η απουσία μου ως γιαγιά από την μικρή του υιού και του ερχομένου δικού σου μωού
.-Η αίσθηση ότι τα καινούργια μωρά της οικογενείας δεν θα με αναγνωρίζουν...όχι μόνον ως γιαγιά...αλλά γενικώς
.-Η ερημιά στο σπίτι μας αφού φύγει η μικρή
.-Η απουσία των στιγμών σας
.-Το ότι δεν θα είμαι εκεί να βλέπω να μεγαλώνεις το μωρό σου..παρά μόνον τις πρώτες μέρες
.-Το ότι δεν είμαι εκεί και δεν είστε εδώ σε ότι μας συμβεί
.-Απρόσωπος ο ήχος του τηλεφώνου...μεγαλώνει την αίσθηση της απόστασης
.-Το skype δεν αγκαλιάζει, ούτε φιλά, ουτε δακρύζει, ούτε.....
.-Με φοβίζει ότι μπορεί να θεωρηθούμε επισκέπτες ο ένας στο σπίτι του άλλου
.-Με φοβίζει ότι δεν μπορεί κανείς από τους δυό σας να με πάρει τηλέφωνο γιατί αρρώστησε έχει πυρετό ή το μωρό έκανε διάρροια...και να πεταχτώ να δω τί συμβαίνει και να σας βοηθήσω
.-Με φοβίζει ότι παρακολουθώ τις ζωές σας μέσα από έναν κινηματογραφικό φακό...και την βλέπω κατόπιν εορτής
Πολλά με φοβίζουν και με λυπούν...αλλά κάνω κουράγιο και ...ΜΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΑΝΑΠΝΕΕΤΕ
Αχ αυτό το σχόλιο…ράγισε η καρδιά μου. Συνοψίζει όλον τον πόνο της ξενιτιάς στις λίγες γραμμές του. Εύχομαι ολόψυχα να συναντιέστε στις προσευχές και τα όνειρά σας.
ΔιαγραφήΗ κοιλίτσα που μεγαλώνει είναι η δική σου????Υπέροχο, πολύ χαίρομαι, αλήθεια. Με το καλό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήυ.γ κλαίω με το παραπάνω σχόλιο......
Ναι, η δική μου :)
ΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για τις ευχές!
Αν έχεις όρεξη, διάβασε παρακάτω την ανάρτηση Expecting.