CITY BREAK: Como

Το είχαμε οργανώσει μήνες. Δεν είναι και εύκολο να καταφέρουν 3 ζευγάρια, με διαφορετικά προγράμματα και υποχρεώσεις, να ταξιδέψουν για 3 ημέρες (συμπεριλαμβανομένης μίας αργίας που στην πορεία αποκαλύφθηκε ότι αφορά μόνο τα μισά καντόνια της χώρας) στην γειτονική Ιταλία. Όπως και να ΄χει, αφού κλείσαμε την ημερομηνία το επόμενο task ήταν η ανεύρεση σπιτιού. Γιατί όταν είσαι παρέα, δεν έχει πλάκα να απομονώνεσαι σε δωμάτια ξενοδοχείων, έτσι δεν είναι; Έτσι, το Airbnb ήταν η ιδανική λύση. Από τη μία τα δεδομένα μας συγκεκριμένα (3 υπνοδωμάτια), από την άλλη τα χωριά και οι μικρές πόλεις γύρω από το Como άπειρες. Αποφασίσαμε λοιπόν να μείνουμε όσο πιο κοντά στο κέντρο γινόταν, για να κυκλοφορούμε άνετα, ανεξάρτητα και με τα πόδια. Και το σπίτι της Lisa ήταν απλά μοναδικό. Οικία του 1850, ήταν το παλάτι (δεν μπορείς να το πεις και αλλιώς) ενός αρχαιολόγου και κάθε όροφος είχε τη δική του χρήση: στον 1ο τα σαλόνια, στον 2ο οι κρεβατοκάμαρες και στον 3ο το υπηρετικό προσωπικό. Αμ πως. Τώρα, έχει πλέον χωριστεί σε 9 ευρύχωρα διαμερίσματα, διατηρώντας όμως την μεγαλοπρέπεια και την αριστοκρατική ατμόσφαιρα εκείνων των εποχών.

Οι 3 ημέρες περάσανε νεράκι! Δεν είχαμε απαρτία όλες τις ημέρες (τα προγράμματα και οι αργίες που λέγαμε) οπότε με εξαίρεση εμάς, τα άλλα 2 ζευγάρια εναλλάσσονταν. Και ο καιρός ήταν καλοκαιρινός, και το πρόγραμμά μας αντίστοιχο. Βόλτες στην όμορφη πόλη, καφέδες στις πλατείες (τους καλύτερους -εννοείται- καφέδες), μακαρονάδες και πίτσες (αχ αυτό το ιταλικό φαγητό), κρουασάν ανεξαιρέτως κάθε πρωί (στην Ιταλία κάνεις όπως οι Ιταλοί), μαγαζιά αλλά και βόλτα στη λίμνη με το σκάφος της οικογένειας. Αυτό ήταν και το αποκορύφωμα του 3ημέρου γιατί ήταν τόσο αναπάντεχο! Και να θέλαμε να το οργανώσουμε, δεν νομίζω να τα καταφέρναμε. Όλο σχεδόν το Σάββατο το περάσαμε στο σκάφος με τη Lisa, τον Giangiorgio, τον Franceso, τον Enrico και την Vanessa. Μα τι οικογένεια! Πόσο δεμένη, πόσο χαμογελαστή, πόσο σύγχρονη, πόσο αθλητική. Τους θαύμασα. Και η ατμόσφαιρα ήταν τόσο χαλαρή και φιλική. Μέχρι και wake surf δοκίμασαν οι άντρες.

Θαρρείς ότι με δεδομένη την πανέμορφη Ελβετία, η βόρεια Ιταλία δεν θα μπορούσε να εντυπωσιάσει. Και όμως. Είναι τόσο διαφορετική η ομορφιά γιατί είναι τόσο διαφορετικοί οι άνθρωποι. Νιώθεις τέτοια οικειότητα. Και είναι και αυτή η ασύγκριτη (για εμένα τουλάχιστον) αισθητική των Ιταλών. Μα πόσο όμορφοι είναι, πόσο όμορφες οι πόλεις τους, τα μαγαζιά τους, οι πλατείες τους, τα καφέ τους, τα φαγητά τους. Μόνο αν μεγαλώσεις μέσα σε αυτή την αισθητική μπορείς να την κάνεις κτήμα σου. Είναι αβίαστη η ομορφιά τους, ανεπιτήδευτη. 

Επιστρέφοντας, κάναμε και μία μικρή στάση στο Lugano, την πρωτεύουσα του νοτιότερου Ελβετικού καντονιού που συνορεύει με την Ιταλία και είναι σαν προέκτασή της. Και για να λέμε την αλήθεια, είναι εξίσου όμορφο... Μπορεί και λίγο περισσότερο. Μήπως η επόμενη μετακίνησή μας να είναι προς Lugano; 

Ότι πρέπει ήταν αυτό το ταξίδι. Έκλεισε το καλοκαίρι μας με τον ομορφότερο τρόπο, γεμίζοντάς μας με ήλιο και ανεμελιά.

Έτοιμοι πλέον για το φθινόπωρο.

ανδριάνα